Wyrok Jehowy na fałszywych nauczycieli
„U proroków Jeruzalemu widziałem zgrozę: Cudzołożą i postępują kłamliwie (...); toteż wszyscy stali się dla mnie jak Sodoma, a jego mieszkańcy jak Gomora” (JEREMIASZA 23:14).
1. Dlaczego na osobach przekazujących pouczenia Boże spoczywa wielka odpowiedzialność?
KAŻDY, kto się podejmuje przekazywania pouczeń od Boga, bierze na siebie wielką odpowiedzialność. List Jakuba 3:1 ostrzega: „Niech zbyt wielu z was nie uchodzi za nauczycieli, moi bracia, bo wiecie, iż tym bardziej surowy czeka nas sąd” (BT). A zatem nauczyciele Słowa Bożego są w większym stopniu niż inni chrześcijanie zobowiązani do należytego wypełniania swych zadań, z czego będą musieli zdać sprawę. Jakie konsekwencje poniosą ci, którzy się okażą fałszywymi nauczycielami? Przyjrzyjmy się sytuacji panującej za dni Jeremiasza. Przekonamy się, jak trafnie zobrazowała ona to, co się dzieje w naszych czasach.
2, 3. Jakie orędzie przeciwko fałszywym nauczycielom jeruzalemskim Jehowa oznajmił przez Jeremiasza?
2 Jehowa powołał Jeremiasza na swego proroka w trzynastym roku panowania króla Jozjasza, to znaczy w roku 647 p.n.e. Ponieważ miał Judzie wiele do zarzucenia, więc posłał Jeremiasza, by ogłosił Jego orędzie. W Jeruzalem działali fałszywi prorocy, czyli fałszywi nauczyciele, którzy dopuszczali się rzeczy budzących „zgrozę” w oczach Bożych. Popełniali tak wielkie zło, że Bóg przyrównał Jeruzalem i Judę do Sodomy i Gomory. Mówi o tym 23 rozdział Księgi Jeremiasza. W wersecie 14 czytamy:
3 „U proroków Jeruzalemu widziałem zgrozę: Cudzołożą i postępują kłamliwie, i utwierdzają złoczyńców w tym, aby żaden nie odwrócił się od swojej złości; toteż wszyscy stali się dla mnie jak Sodoma, a jego mieszkańcy jak Gomora”.
4. Jaki odpowiednik ma w dzisiejszym chrześcijaństwie niemoralne postępowanie nauczycieli jeruzalemskich?
4 Jak widać, ci prorocy, czyli nauczyciele, dawali bardzo zły przykład pod względem moralnym i w rezultacie zachęcali lud do takich samych postępków. Ale przyjrzyjmy się stosunkom panującym dziś w chrześcijaństwie. Czyż nie przypominają dokładnie sytuacji z czasów Jeremiasza? W dobie obecnej duchowni tolerują w swych szeregach cudzołożników i homoseksualistów, a nawet pozwalają im odprawiać nabożeństwa. Czy wobec tego można się dziwić, że tylu wiernych również prowadzi się niemoralnie?
5. Dlaczego zepsucie moralne w chrześcijaństwie jest większe niż w Sodomie i Gomorze?
5 Jehowa przyrównał ludzi żyjących w Jeruzalem do mieszkańców Sodomy i Gomory. Ale zepsucie moralne w chrześcijaństwie jest większe niż w tamtych dwóch miastach. W oczach Jehowy zasługuje ono na jeszcze ostrzejsze potępienie. Działający w nim nauczyciele drwią sobie z chrześcijańskich norm moralnych. Stwarza to atmosferę rozpasania, w której mnożą się najrozmaitsze pokusy do zła. Ten klimat moralny jest dziś tak powszechny, że zło uchodzi za coś zupełnie normalnego.
„Postępują kłamliwie”
6. Co Jeremiasz powiedział na temat niegodziwości proroków jeruzalemskich?
6 Zwróćmy teraz uwagę, co w wersecie 14 powiedziano o prorokach jeruzalemskich. Czytaliśmy, że „postępują kłamliwie”. A końcowa część wersetu 15 oznajmia: „Od proroków Jeruzalemu wyszła bezbożność na cały kraj”. Z kolei werset 16 dodaje: „Tak mówi Pan Zastępów: Nie słuchajcie słów proroków, którzy wam prorokują, oni was tylko mamią, widzenie swojego serca zwiastują, a nie to, co pochodzi z ust Pana!”
7, 8. Pod jakim względem duchowni chrześcijaństwa przypominają fałszywych proroków z Jeruzalem i do czego doprowadzili u swych wiernych?
7 Na podobieństwo fałszywych proroków z Jeruzalem duchowni chrześcijaństwa postępują kłamliwie, szerząc odstępcze dogmaty, nie mające oparcia w Słowie Bożym. Cóż to za błędne nauki? Na przykład dogmat o nieśmiertelności duszy, o Trójcy, czyśćcu oraz wiecznych mękach w piekle. Łechczą też uszy słuchaczy, głosząc im to, co oni chcą usłyszeć. Wciąż zapewniają, że chrześcijaństwu nie grozi nieszczęście, gdyż cieszy się pokojem Bożym. Ale wszystko, o czym mówią, jest jedynie ‛widzeniem ich serca’. Jest to fałsz. Kto daje wiarę takim kłamstwom, ten w sensie duchowym ulega zatruciu. Daje się omamić ku własnej zgubie!
8 Rozważmy wypowiedź Jehowy na temat owych fałszywych nauczycieli, zanotowaną w wersecie 21: „Nie posyłałem proroków, a oni jednak biegną; nie mówiłem do nich, a oni jednak prorokują”. Również dzisiejszy kler ani nie został posłany przez Boga, ani nie naucza Jego prawd. Do czego to doprowadziło? Do zastraszającego analfabetyzmu biblijnego wśród wiernych, spowodowanego tym, że księża i kaznodzieje karmią ich świeckimi filozofiami.
9, 10. (a) Jakiego rodzaju sny mieli fałszywi nauczyciele jeruzalemscy? (b) W jaki sposób również duchowni chrześcijaństwa uczą „snów kłamliwych”?
9 Prócz tego współczesne duchowieństwo wzbudza fałszywe nadzieje. Zwróćmy uwagę na werset 25: „Słyszałem, co mówią prorocy prorokujący kłamliwie w moim imieniu, mówiąc: Miałem sen, miałem sen”. O jakie sny tu chodzi? Wyjaśnia to werset 32: „Oto Ja wystąpię przeciwko prorokom, którzy za proroctwa podają sny kłamliwe — mówi Pan — a opowiadając je, zwodzą mój lud swoimi kłamstwami i przechwałkami. A przecież Ja ich nie posłałem ani im niczego nie nakazałem, oni zaś temu ludowi zgoła nic nie pomagają — mówi Pan”.
10 Jakie to kłamliwe sny, czyli nadzieje, rozgłasza duchowieństwo? Otóż twierdzi ono, że jedyną nadzieją na pokój i bezpieczeństwo dla ludzkości jest dziś Organizacja Narodów Zjednoczonych. W minionych latach kler nazwał ONZ „ostatnią nadzieją na zgodę i pokój”, „najwyższym forum na rzecz pokoju i sprawiedliwości” oraz „podstawową doczesną nadzieją na pokój światowy”. Jakież to oburzające oszustwo! Jedyną nadzieją dla ludzkości jest przecież Królestwo Boże. Ale duchowni bynajmniej nie głoszą o tym niebiańskim rządzie ani nie mówią o nim prawdy, mimo iż był on głównym tematem nauk Jezusa.
11. (a) Jaki zły wpływ wywierali fałszywi nauczyciele jeruzalemscy, jeśli chodzi o imię Boże? (b) Co w przeciwieństwie do klasy Jeremiasza czynią z imieniem Bożym dzisiejsi fałszywi nauczyciele religijni?
11 Kolejną informację znajdujemy w wersecie 27: „Zmierzają do tego, by zatrzeć w pamięci mojego ludu moje imię przez swoje sny, jakie sobie wzajemnie opowiadają, tak jak ich ojcowie dla Baala zapomnieli o moim imieniu”. Fałszywi prorocy jeruzalemscy sprawili, że lud zapomniał o imieniu Boga. Czy dzisiejsi fałszywi nauczyciele religijni nie postępują tak samo? Dopuszczają się nawet gorszej rzeczy, bo wręcz ukrywają imię Boże, Jehowa. Uczą, że nie trzeba go używać, i usuwają je ze swych przekładów Pisma Świętego. Zawzięcie też zwalczają każdego, kto powiadamia ludzi, iż Bóg ma na imię Jehowa. Niemniej zarówno klasa Jeremiasza, czyli ostatek chrześcijan namaszczonych duchem, jak i jej współtowarzysze ściśle się wzorują na Jezusie i głoszą milionowym rzeszom o imieniu Boga (Jana 17:6).
Demaskowanie ich karygodnych czynów
12. (a) Dlaczego na fałszywych nauczycielach religijnych ciąży ogromna wina krwi? (b) Jaką rolę odegrał kler w obu wojnach światowych?
12 Klasa Jeremiasza wielokrotnie demaskowała duchownych, wyjawiając, że są fałszywymi nauczycielami, którzy wiodą swych podopiecznych szeroką drogą ku zagładzie. Ostatek wyraźnie też wskazywał, dlaczego owi głosiciele sennych rojeń zasługują na niepomyślny osąd Jehowy. Lud Boży często przytaczał na przykład tekst z Księgi Objawienia 18:24, gdzie powiedziano, że w Babilonie Wielkim znalazła się krew „wszystkich, którzy zostali pomordowani na ziemi”. Pomyślmy o mnóstwie wojen stoczonych z powodu różnic religijnych. Jakże wielka wina krwi ciąży na tych fałszywych nauczycielach! Ich nauki prowadziły do podziałów i wzniecały nienawiść do ludzi wyznających inną religię czy należących do innej narodowości. W książce Preachers Present Arms (Kaznodzieje prezentują broń) tak napisano o pierwszej wojnie światowej: „Kler nadał wojnie ogromne duchowe znaczenie i rozbudzał żądzę jej prowadzenia. (...) W ten sposób kościół stał się nieodłączną częścią machiny wojennej”. Sytuacja się powtórzyła podczas drugiej wojny światowej. Duchowieństwo w pełni popierało walczące państwa i błogosławiło ich armie. Obie wojny światowe rozpoczęły się na obszarze chrześcijaństwa, którego wyznawcy wzajemnie się mordowali. Do chwili obecnej rozmaite ruchy laickie i religijne w obrębie chrześcijaństwa przyczyniają się do rozlewu krwi. Jakże okropne następstwa wynikły z krzewienia fałszywych nauk!
13. Jak słowa z Księgi Jeremiasza 23:22 dowodzą, iż duchowieństwo chrześcijaństwa nie utrzymuje z Jehową żadnej więzi?
13 Zwróćmy teraz uwagę na 23 rozdział Księgi Jeremiasza, werset 22: „Gdyby stali w mojej radzie, głosiliby moje słowa mojemu narodowi i nawróciliby ich ze złej drogi oraz z przewrotnego postępowania” (BT). Gdyby prorocy chrześcijaństwa stali w radzie Jehowy, czyli należeli do grona Jego zaufanych sług, gdyby pozostawali z Nim w bliskich stosunkach jako wierny i rozumny sługa, wówczas prowadziliby życie dostosowane do mierników Bożych. Staraliby się także nakłonić wyznawców chrześcijaństwa do słuchania słów Boga. Tymczasem współcześni fałszywi nauczyciele uczynili swych naśladowców ślepymi sługami Przeciwnika Bożego, Szatana Diabła.
14. Jakie dobitne oświadczenie skierowane przeciwko duchowieństwu chrześcijaństwa złożono w roku 1958?
14 Klasa Jeremiasza bardzo energicznie demaskuje kler. Na przykład w roku 1958 na międzynarodowym kongresie Świadków Jehowy zorganizowanym w Nowym Jorku pod hasłem „Wola Boża” wiceprezes Towarzystwa Strażnica wygłosił przemówienie, w którym między innymi powiedział: „Oświadczamy bez wahania i niedwuznacznie, że przyczyną wszystkich zbrodni i wykroczeń, nienawiści, sporów i uprzedzeń (...) i przerażającego zamieszania jest zła religia, religia fałszywa, za którą kryje się niewidzialny wróg człowieka, Szatan Diabeł. Największą odpowiedzialność za obecną sytuację świata ponoszą nauczyciele i przywódcy religijni, z których najbardziej godni potępienia są duchowni chrześcijaństwa. (...) W chwili obecnej, kiedy od pierwszej wojny światowej upłynęło już tyle lat, pozycja chrześcijaństwa wobec Boga przypomina sytuację Izraela za czasów proroka Jeremiasza. W gruncie rzeczy chrześcijaństwo czeka jeszcze straszliwsza, jeszcze bardziej doszczętna zagłada niż ta, która na oczach Jeremiasza spotkała Jeruzalem”.
Wyrok na fałszywych nauczycieli
15. Jakie proroctwa o pokoju wygłasza duchowieństwo? Czy się spełnią?
15 W jaki sposób — nie bacząc na ostrzeżenie — duchowieństwo zachowywało się w minionych latach? Dokładnie tak, jak donosi werset 17: „Ustawicznie mówią do tych, którzy gardzą słowem Pana: Pokój mieć będziecie. A do tych wszystkich, którzy kierują się uporem swojego serca, mówią: Nie przyjdzie na was nic złego”. Czy ich słowa się sprawdzą? W żadnym wypadku! Jehowa zdemaskuje fałsz proroctw wypowiadanych przez duchownych. Nie spełni tego, co zwiastują w Jego imieniu. Niemniej te bezpodstawne zapewnienia kleru o pokoju z Bogiem naprawdę mogą wprowadzić w błąd.
16. (a) Jaki klimat moralny panuje w dzisiejszym świecie i kto ponosi za to odpowiedzialność? (b) Co czyni klasa Jeremiasza w związku z upadlającymi poglądami na moralność wyznawanymi przez ten świat?
16 Myślisz sobie zapewne: „Co takiego? Miałbym dać się zwieść fałszywym naukom kleru? Nigdy!” Nie bądź jednak taki pewny! Pamiętaj, że te fałszywe nauki przyczyniły się do powstania wstrętnej, zdradliwej atmosfery moralnej. Propagując pobłażliwość, kler usprawiedliwia niemal wszystko, nawet rzeczy rażąco niemoralne. Taka zgnilizna moralna przenika każdą dziedzinę rozrywki — programy telewizyjne, filmy, czasopisma i muzykę. Musimy więc zachowywać najdalej posuniętą ostrożność, by nie ulec wpływowi tej podstępnie kuszącej atmosfery rozpasania. Deprawujące filmy i muzyka łatwo mogą usidlić młodzież. Pamiętajmy, że filozofia życiowa dzisiejszych ludzi, według której wszystko jest dozwolone, to bezpośredni rezultat fałszywych nauk duchowieństwa i jego zaniedbań w zakresie przestrzegania sprawiedliwych mierników Bożych. Klasa Jeremiasza zwalcza owe niemoralne poglądy i pomaga sługom Jehowy odrzucać niegodziwość, którą jest przesiąknięte chrześcijaństwo.
17. (a) Jaki wyrok miał według Jeremiasza spaść na znikczemniałe Jeruzalem? (b) Co wkrótce spotka chrześcijaństwo?
17 Jak Jehowa, wielki Sędzia, osądzi fałszywych nauczycieli należących do chrześcijaństwa? Odpowiedzi udzielają wersety 19, 20, 39 i 40: „Oto zawierucha Pana zrywa się i huragan unosi się kłębami, nad głowami bezbożnych się kłębi. Nie uśmierzy się żar gniewu Pana, aż spełni i urzeczywistni zamysły jego serca (...) Odrzucę precz od mojego oblicza was i to miasto, które dałem wam i waszym ojcom. I wydam was na wieczną hańbę i wieczną, niezapomnianą obelgę [„upokorzenie”, NW]”. Wszystko to spotkało znikczemniałe Jeruzalem i tamtejszą świątynię, a już wkrótce podobne nieszczęście spadnie na niegodziwe chrześcijaństwo!
Obwieszczanie „brzemienia Jehowy”
18, 19. Jakie „brzemię Jehowy” Jeremiasz obwieszczał Judzie i jakie to miało skutki?
18 Na czym więc polega zadanie klasy Jeremiasza i jej współtowarzyszy? Wyjaśnia to werset 33: „Gdy pytać się będzie ciebie ten lud albo prorok, albo kapłan, mówiąc: Jakie brzemię zapowiada Pan? [„Jakie jest brzemię Jehowy?”, NW] Wtedy im odpowiedz: Wy jesteście moim brzemieniem, lecz Ja was zrzucę — mówi Pan”.
19 Hebrajskie słowo przetłumaczone tu na „brzemię” ma dwa znaczenia. Może się odnosić do ważkiej wypowiedzi Bożej albo do czegoś, co ciąży i męczy. Wyrażenie „brzemię Jehowy” oznacza tutaj doniosłe proroctwo — obwieszczenie o skazaniu Jeruzalem na zagładę. Czy ludzie chcieli słuchać tak uciążliwych przepowiedni, które Jeremiasz wielokrotnie przekazywał od Jehowy? Wręcz przeciwnie! Szydzili z Jeremiasza: ‛Jakie proroctwo (czyli brzemię) przynosisz tym razem? Na pewno będzie to znowu jakieś uciążliwe brzemię!’ Ale co im powiedział Jehowa? „Wy jesteście moim brzemieniem, lecz Ja was zrzucę”. Ludzie ci rzeczywiście byli dla Jehowy ciężarem, toteż postanowił się ich pozbyć, by przestali Mu ciążyć.
20. Co jest dzisiaj „brzemieniem Jehowy”?
20 A co jest dzisiaj „brzemieniem Jehowy”? Doniosłe orędzie prorocze zaczerpnięte ze Słowa Bożego. Jest to orędzie wielkiej wagi, gdyż zawiera sędziowskie orzeczenie zapowiadające rychłą zagładę chrześcijaństwa. Na nas, jako na sługach Jehowy, spoczywa obecnie ważki obowiązek rozgłaszania ‛Jego brzemienia’. Ponieważ koniec się przybliża, więc musimy mówić wszem wobec, że przewrotni wyznawcy chrześcijaństwa są „brzemieniem”, niezwykle ciężkim „brzemieniem” dla Jehowy Boga i że On wkrótce się od niego uwolni, rzucając chrześcijaństwo na zagładę.
21. (a) Dlaczego w roku 607 p.n.e. Jeruzalem zostało zburzone? (b) Jaki los spotkał po zagładzie Jeruzalem fałszywych proroków, a co się stało z prawdziwym prorokiem Jehowy, i o czym to nas upewnia w odniesieniu do czasów obecnych?
21 W czasach Jeremiasza wyrok Jehowy został wykonany w roku 607 p.n.e., gdy Babilończycy zburzyli Jeruzalem. Zgodnie z proroczą zapowiedzią, na tych krnąbrnych, wiarołomnych Izraelitów spadła ‛hańba i upokorzenie’ (Jeremiasza 23:39, 40, NW). Przekonali się, że Jehowa, którego tylekroć okrywali niesławą, w końcu ich odrzucił i pozwolił im ponieść skutki własnej niegodziwości. Usta ich zarozumiałych fałszywych proroków wreszcie zamilkły. Ale usta Jeremiasza w dalszym ciągu prorokowały. Jehowa go nie opuścił. Stosownie do tego pierwowzoru Jehowa nie opuści też klasy Jeremiasza, gdy na mocy brzemiennego w skutki wyroku Bożego zostaną zgładzeni duchowni chrześcijaństwa oraz wszyscy, którzy uwierzyli ich kłamstwom.
22. W jakim stanie znajdzie się chrześcijaństwo po wykonaniu na nim wyroku Jehowy?
22 Od roku 607 p.n.e. Jeruzalem było opustoszałe i wyludnione, co nader trafnie ukazuje, jak będzie wyglądać chrześcijaństwo, gdy zostanie ogołocone ze swego bogactwa, zdemaskowane i wystawione na pośmiewisko. Właśnie taki zasłużony wyrok wydał Jehowa na fałszywych nauczycieli. Wyrok ten na pewno będzie wykonany. Wszystkie natchnione przestrogi Jeremiasza sprawdziły się w przeszłości i tak samo sprawdzą się w czasach nowożytnych. Bierzmy zatem wzór z Jeremiasza. Nieustraszenie ogłaszajmy narodom prorocze brzemię Jehowy, aby się dowiedziały, dlaczego na wszystkich fałszywych nauczycieli religijnych nieodwołalnie spadnie Jego sprawiedliwy wyrok!
Pytania do powtórki
◻ Jak niegodziwe w oczach Jehowy było starożytne Jeruzalem?
◻ W jaki sposób chrześcijaństwo „postępuje kłamliwie”?
◻ Jak zostały zdemaskowane karygodne czyny nowożytnego kleru?
◻ Jakie „brzemię Jehowy” jest obecnie ogłaszane?
[Ilustracja na stronie 8]
Prorocy Jeruzalem dopuszczali się rzeczy budzących „zgrozę”
[Ilustracja na stronie 9]
„Widzenie swojego serca zwiastują”
[Ilustracja na stronie 10]
Stan Jeruzalem po zagładzie ukazuje, jaki będzie ostateczny los chrześcijaństwa