Imię Boże wypowiedziane w Izraelu

TRADYCYJNY judaizm od stuleci surowo zabrania swym wyznawcom wymawiać imię Boże, Jehowa. Według Miszny jeśli ktoś to uczyni, nie będzie miał „działu w przyszłym świecie” (Sanhedrin 10:1).a

Dnia 30 stycznia 1995 roku były sefardyjski naczelny rabin Izraela celowo wypowiedział imię Boże. Uczynił to podczas odmawiania tikkun — kabalistycznej modlitwy, w której uprasza się Boga, by przywrócił harmonię we wszechświecie, zakłóconą zdaniem wiernych przez złe moce. W gazecie Yedioth Aharonoth z 6 lutego 1995 roku podano: „Jest to liturgia o tak niesamowitej sile oddziaływania, że jej treść ujęto jedynie w specjalnej broszurze, nie udostępnianej ogółowi”. Wezwanie imienia Bożego w tym kontekście ma nadać prośbie szczególną moc.

Warto zaznaczyć, że w Piśmie Świętym polecono sługom Bożym używać imienia Jehowa (Wyjścia 3:15; Przysłów 18:10; Izajasza 12:4; Sofoniasza 3:9). W hebrajskim tekście tej Księgi występuje ono niemal 7000 razy. Ale Biblia ostrzega przed jego nadużywaniem. Trzecie z Dziesięciorga Przykazań brzmi: „Nie wolno ci używać imienia Jehowy, twego Boga, w sposób niegodny, bo Jehowa nie pozostawi bez ukarania tego, kto używa jego imienia w sposób niegodny” (Wyjścia 20:7). Na czym mogłoby polegać takie posługiwanie się tym imieniem? W pewnym komentarzu biblijnym wyjaśniono, że hebrajski odpowiednik wyrażenia „w sposób niegodny” może oznaczać nie tylko „beztroskie używanie” imienia Bożego, ale też „wypowiadanie nieuzasadnionego błogosławieństwa” (The JPS Torah Commentary—Exodus, wydawnictwo Jewish Publication Society).

Jak zatem zapatrywać się na tikkun — kabalistyczną modlitwę o naprawę? Jakie jest jej pochodzenie? W XII i XIII wieku n.e. zaczęła zyskiwać popularność mistyczna forma judaizmu zwana kabałą. W XVI stuleciu rabin Izaak Luria wprowadził do kabalistycznej liturgii tikkunim. Częścią rytuału stało się używanie imienia Bożego jako mistycznego zaklęcia, mającego wyjątkową moc. Czy twoim zdaniem jest to właściwy sposób posługiwania się imieniem Bożym? (Powtórzonego Prawa 18:10-12).

Jakkolwiek byś odpowiedział, zapewne zgodzisz się z tym, że publiczne wymawianie imienia Bożego w nowożytnym Izraelu jest czymś wyjątkowym. Jednakże sam Bóg oświadczył proroczo: „I w owym dniu powiecie: ‚Dzięki składajcie Jehowie! Wzywajcie jego imienia. Oznajmiajcie wśród ludów jego czyny. Wspominajcie, że jego imię jest wywyższone. Grajcie Jehowie, bo postąpił w sposób niedościgły. Oznajmia się to po całej ziemi’” (Izajasza 12:4, 5).

Na szczęście w Izraelu, podobnie jak w przeszło 230 krajach, Świadkowie Jehowy usilnie się starają pomagać bliźnim w nabywaniu dokładnej wiedzy o Jehowie. Żywią nadzieję, że jeszcze wiele osób zrozumie znaczenie takich wersetów biblijnych, jak Psalm 91:14: „Ponieważ mnie [Jehowę] pokochał, więc i ja go ocalę. Ochronię go, gdyż poznał moje imię”.

[Przypis]

[Ilustracja na stronie 28]

Słudzy Jehowy oznajmiają mieszkańcom Negebu imię Boga i Jego Słowo

[Ilustracja na stronie 29]

Karta z widocznym imieniem Bożym