-
Zapowiedź wstrząsającego końca religii fałszywejProroctwo Izajasza światłem dla całej ludzkości, tom II
-
-
Babilon powalony w proch
3. Opisz potęgę babilońskiego mocarstwa światowego.
3 Posłuchajmy następującej dobitnej wypowiedzi Boga: „Zejdź i usiądź w prochu, dziewicza córo babilońska. Usiądź na ziemi, gdzie nie ma tronu, córo Chaldejczyków. Bo już nie zaznasz tego, że będą cię zwać delikatną i wypieszczoną” (Izajasza 47:1). Przez wiele lat Babilon dominuje w świecie. Jest „ozdobą królestw” — świetnie prosperującym centrum religijnym, handlowym i wojskowym (Izajasza 13:19). U szczytu swej potęgi rozciąga się na południe aż po Egipt. A gdy w roku 607 p.n.e. zdobywa Jerozolimę, wywołuje wrażenie, że nawet Bóg nie jest w stanie go powstrzymać! Uznaje się zatem za „dziewiczą córę” — kogoś, kto nigdy nie będzie cierpieć z powodu obcej inwazji.b
4. Co czeka Babilon?
4 Jednakże ta dumna ‛dziewica’ będzie zrzucona z tronu, innymi słowy przestanie być niekwestionowaną potęgą światową, i zostanie zmuszona do upokarzającego ‛siedzenia w prochu’ (Izajasza 26:5). Nie będzie już „delikatna i wypieszczona” jak królowa. Dlatego Jehowa nakazuje: „Weź żarna i namiel mąki. Uchyl swą zasłonę. Podciągnij dół sukni. Odsłoń nogę. Przepraw się przez rzeki” (Izajasza 47:2). Potęga babilońska, która wzięła do niewoli cały naród judzki, teraz sama będzie traktowana jak niewolnica! Medowie i Persowie odbiorą jej władzę i zmuszą ją do poniżającej pracy na ich rzecz.
5. (a) Jak Babilon ‛uchyli zasłonę i podciągnie dół sukni’? (b) Na co może wskazywać wydane Babilonowi polecenie, żeby ‛przeprawił się przez rzeki’?
5 Babilon ‛uchyli zasłonę i podciągnie dół sukni’, czyli straci wszelkie resztki dawnej wielkości i dostojeństwa. Na dodatek otrzyma od swych ciemięzców polecenie ‛przeprawienia się przez rzeki’. Przypuszczalnie część Babilończyków będzie musiała wykonywać ciężką, niewolniczą pracę pod gołym niebem. Proroctwo to może również oznaczać, że niektórzy z nich dosłownie pójdą przez rzeki na wygnanie. Tak czy inaczej, Babilon nie będzie już przypominał królowej, która podróżuje z wielką pompą i którą przez strumień przenosi się w lektyce lub przewozi zaprzęgiem. Przeciwnie, stanie się podobny do niewolnicy, która żeby przebrnąć przez rzekę, musi zapomnieć o wymogach skromności, podnieść spódnicę i odsłonić nogi. Jakie to upokarzające!
6. (a) W jakim sensie zostanie odsłonięta nagość Babilonu? (b) W jakim znaczeniu Bóg ‛nikogo nie potraktuje życzliwie’? (Patrz przypis).
6 Jehowa szydzi dalej: „Winnaś odsłonić swą nagość. Ma też być widoczna twoja hańba. Wywrę zemstę i nikogo nie potraktuję życzliwie” (Izajasza 47:3).c Babilon istotnie czeka hańba. Jego niegodziwe i okrutne postępowanie z ludem Bożym zostanie zdemaskowane. Żaden człowiek nie zdoła udaremnić Bożej zemsty!
7. (a) Jak Żydzi na wygnaniu zareagują na wieść o upadku Babilonu? (b) Jak Jehowa wykupi swój lud?
7 Po 70 latach niewoli lud Boży ogromnie się ucieszy z upadku potężnego Babilonu. Zawoła: „Jest ktoś, kto nas wykupuje. Imię jego — Jehowa Zastępów, Święty Izraela” (Izajasza 47:4). Według Prawa Mojżeszowego Izraelitę, który sprzedał się w niewolę, żeby spłacić długi, mógł z niej wykupić jakiś krewny (Kapłańska 25:47-54). Żydzi sprzedani do Babilonu także będą potrzebowali wykupienia, czyli wyzwolenia. Dla niewolników podbój danego kraju na ogół oznacza tylko zmianę panów. Ale Jehowa skłoni zwycięskiego króla Cyrusa do oswobodzenia Żydów. Da mu za nich „okup” w postaci Egiptu, Etiopii i Seby (Izajasza 43:3). Odkupiciela Izraelitów słusznie nazwano „Jehową Zastępów”. W porównaniu z niewidzialnymi zastępami aniołów pozorna siła militarna Babilonu jest niczym.
Zapłata za okrucieństwo
8. W jakim znaczeniu Babilon ‛wejdzie do ciemności’?
8 W dalszej części proroctwa Jehowa znów piętnuje Babilon: „Usiądź cicho i wejdź do ciemności, córo Chaldejczyków, bo już nigdy więcej nie będą cię zwać Panią Królestw” (Izajasza 47:5). Babilon ma przed sobą ciemną, mroczną przyszłość. Przestanie dominować nad innymi królestwami niczym okrutna „Pani” (Izajasza 14:4).
9. Dlaczego Jehowa oburzył się na Żydów?
9 Dlaczego Babilonowi pozwolono najpierw wyrządzić zło ludowi Bożemu? Jehowa wyjaśnia: „Oburzyłem się na swój lud. Zbezcześciłem swe dziedzictwo i wydawałem ich w twoją rękę” (Izajasza 47:6a). Jehowa miał powód do oburzenia się na Żydów. Wcześniej ostrzegał ich, że za nieposłuszeństwo wobec Jego Prawa zostaną wypędzeni ze swej ziemi (Powtórzonego Prawa 28:64). Kiedy pogrążali się w bałwochwalstwie i wyuzdaniu, życzliwie posyłał do nich proroków, aby pomóc im wrócić do czystej religii. Tymczasem „oni wciąż naśmiewali się z posłańców prawdziwego Boga i gardzili jego słowami, i drwili z jego proroków, aż wezbrała złość Jehowy na jego lud, aż nie było już uleczenia” (2 Kronik 36:16). Bóg pozwolił więc, by Juda, Jego dziedzictwo, została zbezczeszczona — kraj najechali Babilończycy i skalali święte sanktuarium Jehowy (Psalm 79:1; Ezechiela 24:21).
10, 11. Dlaczego Jehowa wybucha gniewem na Babilon, mimo iż sam kazał mu podbić Jego lud?
10 Czy wobec tego Babilon nie wykonał po prostu woli Bożej, gdy uprowadził Żydów na wygnanie? Nie, Bóg bowiem oświadcza: „Nie okazywałaś im zmiłowań. Sprawiłaś, że starcowi bardzo zaciążyło twoje jarzmo. I mówiłaś: ‚Będę Panią po czas niezmierzony, na zawsze’. Nie brałaś sobie tego do serca; nie pamiętałaś o zakończeniu sprawy” (Izajasza 47:6b, 7). Bóg nie nakazał Babilonowi działać z tak wyjątkowym okrucieństwem, by nie mieć względów „nawet dla starców” (Lamentacje 4:16; 5:12). Nie nakłaniał go też do znajdowania sadystycznej przyjemności w drwieniu z żydowskich jeńców (Psalm 137:3).
11 Babilon nie rozumie, że trzyma Żydów w ręku tylko przejściowo. Zlekceważył ostrzeżenie Izajasza, iż po pewnym czasie Jehowa ich uwolni. Zachowuje się tak, jakby miał prawo stale sprawować nad nimi władzę i na zawsze być „Panią” zależnych narodów. Nie bierze sobie do serca wieści o przyszłym zakończeniu jego ciemięskich rządów!
Zapowiedź upadku Babilonu
12. Dlaczego Babilon nazwano „niewiastą oddającą się rozkoszom”?
12 Jehowa oświadcza: „Teraz słuchaj tego, niewiasto oddająca się rozkoszom, siedząca bezpiecznie, mówiąca w swym sercu: ‚Ja jestem, a nie ma nikogo innego. Nie będę siedzieć jako wdowa i nie zaznam utraty dzieci’” (Izajasza 47:8). Babilon słynie z pławienia się w rozkoszach. Herodot, historyk z V wieku p.n.e., wspomina o tamtejszym „najbrzydszym zwyczaju”, który nakazywał każdej kobiecie oddać się komuś za pieniądze na cześć bogini miłości. Podobnie starożytny historyk Kurcjusz Rufus stwierdził: „Nie ma zepsucia gorszego od obyczajów w tym mieście; nie ma zakorzenionego bezwstydu, który by bardziej pobudzał i wabił do rozpasania”.
13. Jak pogoń za przyjemnościami przyśpieszy klęskę Babilonu?
13 Skłonność do uciech przyśpieszy klęskę Babilonu. Tej nocy, której nastąpi jego upadek, król i dostojnicy będą ucztować i upiją się do nieprzytomności. Nie zorientują się więc, że wojska Medów i Persów atakują miasto (Daniela 5:1-4). Metropolia babilońska będzie ‛siedzieć bezpiecznie’, to znaczy dojdzie do wniosku, że jej pozornie niezdobyte mury wraz z fosą ochronią ją przed inwazją. Wmówi sobie, że „nie ma nikogo innego” — nikogo, kto odebrałby jej dominującą pozycję. Nie wyobraża sobie, że mogłaby ‛owdowieć’, czyli zostać bez władcy imperium, a także stracić „dzieci”, to jest ludność. Ale żaden mur nie osłoni jej przed mścicielskim ramieniem Jehowy Boga! On sam oznajmi później: „Choćby nawet Babilon wstąpił do niebios i choćby nawet wyżynę swej siły uczynił niedostępną, łupieżcy ode mnie dosięgną go” (Jeremiasza 51:53).
14. W jaki sposób Babilon będzie cierpiał wskutek „utraty dzieci” oraz „wdowieństwa”?
14 Co zatem spotka Babilon? Jehowa ciągnie dalej: „Nagle, w jednym dniu, przyjdą na ciebie te dwie rzeczy: utrata dzieci i wdowieństwo. Muszą przyjść na ciebie w pełnej mierze z powodu obfitości twoich czarów, z powodu całej potęgi twoich zaklęć — w nadmiarze” (Izajasza 47:9). Hegemonia babilońskiego mocarstwa światowego raptownie się skończy. W starożytnych krajach bliskowschodnich owdowienie i utratę dzieci uznawano za najgorsze nieszczęścia, jakie mogły spotkać kobietę. Nie wiemy, ile „dzieci” stracił Babilon w noc swojej klęski.d Ale we właściwym czasie miał całkowicie opustoszeć (Jeremiasza 51:29). Ponadto przypominał wdowę dlatego, że jego królowie zostali zrzuceni z tronu.
15. Z jakiego jeszcze powodu oprócz okrucieństwa wobec Żydów Jehowa wywiera gniew na Babilonie?
15 Babilon jednak ściąga na siebie gniew Jehowy nie tylko okrucieństwem wobec Żydów, lecz również ‛obfitością czarów’. Prawo Boże dane Izraelitom potępia praktykowanie spirytyzmu, tymczasem Babilończycy z zapałem oddają się okultyzmowi (Powtórzonego Prawa 18:10-12; Ezechiela 21:21). W pewnej książce wyjaśniono, że życie „upływało [im] w ciągłym lęku przed niezliczonymi demonami, którymi według swych wierzeń byli otoczeni” (Social Life Among the Assyrians and Babylonians).
Ufność w niegodziwości
16, 17. (a) Jak Babilon ‛pokłada ufność w niegodziwości’? (b) Dlaczego upadek Babilonu jest nieunikniony?
16 Czy wróżbiarze uratują Babilon? Jehowa odpowiada: „Pokładałaś ufność w swej niegodziwości. Powiedziałaś: ‚Nikt mnie nie widzi’. Twoja mądrość i twoja wiedza — oto, co cię zwiodło; i mawiasz w swoim sercu: ‚Ja jestem, a nie ma nikogo innego’” (Izajasza 47:10). Babilon uważa, że jego mądrość świecka i religijna, jego siła militarna oraz przebiegłość i bezwzględność pozwolą mu utrzymać pozycję mocarstwa światowego. Sądzi, że nikt go „nie widzi”, to znaczy nie czyni odpowiedzialnym za niegodziwe postępowanie. Nie dostrzega też na horyzoncie żadnego rywala. Mówi sobie: „Ja jestem, a nie ma nikogo innego”.
17 Jednakże za pośrednictwem innego proroka Jehowa ostrzega: „Czy jakiś człowiek może być ukryty w kryjówkach, a ja bym go nie widział?” (Jeremiasza 23:24; Hebrajczyków 4:13). Dlatego oświadcza: „Przyjdzie na ciebie nieszczęście; nie będziesz znała żadnego zaklęcia przeciw niemu. I spadnie na ciebie niedola; nie zdołasz jej odwrócić. I nagle przyjdzie na ciebie ruina, której jeszcze nie znałaś” (Izajasza 47:11). Ani babilońscy bogowie, ani magiczne „zaklęcia” ludzi parających się spirytyzmem nie zdołają odwrócić nadciągającego nieszczęścia — niepodobnego do niczego, co kiedykolwiek spotkało Babilon!
Babilońscy doradcy zawodzą
18, 19. Jak poleganie na własnych doradcach okaże się dla Babilonu katastrofalne w skutkach?
18 Z gryzącą ironią Jehowa nakazuje: „Pozostań teraz przy swych zaklęciach i mnogości swych czarów, którymi się zajmowałaś od młodości — żebyś mogła odnieść pożytek, żebyś mogła porazić ludzi strachem” (Izajasza 47:12). Zgodnie z tym wezwaniem Babilończycy mają pozostać niepoprawni — mają dalej polegać na magii. Przecież trudzili się nad jej udoskonalaniem od „młodości” swego narodu.
19 Jehowa drwi: „Znużyłaś się mnóstwem swoich doradców. Niech teraz powstaną i cię wybawią, czciciele niebios, obserwujący gwiazdy, ci, którzy podczas dni nowiu dzielą się wiedzą o tym, co na ciebie przyjdzie” (Izajasza 47:13).e Babilońscy doradcy zupełnie zawiodą. To prawda, że tamtejsza astrologia opiera się na wielosetletnich obserwacjach nieba. Jednak w noc klęski Babilonu astrolodzy poniosą całkowitą porażkę, co pokaże, jak bezużyteczne jest wróżbiarstwo (Daniela 5:7, 8).
20. Jaki los spotka babilońskich doradców?
20 Jehowa kończy tę część proroctwa słowami: „Oto stali się jak ścierń. Spali ich ogień. Nie wyzwolą swej duszy z mocy płomienia. Nie będzie żaru węgli, żeby można było się ogrzać, blasku ognia, przy którym można by usiąść. Takimi staną się dla ciebie ci, z którymi jako ze swymi zaklinaczami trudziłaś się od swej młodości. Odejdą, każdy w swoją stronę. Nie będzie nikogo, kto by cię wybawił” (Izajasza 47:14, 15). Fałszywi doradcy istotnie mają przed sobą gorące czasy. Nie przyniosą one miłego ognia, przy którym można się ogrzać, lecz niszczycielską pożogę, która ujawni, że doradcy ci są niczym bezwartościowa ścierń. Nic więc dziwnego, że uciekną w popłochu! Babilon utraci ostatnią podporę i nie będzie miał już nikogo, kto by go wyratował. Doświadczy tego samego losu, który przedtem zgotuje Jerozolimie (Jeremiasza 11:12).
21. Jak i kiedy sprawdzają się prorocze słowa Izajasza?
21 Te natchnione słowa zaczynają się sprawdzać w roku 539 p.n.e. Wojska Medów i Persów pod wodzą Cyrusa zdobywają wtedy miasto i zabijają rezydującego tam króla Belszaccara (Daniela 5:1-4, 30). Jednej nocy Babilon traci pozycję mocarstwa światowego. Kończy się wielowiekowa dominacja potomków Sema — świat dostaje się pod panowanie potomków Jafeta. Sam Babilon zaś wchodzi w okres schyłkowy, trwający szereg stuleci. W IV wieku n.e. jest już tylko „kupą kamieni” (Jeremiasza 51:37). W ten sposób proroctwo Izajasza spełnia się co do joty.
-
-
Zapowiedź wstrząsającego końca religii fałszywejProroctwo Izajasza światłem dla całej ludzkości, tom II
-
-
[Ilustracje na stronie 111]
Pławiący się w rozkoszach Babilon zostanie rzucony w proch
[Ilustracja na stronie 114]
Astrolodzy Babilonu nie zdołają przewidzieć jego upadku
-