Czy masz pełny obraz organizacji Jehowy?
„Oto, co rzekł Jehowa: ‚Niebiosa są moim tronem, a ziemia moim podnóżkiem’” (IZAJASZA 66:1).
1, 2. (a) Jakie są widzialne dowody istnienia organizacji Jehowy? (b) Gdzie przebywa Jehowa?
CZY wierzysz, że Jehowa posługuje się organizacją? Jeżeli tak, to co cię o tym przekonuje? Być może powiesz: „Mamy przecież Salę Królestwa. Należymy do dobrze funkcjonującego zboru, któremu przewodzi grono starszych. Regularnie odwiedza nas zamianowany nadzorca obwodu. Bierzemy udział w organizowanych zgromadzeniach. W naszym kraju działa Biuro Oddziału Towarzystwa Strażnica. To oczywiście niektóre z wielu dowodów poświadczających, iż Jehowa ma sprawną organizację”.
2 Wszystko, o czym wspomniano powyżej, rzeczywiście dowodzi istnienia organizacji. Gdybyśmy jednak dostrzegali i cenili jedynie to, co się dzieje na ziemi, nie mielibyśmy pełnego obrazu organizacji Jehowy. Oznajmił On Izajaszowi, iż ziemia stanowi tylko Jego podnóżek, a Jego tronem są niebiosa (Izajasza 66:1). O jakich „niebiosach” mówił Jehowa? Czy chodziło Mu o naszą atmosferę albo o przestrzeń kosmiczną? A może o jakąś inną płaszczyznę życia? Izajasz powiada, że te niebiosa to „wzniosłe miejsce pobytu [Jehowy], święte i piękne”, psalmista zaś opisuje je jako „ustalone miejsce, gdzie [Bóg] mieszka”. A zatem „niebiosa” wspomniane w Księdze Izajasza 66:1 to niewidzialna dziedzina duchowa, w której Jehowa zajmuje najwyższą pozycję (Izajasza 63:15; Psalm 33:13, 14).
3. Co pomaga nam rozwiać wątpliwości?
3 Jeżeli więc chcemy mieć pełny obraz organizacji Jehowy, musimy uwzględnić niebiosa. Niektórzy mają z tym trudności. Skoro niebiańska organizacja Jehowy jest niewidzialna, skąd wiadomo, że naprawdę istnieje? Czasem nawet ogarnia ich zwątpienie i zastanawiają się, czy da się w tej kwestii zyskać absolutną pewność. Jak wiara może pomóc rozwiać wątpliwości? Decydującą rolę odgrywają dwie sprawy: wnikliwe osobiste studium Słowa Bożego oraz regularna obecność na chrześcijańskich zebraniach i branie w nich udziału. Dzięki tym czynnikom światło prawdy rozproszy nasze wątpliwości. Mieli je także inni czciciele Boga. Przypomnijmy sobie, co przeżył sługa Elizeusza, gdy Izrael został zaatakowany przez króla Syrii (porównaj Jana 20:24-29; Jakuba 1:5-8).
Ten, który ujrzał niebiańskie zastępy
4, 5. (a) Na czym polegał problem sługi Elizeusza? (b) Jak Jehowa odpowiedział na modlitwę Elizeusza?
4 Król Syrii wysłał nocą do Dotanu potężne wojsko, które miało pojmać Elizeusza. Sługa proroka wstał wczesnym rankiem i być może chciał zaczerpnąć świeżego powietrza, bo wyszedł na zewnątrz na płaski dach, charakterystyczny dla domów Bliskiego Wschodu. To, co ujrzał, wprost nim wstrząsnęło. Wokół miasta stała cała armia Syryjczyków z końmi i rydwanami; zamierzano schwytać proroka Bożego. Sługa krzyknął do Elizeusza: „Ach, mój panie! Co zrobimy?” Ten spokojnie i z przekonaniem odparł: „Nie bój się, bo więcej jest tych, którzy są z nami, niż tych, którzy są z nimi”. Sługa zapewne się zastanawiał: Gdzie oni są? Przecież nikogo nie widać! Nam też może się przydarzyć, że oczami zrozumienia nie dostrzeżemy zastępów niebiańskich (2 Królów 6:8-16; Efezjan 1:18).
5 Elizeusz poprosił w modlitwie o otworzenie oczu jego słudze. I co się wydarzyło? „Jehowa natychmiast otworzył temu słudze oczy, tak iż widział; i oto górzysta okolica była pełna koni oraz ognistych rydwanów wojennych wokół Elizeusza” (2 Królów 6:17). Ujrzał więc niebiańskie zastępy — anielskie wojska gotowe ochraniać sługę Bożego. Teraz zrozumiał, skąd się brała niezachwiana ufność Elizeusza.
6. Co nam pomoże bliżej poznać niebiańską organizację Jehowy?
6 Czy podobnie jak słudze Elizeusza trudno nam niekiedy dostrzec pewne rzeczy? Gdy czujemy się zagrożeni lub gdy w niektórych krajach nasza chrześcijańska działalność spotyka się ze sprzeciwem, czy nie zdarza nam się patrzeć jedynie na to, co widoczne? Czy w takich wypadkach możemy oczekiwać, iż oświeci nas jakaś specjalna wizja? Nie, ponieważ mamy coś, czego nie miał sługa Elizeusza — Biblię, księgę, w której opisano wiele wizji i która daje wgląd w organizację niebiańską. Poza tym wytyczne zawarte w natchnionym Słowie korygują nasz sposób myślenia i postępowania. Musimy jednak zdobyć się na wysiłek i zabiegać o rozeznanie oraz pielęgnować docenianie dla postanowień Jehowy. Pomoże nam w tym studium osobiste, połączone z modlitwą i rozmyślaniem (Rzymian 12:12; Filipian 4:6; 2 Tymoteusza 3:15-17).
Jak dzięki studium pogłębiać zrozumienie
7. (a) Dlaczego niektórzy mogą mieć trudności z osobistym studium Biblii? (b) Dlaczego warto się przykładać do studium osobistego?
7 Studium osobiste niejednemu nie kojarzy się z niczym przyjemnym, zwłaszcza jeśli w szkole nigdy nie lubił się uczyć albo nie miał takiej możliwości. Jeżeli jednak chcemy mieć pełny obraz organizacji Jehowy, koniecznie powinniśmy rozbudzić w sobie chęć studiowania. Czy jadłeś kiedyś pyszny posiłek, którego nie trzeba było przygotowywać? Każdy kucharz powie, że smaczna potrawa wymaga dużo pracy. Ale spożycie jej może zająć zaledwie pół godziny, a nawet mniej. Tymczasem ze studium osobistego odnosi się korzyści przez całe życie. Kiedy będziemy dostrzegać własne postępy, zacznie nam sprawiać prawdziwą przyjemność. Apostoł Paweł słusznie powiedział, iż powinniśmy stale zwracać uwagę na siebie i swe nauczanie, a także dalej przykładać się do publicznego czytania. Wymaga to pilnych starań, ale może przynieść wiecznotrwały pożytek (1 Tymoteusza 4:13-16).
8. Do przejawiania jakiego nastawienia zachęca Księga Przysłów?
8 Pewien starożytny mędrzec powiedział: „Synu mój [lub córko], jeśli przyjmiesz moje wypowiedzi i zachowasz u siebie moje przykazania, aby swym uchem zwracać uwagę na mądrość, tak by skłonić serce ku rozeznaniu; jeśli też przywołasz zrozumienie i wydasz głos za rozeznaniem, jeśli będziesz tego szukał jak srebra i poszukiwał jak ukrytych skarbów, to zrozumiesz bojaźń przed Jehową i znajdziesz poznanie Boga” (Przysłów 2:1-5).
9. (a) Jaka jest różnica między wartością złota a „poznaniem Boga”? (b) Jakie pomoce są niezbędne do zdobycia dokładnej wiedzy?
9 Czy zauważyłeś, kto ma się zdobyć na ten wysiłek? Powyższa zachęta jest skierowana do każdego z nas. Warto więc zwrócić uwagę na słowa: ‛Jeśli będziesz poszukiwał jak ukrytych skarbów’. Wyobraź sobie ludzi, którzy w minionych stuleciach poszukiwali srebra i złota w Boliwii, Meksyku, RPA i innych krajach. Ciężko pracowali kilofami i łopatami, by dotrzeć do skały kryjącej w sobie szlachetne kruszce. Tak bardzo cenili złoto, że aby je zdobyć, wydrążyli w jednej z kalifornijskich kopalni tunele o łącznej długości blisko 600 kilometrów i dotarli na głębokość około półtora kilometra. Czy jednak złotem można się najeść? Czy można nim ugasić pragnienie? Czy uratowałoby ci życie, gdybyś umierał na pustyni z braku jedzenia lub picia? Nie, a jego wartość jest umowna i zmienia się z dnia na dzień, co widać na światowych giełdach. Mimo to ludzie byli gotowi poświęcić dla niego życie. Czy nie warto tym bardziej zabiegać o duchowe złoto, o „poznanie Boga”? Pomyśl tylko, chodzi o wiedzę dotyczącą Władcy Wszechświata, Jego organizacji i zamierzeń! Aby jej nabyć, możemy się posługiwać symbolicznymi kilofami i łopatami. Są nimi publikacje biblijne, które pomagają nam w dogłębnym analizowaniu Słowa Bożego i zrozumieniu jego znaczenia (Hioba 28:12-19).
Dogłębna analiza
10. Co ujrzał w wizji Daniel?
10 Rozpocznijmy więc duchowe poszukiwania, by dowiedzieć się czegoś więcej o niebiańskiej organizacji Jehowy. Kluczową wskazówkę znajdziemy w oglądanej przez Daniela wizji Istniejącego od Dni Pradawnych, który zasiadał na tronie. Daniel pisze: „Patrzyłem, aż ustawiono trony i zasiadł Istniejący od Dni Pradawnych. Odzienie jego było białe jak śnieg, a włosy na jego głowie — jak czysta wełna. Tron jego to płomienie ognia; koła — to ogień płonący. Strumień ognia płynął, wychodząc sprzed niego. Tysiąc tysięcy mu usługiwało, a stało przed nim dziesięć tysięcy dziesiątek tysięcy. Zasiadł Sąd i otwarto księgi” (Daniela 7:9, 10). Kim były te tysiące, które usługiwały Jehowie? Jako „kilofami” i „łopatami” posłużmy się odsyłaczami zamieszczonymi w Piśmie Świętym w Przekładzie Nowego Świata, które kierują nas do Psalmu 68:17 oraz Listu do Hebrajczyków 1:14. A zatem owymi sługami są niebiańscy aniołowie!
11. Jak wizja Daniela pomaga nam zrozumieć słowa Elizeusza?
11 Daniel nie mówi, iż widział wszystkich wiernych aniołów będących do dyspozycji Boga. Być może są ich jeszcze miliony. Teraz zapewne rozumiemy, dlaczego Elizeusz rzekł: „Więcej jest tych, którzy są z nami, niż tych, którzy są z nimi”. Niebiańskie zastępy Jehowy przewyższały liczebnie armię króla Syrii, nawet jeśli miała poparcie niewiernych aniołów, czyli demonów (Psalm 34:7; 91:11).
12. Dzięki czemu można pogłębić wiedzę o aniołach?
12 Być może chciałbyś się również dowiedzieć, na czym polega służba aniołów pełniona dla Jehowy. Są oni posłańcami, gdyż grecki odpowiednik słowa „anioł” oznacza też „posłańca”. Ale stworzenia te mają znacznie więcej obowiązków. Aby zgłębić ten temat, musisz szukać dalej. Warto zajrzeć do odpowiednich artykułów w Strażnicy lub przestudiować materiał pod hasłem „Anioł” w leksykonie Wnikliwe poznawanie Pism, jeżeli masz do niego dostęp. Zdziwisz się, jak wiele można się dowiedzieć o tych niebiańskich sługach Bożych, i będziesz bardziej cenić ich wsparcie (Objawienie 14:6, 7). Jednakże niektóre stworzenia duchowe w niebiańskiej organizacji Jehowy wykonują ściśle określone zadania.
Co ujrzał Izajasz
13, 14. Co zobaczył w wizji Izajasz i jak to na niego wpłynęło?
13 Przeanalizujmy teraz wnikliwie wizję Izajasza. Jej opis, zawarty w rozdziale 6, w wersetach od 1 do 7, niewątpliwie wywiera duże wrażenie. Prorok mówi, iż ujrzał „Jehowę, siedzącego na tronie”, a „nad nim stali serafowie”. Obwieszczali chwałę Jehowy i sławili Jego świętość. Już samo przeczytanie tej relacji z pewnością cię poruszy. Jak zareagował Izajasz? „Powiedziałem: ‚Biada mi! Bo jestem wprost zmuszony do milczenia [w Szeolu], gdyż jestem człowiekiem o nieczystych wargach i mieszkam pośród ludu o wargach nieczystych; bo oczy moje ujrzały Króla, Jehowę Zastępów!’” Jakże przejęty tą wizją był Izajasz! A jak podziałała ona na ciebie?
14 Dzięki czemu Izajasz mógł znieść tę chwalebną wizję? Jak sam wyjaśnił, z pomocą przyszedł mu seraf, który rzekł: „Odeszła twa wina, dokonano też zadośćuczynienia za twój grzech” (Izajasza 6:7). Izajasz mógł ufać w miłosierdzie Jehowy i skupić się na Jego słowach. Czyż nie chciałbyś się teraz dowiedzieć czegoś więcej o tych wysokich rangą stworzeniach duchowych? Co należałoby zrobić? Poszukaj dodatkowych informacji. Bardzo użytecznym narzędziem jest Skorowidz do publikacji Towarzystwa Strażnica, gdzie znajdziesz odsyłacze do wielu źródeł, które poszerzą twoją wiedzę.
Co widział Ezechiel?
15. Co dowodzi, iż opis wizji Ezechiela jest wiarogodny?
15 Zwróćmy teraz uwagę na jeszcze jeden rodzaj stworzeń duchowych. Kiedy Ezechiel przebywał w niewoli babilońskiej, został zaszczycony zachwycającą wizją. Odszukaj w Biblii Księgę Ezechiela i odczytaj trzy początkowe wersety. Jak rozpoczyna się ta relacja? Czy może tak: „Dawno temu w dalekim kraju . . .”? Nie, nie jest to legenda o mitycznych dziejach. W wersecie pierwszym czytamy: „I stało się w trzydziestym roku, w miesiącu czwartym, piątego dnia tego miesiąca, gdy byłem pośród wygnańców nad rzeką Kebar, że się otwarły niebiosa i zobaczyłem wizje Boże”. Co w tym fragmencie rzuca się w oczy? Podano tutaj dokładny czas i ściśle określone miejsce. Szczegóły te wskazują na piąty rok wygnania króla Jehojachina, czyli rok 613 p.n.e.
16. Co ujrzał Ezechiel?
16 Na Ezechielu spoczęła ręka Jehowy i ujrzał zdumiewającą wizję Jehowy zasiadającego na tronie w ogromnym rydwanie niebiańskim, którego koła miały na obręczach pełno oczu. Opis ten zawiera interesujący nas szczegół, gdyż wspomina o czterech stworzeniach — przy każdym kole stało jedno z nich. „Wyglądały tak: Były podobne do ziemskiego człowieka. A każde miało cztery oblicza i każde z nich — cztery skrzydła. (...) A co do podobieństwa ich obliczy: każde z tych czterech miało oblicze człowieka, a z prawej strony oblicze lwa, i każde z czterech miało z lewej strony oblicze byka; każde z czterech miało też oblicze orła” (Ezechiela 1:5, 6, 10).
17. Co przedstawiają cztery oblicza cherubów?
17 Cóż to za cztery żywe stworzenia? Ezechiel wyjaśnia, iż byli to cherubowie (Ezechiela 10:1-3, 14). Dlaczego mieli cztery oblicza? Przedstawiały one cztery przymioty, którymi się wyróżnia Wszechwładny Pan, Jehowa. Oblicze orła wyobrażało Jego dalekowzroczną mądrość (Hioba 39:27-29). A czego symbolem było oblicze byka? Dzięki niezwykle silnemu karkowi i barkom rozjuszony byk podobno potrafił unieść w górę konia razem z jeźdźcem. Bez wątpienia byk wskazuje na nieograniczoną moc Jehowy. Lew symbolizuje Jego sprawiedliwość połączoną z odwagą. A twarz ludzka słusznie przedstawia miłość Bożą, bo ze wszystkich stworzeń na ziemi tylko człowiek może rozumnie kierować się tym przymiotem (Mateusza 22:37, 39; 1 Jana 4:8).
18. Jak apostoł Jan pomaga nam uzyskać jeszcze pełniejszy obraz organizacji niebiańskiej?
18 Aby uzyskać pełny obraz, warto rozważyć jeszcze inne wizje. Niektóre z nich opisał Jan w biblijnej Księdze Objawienia. Podobnie jak Ezechiel, on też zobaczył Jehowę zasiadającego na chwalebnym tronie i otoczonego cherubami. Co robią te stworzenia? Powtarzają słowa serafów, zapisane w 6 rozdziale Księgi Izajasza: „Święty, święty, święty jest Jehowa Bóg, Wszechmocny, który był i który jest, i który przychodzi” (Objawienie 4:6-8). Jan widzi jeszcze, że przy tronie stoi baranek. A kogo on wyobraża? Baranka Bożego, Jezusa Chrystusa (Objawienie 5:13, 14).
19. Czego dowiedziałeś się o organizacji Jehowy z tego artykułu?
19 Co nam pomagają dostrzec te wizje? Pokazują one, iż centralne miejsce w organizacji niebiańskiej zajmuje Jehowa Bóg, zasiadający na tronie, oraz Baranek, Jezus Chrystus, który występuje jako Słowo, czyli Logos. Dowiedzieliśmy się też o niebiańskich zastępach anielskich, między innymi o serafach i cherubach. Są oni częścią potężnej, zjednoczonej organizacji służącej zamierzeniom Jehowy. A w tym czasie końca do zamierzeń tych zalicza się głoszenie na całym świecie dobrej nowiny (Marka 13:10; Jana 1:1-3; Objawienie 14:6, 7).
20. Na jakie pytanie odpowie następny artykuł?
20 Na ziemi zaś zgromadzają się w swych Salach Królestwa Świadkowie Jehowy, by się uczyć, na czym polega spełnianie woli Pana Wszechwładnego. Teraz już niewątpliwie w pełni rozumiemy, że więcej jest tych, którzy są z nami, niż tych, którzy są z Szatanem i wrogami prawdy. Nasuwa się jednak pytanie: Jaką rolę odgrywa organizacja niebiańska w głoszeniu dobrej nowiny o Królestwie? Tę oraz jeszcze inne kwestie omówiono w następnym artykule.
Pytania do powtórki
◻ Co musimy dostrzec, by mieć pełny obraz organizacji Jehowy?
◻ Co przeżywał sługa Elizeusza i jak prorok go pokrzepił?
◻ Jak powinniśmy się zapatrywać na studium osobiste?
◻ Jakie szczegóły o organizacji niebiańskiej podają księgi Daniela, Izajasza i Ezechiela?
[Ilustracja na stronie 13]
Studium osobiste przynosi znacznie więcej korzyści niż dobrze przygotowany posiłek
[Ilustracja na stronie 15]
Wizja niebiańskich zastępów była odpowiedzią Jehowy na modlitwę Elizeusza