Prowadź uszczęśliwiające życie!
„Szczęśliwy jest człowiek, który nie chodzi za radą niegodziwców (...) Wszystko, co on uczyni, wypadnie pomyślnie” (PSALM 1:1, 3).
1. (a) Z czym wielu młodym w świecie kojarzy się pomyślność? (b) Jak w Biblii opisano szczęśliwego człowieka?
CO DLA ciebie oznacza słowo „pomyślność”? Pewien młody mężczyzna powiedział: „Dla mnie najważniejsze jest powodzenie w interesach”. A młoda kobieta wyznała: „Moje największe marzenie to szczęśliwa rodzina”. Inna oświadczyła: „Marzę o tym, by po prostu mieć ładne mieszkanie, fajny samochód (...) Myślę tylko o sobie”. Sęk w tym, że ani pieniądze, ani rodzina, ani wspaniała kariera nie są miarą prawdziwego powodzenia. W Psalmie 1:1-3 czytamy: „Szczęśliwy jest człowiek, który nie chodzi za radą niegodziwców (...) Ma natomiast upodobanie w prawie Jehowy (...) Wszystko, co on uczyni, wypadnie pomyślnie”.
2. Co zapewnia prawdziwe powodzenie i jedynie w jaki sposób można je osiągnąć?
2 Pismo Święte obiecuje tu coś, czego nie potrafi zagwarantować żaden człowiek — prawdziwą pomyślność! Ale nie chodzi o korzyści materialne. Biblia ostrzega przecież: „Korzeniem wszelkich szkodliwych rzeczy jest umiłowanie pieniędzy” (1 Tymoteusza 6:10). Prawdziwą pomyślność zapewnia zabieganie o uznanie Boże, między innymi przez przestrzeganie prawa Jehowy. Tylko to jest źródłem rzeczywistego zadowolenia i prawdziwego szczęścia! Być może myśl o podporządkowaniu się prawu Jehowy i spełnianiu jakichś wymagań nie brzmi zachęcająco. Ale Jezus powiedział: „Szczęśliwi, którzy są świadomi swej potrzeby duchowej” (Mateusza 5:3). Niezależnie od tego, czy sobie to uświadamiamy, czy nie, zostaliśmy stworzeni z potrzebami duchowymi — między innymi z głębokim pragnieniem poznania Boga i zrozumienia Jego zamierzeń. Dlatego też prawdziwe szczęście można osiągnąć jedynie przez zaspokajanie tych potrzeb i postępowanie zgodne z „prawem Jehowy”.
Dlaczego potrzebujemy praw od Boga
3. Dlaczego powinniśmy ochoczo pozwalać, by Jehowa ‛kierował naszymi krokami’?
3 Prorok Jeremiasz napisał: „Dobrze wiem, Jehowo, że do ziemskiego człowieka jego droga nie należy. Do męża, który idzie, nie należy nawet kierowanie swym krokiem” (Jeremiasza 10:23). Dotyczy to wszystkich ludzi, zarówno młodych, jak i starych. Nie tylko brakuje nam mądrości, doświadczenia czy wiedzy do pokierowania swymi krokami; po prostu nie mamy nawet do tego prawa. W Księdze Objawienia 4:11 czytamy: „Godzien jesteś, Jehowo, Boże nasz, przyjąć chwałę i szacunek, i moc, ponieważ tyś stworzył wszystko i z twojej woli wszystko zaistniało i zostało stworzone”. Jako nasz Stwórca, Jehowa jest „źródłem życia” (Psalm 36:9). Dlatego lepiej niż ktokolwiek inny wie, jak powinniśmy z niego korzystać. Swe prawa ustanowił więc nie po to, by nas ograbić z radości, lecz by służyły naszemu dobru (Izajasza 48:17). Kto ignoruje prawa Boże, jest skazany na niepowodzenie.
4. Dlaczego tak wielu młodych rujnuje sobie życie?
4 Czy na przykład zastanawiałeś się kiedyś, dlaczego tylu młodych rujnuje sobie życie przez narkotyki, rozwiązłość albo inne występki? W Psalmie 36:1, 2 oznajmiono: „Wypowiedź występku skierowana do niegodziwca jest wewnątrz jego serca; przed jego oczami nie ma lęku przed Bogiem. Bo zbytnio sobie schlebiał we własnych oczach, by znaleźć swoje przewinienie i je znienawidzić”. Ponieważ wielu młodym brakuje zdrowego „lęku przed Bogiem”, ulegają złudnemu przekonaniu, że ich nierozważne zachowanie nie pociąga za sobą żadnych konsekwencji. W końcu jednak i na nich sprawdza się niezmienna zasada: „Co człowiek sieje, to będzie też żąć; bo kto sieje ze względu na swe ciało, ten z ciała żąć będzie zepsucie, ale kto sieje ze względu na ducha, ten z ducha żąć będzie życie wieczne” (Galatów 6:7, 8).
‛Liczyć swoje dni’
5, 6. (a) Dlaczego młodzi powinni ‛liczyć swoje dni’ i co to oznacza? (b) Jak rozumieć zachętę do ‛pamiętania o swym Wspaniałym Stwórcy’?
5 Jak możesz osiągnąć powodzenie w życiu i ‛żąć życie wieczne’? Mojżesz napisał: „Dni naszych lat jest lat siedemdziesiąt; a jeśli dzięki szczególnej sile jest lat osiemdziesiąt (...) To musi szybko przeminąć, a my odlatujemy” (Psalm 90:10). Zapewne rzadko kiedy — jeśli w ogóle — myślisz o śmierci. Wielu młodych zachowuje się tak, jakby byli niezniszczalni. Ale słowa Mojżesza uświadamiają nam bolesną prawdę, iż życie jest krótkie. Nie mamy żadnej gwarancji, że będziemy żyć 70 czy 80 lat. Również młodych i zdrowych może dosięgnąć „czas i nieprzewidziane zdarzenie” (Kaznodziei 9:11). Jak więc będziesz korzystać z cennego życia, którym się obecnie cieszysz? Mojżesz modlił się: „Pokaż nam, jak liczyć nasze dni w taki sposób, byśmy mogli uzyskać serce mądre” (Psalm 90:12).
6 Co to znaczy liczyć swoje dni? Nie chodzi o przesadną troskę o długość naszego życia. Mojżesz modlił się, by Jehowa nauczył swych sług korzystać z pozostałych dni w sposób, który przyniesie Mu chwałę. Czy liczysz dni swego życia — traktując każdy z nich jako cenną okazję do przysparzania czci Bogu? Biblia zachęca młodych: „Usuń więc zgryzotę ze swego serca i odwróć nieszczęście od swego ciała, bo młodość i wiosna życia są marnością. Pamiętaj więc o swoim Wspaniałym Stwórcy w dniach swego wieku młodzieńczego” (Kaznodziei 11:10 do 12:1). Pamiętanie o swym Stwórcy to coś więcej niż sama świadomość, że On istnieje. Kiedy złoczyńca prosił Jezusa: „Pamiętaj o mnie, gdy się znajdziesz w swoim królestwie”, nie chodziło mu tylko o to, żeby Jezus przypomniał sobie jego imię. Pragnął, aby Jezus coś uczynił — by go wskrzesił! (Łukasza 23:42; porównaj Rodzaju 40:14, 23; Hioba 14:13). Tak samo pamiętanie o Jehowie oznacza działanie — czynienie tego, co się Jemu podoba. Czy można powiedzieć o tobie, że pamiętasz o Jehowie?
Nie zazdrość grzesznikom
7. Dlaczego niektórzy młodzi wolą zapomnieć o Stwórcy? Podaj przykład.
7 Wielu młodych woli zapomnieć o Jehowie, uważa bowiem, że bycie Świadkiem za bardzo ich ogranicza. Pewien brat z Hiszpanii tak wspomina, co czuł, gdy był nastolatkiem: „Pociągał mnie świat, ponieważ prawda wydawała się trudna i wymagająca. Oznaczała konieczność siedzenia, studiowania, chodzenia na zebrania, noszenia krawata, a to wszystko nie sprawiało mi przyjemności”. Czy czasem nie wydaje ci się, że służąc Bogu, coś tracisz? Może cię to zdziwi, ale podobne odczucia miał jeden z pisarzy biblijnych. Otwórz swoją Biblię i przeczytaj Psalm 73.
8. Dlaczego Asaf zaczął „zazdrościć chełpliwym”?
8 Przeanalizujmy niektóre szczegóły tego psalmu. W wersetach 2 i 3 czytamy: „Co do mnie — moje nogi niemalże zboczyły, omal się nie poślizgnęły moje stopy. Zacząłem bowiem zazdrościć chełpliwym, gdy widziałem pokój u niegodziwców”. Jak wskazuje nagłówek, psalm ten napisał Asaf — muzyk z plemienia Lewiego, żyjący współcześnie z królem Dawidem (1 Kronik 25:1, 2; 2 Kronik 29:30). Chociaż miał wspaniały przywilej usługiwania w świątyni Bożej, ‛zaczął zazdrościć’ tym, którzy chełpili się swoim bezprawiem. Wyglądało na to, że dobrze im się powodzi; najwyraźniej cieszyli się pokojem i bezpieczeństwem. W gruncie rzeczy wydawało się, że ich powodzenie ‛prześciga wyobrażenia serca’ (wersety 5, 7). O swoich wyczynach wypowiadali się „podniośle”, czyli w sposób pełen buty (werset 8). Nie przejmowali się nikim, ani w niebie, ani na ziemi — ‛ustami swymi sięgali niebios, a ich język krążył po ziemi’ (werset 9).
9. Dlaczego niektórzy młodzi chrześcijanie mogliby dzisiaj czuć się tak jak Asaf?
9 Niewykluczone, że to samo da się powiedzieć o twoich kolegach ze szkoły. Może słyszysz, jak bezwstydnie chełpią się swymi wyczynami seksualnymi, hucznymi imprezami czy piciem alkoholu i zażywaniem narkotyków. Porównując ich rzekomo przyjemne życie z wąską drogą, którą musisz podążać jako chrześcijanin, możesz czasem „zazdrościć chełpliwym” (Mateusza 7:13, 14). Asaf posunął się nawet do takiego wniosku: „Doprawdy, na próżno oczyściłem swe serce i obmywam ręce w niewinności. I przez cały dzień doznaję utrapień” (wersety 13, 14). Jak widać, zaczął wątpić w sens służenia Bogu i prowadzenia prostolinijnego życia.
10, 11. (a) Dzięki czemu Asaf zmienił swe nastawienie? (b) Dlaczego grzesznicy znajdują się „na śliskim gruncie”? Podaj przykład.
10 Na szczęście Asaf nie trwał długo w takim przykrym stanie. Szybko zrozumiał, że pozorny pokój niegodziwców to tylko chwilowe złudzenie. Wykrzyknął: „Doprawdy, stawiasz ich na śliskim gruncie. Sprawiłeś, że popadli w ruinę. Jakże to stali się dziwowiskiem niby w jednej chwili! Jakże dobiegli swego kresu, wyniszczeni nagłymi trwogami!” (wersety 18, 19). Wielu twoich rówieśników również stoi „na śliskim gruncie”. Prędzej czy później dosięgną ich skutki bezbożnego postępowania, na przykład niechciana ciąża, choroba przenoszona drogą płciową, a może nawet uwięzienie czy śmierć! Ale najgorsze jest to, że oddalają się od Jehowy (Jakuba 4:4).
11 Osobiście przekonała się o tym młoda siostra z Hiszpanii. W młodości prowadziła podwójne życie, przyjaźniąc się z grupą bezbożnej młodzieży. Wkrótce zakochała się w pewnym narkomanie. Chociaż sama nie brała narkotyków, kupowała je dla swego chłopaka. „Pomagałam mu nawet wkłuwać igłę” — mówi. Na szczęście opamiętała się i odzyskała zdrowie duchowe. Jakiż szok jednak przeżyła, dowiedziawszy się później, że jej uzależniony od narkotyków chłopak zmarł na AIDS. Tak jak powiedział psalmista, niegodziwcy rzeczywiście stoją „na śliskim gruncie”. Niektórzy swój swobodny styl życia przypłacają nagłą śmiercią. A pozostali, o ile nie zmienią swego postępowania, w niedalekiej przyszłości odczują na sobie skutki „objawienia się z nieba Pana Jezusa wraz z jego potężnymi aniołami w ogniu płomienistym, gdy będzie wywierał pomstę na tych, którzy nie znają Boga, oraz na tych, którzy nie są posłuszni dobrej nowinie o naszym Panu, Jezusie” (2 Tesaloniczan 1:7, 8).
12. Jak pewien młody człowiek z Japonii uświadomił sobie, że niemądrze jest zazdrościć grzesznikom?
12 Jakże niemądre jest więc zazdroszczenie „tym, którzy nie znają Boga”! Tak naprawdę powinno się raczej zazdrościć osobom znającym Jehowę i mającym nadzieję na życie wieczne. Zrozumiał to młody brat z Japonii. Jako nastolatek, on też „chciał więcej wolności”. Wyznaje: „Myślałem, że coś tracę. Wtedy uświadomiłem sobie, jak wyglądałoby moje życie bez znajomości prawdy. Żyłbym 70 lub 80 lat, a potem musiałbym umrzeć. Natomiast Jehowa daje nadzieję na życie wieczne! Świadomość ta pomogła mi bardziej docenić to, co miałem”. Jednakże zachowanie wierności nie jest łatwe, gdy się żyje pośród ludzi, którzy nie przestrzegają praw Bożych. Co możesz zrobić, żeby oprzeć się takiej presji?
Uważnie dobieraj sobie towarzystwo!
13, 14. Dlaczego tak ważną rolę odgrywa staranny dobór towarzystwa?
13 Przyjrzyjmy się jeszcze raz zawartemu w Psalmie 1:1-3 opisowi człowieka osiągającego prawdziwe powodzenie: „Szczęśliwy jest człowiek, który nie chodzi za radą niegodziwców ani nie stoi na drodze grzeszników, ani nie zasiada tam, gdzie siedzą szydercy. Ma natomiast upodobanie w prawie Jehowy i jego prawo czyta półgłosem dniem i nocą. I stanie się podobny do drzewa zasadzonego nad strumieniami wód, które wydaje owoc w swoim czasie i którego listowie nie usycha; a wszystko, co on uczyni, wypadnie pomyślnie”.
14 Warto zwrócić tu uwagę na istotną rolę towarzystwa. W Księdze Przysłów 13:20 czytamy: „Kto chodzi z mądrymi, stanie się mądry, lecz kto się zadaje z głupcami, temu źle się powiedzie”. Nie oznacza to, że do młodych, którzy nie są Świadkami Jehowy, należy odnosić się chłodno, niegrzecznie lub wrogo. Biblia zachęca nas, byśmy miłowali bliźnich i ‛zachowywali pokój ze wszystkimi ludźmi’ (Rzymian 12:18; Mateusza 22:39). Jeśli jednak będziemy utrzymywać z nimi zbyt bliskie kontakty, może się okazać, że ‛chodzimy za radą’ osób odrzucających mierniki biblijne.
Korzyści z czytania Biblii
15. Jak młodzi mogą pielęgnować pragnienie czytania Biblii?
15 Psalmista zauważył też, że człowiek szczęśliwy znajduje upodobanie w czytaniu prawa Bożego „półgłosem dniem i nocą” (Psalm 1:1, 2). To prawda, iż Biblia nie jest łatwą lekturą i zawiera „pewne sprawy trudne do zrozumienia” (2 Piotra 3:16). Ale czytanie jej wcale nie musi być nudnym zajęciem. Można w sobie ‛rozwinąć gorące pragnienie nie sfałszowanego mleka’ Słowa Bożego (1 Piotra 2:2). Spróbuj codziennie przeczytać chociaż krótki fragment. Jeśli czegoś nie rozumiesz, poszukaj dodatkowych wyjaśnień. Rozmyślaj nad tym, co przeczytałeś (Psalm 77:11, 12). Jeżeli trudno ci się skoncentrować, spróbuj czytać „półgłosem”. Z czasem czytanie Biblii na pewno będzie ci sprawiać coraz więcej przyjemności. Młoda siostra z Brazylii napisała: „Jehowa zawsze wydawał mi się bardzo daleki. Ale od kilku miesięcy staram się pracować nad studium osobistym i czytaniem Biblii. Teraz czuję, że moja więź z Jehową jest silniejsza. Stał się dla mnie kimś bardziej realnym”.
16. Dzięki czemu możemy odnosić z zebrań jeszcze większy pożytek?
16 Niezwykle ważne dla twojego rozwoju duchowego jest też przychodzenie na zebrania zborowe. Jeżeli ‛zwracasz uwagę na to, jak słuchasz’, możesz skorzystać z wielu zachęt (Łukasza 8:18). Czy niekiedy nie wydaje ci się, że zebrania są mało interesujące? Jeśli tak, to zadaj sobie pytania: „Co ja robię, żeby były ciekawe? Czy uważnie słucham? Czy jestem przygotowany? Czy się wypowiadam?” Biblia zachęca nas przecież, byśmy ‛zważali jedni na drugich, żeby się pobudzać do miłości i do szlachetnych uczynków, zachęcając się nawzajem’ (Hebrajczyków 10:24, 25). W tym celu musisz brać udział w zebraniach! Ale żeby to robić, trzeba się wcześniej przygotować. Młoda siostra przyznała: „Kiedy jest się przygotowanym, naprawdę dużo łatwiej zabrać głos”.
Podążanie drogą Bożą zapewnia powodzenie
17. Dlaczego osoba pilnie czytająca Biblię przypomina „drzewo zasadzone nad strumieniami wód”?
17 Człowieka cieszącego się prawdziwym powodzeniem psalmista przyrównuje do „drzewa zasadzonego nad strumieniami wód”. Owymi strumieniami mogły być rowy irygacyjne, którymi w sadach woda dopływała do drzew (Izajasza 44:4). Podobnie codzienne czytanie Biblii zapewnia dostęp do takiego niezawodnego źródła pokarmu i pokrzepienia (Jeremiasza 17:8). Dzięki temu każdego dnia możesz czerpać siły do radzenia sobie z różnymi próbami i przeciwnościami. A poznanie sposobu myślenia Jehowy pomoże ci podejmować mądre decyzje.
18. Dzięki czemu młodzież może zapewnić sobie powodzenie w służbie dla Jehowy?
18 Służenie Jehowie może się czasem wydawać trudne. Nigdy jednak nie sądź, że jest zbyt trudne (Powtórzonego Prawa 30:11). Biblia obiecuje, że dopóki będziesz zabiegać przede wszystkim o to, by podobać się Jehowie i radować Jego serce, ‛wszystko, co uczynisz’, w ostatecznym rozrachunku „wypadnie pomyślnie” (Przysłów 27:11). I pamiętaj, że nie jesteś zdany wyłącznie na siebie. Wspierają cię przecież Jehowa i Jezus Chrystus (Mateusza 28:20; Hebrajczyków 13:5). Oni wiedzą, pod jaką presją się znajdujesz, i nigdy cię nie opuszczą (Psalm 55:22). Możesz też liczyć na pomoc „całej społeczności braci” oraz rodziców, jeśli są bogobojnymi chrześcijanami (1 Piotra 2:17). Dzięki takiemu wsparciu, a także swoim wysiłkom i zdecydowaniu, możesz prowadzić uszczęśliwiające życie nie tylko teraz, ale przez całą wieczność!
Pytania do powtórki
◻ Na czym polega prawdziwa pomyślność?
◻ Dlaczego potrzebujemy, by Jehowa kierował naszymi krokami?
◻ Jak młodzi mogą ‛liczyć swoje dni’?
◻ Dlaczego niemądrze jest zazdrościć grzesznikom?
◻ Jak codzienne czytanie Biblii i regularna obecność na zebraniach może pomóc młodym prowadzić uszczęśliwiające życie?
[Ilustracja na stronie 20]
Z braku zdrowego „lęku przed Bogiem” wielu młodych postępuje w sposób przynoszący zgubne skutki
[Ilustracja na stronie 22]
Młodzi często zapominają, że trzeba ponosić konsekwencje swych czynów
[Ilustracja na stronie 23]
Pielęgnuj zamiłowanie do czytania Biblii
[Ilustracja na stronie 23]
Zebrania stają się ciekawsze, jeśli bierzesz w nich udział