Zaufaj Jehowie, a nie „sprzysiężeniu”!

 1. W jakiej sytuacji znalazła się widzialna organizacja Jehowy podczas pierwszej wojny światowej?

PODCZAS pierwszej wojny światowej szeregi sług Jehowy znacznie przerzedziło jawne odstępstwo. Prócz tego z poduszczenia przeciwników religijnych spadły na nich prześladowania. Biuro główne w Brooklynie zostało zamknięte. Nie można było też liczyć na pomoc prezesa, sekretarza-skarbnika ani administratora biura, których wraz z jednym z członków redakcji i czterema innymi przedstawicielami Towarzystwa osadzono w federalnym zakładzie karnym w Atlancie w stanie Georgia. Wydawało się, że nadszedł kres dla zrodzonych z ducha Badaczy Pisma Świętego i bliskie jest ich chwalebne wywyższenie do życia w niebie. Tak jednak nie było.

 2. Jakie proroctwo Izajasza znalazło nowożytne zastosowanie w roku 1919?

² Wiosną 1919 roku można było ponownie zadać pytania postawione w Księdze Izajasza 66:6-8, gdyż znalazło nowożytne zastosowanie zapisane tam proroctwo: „Słuchaj! Wrzawa z miasta! Słuchaj! Wrzawa z świątyni! Słuchaj! To Pan oddaje swoim nieprzyjaciołom należną im zapłatę. Zanim brzemienna poczuła bóle, porodziła, zanim przyszły na nią bóle, porodziła chłopca. Kto słyszał o czymś takim? Kto widział coś takiego? Czy ziemia [stan chwalebnej pomyślności duchowej] może być zrodzona w jednym dniu, czy naród może się urodzić za jednym razem? A jednak Syjon, zaledwie poczuł bóle, od razu porodził swoje dzieci” (Biblia warszawska).

 3. Co w roku 1919 dowiodło, że Syjon zrodził swych synów i że „za jednym razem” powstał nowy „naród”?

³ W dniach od 1 do 8 września 1919 roku Międzynarodowi Badacze Pisma Świętego, jakby obudzeni z martwych, zgromadzili się w Cedar Point (stan Ohio) na pierwszym powojennym kongresie. W tym radosnym spotkaniu uczestniczyli też prezes Towarzystwa, sekretarz-skarbnik, administrator biura i pozostali bracia — wszyscy zwolnieni z więzienia i oczyszczeni z zarzutów. Wśród obecnych zapanowała ogromna radość, gdy prezes Rutherford zapowiedział wydawanie nowego czasopisma pod tytułem The Golden Age („Złoty Wiek”), znanego dziś jako Przebudźcie się! Ochrzczono także ponad 200 osób, które oddały się Bogu. Teokratyczna organizacja Jehowy wydała na świat swych synów, by rozpoczęli czynne życie w erze powojennej. „Naród”, zrodzony jak gdyby „za jednym razem” i osadzony w wyłonionym nagle „kraju”, czekały nowe, śmiałe, wręcz pionierskie zadania.

 4. (a) Jaki wpływ wywarły opisane wydarzenia na „Babilon Wielki”? (b) Czego zwiastunem jest demaskowanie rzeczywistych stosunków „Babilonu Wielkiego” z ponadziemskimi mocami duchowymi?

⁴ Wytworzyła się więc niezwykła sytuacja, która zaskoczyła światowe imperium religii fałszywej, „Babilon Wielki”, wprawiając w zaniepokojenie różne jego odłamy, zwłaszcza chrześcijaństwo. Poczuł on, że naruszono jego dotychczasowy spokój. Zagrożono bezpieczeństwu, jakiego zaznawał uzurpując sobie wyłączność w sferze religii. Miały zostać obnażone jego prawdziwe powiązania z ponadludzkimi mocami w niebie — nie z Bogiem jednak, lecz z „bogiem tego systemu rzeczy”, Szatanem, który popiera przepowiedzianego proroczo Antychrysta (2 Kor. 4:4; 1 Jana 2:18). Ale demaskowanie religii fałszywej stanowiło zaledwie zapowiedź jej żałosnego końca. W stosownym czasie Najwyższy Sędzia wszechświata dosięgnie ją i straci, odda na pastwę jej rozwścieczonych byłych kochanków, jej politycznych zalotników.

 5. (a) Dlaczego chrześcijaństwo zostanie zaskoczone? Jak zapatruje się na nie Bóg Biblii? (b) Czego nie widzi „Babilon Wielki”?

⁵ Wprawdzie chrześcijaństwo ma Biblię, w której zapowiedziano taki rozwój wypadków, ale nawet ono da się zaskoczyć. Zaufa „pokojowi i bezpieczeństwu” obmyślanemu przez narody, wśród których uprawia swe formalistyczne praktyki religijne. Przy okazji jego kościoły wzbogacają się z datków zbieranych na tacę podczas nabożeństw. Jednakże z punktu widzenia Boga Pisma Świętego chrześcijaństwo jest ‛biedne i ślepe, i nagie’. Nie ufa Jehowie ani nie korzysta z dostarczanych przez Niego prawdziwych dóbr duchowych (Obj. 3:17, 18). Nie dostrzega też odręcznego pisma na ścianie. Co to znaczy?

POJAWIA SIĘ ODRĘCZNE PISMO NA ŚCIANIE

 6. O jakiej starożytnej potędze światowej jest tu mowa? W jakim położeniu znajdował się wtedy lud wybrany przez Jehowę?

⁶ Chcąc odpowiedzieć na powyższe pytanie, musimy sięgnąć myślą w przeszłość, do końcowych chwil trzeciego z kolei mocarstwa w historii biblijnej — Babilonu położonego na brzegach rzeki Eufrat. Ostatnim jego władcą był Baltazar. Dużo wcześniej wznoszono tam wieżę Babel, której budowniczych Bóg rozproszył przez pomieszanie ich języka (Rodz. 11:1-9). W owym pogańskim kraju przebywali teraz na wygnaniu Żydzi, wybrany lud Jehowy. Jednakże ich 70-letnia niewola miała się już ku końcowi.

 7. (a) Dlaczego król Baltazar z absolutną pewnością siebie wydał ucztę dla swych dostojników? (b) Co się wydarzyło podczas tej uroczystości? Jak to podziałało na króla?

⁷ Świetnie obwarowany, otoczony murem, na pozór niezdobyty Babilon obległy zjednoczone siły Medów i Persów, którzy mieli się stać czwartą potęgą w historii biblijnej. Przez środek miasta płynął Eufrat, na którego nabrzeża prowadziły dwuskrzydłowe miedziane bramy, osadzone w murach obronnych. Król Baltazar w przekonaniu, że jego stolica jest najzupełniej bezpieczna, wyprawił „wielką ucztę dla tysiąca swoich dostojników”, jak się okazało — ostatnią. W zasięgu jego wzroku pojawiła się nagle ręka, która nakreśliła na ścianie złowróżbne słowa: „MENE, MENE, TEKEL i PARSIN” (Dan. 5:1, 5, 25). Było to w nocy, 5 października 539 roku p.n.e. Napis wywołał piorunujące wrażenie. Król dygotał ze strachu. Halo! Przywołać tu mędrców — magów i astrologów, umiejących ponoć wyjaśniać znaki i niezwykłe zjawiska. Niestety, rozszyfrowanie tajemniczych słów, których nie zdołali nawet odczytać, przekraczało ich możliwości. Co teraz począć?

 8, 9. (a) Co w ostateczności doradzono królowi? (b) Jak Daniel wyłożył znaczenie odręcznego napisu na ścianie? (c) Dlaczego wielką ucztę króla Baltazara zakończyło tak przerażające proroctwo?

⁸ Poślijcie po Żyda! Po Żyda? Tak, po jednego z tych książąt i szlachetnie urodzonych, których król Nabuchodonozor uprowadził z Jeruzalem, stolicy ich ojczystego kraju, aby przysposobić ich w Babilonie do służby państwowej. Cóż, skoro nie ma innego wyjścia... Było to jednak najlepsze rozwiązanie. Daniela poleciła królowa-matka. Zarekomendowała go jako człowieka obdarzonego mądrością, który potrafi odczytywać i wykładać rzeczy niepojęte (Dan. 5:10-12). Możemy sobie wyobrazić ciszę, jaka zapada w sali biesiadnej, gdy na życzenie króla Baltazara, władcy trzeciego mocarstwa wymienionego w Biblii, Daniel zaczyna wyjaśniać jemu i jego znamienitym gościom znaczenie zagadkowych słów.

⁹ Posłuchajmy: „Dlatego posłano sprzed Niego wierzch ręki oraz nakreślono ten właśnie napis. A to jest napis, który został nakreślony: MENE, MENE, TEKEL i PARSIN. Taki jest wykład słowa: MENE — Bóg policzył dni twego królestwa i położył mu kres. TEKEL — zważono cię na szalach i znaleziono brak. PERESa — królestwo twoje zostało podzielone i dane Medom i Persom” (Dan. 5:24-28). Król Baltazar, jego możnowładcy i towarzyszące im kobiety rozmyślnie odnieśli się z bluźnierczym lekceważeniem do Boga, któremu oddawał cześć Daniel. Co zrobili? Pili wino ze złotych naczyń, zrabowanych ze świątyni Jehowy w Jeruzalem, w 607 roku p.n.e., gdy zburzono to święte miasto. Do wyrządzonej niegdyś krzywdy dorzucili ciężką obelgę (Dan. 5:3, 4, 23).

WŁADZĘ OBEJMUJE PRZEPOWIEDZIANY KRÓL — CYRUS

10, 11. (a) Kto zgodnie z zapowiedzią Jehowy miał zdobyć Babilon? Jak Izajasz opisał naprzód ten podbój? (b) W jaki sposób Jehowa spełnił wspomniane proroctwo i sprowadził słuszną karę na króla Baltazara i jego możnowładców?

¹⁰ W Księdze Izajasza 45:1-3 Bóg Najwyższy zapowiedział: „Tak rzekł Jehowa do swego pomazańca, do Cyrusa, którego prawicę ująłem, aby podbić przed nim narody, żebym opasał nawet biodra królów; aby otworzyć przed nim dwuskrzydłowe wrota, tak iż nawet bramy nie będą zamknięte: ‛Ja sam pójdę przed tobą i wyrównam wyniosłości krainy. Roztłukę miedziane wrota, a żelazne zapory odrąbię. I postanowiłem dać ci skarby złożone w ciemnościach i skarby pochowane w kryjówkach, abyś się dowiedział, że ja jestem Jehowa, który cię woła po imieniu’”.

¹¹ W celu spełnienia tego proroctwa Jehowa poddał Cyrusowi Persowi myśl, by zmienić bieg wód Eufratu i skierować je do pobliskiego jeziora. Kiedy koryto rzeki się opróżniło, żołnierze Cyrusa pod osłoną nocy przeszli nim do samego środka miasta. Dwuskrzydłowe wrota w nadbrzeżnych murach istotnie były otwarte, wspięli się więc na górę, pokonali straże i wtargnęli do sali biesiadnej. W tak tragiczny sposób zakończyła się uczta króla Baltazara, co dla niego i jego dostojników stanowiło zasłużoną karę za to, że zlekceważyli, obrazili i zbezcześcili „Pana niebios”, posługując się w sposób niegodny naczyniami skradzionymi ze świętego domu Jehowy w Jeruzalem.

12. (a) Dlaczego Daniel przypisuje zdobycie Babilonu Dariuszowi Medowi, skoro Izajasz przepowiedział, że uczyni to Cyrus Pers? (b) Kogo obrazuje Dariusz, a kogo jego sojusznik, Cyrus?

¹² Z pierwszego wersetu rozdziału 6 Księgi Daniela dowiadujemy się, że po śmierci Baltazara „Dariusz Med objął królestwo mając lat sześćdziesiąt dwa” (Biblia poznańska). Ponieważ był starszy od Cyrusa Persa, więc Daniel właśnie jemu przypisał zdobycie Babilonu. Dariusz władał państwem medo-perskim od 539 do 537 roku p.n.e. Trafnie wyobraża on Jehowę Boga, a jego sprzymierzeniec Cyrus — Jezusa Chrystusa, któremu Jehowa powierzy pierwszoplanową rolę w obaleniu i zniszczeniu „Babilonu Wielkiego”, ogólnoświatowego imperium religii fałszywej.

13, 14. Na co bez wątpienia Daniel skierował uwagę Cyrusa Persa? Jak się rozpoczyna Księga Ezdrasza, napisana po powrocie z Babilonu?

¹³ Kiedy w 537 roku p.n.e. Cyrus wstąpił na tron królestwa medo-perskiego, prorok Daniel niewątpliwie zwrócił mu uwagę na proroctwo Jehowy, zanotowane w rozdziale 45 Księgi Izajasza. Szereg lat po niewoli babilońskiej kapłan Ezdrasz napisał:

¹⁴ „A w pierwszym roku Cyrusa, króla Persji, aby się dopełniło słowo Jehowy usłyszane z ust Jeremiasza [o tym, że wygnanie trwać będzie 70 lat (Jer. 25:12; 29:10, 14)], pobudził Jehowa ducha Cyrusa, króla Persji, iż kazał obwołać w całym swoim państwie — podawszy także na piśmie — co następuje: ‛Oto jest obwieszczenie Cyrusa, króla Persji: „Wszystkie królestwa ziemi dał mi Jehowa, Bóg niebios, On sam też polecił mi wybudować dla Niego dom w Jeruzalem, które jest w Judzie. Ktokolwiek jest wśród was z całego Jego ludu, niech mu się potwierdzi, że jego Bóg jest z nim! Niech więc pójdzie do Jeruzalem, które jest w Judzie, i odbuduje dom Jehowy, Boga Izraela — ten jest prawdziwym Bogiem — dom, co stał w Jeruzalem”’” (Ezdr. 1:1-3).

WIĘKSZY CYRUS PODBIJA „BABILON WIELKI”

15. (a) Kiedy zaczął panować pozaobrazowy Cyrus? (b) Jakie niezachwiane stanowisko zajmują Świadkowie Jehowy w sprawie sprzysiężenia się z ONZ? Dlaczego?

¹⁵ Kiedy w roku 1914 dobiegły końca „czasy wyznaczone narodom”, wspomniane przez Jezusa w Ewangelii według Łukasza 21:24, władzę objął nowożytny, pozaobrazowy Cyrus Wielki. Państwa skupione w ONZ, które całkowicie lekceważą ten fakt o doniosłym znaczeniu dla całej ludzkości, obwołały rok 1986 Międzynarodowym Rokiem Pokoju. Jednakże Świadkowie Jehowy w żadnym wypadku nie dadzą się tym zmylić. Nie przyłączą się do zwolenników politycznych i przyjaciół „Babilonu Wielkiego”, którzy u schyłku dziejów tego świata będą ucztować z okazji nadzwyczajnego osiągnięcia — obwieszczenia „pokoju i bezpieczeństwa”, przepowiedzianego w Biblii. Świadkowie nie nawołują, by zawiązać sprzysiężenie z ONZ lub innymi organizacjami na rzecz pokoju (Izaj. 8:12). Przeciwnie, opierają się na słowach z Księgi Izajasza 8:20, gdzie napisano: „Do Prawa i do świadectwa Bożego! Jeśli w ten sposób mówić nie będą, nie będzie dla nich jutrzenki!” (Bp). Swą nieugiętą postawę uzasadniają stwierdzeniem: „Albowiem z nami Bóg” (Izaj. 8:10, Biblia Tysiąclecia, wyd. II). Oznacza to po prostu, że Jehowa Bóg nie ma nic wspólnego z politycznymi poczynaniami narodów, zmierzającymi do ustanowienia „pokoju i bezpieczeństwa”, na odwrót — jest im zdecydowanie przeciwny.

16. Jak w najdrobniejszych szczegółach spełni się proroctwo z Objawienia 17:16, 17? Jak zareaguje na to lud Jehowy?

¹⁶ Jehowa za pośrednictwem Większego Cyrusa zręcznymi posunięciami pobudzi serca i umysły przywódców politycznych do wystąpienia przeciw „Babilonowi Wielkiemu”, światowemu imperium religii fałszywej. Uśmiercą je oni, niby rogami rozjuszonego dzikiego zwierza. Prorocze słowa Jehowy z rozdziału 17 Księgi Objawienia spełnią się co do joty, wywołując radosne uniesienie wśród Jego ziemskich Świadków (Obj. 17:16, 17; 19:1-3).

UTRZYMUJMY DOBRE STOSUNKI Z JEHOWĄ

17. Co zrobią władcy polityczni, pomimo że Świadkowie Jehowy nie są częścią składową „Babilonu Wielkiego”?

¹⁷ Areligijne żywioły polityczne zwrócą się potem przeciwko ocalałym z tego pogromu Świadkom Jehowy, chociaż nie należą oni do „Babilonu Wielkiego”, lecz raczej otwarcie go demaskują, i choć wcale nie mieszają się do polityki. Władcy tego świata, zdecydowani po dyktatorsku sprawować nadzór nad całym społeczeństwem ludzkim, przypuszczą frontalny atak na zachowujących prawość Świadków Najwyższego, od którego pochodzi władza sprawiedliwa.

18. Jakiego zdumiewającego czynu, usuwającego w cień potop z czasów Noego, dokona Jehowa?

¹⁸ W tym momencie będzie musiał wkroczyć Wszechwładny Pan nieba i ziemi; sprawi On, iż wykonawcy wyroku na „Babilonie Wielkim” dowiedzą się i zrozumieją, że Ten, który w XX wieku ma swych Świadków, jest Bogiem prawdziwym i wszechmocnym oraz że stworzenia zamieszkujące Jego podnóżek, ziemię, słusznie powinny z całego serca oddawać cześć wyłącznie Jemu. Dowiedzie tego w sposób napawający takim lękiem, szacunkiem i podziwem, że Jego Świadkowie, którzy będą to obserwować, wręcz osłupieją. Swą niezrównaną chwalebną kampanię wojenną uwieńczy Boskim zwycięstwem (Obj. 16:14, 16; 19:19-21). Przyćmi ono kataklizm, w którym zginął świat za dni Noego, i położy kres temu niegodziwemu systemowi rzeczy, podległemu władzy Diabła.

19. Kogo Jehowa będzie miał jako Świadków, gdy usprawiedliwi swe powszechne zwierzchnictwo? O czym będzie się można wtedy przekonać?

¹⁹ Kiedy potop pochłonął wszystkich ludzi przebywających poza arką, Jehowa miał świadków tej zagłady ówczesnego świata. Podobnie, choć na daleko większą skalę, zachowa na ziemi świadków niepowtarzalnego aktu, przez który usprawiedliwi swe powszechne zwierzchnictwo (2 Piotra 3:6, 7, 13, 14). Będą nimi ludzie, którzy żyjąc w obecnym świecie skazanym na zagładę zaufali Jehowie i od Niego oczekują pokoju i bezpieczeństwa. Jakże będziesz szczęśliwy, Czytelniku, jeśli znajdziesz się wśród tych cudownie wyróżnionych Świadków! Przekonasz się, że pokój i bezpieczeństwo zapewnił ci Jehowa, a nie jakieś przymierze, czy też sprzysiężenie potęg politycznych, należących do systemu rzeczy podporządkowanego Diabłu.

20. Czego dowiedzie Jehowa? Na co jesteśmy zdecydowani?

²⁰ Jehowa Bóg chwalebnie wykaże, że jest Bogiem Najwyższym, godnym tego, by Mu służono i oddawano cześć, Bogiem bogów, Jedynym, do którego odnoszą się natchnione słowa psalmisty: „Od czasu niezmierzonego aż po czas niezmierzony jesteś Bogiem” (Ps. 90:2). Pogłębiajmy więc nasze docenianie, zaufajmy Jehowie Bogu i zacieśniajmy z Nim stosunki za pośrednictwem tego, który jest Większym Cyrusem — Jezusa Chrystusa!

[Przypis]

CZY SOBIE PRZYPOMINASZ:

● Czego nie dostrzega „Babilon Wielki”?

● Czego obrazem jest tragiczne zakończenie uczty Baltazara?

● Kto podbije „Babilon Wielki”?

● Jakie stanowisko wobec sprzysięgania się z ONZ zajmują Świadkowie Jehowy?

● Dlaczego szczęśliwi będą wszyscy, którzy w sprawie ustanowienia pokoju i bezpieczeństwa zaufają Jehowie?

[Ilustracja na stronie 19]

Daniel wyjaśnił, że tajemniczy napis głosi zagładę mocarstwa babilońskiego