Jehowa zawsze czyni to, co słuszne

„Jehowa jest prawy we wszystkich swych drogach” (PSALM 145:17).

 1. Jak reagujesz, gdy ktoś mylnie cię ocenia, i jaka z tego wypływa lekcja?

CZY zdarzyło ci się kiedyś, że ktoś źle cię ocenił, na przykład niesprawiedliwie osądził twoje postępowanie lub pobudki, nie znając wszystkich faktów? Jeśli tak, to najprawdopodobniej słusznie poczułeś się skrzywdzony. Wypływa z tego ważna lekcja: mądrze jest unikać wyciągania pochopnych wniosków, jeśli nie zna się wszystkich okoliczności.

 2, 3. Jak niektórzy reagują, gdy nie mogą znaleźć odpowiedzi na wszystkie pytania dotyczące jakiejś relacji biblijnej, i co Biblia mówi nam o Jehowie?

² Warto o tym pamiętać, gdy wyciągamy wnioski na temat Jehowy Boga. Dlaczego? Ponieważ w Biblii możemy się natknąć na informacje, które w pierwszej chwili wydają się trudne do wytłumaczenia. Jakieś jej fragmenty — na przykład relacje o działaniach pewnych czcicieli Boga lub o Jego dawnych wyrokach — mogą nie zawierać dostatecznie dużo szczegółów, by dać nam odpowiedzi na wszystkie pytania. Niestety, niektórzy zaczynają wtedy krytycznie oceniać takie relacje, a nawet podważać prawość i sprawiedliwość Boga. Biblia uczy nas jednak, że „Jehowa jest prawy we wszystkich swych drogach” (Psalm 145:17). Księga ta zapewnia nas również, że On „nie postępuje niegodziwie” (Hioba 34:12; Psalm 37:28). Wyobraź sobie, jak Bóg musi się czuć, gdy ktoś wyciąga mylne wnioski co do Jego osoby!

³ Zastanówmy się nad pięcioma powodami, dla których powinniśmy uważać wyroki Jehowy za słuszne. Biorąc je pod uwagę, przeanalizujemy dwa sprawozdania biblijne mogące sprawiać trudność w zrozumieniu.

Dlaczego należy przyjmować wyroki Boże?

 4. Dlaczego powinniśmy zachowywać skromność, analizując postępowanie Jehowy? Zilustruj to przykładem.

⁴ Po pierwsze, powinniśmy zachowywać skromność przy ocenianiu działań Jehowy, ponieważ On w odróżnieniu od nas zna wszystkie fakty. Zilustrujmy to przykładem. Wyobraź sobie, że sędzia, który już wielokrotnie dowiódł swej bezstronności, ogłasza wyrok. Co byś pomyślał o człowieku, który nie znając dobrze sytuacji ani nie rozumiejąc uwzględnionych praw, krytykuje jego orzeczenie? Osądzanie kogoś, gdy się nie zna wszystkich okoliczności, świadczyłoby o głupocie (Przysłów 18:13). O ileż bardziej głupio postępują niedoskonali ludzie, gdy krytykują „Sędziego całej ziemi”! (Rodzaju 18:25).

 5. O czym nie powinniśmy zapominać, gdy czytamy biblijne relacje o wykonaniu na kimś wyroku Bożego?

⁵ Drugim powodem do respektowania wyroków Jehowy jest okoliczność, że w przeciwieństwie do ludzi Bóg potrafi czytać w sercach (1 Samuela 16:7). W swym Słowie oznajmia: „Ja, Jehowa, badam serce, sprawdzam nerki, by każdemu oddać według jego dróg, według owocu jego postępków” (Jeremiasza 17:10). Kiedy więc zapoznajemy się z biblijnymi relacjami o wyrokach, jakie Bóg wydał na pewne osoby, nie zapominajmy, że Jego wszechwidzące oczy dostrzegły ukryte myśli, pobudki i zamiary, których nie opisano w Jego Słowie (1 Kronik 28:9).

 6, 7. (a) Jak Jehowa pokazał, że trzyma się swych sprawiedliwych i prawych zasad nawet kosztem wielkich osobistych wyrzeczeń? (b) O czym powinniśmy pamiętać, gdy po przeczytaniu jakiegoś fragmentu Biblii zastanawiamy się, czy Bóg postąpił słusznie?

⁶ A oto trzeci powód, by akceptować Boże wyroki: Jehowa trzyma się swych prawych zasad nawet za cenę osobistych wyrzeczeń. Rozważmy przykład. Dając swego Syna na okup, by wyzwolić posłusznych ludzi z grzechu i śmierci, Jehowa zastosował się do swych sprawiedliwych i prawych zasad (Rzymian 5:18, 19). Ale gdy oglądał, jak Jego umiłowany Syn cierpi i umiera na palu męki, z pewnością odczuwał niewyobrażalny ból. Co nam to mówi o Bogu? Biblia wyjaśnia, że dając ‛okup zapłacony przez Chrystusa Jezusa’, Bóg ‛pokazał swoją prawość’ (Rzymian 3:24-26). W innym przekładzie w Liście do Rzymian 3:25 czytamy: „Pokazuje to, że Bóg zawsze czyni to, co słuszne i sprawiedliwe” (New Century Version). Ogrom poświęcenia, na jakie zdobył się Jehowa w związku z okupem, świadczy o Jego niezrównanym poszanowaniu wszystkiego, „co słuszne i sprawiedliwe”.

⁷ Jeśli więc przy czytaniu jakiegoś fragmentu Biblii nasuwają się nam wątpliwości co do postępowania Boga, pamiętajmy o ważnej rzeczy: Jehowa, powodowany lojalnością względem swych prawych i sprawiedliwych zasad, nie oszczędził bolesnej śmierci własnemu Synowi. Czy zatem mógłby odstąpić od tych zasad w jakiejś innej sytuacji? Jehowa nigdy nie łamie swych prawych i sprawiedliwych norm postępowania. Dlatego mamy istotny powód, by wierzyć, że zawsze czyni On to, co słuszne i sprawiedliwe (Hioba 37:23).

 8. Dlaczego nierozsądnie jest myśleć, że Jehowa mógłby mieć jakieś braki pod względem sprawiedliwości i prawości?

⁸ Rozważmy teraz czwarty powód, dla którego należy respektować wyroki Jehowy: stworzył On człowieka na swój obraz (Rodzaju 1:27). Dzięki temu ludzie posiadają takie same przymioty jak Bóg — a należy do nich między innymi poczucie sprawiedliwości i prawości. Byłoby dziwne, gdyby nasze poczucie sprawiedliwości i prawości skłaniało nas do wniosku, iż Jehowie najwyraźniej brakuje tych właśnie przymiotów. Jeśli jakiś fragment Biblii budzi nasze wątpliwości, to musimy pamiętać, że z powodu odziedziczonego grzechu nie potrafimy doskonale określać, co jest sprawiedliwe i słuszne. Natomiast Jehowa Bóg, na którego podobieństwo zostaliśmy stworzeni, odznacza się doskonałą sprawiedliwością i prawością (Powtórzonego Prawa 32:4). Jakże niedorzeczne byłoby wyobrażanie sobie, że ludzie mogą być sprawiedliwsi od Boga! (Rzymian 3:4, 5; 9:14).

 9, 10. Dlaczego Jehowa nie ma obowiązku wyjaśniać ani usprawiedliwiać swojego postępowania?

⁹ Piąty powód, dla którego nie należy podważać wyroków Bożych, to okoliczność, że Jehowa „jest Najwyższym nad całą ziemią” (Psalm 83:18). Nie ma On obowiązku wyjaśniać ani usprawiedliwiać swych posunięć. Jest Wielkim Garncarzem, a my przypominamy glinę, z której uformował nas niczym naczynia. Ma więc prawo postępować z nami zgodnie z własnym upodobaniem (Rzymian 9:19-21). Kimże jesteśmy, by kwestionować Jego decyzje i czyny? Kiedy patriarcha Hiob opacznie zrozumiał poczynania Boga w stosunku do ludzi, Jehowa skorygował jego sposób myślenia pytaniem: „Czy zniweczysz mą sprawiedliwość? Czy uznasz mnie za winnego, żeby mieć rację?” Hiob zdał sobie sprawę, że mówi nierozsądnie, i okazał skruchę (Hioba 40:8; 42:6). Obyśmy nigdy nie popełnili błędu polegającego na przypisywaniu Bogu jakichś uchybień!

¹⁰ Jak widać, mamy solidne podstawy, by wierzyć, że Jehowa zawsze postępuje słusznie. Pamiętając o tym, rozważmy dwie relacje biblijne, które niejednemu trudno zrozumieć. Pierwsza dotyczy pewnego sługi Bożego, druga zaś wyroku, który wykonał sam Jehowa.

Dlaczego Lot zaproponował tłumowi swoje córki?

11, 12. (a) Opowiedz, co się wydarzyło, gdy Bóg posłał do Sodomy dwóch zmaterializowanych aniołów. (b) Jakie pytania nasuwają się niektórym w związku z tą relacją?

¹¹ W 19 rozdziale Księgi Rodzaju znajdujemy opis tego, co się zdarzyło, gdy Bóg posłał do Sodomy dwóch zmaterializowanych aniołów. Lot nalegał, by się u niego zatrzymali. Jednak w nocy owładnięty niemoralną żądzą tłum mężczyzn z miasta otoczył dom i domagał się wyprowadzenia przybyszów. Lot bezskutecznie próbował przemówić tym ludziom do rozsądku. Chcąc chronić swych gości, powiedział: „Bracia moi, proszę, nie postępujcie źle. Oto mam dwie córki, które nigdy nie współżyły z mężczyzną. Pozwólcie, proszę, że je do was wyprowadzę. Potem czyńcie z nimi, co jest dobre w waszych oczach. Tylko tym mężom nic nie czyńcie, gdyż właśnie dlatego weszli pod cień mojego dachu”. Napastnicy nie posłuchali i niemal wyważyli drzwi. W końcu aniołowie porazili rozpasany motłoch ślepotą (Rodzaju 19:1-11).

¹² Nic dziwnego, że po zapoznaniu się z tą relacją niektórzy pytają: „Jak Lot mógł próbować chronić swych gości, wydając własne córki na pastwę tłumu pałającego niepohamowaną żądzą? Czy nie postąpił źle albo nawet tchórzliwie?” No właśnie, dlaczego mimo to Bóg natchnął Piotra, by nazwał Lota „prawym człowiekiem”? Czy działanie Lota zyskało aprobatę Jehowy? (2 Piotra 2:7, 8). Skrupulatnie przeanalizujmy tę sprawę, aby nie wydać pochopnego sądu.

13, 14. (a) Czego o zachowaniu Lota dowiadujemy się ze sprawozdania biblijnego? (b) Co pokazuje, że Lot nie postąpił tchórzliwie?

¹³ Zacznijmy od tego, że Biblia nie pochwala ani nie potępia zachowania Lota — po prostu relacjonuje całe zajście. Nie wiemy też, co Lot myślał lub co go skłoniło do takiego czynu. Być może sam nam to wyjawi, gdy powróci podczas „zmartwychwstania (...) prawych” (Dzieje 24:15).

¹⁴ Lot absolutnie nie był tchórzem. Znalazł się w naprawdę trudnej sytuacji. Mówiąc, że przybysze „weszli pod cień” jego dachu, wskazał, iż czuje się zobowiązany zapewnić im schronienie i opiekę. Nie było to jednak łatwe. Żydowski historyk Józef Flawiusz wspomina, że mieszkańcy Sodomy mieli w zwyczaju „wrogo odnosić się do ludzi i do tego stopnia wyzbyli się pobożności, że (...) nie chcieli udzielać gościny przybyszom” (Dawne dzieje Izraela, tłum. Z. Kubiak, księga pierwsza, XI, 1). Ale Lot nie przestraszył się rozjuszonego motłochu. Wręcz przeciwnie, wyszedł do rozgniewanych mężczyzn i zaczął z nimi rozmawiać. Nawet ‛zamknął za sobą drzwi’ (Rodzaju 19:6).

15. Dlaczego mamy podstawy, by uważać, że Lot mógł się kierować wiarą?

¹⁵ Ale niektórzy mogą się jeszcze zastanawiać, dlaczego Lot zaproponował tłumowi swoje córki. Zamiast przypisywać mu złe pobudki, zastanówmy się, czym mogło to być spowodowane. Po pierwsze, Lot mógł się kierować wiarą. W jakim sensie? Niewątpliwie wiedział, że Jehowa ochronił Sarę, żonę jego stryja Abrahama. Sara była piękną kobietą, Abraham poprosił ją więc, by podawała się za jego siostrę. Obawiał się, że ktoś mógłby go zabić, żeby potem wziąć ją sobie za żonę.a Wkrótce Sara faktycznie trafiła do domu faraona. Ale Jehowa nie dopuścił, by faraon się do niej zbliżył (Rodzaju 12:11-20). Możliwe, że Lot wierzył, iż jego córki zostaną w podobny sposób ochronione. I Jehowa za pośrednictwem aniołów rzeczywiście wkroczył do akcji, dzięki czemu nie wyrządzono tym dziewczętom żadnej krzywdy.

16, 17. (a) W jaki sposób Lot mógł próbować wprawić motłoch w zakłopotanie? (b) Czego możemy być pewni, niezależnie od sposobu rozumowania Lota?

¹⁶ Weźmy pod uwagę inną ewentualność. Być może Lot próbował zbić Sodomczyków z tropu. Mógł być przekonany, że jego córki nie zainteresują mężczyzn owładniętych żądzą homoseksualną (Judy 7). Ponadto obie były zaręczone z mieszkańcami miasta, więc w tłumie mogli się znajdować krewni, przyjaciele lub współpracownicy przyszłych zięciów Lota (Rodzaju 19:14). Lot mógł więc żywić nadzieję, że niektórzy z tłumu wezmą jego córki w obronę. Skłócony motłoch nie byłby tak niebezpieczny.b

¹⁷ Niezależnie od tego, czym się kierował Lot, jednego możemy być pewni: Skoro Jehowa zawsze postępuje słusznie, musiał mieć powody, by uznać Lota za „prawego człowieka”. A biorąc pod uwagę postępowanie rozzuchwalonych Sodomczyków, czy można wątpić, że Jehowa miał prawo wykonać wyrok na tych niegodziwcach? (Rodzaju 19:23-25).

Dlaczego Jehowa uśmiercił Uzzę?

18. (a) Co się wydarzyło, gdy Dawid próbował sprowadzić Arkę do Jerozolimy? (b) Jakie pytanie może się zrodzić w związku z tą relacją?

¹⁸ Inne sprawozdanie mogące wzbudzać kontrowersje dotyczy podjętej przez Dawida próby sprowadzenia Arki Przymierza do Jerozolimy. Arkę umieszczono na wozie, który prowadzili Uzza i jego brat. W Biblii czytamy: „Doszli aż do klepiska Nachona, a wtedy Uzza wyciągnął rękę ku Arce prawdziwego Boga i chwycił ją, bo bydło nieomal spowodowało wywrócenie. Wówczas Jehowa zapłonął gniewem na Uzzę i prawdziwy Bóg zabił go tam za ten postępek świadczący o braku szacunku, tak iż umarł tam przy Arce prawdziwego Boga”. Kilka miesięcy później przy drugiej próbie szczęśliwie przetransportowano Arkę w ustalony przez Boga sposób — nieśli ją na ramionach Lewici z rodu Kehatytów (2 Samuela 6:6, 7; Liczb 4:15; 7:9; 1 Kronik 15:1-14). Ktoś mógłby zapytać: Dlaczego Jehowa zareagował tak stanowczo? Przecież Uzza chciał tylko uchronić Arkę przez upadkiem. Aby nie wyciągnąć mylnych wniosków, przyjrzyjmy się pewnym istotnym szczegółom.

19. Dlaczego Jehowa nie mógłby postąpić niesprawiedliwie?

¹⁹ Musimy pamiętać, że Jehowa po prostu nie może działać niesprawiedliwie (Hioba 34:10). Stanowiłoby to przejaw braku miłości, a przecież cała Biblia poświadcza, że „Bóg jest miłością” (1 Jana 4:8). Poza tym Pismo Święte mówi, iż ‛prawość i sąd są ustalonym miejscem jego tronu’ (Psalm 89:14). Czy Jehowa mógłby zatem postąpić niesprawiedliwie? W ten sposób podważałby fundamenty swego zwierzchnictwa.

20. Co przemawia za tym, że Uzza znał przepisy dotyczące obchodzenia się z Arką?

²⁰ Pamiętajmy, że Uzza powinien był wiedzieć, jak należy postąpić. Arka symbolizowała obecność Jehowy. Prawo wyraźnie stanowiło, że nie może jej dotykać nikt nieupoważniony i że złamanie tego zakazu oznacza śmierć (Liczb 4:18-20; 7:89). A zatem przenosin tej świętej skrzyni nie należało traktować lekko. Uzza był najprawdopodobniej Lewitą (choć nie kapłanem), miał więc obowiązek dobrze znać Prawo. Ponadto Arka od dziesięcioleci była przechowywana w domu jego ojca (1 Samuela 6:20 do 7:1). Stała tam jakieś 70 lat, aż Dawid zdecydował się ją przenieść. Dlatego Uzza mógł już od dzieciństwa dobrze znać przepisy dotyczące Arki.

21. Dlaczego w związku ze śmiercią Uzzy warto pamiętać, że Jehowa dostrzega pobudki serca?

²¹ Jak wiemy, Jehowa potrafi czytać w ludzkich sercach. W swym Słowie informuje, że postępek Uzzy ‛świadczył o braku szacunku’; być może więc Jehowa dostrzegł jakąś samolubną pobudkę, o której sprawozdanie nie wspomina. Może Uzza był człowiekiem zuchwałym, skłonnym do przekraczania swych kompetencji? (Przysłów 11:2). Może nadął się pychą, gdy na oczach ludzi prowadził Arkę, której do tej pory starannie strzegła jego rodzina? (Przysłów 8:13). A może brakowało mu wiary i myślał sobie, że ręka Jehowy jest zbyt krótka, by ochronić świętą skrzynię, symbolizującą Jego obecność? Jakkolwiek było, możemy być pewni, że Jehowa postąpił słusznie. Musiał w sercu Uzzy dostrzec coś, co skłoniło Go do natychmiastowego wymierzenia kary (Przysłów 21:2).

Mocna podstawa ufności

22. Jak w tym, że Biblia czasami pomija pewne szczegóły, uwidacznia się mądrość Jehowy?

²² Okoliczność, że Jehowa czasami pomija w swym Słowie pewne szczegóły, uwidacznia Jego niezrównaną mądrość. W ten sposób daje nam możliwość pokazania, w jakim stopniu Mu ufamy. Czy z naszych rozważań nie wynika wyraźnie, że mamy mocne podstawy, by respektować wyroki Jehowy? Gdy studiujemy Słowo Boże ze szczerym sercem i otwartym umysłem, dowiadujemy się o Jehowie wystarczająco dużo, by z całą pewnością stwierdzić, że On zawsze postępuje w sposób sprawiedliwy i słuszny. Jeśli zatem po lekturze jakiegoś fragmentu Biblii rodzą się w naszych głowach pytania, na które nie znajdujemy jasnych, zadowalających odpowiedzi, bądźmy całkowicie przekonani, że Jehowa postąpił właściwie.

23. Jakie przekonanie możemy żywić, jeśli chodzi o to, co Jehowa uczyni w przyszłości?

²³ Taką samą ufność możemy żywić co do działań Jehowy w przyszłości. Bądźmy zatem przekonani, że gdy w nadchodzącym wielkim ucisku zacznie On wykonywać wyroki, nie ‛zmiecie prawego razem z niegodziwym’ (Rodzaju 18:23). Umiłowanie prawości i sprawiedliwości nigdy Mu na to nie pozwoli. Bezgranicznie też ufajmy, że w zbliżającym się nowym świecie zaspokoi wszystkie nasze potrzeby w najlepszy możliwy sposób (Psalm 145:16).

[Przypisy]

Czy sobie przypominasz?

• Z jakich powodów powinniśmy uznawać słuszność wyroków Jehowy?

• Co nas powstrzymuje przed wyciągnięciem pochopnych wniosków co do postępowania Lota z rozjuszonym tłumem?

• Jakie czynniki pomagają zrozumieć, dlaczego Jehowa uśmiercił Uzzę?

• Czego możemy być pewni, jeśli chodzi o to, co Jehowa uczyni w przyszłości?