Organizacja Jehowy wspiera cię w twej służbie

„Ujrzałem innego anioła, który leciał środkiem nieba i miał wiecznotrwałą dobrą nowinę do oznajmienia jako radosną wieść” (OBJAWIENIE 14:6).

 1. Jakie próby znoszą Świadkowie Jehowy i dzięki czemu wychodzą z nich zwycięsko?

DLACZEGO to takie ważne, by pamiętać o roli, jaką niebiańska organizacja Jehowy odgrywa we wspieraniu chrześcijan w ich służbie? A czy bez pomocy niebiańskich zastępów Bożych Świadkowie Jehowy zdołaliby w tym nieprzyjaznym świecie rozgłosić dobrą nowinę o Królestwie? Działalność tę przyszło im prowadzić w dobie skrajnego nacjonalizmu, totalitarnych systemów politycznych, wojen światowych i najróżniejszych udręk. Gdyby Jehowa nie był z nimi, czy udałoby się im znieść uprzedzenia, a nawet okrutne prześladowania, z jakimi się spotykają w wielu krajach? (Psalm 34:7).

Przezwyciężanie powszechnego sprzeciwu

 2. Jakie podobieństwo zachodzi między prawdziwymi chrześcijanami żyjącymi w I wieku i obecnie?

² W XX wieku zarówno religijni, jak i polityczni wrogowie chwytają się nie tylko prawnych, ale wszelkich innych środków, by powstrzymać dzieło Jehowy. Z poduszczenia duchownych Babilonu Wielkiego nasi chrześcijańscy bracia i siostry niejednokrotnie znoszą prześladowania, są przedstawiani w złym świetle, zniesławiani, a w wielu wypadkach nawet mordowani. Śmiało można więc powiedzieć o nich to, co o pierwszych chrześcijanach: „Doprawdy wiadomo nam o tej sekcie, że wszędzie się mówi przeciwko niej”. Podobnie jak żydowscy przywódcy religijni z zaciekłym uporem dążyli do tego, by przeszkodzić Chrystusowi w służbie, tak kler do spółki z odstępcami i swymi politycznymi kochankami próbuje stłumić wychowawczą działalność głoszenia prowadzoną na szeroką skalę przez sług Jehowy (Dzieje 28:22; Mateusza 26:59, 65-67).

 3. Czego możemy się nauczyć z niezłomnej postawy Henryki Żur?

³ Rozważmy na przykład, co się wydarzyło 1 marca 1946 roku w Polsce. Piętnastoletnia Henryka Żur z okolic Chełma wybrała się z innym Świadkiem do pobliskiej wioski, żeby odwiedzić zainteresowanych. Oboje wpadli w ręce oddziału katolickich Narodowych Sił Zbrojnych. Brat został dotkliwie pobity, ale udało mu się ujść z życiem. Z Henryką stało się inaczej. Przez wiele godzin straszliwie ją torturowano i próbowano zmusić do przeżegnania się. Jeden z oprawców powiedział: „W duchu możesz sobie myśleć, co chcesz, tylko przeżegnaj się po katolicku, bo inaczej czeka cię kula”. Czy się zachwiała w swej niezłomnej lojalności? Nie. Ci tchórzliwi religianci wywlekli ją do lasu i zastrzelili. Mimo to odniosła zwycięstwo! Nie zdołano jej nakłonić do wyrzeczenia się Boga (Rzymian 8:35-39).a

 4. Jak czynniki polityczne i religijne usiłowały zdusić dzieło głoszenia o Królestwie?

⁴ Od przeszło stu lat nowożytni słudzy Boży znoszą szorstkie i lekceważące traktowanie. Ponieważ Świadkowie Jehowy nie mają ani nie chcą mieć nic wspólnego z wielkimi religiami popieranymi przez Szatana, panuje przekonanie, iż w pełni zasłużyli nawet na nieuzasadnioną krytykę i fanatyczny sprzeciw. Okrutnie obchodziły się z nimi czynniki polityczne. Wielu Świadków poniosło za swą wiarę męczeńską śmierć. Nawet tak zwane kraje demokratyczne próbowały im przeszkodzić w głoszeniu dobrej nowiny. W roku 1917 duchowieństwo w Kanadzie i USA oskarżało Badaczy Pisma Świętego, jak wówczas nazywano Świadków Jehowy, o działalność wywrotową. Przedstawicieli Towarzystwa Strażnica niesłusznie uwięziono i dopiero później zostali oczyszczeni z zarzutów (Objawienie 11:7-9; 12:17).

 5. Jakie słowa dodają sługom Jehowy otuchy?

⁵ Szatan stara się wszelkimi dostępnymi mu środkami powstrzymać braci Chrystusa i ich lojalnych towarzyszy od działalności kaznodziejskiej. Wiele przykładów dowodzi jednak, że ani groźby, ani próby zastraszenia, rękoczyny, uwięzienie, obozy koncentracyjne ani nawet śmierć nie zmuszą Świadków Jehowy do milczenia. W ciągu dziejów zawsze było tak samo. Wielokrotnie już dodawały im otuchy słowa Elizeusza: „Nie bój się, bo więcej jest tych, którzy są z nami, niż tych, którzy są z nimi”. Zastępy wiernych aniołów rzeczywiście są liczniejsze niż hordy Diabła! (2 Królów 6:16; Dzieje 5:27-32, 41, 42).

Jehowa błogosławi gorliwej działalności kaznodziejskiej

 6, 7. (a) Jak od samego początku starano się głosić dobrą nowinę? (b) Jakich korzystnych zmian zaczęto dokonywać w roku 1943?

⁶ Aby przyśpieszyć doniosłe dzieło świadczenia i przed nadejściem końca nadać mu jeszcze większy rozmach, Świadkowie Jehowy korzystają z osiągnięć techniki XX wieku. Już w roku 1914 pastor Russell, pierwszy prezes Towarzystwa Strażnica, zaprezentował „Fotodramę stworzenia”, ośmiogodzinny program składający się z ruchomych obrazów i przezroczy, zsynchronizowanych z komentarzem biblijnym, który odtwarzano z gramofonu. Projekcja ta zachwycała wówczas ludzi w wielu krajach. Później, w latach trzydziestych i czterdziestych, Świadków można było rozpoznać po przenośnych gramofonach, z których podczas głoszenia od domu do domu odtwarzali wykłady biblijne J. F. Rutherforda, drugiego prezesa Towarzystwa.

⁷ W roku 1943 pod kierownictwem Nathana H. Knorra, trzeciego prezesa Towarzystwa Strażnica, zdecydowano się na śmiały krok i wprowadzono w każdym zborze szkolenie dla głosicieli. Miało ono przygotować ich do głoszenia i nauczania podczas służby od domu do domu bez użycia nagrań gramofonowych. Od tego czasu wdrożono jeszcze inne programy szkoleniowe dla misjonarzy, pionierów (kaznodziejów pełnoczasowych), starszych zboru i odpowiedzialnych braci sprawujących nadzór w oddziałach Towarzystwa. Jakie to przyniosło rezultaty?

 8. Jak w roku 1943 Świadkowie dali dowód głębokiej wiary?

⁸ Gdy w roku 1943 szalała II wojna światowa, służbę pełniło zaledwie 129 000 Świadków w 54 krajach. Odznaczali się jednak zdecydowaniem i głęboko wierzyli, iż przed nadejściem końca na pewno spełnią się słowa z Ewangelii według Mateusza 24:14. Byli przekonani, że zanim rozegrają się wydarzenia poprzedzające kres tego zepsutego systemu rzeczy, Jehowa zatroszczy się o rozgłoszenie ostrzegawczego orędzia (Mateusza 24:21; Objawienie 16:16; 19:11-16, 19-21; 20:1-3). Czy ich wysiłki spotkały się z błogosławieństwem?

 9. Co dowodzi, że dzieło świadczenia z powodzeniem się rozwija?

⁹ Obecnie w 13 krajach głosi już przeszło 100 000 Świadków! W kilku z tych państw religią dominującą jest katolicyzm. Przyjrzyjmy się im bliżej. W Brazylii dobrą nowinę obwieszcza jakieś 450 000 głosicieli, a w 1997 roku na Pamiątkę śmierci Chrystusa przybyło ponad 1 200 000 osób. Inny przykład to Meksyk, gdzie jest prawie 500 000 Świadków, a na Pamiątce było przeszło 1 600 000 osób. Do krajów katolickich zaliczają się też Włochy (około 225 000 Świadków), Francja (jakieś 125 000), Polska (ponad 120 000), Hiszpania (przeszło 105 000) i Argentyna (więcej niż 115 000). W Stanach Zjednoczonych, gdzie przeważają protestanci, katolicy i wyznawcy judaizmu, jest około 975 000 Świadków, na uroczystości Pamiątki zaś zebrało się ponad 2 000 000 osób. Jak widać, ogromne rzesze ludzi porzucają Babilon Wielki, światowe imperium religii fałszywej, wraz z jego mistycznymi naukami i zwracają się ku jasnym i pewnym obietnicom Bożym co do „nowych niebios i nowej ziemi” (2 Piotra 3:13; Izajasza 2:3, 4; 65:17; Objawienie 18:4, 5; 21:1-4).

Dostosowanie się do potrzeb ludzi

10. Jak na niektórych terenach zmieniły się warunki?

¹⁰ Wielu z tych, którzy oddali się Jehowie przez Chrystusa Jezusa, napotkano podczas służby kaznodziejskiej od domu do domu (Jana 3:16; Dzieje 20:20). Ale skuteczne okazały się także inne metody głoszenia. Czasy się zmieniły i warunki ekonomiczne zmusiły wiele kobiet do podjęcia pracy zawodowej. W dni powszednie rzadko kiedy można zastać kogoś w domu. Świadkowie Jehowy dostosowali się więc do nowej sytuacji. Wzorem Jezusa i jego pierwszych uczniów szukają ludzi tam, gdzie można ich spotkać, i robią to w dogodniejszych porach (Mateusza 5:1, 2; 9:35; Marka 6:34; 10:1; Dzieje 2:14; 17:16, 17).

11. Gdzie głoszą dzisiaj Świadkowie Jehowy i z jakim wynikiem?

¹¹ Świadkowie Jehowy taktownie nawiązują rozmowy w centrach handlowych, zakładach pracy, biurach, szkołach, hotelach, restauracjach, na posterunkach policji, stacjach benzynowych, parkingach i na ulicach. W zasadzie głoszą wszędzie, gdzie są ludzie. A kiedy można ich zastać w domach, również tam składają im wizyty. Dzięki takiemu elastycznemu i praktycznemu podejściu udaje się rozpowszechnić więcej literatury biblijnej. Odnajdywane są osoby o usposobieniu owiec. Zakłada się nowe studia biblijne. W tej największej w dziejach kampanii wychowawczej ochotniczo uczestniczy przeszło pięć milionów gorliwych głosicieli! Czy masz przywilej do nich należeć? (2 Koryntian 2:14-17; 3:5, 6).

Co pobudza Świadków Jehowy?

12. (a) Jak Jehowa poucza swój lud? (b) Jakie rezultaty daje to szkolenie?

¹² Jaką rolę w tym wszystkim odgrywa organizacja niebiańska? Izajasz zapowiedział: „Wszyscy twoi synowie będą ludźmi wyuczonymi przez Jehowę i pokój twych synów będzie obfity” (Izajasza 54:13). Jehowa naucza tę zjednoczoną międzynarodową społeczność braterską za pośrednictwem swej widzialnej ziemskiej organizacji — w Salach Królestwa i na większych zgromadzeniach. Pouczenia Jehowy zapewniają jedność i pokój. Dzięki nim pojawił się szczególny lud, którego członkowie nauczyli się miłować współwyznawców i innych bliźnich jak samych siebie i nie żywią do drugich nienawiści bez względu na to, gdzie żyją w tym podzielonym świecie (Mateusza 22:36-40).

13. Skąd wiadomo, że dziełem głoszenia kierują aniołowie?

¹³ Do nieustannego świadczenia mimo obojętności i prześladowań pobudza Świadków Jehowy miłość (1 Koryntian 13:1-8). Wiedzą, że ich życiodajne dzieło jest kierowane z niebios, o czym można przeczytać w Księdze Objawienia 14:6. Jak brzmi orędzie ogłaszane pod nadzorem aniołów? „Boga się bójcie i dajcie mu chwałę, ponieważ nadeszła godzina jego sądu, oddajcie więc cześć Temu, który uczynił niebo i ziemię, i morze, i źródła wód”. Dzięki głoszeniu dobrej nowiny o Królestwie wywyższane jest imię Jehowy. Zachęca się ludzi, by zamiast stworzeniom czy ślepej ewolucji oddawali chwałę swemu Bogu i Stwórcy. A dlaczego owa działalność jest tak pilna? Ponieważ nadeszła godzina sądu nad Babilonem Wielkim i pozostałymi składnikami widzialnej części szatańskiego systemu rzeczy (Objawienie 14:7; 18:8-10).

14. Kto uczestniczy w tej doniosłej działalności wychowawczej?

¹⁴ Żaden oddany Bogu chrześcijanin nie jest zwolniony z obowiązku głoszenia. W zborach służbie tej przewodzą dojrzali duchowo starsi. Bez reszty oddają się jej także odpowiednio wyszkoleni pionierzy. W każdym zakątku ziemi gorliwie pełnią ją głosiciele dobrej nowiny o Królestwie — niezależnie od tego, czy mogą przeznaczyć na nią kilka godzin w miesiącu, czy też znacznie więcej (Mateusza 28:19, 20; Hebrajczyków 13:7, 17).

15. Co świadczy o tym, że działalność kaznodziejska Świadków Jehowy nie pozostaje bez echa?

¹⁵ Czy tego rodzaju wysiłki wywierają jakiś wpływ na ten świat? Potwierdzeniem jest chociażby fakt, że Świadkom Jehowy poświęca się wiele programów telewizyjnych i artykułów prasowych. Często podkreśla się w nich naszą wytrwałość i zdecydowanie, z jakim staramy się dotrzeć do każdego człowieka. Nasza gorliwość i nieustanne wizyty robią na ludziach ogromne wrażenie, mimo iż większość odrzuca samo orędzie i tych, którzy je rozgłaszają!

Gorliwe świadczenie do końca

16. Jakie nastawienie powinniśmy przejawiać, skoro pozostało niewiele czasu?

¹⁶ Nie wiemy, jak długo będzie jeszcze trwał ten system rzeczy, ale jeśli służymy Jehowie ze szczerych pobudek, nie jest nam to potrzebne (Mateusza 24:36; 1 Koryntian 13:1-3). Zdajemy sobie jednak sprawę, że aby wszyscy poznali miłość, moc i sprawiedliwość Jehowy, „najpierw” musi być głoszona dobra nowina (Marka 13:10). Dlatego bez względu na to, jak długo już oczekujemy końca tego nikczemnego, niesprawiedliwego i owładniętego przemocą świata, musimy żyć zgodnie z naszym oddaniem i dawać wyraz swej gorliwości stosownie do osobistych warunków. Nawet osoby w podeszłym wieku lub chore mogą wykazywać gorliwość w służbie dla Jehowy w takiej samej mierze, jak wtedy, gdy były młodsze lub zdrowsze. Być może nie uda im się poświęcać na tę działalność tyle czasu, co dawniej, ale na pewno mogą dbać o jakość ofiar wysławiania składanych Jehowie (Hebrajczyków 13:15).

17. Opowiedz jakieś budujące i zachęcające dla wszystkich przeżycie.

¹⁷ A zatem niezależnie od tego, ile mamy lat, pałajmy gorliwością i dzielmy się radosnym orędziem o nowym świecie z każdym, kogo spotkamy. Przejawiajmy takie nastawienie, jak nieśmiała siedmioletnia dziewczynka z Australii, gdy poszła z mamą do sklepu. Ponieważ usłyszała kiedyś w Sali Królestwa, jak ważne jest głoszenie wszystkim ludziom, więc w domu włożyła do torby dwie broszury o tematyce biblijnej. Kiedy mama stała przy kasie, zauważyła, iż córka gdzieś zniknęła. Okazało się, że proponowała jakiejś kobiecie broszurę! Matka zaczęła przepraszać za ewentualny kłopot, ale owa kobieta chętnie przyjęła publikację. Gdy się już rozstały, matka spytała córeczkę, skąd miała tyle odwagi, by podejść do nieznajomej. „Powiedziałam sobie: Gotowa? Start! I wystartowałam!”

18. Jakie godne pochwały nastawienie możemy przejawiać?

¹⁸ Wszyscy musimy pałać takim duchem, jak owa dziewczynka z Australii, zwłaszcza gdy idziemy z dobrą nowiną do nieznajomych lub urzędników. Być może obawiamy się, że nie zostaniemy przyjęci życzliwie. Nie zapominajmy jednak o słowach Jezusa: „Nie zamartwiajcie się, jak lub co powiecie na swą obronę albo co będziecie mówić; bo w tejże godzinie duch święty was nauczy, co powinniście mówić” (Łukasza 12:11, 12).

19. Jak się zapatrujesz na swą służbę?

¹⁹ Kiedy więc życzliwie nawiązujemy rozmowy, by przedstawić dobrą nowinę, zdajmy się na pomoc ducha Bożego. Miliony ludzi pokłada ufność w niegodnych tego kobietach i mężczyznach, którzy szybko przemijają. My polegamy na Jehowie i Jego niebiańskiej organizacji — na Chrystusie Jezusie, świętych aniołach i zmartwychwstałych chrześcijanach namaszczonych duchem — a oni żyją na wieki! A zatem pamiętajmy: „Więcej jest tych, którzy są z nami, niż tych, którzy są z nimi”! (2 Królów 6:16).

[Przypis]

Jak byś odpowiedział?

◻ Jaką rolę odgrywa niebiańska organizacja Boża w działalności sług Jehowy?

◻ W jaki sposób w XX wieku czynniki polityczne i religijne atakowały Świadków Jehowy?

◻ Jak Świadkowie Jehowy dostosowują swą służbę do wyłaniających się potrzeb?

◻ Co cię pobudza do głoszenia?

[Ilustracja na stronie 17]

Henryka Żur

[Ilustracje na stronie 18]

Japonia

Martynika

USA

Kenia

USA

Świadkowie Jehowy głoszą o każdej porze i wszędzie tam, gdzie można spotkać ludzi

[Ilustracja na stronie 20]

Na początku naszego stulecia orędzie o Królestwie rozgłaszano za pomocą gramofonów