Mądrość Jehowy widoczna w dziele stwórczym
‛Jego niewidzialne przymioty dostrzega się dzięki temu, co zostało uczynione’ (RZYM. 1:20).
1. Jak na wielu ludzi wpływa dziś mądrość tego świata?
SŁOWO „mądrość” bywa dziś nadużywane. Niekiedy za mądrych uchodzą ludzie, którzy po prostu zdobyli sporo wiedzy. Ale ci tak zwani intelektualiści nie potrafią wskazać prawdziwego sensu życia. Przeciwnie, osoby poddające się ich kierownictwu są „miotane jakby przez fale oraz unoszone tu i tam każdym wiatrem nauki” (Efez. 4:14).
2, 3. (a) Dlaczego można powiedzieć, że Jehowa „sam jeden jest mądry”? (b) Pod jakim względem mądrość Boża różni się od mądrości tego świata?
2 Jakże odmienna jest sytuacja tych, którzy nabywają prawdziwej mądrości, pochodzącej od Jehowy! W Biblii nazwano Go „Bogiem, który sam jeden jest mądry” (Rzym. 16:27). Posiada całą wiedzę o wszechświecie — zna jego budowę i dzieje. Jest też Twórcą wszystkich praw fizycznych, na których polegają uczeni prowadzący swoje badania. Nie imponują Mu więc ludzkie wynalazki ani wyszukane koncepcje filozoficzne. „Mądrość tego świata jest u Boga głupstwem” (1 Kor. 3:19).
3 Pismo Święte oznajmia, że swoim sługom „Jehowa daje mądrość” (Prz. 2:6). W przeciwieństwie do ludzkich filozofii nie jest ona trudna do ogarnięcia. Pomaga podejmować rozsądne decyzje, a ponadto opiera się na dokładnej wiedzy i zrozumieniu (odczytaj Jakuba 3:17). Na temat mądrości Jehowy z zachwytem wypowiedział się apostoł Paweł: „O głębokości Bożego bogactwa i mądrości, i wiedzy! Jakże niezbadane są jego sądy i jak nie do wyśledzenia jego drogi!” (Rzym. 11:33). Ponieważ Jehowa jest wszechmądry, mamy pewność, że Jego prawa wskazują nam najwłaściwszą drogę życiową. On przecież najlepiej wie, czego nam potrzeba do szczęścia (Prz. 3:5, 6).
Jezus — Mistrzowski Wykonawca
4. Jak między innymi możemy poznawać mądrość Jehowy?
4 Mądrość Jehowy, a także inne Jego niedoścignione przymioty, można dostrzec w tym, co zostało uczynione (odczytaj Rzymian 1:20). Dzieła Jehowy — od największego do najmniejszego — odsłaniają różne cechy Jego osobowości. Gdziekolwiek spojrzymy, czy to ku niebu, czy też na ziemię, po której chodzimy, wszędzie znajdujemy liczne dowody istnienia wszechmądrego i kochającego Stwórcy. Przyglądając się tym dziełom, możemy się o Nim dużo dowiedzieć (Ps. 19:1; Izaj. 40:26).
5, 6. (a) Kto oprócz Jehowy miał udział w stwarzaniu? (b) Co teraz rozważymy i dlaczego?
5 Kiedy Jehowa ‛stwarzał niebiosa i ziemię’, nie był sam (Rodz. 1:1). Z Biblii wynika, że znacznie wcześniej niż dziedzinę materialną stworzył On pewną istotę duchową, za pośrednictwem której uczynił „wszystko inne”. Tą istotą był jednorodzony Syn Boży, „pierworodny wszelkiego stworzenia”, który później żył na ziemi jako człowiek o imieniu Jezus (Kol. 1:15-17). Podobnie jak Jehowa, również Jezus odznacza się mądrością. Co ciekawe, w 8 rozdziale Księgi Przysłów został przedstawiony jako uosobienie tej cechy. Ponadto we fragmencie tym określono Jezusa mianem Bożego „mistrzowskiego wykonawcy” (Prz. 8:12, 22-31).
6 A zatem świat materialny odzwierciedla mądrość Jehowy oraz Jego Mistrzowskiego Wykonawcy, Jezusa. Od dzieł stwórczych możemy się wiele nauczyć. Rozważmy teraz cztery przykłady stworzeń, o których w Księdze Przysłów 30:24-28 napisano, że wykazują „instynktowną mądrość”a.
Lekcja pracowitości
7, 8. Jakie fakty dotyczące mrówek najbardziej cię zaintrygowały?
7 Badając budowę czy zachowanie różnych stworzeń, dochodzimy do wniosku, że nawet te „najmniejsze na ziemi” mogą nas wiele nauczyć. Przyjrzyjmy się na przykład instynktownej mądrości mrówki (odczytaj Przysłów 30:24, 25).
8 Niektórzy uczeni twierdzą, że na każdego człowieka przypada jakieś 200 000 mrówek. Wszystkie one pilnie pracują na powierzchni ziemi lub pod nią. Są zorganizowane w kolonie, w których zazwyczaj można rozróżnić trzy kasty owadów: królowa lub królowe, samce oraz robotnice. Każda z tych grup w inny sposób zaspokaja potrzeby mrowiska. Na przykład południowoamerykańskie mrówki grzybiarki, zwane parasolowymi, to naprawdę zdolne ogrodniczki. Nawożą, przesadzają i przycinają hodowane grzyby w taki sposób, aby uzyskać jak największy plon. Naukowcy odkryli, że te mądre owady dostosowują podejmowane wysiłki do ilości pożywienia, jakiej potrzebuje ich kolonia, oszczędzając w ten sposób czas i energięb.
9, 10. Jak możemy naśladować pracowitość mrówek?
9 Czego możemy się nauczyć od mrówek? Choćby tego, że do osiągnięcia dobrych rezultatów potrzeba wysiłku. Biblia radzi: „Idź do mrówki, leniwcze; przyjrzyj się jej drogom i stań się mądry. Chociaż nie ma ona dowódcy, urzędnika ani władcy, to jednak już w lecie przygotowuje swój pokarm; już w żniwa gromadzi sobie zapasy pożywienia” (Prz. 6:6-8). Zarówno Jehowa, jak i Jego Mistrzowski Wykonawca są pracowici. Jezus powiedział: „Ojciec mój działa aż dotąd i ja działam” (Jana 5:17).
10 Jako naśladowcy Boga i Chrystusa my też powinniśmy być pracowici. Niezależnie od tego, jakie zadanie otrzymaliśmy w organizacji Jehowy, zawsze miejmy „mnóstwo pracy w dziele Pańskim” (1 Kor. 15:58). Warto więc stosować się do rady, której apostoł Paweł udzielił chrześcijanom w Rzymie: „Nie bądźcie opieszali w tym, czym się zajmujecie. Pałajcie duchem. Służcie Jehowie jako niewolnicy” (Rzym. 12:11). Nasze wysiłki w spełnianiu woli Jehowy nie są daremne, gdyż Biblia zapewnia nas: „Bóg nie jest nieprawy, żeby miał zapomnieć o waszej pracy oraz o miłości, którą okazaliście jego imieniu” (Hebr. 6:10).
Ochrona przed duchową szkodą
11. Co wiesz o góralku?
11 Kolejnym niedużym stworzeniem, od którego możemy się sporo nauczyć, jest góralek (odczytaj Przysłów 30:26). Wielkością przypomina dużego królika, ale ma małe zaokrąglone uszy i krótkie nogi. Żyje na obszarach skalistych. Ma bystry wzrok, a do ochrony przed drapieżnikami wykorzystuje jamy i naturalne rozpadliny. Góralki zostały stworzone do życia w zwartych społecznościach, w których jest bezpieczniej, a zimą także cieplejc.
12, 13. Czego możemy się nauczyć od góralka?
12 Czego uczymy się od góralka? Przede wszystkim zauważmy, że to zwierzątko nie naraża się niepotrzebnie na niebezpieczeństwo. Wykorzystując swój ostry wzrok, dostrzega czające się w oddali drapieżniki i trzyma się blisko skalnych kryjówek mogących uratować mu życie. My także musimy mieć ostry wzrok duchowy, który pozwoli nam zauważać zagrożenia czyhające na nas w szatańskim świecie. Apostoł Piotr radził chrześcijanom: „Zachowujcie trzeźwość umysłu, bądźcie czujni. Wasz wróg, Diabeł, krąży jak ryczący lew, starając się kogoś pożreć” (1 Piotra 5:8). Podczas pobytu na ziemi Jezus miał się na baczności przed wszelkimi próbami, które podejmował Szatan, by złamać jego lojalność wobec Boga (Mat. 4:1-11). Tym samym Chrystus dał dobry przykład swoim naśladowcom!
13 Jednym ze sposobów zachowywania czujności jest korzystanie z duchowej ochrony, jaką zapewnia nam Jehowa. Nie powinniśmy zaniedbywać studium Słowa Bożego oraz zebrań (Łuk. 4:4; Hebr. 10:24, 25). Ponadto wzorem góralka żyjącego w zwartej społeczności musimy utrzymywać bliską więź z naszymi chrześcijańskimi braćmi, aby pokrzepiać się wzajemną „wymianą zachęt” (Rzym. 1:12). Korzystając z ochrony zapewnianej przez Jehowę, pokazujemy, że zgadzamy się ze słowami psalmisty Dawida: „Jehowa jest mą urwistą skałą i moją twierdzą, i Sprawcą mego ocalenia. Bóg mój jest moją skałą. U niego się schronię” (Ps. 18:2).
Wytrwałość pomimo sprzeciwu
14. Chociaż pojedyncza szarańcza nie robi wielkiego wrażenia, to co można powiedzieć o całym roju?
14 Pożyteczną lekcję możemy też wyciągnąć z przykładu szarańczy. Pojedynczy owad, mający zaledwie pięć centymetrów długości, nie robi wielkiego wrażenia, ale chmara tych nieustępliwych stworzeń wzbudza podziw, a nawet lęk (odczytaj Przysłów 30:27). Znane ze swej żarłoczności, mogą błyskawicznie ogołocić całe gotowe do zbioru pole. W Biblii przyrównano odgłos nadciągającego roju owadów, w tym szarańczy, do dudnienia rydwanów i trzasku płomieni trawiących ściernisko (Joela 2:3, 5). Aby powstrzymać posuwającą się naprzód chmarę, ludzie wzniecają ogień. Ale metoda ta często zawodzi. Dlaczego? Ponieważ ciała ginących owadów zaduszają płomienie. W rezultacie niepowstrzymana chmara szarańczy posuwa się dalej. Mimo iż nie ma króla ani przywódcy, przemieszcza się jak dobrze zorganizowana armia i jest w stanie pokonać w zasadzie każdą przeszkodę (Joela 2:25)d.
15, 16. W jakim sensie nowożytni głosiciele Królestwa przypominają rój szarańczy?
15 Do zachowań szarańczy prorok Joel przyrównał działalność sług Jehowy. Napisał: „Biegną jak mocarze. Wspinają się na mur jak wojownicy. Każdy posuwa się własnymi drogami, a swoich ścieżek nie zmieniają. I nie popychają jeden drugiego. Niczym krzepki mąż w drodze — tak idą; nawet gdyby któryś padł pośród pocisków, inni nie przerywają biegu” (Joela 2:7, 8).
16 Jakże trafnie proroctwo to opisuje nowożytnych głosicieli Królestwa Bożego! Żaden „mur” sprzeciwu nie zdołał powstrzymać ich dzieła. Biorą oni przykład z Jezusa, który chociaż przez wielu był wzgardzony, wytrwale spełniał wolę Bożą (Izaj. 53:3). To prawda, że niektórzy chrześcijanie ‛padają pośród pocisków’, gdy giną za wiarę męczeńską śmiercią. Mimo to działalność ewangelizacyjna jest prowadzona dalej, a liczba głosicieli Królestwa ciągle rośnie. W gruncie rzeczy często właśnie dzięki prześladowaniom dobra nowina dociera do ludzi, którzy w innej sytuacji nigdy by jej nie usłyszeli (Dzieje 8:1, 4). Czy służbę kaznodziejską pełnisz z wytrwałością właściwą szarańczy, i to nawet w obliczu obojętności lub sprzeciwu? (Hebr. 10:39).
‛Lgnij do tego, co dobre’
17. Dlaczego łapki gekona mogą przylgnąć nawet do płaskich powierzchni?
17 Malutki gekon zdaje się drwić z grawitacji (odczytaj Przysłów 30:28). Naukowców zdumiewa to, że potrafi on wspinać się po ścianach, a nawet biegać po gładkim suficie. Jak to robi? Sekret nie tkwi w przyssawkach ani w jakimś kleju. Na spodniej części każdego palca gekona znajdują się lamelle (blaszki) pokryte tysiącami włoskowatych wyrostków, a te z kolei rozszczepiają się na setki mikroskopijnych włókienek. Oddziaływania międzycząsteczkowe występujące pomiędzy poduszkowatymi końcówkami owych włókienek a podłożem w zupełności wystarczają do utrzymania ciężaru jaszczurki, nawet gdy śmiga ona po szkle do góry nogami! Uczeni zafascynowani wspomnianą umiejętnością gekona są przekonani, że tworzywa imitujące jego łapki można by wykorzystać jako mocne materiały przylepnee.
18. Co powinniśmy robić, żeby zawsze ‛lgnąć do tego, co dobre’?
18 Czego uczymy się od gekona? Biblia radzi: „Miejcie wstręt do tego, co niegodziwe, lgnijcie do tego, co dobre” (Rzym. 12:9). Szkodliwe naciski szatańskiego świata mogą osłabić nasze przywiązanie do zasad Bożych. Na przykład przebywanie w towarzystwie ludzi, którzy nie trzymają się praw Jehowy — gdy jesteśmy w szkole lub w pracy albo korzystamy z jakiejś niewłaściwej formy rozrywki — może osłabić nasze postanowienie czynienia tego, co właściwe. Nie pozwól, by coś takiego przytrafiło się tobie! Słowo Boże ostrzega: „Nie stawaj się mądry we własnych oczach” (Prz. 3:7). Usłuchaj natomiast dobrej rady, której w starożytności Mojżesz udzielił ludowi Bożemu: „Jehowy, swego Boga, masz się bać. Jemu masz służyć i do niego lgnąć” (Powt. Pr. 10:20). Jeśli przylgniemy do Jehowy, to będziemy naśladować Jezusa, o którym powiedziano: „Umiłowałeś prawość, a znienawidziłeś bezprawie” (Hebr. 1:9).
Czego się uczysz od dzieł stwórczych
19. (a) Jakie przymioty Jehowy ty sam dostrzegasz w dziele stwórczym? (b) Jaki pożytek możemy odnieść z mądrości Bożej?
19 Jak się dowiedzieliśmy, przymioty Jehowy można wyraźnie dostrzec w tym, co On uczynił. Od jego dzieł możemy się też nauczyć wielu cennych rzeczy. Im dokładniej badamy te dzieła, tym bardziej zadziwia nas mądrość Boża. Koncentrowanie się na niej pomoże nam już teraz zaznawać głębszego szczęścia, a w przyszłości stanie się dla nas ochroną (Kazn. 7:12). Osobiście przekonamy się wtedy o prawdziwości wypowiedzi z Księgi Przysłów 3:13, 18: „Szczęśliwy jest człowiek, który znalazł mądrość, i człowiek nabywający rozeznania. Drzewem życia jest [mądrość] dla tych, którzy się jej uchwycili, a ci, którzy się jej mocno trzymają, będą zwani szczęśliwymi”.
[Przypisy]
a Zwłaszcza dzieciom i młodzieży może sprawić przyjemność zajrzenie do materiałów dodatkowych podanych w kolejnych przypisach i podzielenie się znalezionymi tam informacjami, gdy artykuł ten będzie omawiany podczas zborowego studium Strażnicy.
b Więcej informacji na temat mrówek grzybiarek można znaleźć w wydaniach Przebudźcie się! z 22 marca 1997 roku, strona 31, i z 22 maja 2002 roku, strona 31.
c Więcej informacji na temat góralków można znaleźć w leksykonie Wnikliwe poznawanie Pism, tom I, strony 722, 723.
d Więcej informacji na temat szarańczy można znaleźć w leksykonie Wnikliwe poznawanie Pism, tom II, strona 837.
e Informacje na temat gekona można znaleźć w Przebudźcie się! z kwietnia 2008 roku, strona 26.
Czy sobie przypominasz?
Czego uczymy się od...
• mrówki?
• góralka?
• szarańczy?
• gekona?
[Ilustracja na stronie 16]
Czy jesteś pracowity jak mrówka?
[Ilustracje na stronie 17]
Życie w zwartej społeczności zapewnia góralkowi ochronę. Czy podobnie jest z tobą?
[Ilustracje na stronie 18]
Chrześcijańscy głosiciele okazują wytrwałość niczym szarańcze
[Ilustracja na stronie 18]
Jak gekon potrafi przylgnąć do gładkiej powierzchni, tak chrześcijanie lgną do tego, co dobre
[Prawa własności]
Stockbyte/Getty Images