Księga Jeremiasza
23 „Biada pasterzom niszczącym i rozpraszającym owce, które pasę!” — oświadcza Jehowa+.
2 Dlatego Jehowa, Bóg Izraela, tak mówi przeciw pasterzom, którzy pasą Jego lud: „Rozpraszaliście moje owce, rozganialiście je i nie zwracaliście na nie uwagi”+.
„Ja więc zwrócę uwagę na was z powodu waszych złych uczynków” — oświadcza Jehowa.
3 „Potem pozostałe z moich owiec zbiorę ze wszystkich krain, do których je rozproszyłem+, i przyprowadzę je z powrotem na ich pastwisko+. Będą płodne i staną się liczne+. 4 Ustanowię nad nimi pasterzy, którzy naprawdę będą je paść+. Już nie będą się bały, nie będą przerażone i ani jednej z nich nie zabraknie” — oświadcza Jehowa.
5 „Nadchodzą dni”, oświadcza Jehowa, „gdy wzbudzę Dawidowi dziedzica* odznaczającego się prawością+. Będzie on panował jako król+ i będzie działał z wnikliwością na rzecz sprawiedliwości i prawości w tej ziemi+. 6 Za jego dni Juda zostanie wybawiona+, także Izrael będzie mieszkał bezpiecznie+. A król będzie nazywany imieniem: ‚Jehowa jest naszą prawością’”+.
7 „Tymczasem nadchodzą dni”, oznajmia Jehowa, „gdy już nie będzie się mówić: ‚Przysięgamy na Jehowę, żywego Boga*, który wyprowadził Izraelitów z ziemi egipskiej!’+. 8 Będzie się natomiast mówić: ‚Przysięgamy na Jehowę, żywego Boga*, który wyprowadził i przyprowadził potomków Izraela z kraju na północy i ze wszystkich krain, do których ich rozproszył’. I będą oni mieszkać w swojej ziemi”+.
9 A jeśli chodzi o proroków,
to moje serce jest we mnie złamane.
Wszystkie moje kości się trzęsą.
Jestem jak pijany,
jak człowiek, którego zmogło wino,
a to z powodu Jehowy i Jego świętych słów.
10 Bo ten kraj jest pełny cudzołożników+,
z powodu przekleństwa pogrążył się w żałobie+,
a pastwiska na pustkowiu wyschły+.
Ludzie postępują źle i nadużywają władzy.
11 „Zarówno prorok, jak i kapłan są skalani*+.
Widzę, że dopuszczają się zła nawet w moim domu”+ — oświadcza Jehowa.
Bo sprowadzę na nich nieszczęście
w roku rozrachunku” — oświadcza Jehowa.
13 „U proroków Samarii+ widziałem coś odrażającego.
Prorokują inspirowani przez Baala
i sprowadzają mój lud, Izraela, na manowce.
14 Również u proroków Jerozolimy widziałem straszne rzeczy.
Cudzołożą+ i postępują kłamliwie+.
Popierają* złoczyńców
i nikt nie odwraca się od zła.
15 Dlatego Jehowa, Bóg Zastępów, tak mówi przeciwko prorokom:
„Zmuszę ich, żeby jedli piołun,
i dam im do picia zatrutą wodę+.
Bo od proroków Jerozolimy odstępstwo rozprzestrzeniło się na cały kraj”.
16 Tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów:
„Nie słuchajcie słów proroków, którzy wam prorokują+.
Zwodzą was*.
17 Do tych, którzy mnie nie szanują, wciąż mówią:
‚Jehowa powiedział: „Będziecie się cieszyć pokojem”’+.
A wszystkim, którzy idą za głosem swojego upartego serca, mówią:
‚Nie spadnie na was żadne nieszczęście’+.
18 Bo kto należy do tych, którzy są blisko Jehowy,
żeby mógł widzieć i słyszeć Jego słowo?
Kto zwrócił uwagę na Jego słowo, żeby mógł je słyszeć?
20 Jehowa nie przestanie płonąć gniewem,
dopóki nie wykona i nie zrealizuje zamiarów swojego serca.
Pod koniec dni dokładnie to zrozumiecie.
21 Nie posłałem tych proroków, a jednak pobiegli.
Nie mówiłem do nich, a jednak prorokowali+.
22 Ale gdyby należeli do tych, którzy są blisko mnie,
to skłoniliby mój lud do słuchania moich słów
i sprawiliby, że zawróciłby ze złej drogi i zaprzestał złych uczynków”+.
23 „Czy jestem Bogiem tylko wtedy, gdy jestem blisko”, pyta Jehowa, „a nie także wtedy, gdy jestem daleko?”.
24 „Czy ktoś może się ukryć w kryjówce, w której go nie zobaczę?”+ — pyta Jehowa.
„Czy ja nie wypełniam niebios i ziemi?”+ — pyta Jehowa.
25 „Usłyszałem, jak prorocy, którzy w moim imieniu prorokują kłamstwa, mówią: ‚Miałem sen! Miałem sen!’+. 26 Jak długo serca proroków będą skłaniać ich do prorokowania kłamstw? Prorokują oni swoje sprytne wymysły*+. 27 Przez sny, które sobie wzajemnie opowiadają, chcą nakłonić mój lud, żeby zapomniał moje imię, tak jak ich ojcowie zapomnieli je przez Baala+. 28 Niech prorok, który ma sen, opowiada sen, ale ten, kto ma moje słowo, powinien przekazywać je zgodnie z prawdą”.
„Co wspólnego ma słoma ze zbożem?” — mówi Jehowa.
29 „Czy moje słowo nie jest jak ogień”+, mówi Jehowa, „i jak młot kowalski, który rozbija skałę?”+.
30 „Dlatego wystąpię przeciwko prorokom”, oznajmia Jehowa, „którzy sobie nawzajem wykradają moje słowa”+.
31 „Wystąpię przeciwko prorokom”, oznajmia Jehowa, „tym, którzy używają języka, żeby mówić: ‚On tak oświadcza!’”+.
32 „Wystąpię przeciwko prorokom kłamliwych snów”, oznajmia Jehowa, „którzy je opowiadają i swoimi kłamstwami i przechwałkami prowadzą mój lud na manowce”+.
„Nie posłałem ich ani niczego im nie nakazałem. Dlatego nie przyniosą temu ludowi żadnego pożytku”+ — oznajmia Jehowa.
33 „A gdy ten lud albo prorok, albo kapłan zapyta cię: ‚Jakie jest ciężkie orędzie* od Jehowy?’, odpowiesz im: ‚„To wy jesteście czymś ciężkim! I was zrzucę”+ — oświadcza Jehowa’. 34 Jeśli chodzi o proroka lub kapłana albo lud, który mówi: ‚To jest ciężkie orędzie od Jehowy!’, to zwrócę uwagę na tego człowieka i jego domowników. 35 Każdy pyta swojego bliźniego i swojego brata: ‚Jaką odpowiedź dał Jehowa? I co Jehowa powiedział?’. 36 Ale już nie wspominajcie o ciężkim orędziu od Jehowy, bo dla każdego ciężkim orędziem jest jego własne słowo, a wy zmieniliście słowa naszego żywego Boga, Jehowy, Boga Zastępów.
37 „Tak powiesz prorokowi: ‚Jaką odpowiedź dał ci Jehowa? I co Jehowa powiedział? 38 Jeśli dalej będziecie mówić: „Ciężkie orędzie od Jehowy!”, to Jehowa wam zapowiada: „Ponieważ mówicie: ‚Te słowa to ciężkie orędzie od Jehowy’, chociaż kazałem wam nie mówić: ‚Ciężkie orędzie od Jehowy!’, 39 więc was podniosę i odrzucę — zarówno was, jak i miasto, które dałem wam i waszym przodkom. 40 Sprowadzę na was wieczną hańbę i wieczne upokorzenie, które nie zostanie zapomniane”’”+.