Czy w swojej rodzinie dajesz pierwszeństwo Bogu?

„Masz miłować Jehowę, twojego Boga, całym swym sercem” (MARKA 12:29, 30).

 1. Jak ważne jest darzenie Jehowy miłością?

„KTÓRE przykazanie jest pierwsze ze wszystkich?” — zapytał Jezusa pewien uczony w piśmie. Jezus nie wyraził własnej opinii, lecz przytoczył wypowiedź ze Słowa Bożego zanotowaną w Księdze 5 Mojżeszowej 6:4, 5. Oświadczył: „Pierwsze jest: ‚Słuchaj, Izraelu, Jehowa, nasz Bóg, to jeden Jehowa, a ty masz miłować Jehowę, twojego Boga, całym swym sercem i całą swą duszą, i całym swym umysłem, i całą swą siłą’” (Marka 12:28-30).

 2. (a) Z jakim sprzeciwem spotkał się Jezus? (b) Dlaczego czynienie tego, co się podoba Jehowie, może nie być łatwe?

² Chcąc zastosować się do tego nakazu, nazwanego przez Jezusa pierwszym, czyli najważniejszym przykazaniem, musimy zawsze robić to, co się podoba Jehowie. Jezus tak czynił, mimo iż kiedyś nie spodobało się to apostołowi Piotrowi, a innym razem krewnym (Mateusza 16:21-23; Marka 3:21; Jana 8:29). Jak postąpisz, jeśli znajdziesz się w analogicznej sytuacji? Powiedzmy, że krewni chcieliby, żebyś przestał studiować Biblię i utrzymywać kontakt ze Świadkami Jehowy. Czy na pierwszym miejscu postawisz Boga i będziesz czynić to, co się Jemu podoba? Czy nadal będziesz dawać pierwszeństwo Bogu, nawet jeśli rodzinie nie spodoba się, że pragniesz Mu służyć?

Sprzeciw rodziny sidłem

 3. (a) Jak nauki Jezusa mogą się odbić na rodzinie? (b) Jak członkowie rodziny mogą pokazać, kogo bardziej kochają?

³ Jezus nie bagatelizował trudności, z którymi muszą się borykać jego uczniowie napotykający sprzeciw rodziny. Oznajmił: „Nieprzyjaciółmi będą człowiekowi jego domownicy”. Jednakże wskazał też, komu należy dać pierwszeństwo pomimo takich przykrych następstw: „Kto bardziej kocha ojca lub matkę niż mnie, nie jest mnie godzien; i kto bardziej kocha syna lub córkę niż mnie, nie jest mnie godzien” (Mateusza 10:34-37). Pierwszeństwo Jehowie Bogu dajemy wtedy, gdy stosujemy się do nauk Jego Syna, Jezusa Chrystusa, będącego „dokładnym wyobrażeniem samej jego istoty” (Hebrajczyków 1:3; Jana 14:9).

 4. (a) Z czym zgodnie ze słowami Jezusa wiąże się zostanie jego naśladowcą? (b) W jakim sensie chrześcijanie mają nienawidzić członków swej rodziny?

⁴ Kiedy przy innej okazji Jezus wyjaśniał, co to znaczy zostać jego prawdziwym naśladowcą, powiedział: „Jeśli ktoś przychodzi do mnie, a nie ma w nienawiści ojca i matki, i żony, i dzieci, i braci, i sióstr, owszem, nawet swej duszy, ten nie może być moim uczniem” (Łukasza 14:26). Jezusowi rzecz jasna nie chodziło o to, by jego naśladowcy dosłownie znienawidzili członków swych rodzin, bo przecież polecił miłować nawet nieprzyjaciół (Mateusza 5:44). Miał raczej na myśli to, że powinni miłować rodzinę mniej niż Boga (porównaj Mateusza 6:24). Podobnie Biblia mówi o Jakubie, że ‛nienawidził’ Lei, a kochał Rachelę, co oznacza, iż nie miłował Lei tak bardzo jak jej siostrę, Rachelę (1 Mojżeszowa 29:30-32, Biblia gdańska). Jezus powiedział, że powinniśmy mieć w nienawiści nawet swą „duszę”, czyli życie, to znaczy mamy ją miłować mniej niż Jehowę.

 5. Jak Szatan chytrze wykorzystuje instytucję rodziny do własnych celów?

⁵ Ponieważ Jehowa jest Stwórcą i Życiodawcą, więc zasługuje na to, by wszyscy Jego słudzy byli Mu w pełni oddani (Objawienie 4:11). Apostoł Paweł napisał: „Zginam kolana przed Ojcem, któremu zawdzięcza swe miano każda rodzina w niebie i na ziemi” (Efezjan 3:14, 15). Jehowa stworzył instytucję rodziny tak cudownie, że jej członkowie w naturalny sposób wzajemnie darzą się uczuciem (1 Królewska 3:25, 26; 1 Tesaloniczan 2:7). Jednakże Szatan Diabeł chytrze wykorzystuje te naturalne uczucia, między innymi chęć przypodobania się ukochanym osobom. Wywołuje ostry sprzeciw rodziny, z powodu którego wielu osobom trudno jest zdecydowanie obstawać przy prawdzie biblijnej (Objawienie 12:9, 12).

Sprostaj wyzwaniu

 6, 7. (a) Jak można pomóc członkom rodziny, by sobie uświadomili znaczenie studium Biblii oraz utrzymywania łączności ze zborem chrześcijańskim? (b) Jak możemy pokazać, że naprawdę kochamy swą rodzinę?

⁶ Jak postąpisz, jeśli będziesz musiał dokonać wyboru między tym, co się podoba Bogu, a tym, czego pragnie twój krewny? Czy będziesz się usprawiedliwiał rozumowaniem, że Bóg z pewnością nie oczekuje od nas, byśmy studiowali Jego Słowo i stosowali się do zawartych w nim zasad, jeśli to miałoby poróżnić rodzinę? Pomyśl: Jeżeli ulegniesz i przestaniesz studiować Biblię oraz utrzymywać kontakt ze Świadkami Jehowy, to czy twoi bliscy kiedykolwiek uświadomią sobie, że zdobycie dokładnej wiedzy biblijnej jest sprawą życia i śmierci? (Jana 17:3; 2 Tesaloniczan 1:6-8).

⁷ Można to zilustrować następującym przykładem: Załóżmy, że jeden z członków rodziny nadużywa alkoholu. Czy przymykanie na to oczu wyszłoby mu na dobre? Czy „dla świętego spokoju” należałoby się pogodzić z taką skłonnością i w żaden sposób jej nie przeciwdziałać? Zapewne zgodzisz się, że znacznie lepiej byłoby pomóc danej osobie w pokonaniu nałogu, nawet jeśli pociągałoby to za sobą konieczność znoszenia jej pogróżek lub napadów gniewu (Przypowieści 29:25). Toteż jeżeli naprawdę kochasz swych najbliższych, nie dasz się zniechęcić do studiowania Biblii (Dzieje 5:29). Jedynie zdecydowaną postawą możesz pomóc im zrozumieć, że od stosowania się do nauk Chrystusa zależy ich życie.

 8. Jakie korzyści odnosimy z tego, że Jezus wiernie spełniał wolę Bożą?

⁸ Niekiedy bardzo trudno jest dawać pierwszeństwo Bogu. Pamiętaj jednak, że wskutek poczynań Szatana również Jezusowi nie przychodziło łatwo spełniać wolę Bożą. Ale Jezus nigdy się nie poddał; dla naszego dobra zniósł nawet śmiertelną udrękę na palu. Jak mówi Biblia, Jezus Chrystus jest „naszym Wybawcą”. „On za nas umarł” (Tytusa 3:6; 1 Tesaloniczan 5:10). Czyż nie jesteśmy wdzięczni, że nie uległ w obliczu sprzeciwu? Dzięki temu, iż zgodził się ponieść śmierć ofiarną, przed osobami przejawiającymi wiarę w jego przelaną krew otwierają się widoki na życie wieczne w sprawiedliwym, pokojowym nowym świecie (Jana 3:16, 36; Objawienie 21:3, 4).

Możesz się doczekać wspaniałej nagrody

 9. (a) Jak chrześcijanie mogą przyczynić się do wybawienia innych osób? (b) Jaka sytuacja panowała w rodzinie Tymoteusza?

⁹ Czy zdajesz sobie sprawę, że i ty możesz się przyczynić do wybawienia drugich, a wśród nich także twoich bliskich? Apostoł Paweł nawoływał Tymoteusza: „Trwaj przy tych rzeczach [których cię nauczono], bo to czyniąc, wybawisz zarówno siebie, jak i tych, którzy cię słuchają” (1 Tymoteusza 4:16). Tymoteusz żył w domu podzielonym — jego ojciec był Grekiem i nie wierzył w Jezusa (Dzieje 16:1; 2 Tymoteusza 1:5; 3:14). Nie wiemy, czy później został chrześcijaninem, ale z pewnością dzięki wiernemu postępowaniu żony, Euniki, oraz Tymoteusza było to znacznie bardziej prawdopodobne.

10. Co chrześcijanie mogą uczynić dla swych niewierzących partnerów?

¹⁰ Pismo Święte wyjawia, że mężowie i żony niezłomnie trwający przy prawdzie biblijnej mogą się przyczynić do wybawienia swych niewierzących partnerów przez dopomożenie im w przyjęciu chrystianizmu. Apostoł Paweł napisał: „Jeżeli jakiś brat ma niewierzącą żonę, a ona zgadza się z nim mieszkać, niech jej nie opuszcza; także niewiasta, która ma niewierzącego męża, a on zgadza się z nią mieszkać, niech nie opuszcza męża. Bo skąd wiesz, żono, czy nie wybawisz męża? Albo skąd wiesz, mężu, czy nie wybawisz żony?” (1 Koryntian 7:12, 13, 16). Z kolei apostoł Piotr wskazał, jak żony mogą wybawić swych mężów — zachęcił je: „Bądźcie podporządkowane swoim mężom, żeby — jeśli niektórzy nie są posłuszni słowu — mogli bez słowa zostać pozyskani dzięki postępowaniu swych żon” (1 Piotra 3:1).

11, 12. (a) Jakiej nagrody dostąpiły tysiące chrześcijan i dzięki czemu? (b) Opowiedz, jak ktoś został nagrodzony za wierne znoszenie sprzeciwu w rodzinie.

¹¹ W ciągu ostatnich lat w szeregi Świadków Jehowy wstąpiły tysiące osób, które wcześniej całymi miesiącami, a nawet latami sprzeciwiały się chrześcijańskiej działalności swych bliskich. Było to wspaniałą nagrodą dla niezłomnych chrześcijan i ogromnym błogosławieństwem dla tych dawniejszych przeciwników prawdy! Pewien 74-letni chrześcijański starszy wspomina wzruszonym głosem: „Często dziękuję żonie i dzieciom, że trwali w prawdzie, mimo iż przez całe lata im się przeciwstawiałem”. Opowiada, że trzy lata uparcie zabraniał żonie wspominać mu o Piśmie Świętym. „Ale ona była dobrym psychologiem i zaczynała świadczyć wtedy, gdy masowała mi stopy. Jakże jestem wdzięczny, że nie zniechęciła się moim sprzeciwem!”

¹² Inny mąż, który sprzeciwiał się rodzinie, pisze: ‛Byłem najgorszym wrogiem żony, gdyż odkąd przyjęła prawdę, miotałem pod jej adresem groźby i codziennie się z nią kłóciłem; rzecz jasna za każdym razem ja wywoływałem kłótnię. Ale wszystko na próżno — żona trzymała się Biblii. Tak upłynęło 12 lat mojej walki z prawdą, z żoną oraz z dzieckiem. Dla nich obojga byłem wcielonym Diabłem’. W końcu mężczyzna ten zaczął się zastanawiać nad swym życiem. ‛Uświadomiłem sobie, jaki byłem podły’ — opowiada. ‛Zacząłem czytać Biblię i dzięki jej naukom jestem teraz ochrzczonym Świadkiem’. Pomyśl, jakiej wspaniałej nagrody doczekała się żona: wiernie znosząc przez 12 lat jego sprzeciw, przyczyniła się do ‛wybawienia męża’!

Ucz się od Jezusa

13. (a) Jaką podstawową naukę powinni wyciągnąć mężowie i żony z postępowania Jezusa? (b) Jaką korzyść z przykładu Jezusa mogą odnieść osoby, którym trudno jest się podporządkować woli Bożej?

¹³ Podstawowa nauka, którą mężowie i żony powinni wyciągnąć z postępowania Jezusa, dotyczy posłuszeństwa wobec Boga. „Zawsze czynię to, co się jemu podoba” — oświadczył Jezus. „Nie szukam własnej woli, lecz woli tego, który mnie posłał” (Jana 5:30; 8:29). Okazał posłuszeństwo nawet wtedy, gdy pewien aspekt woli Bożej był dla niego przykry. „Ojcze, jeśli chcesz, zabierz ten kielich ode mnie” — powiedział w modlitwie. Po czym bezzwłocznie dodał: „Jednakże nie moja wola, lecz twoja niech się dzieje” (Łukasza 22:42). Jezus nie prosił Boga o zmianę decyzji; posłusznie wykonał wszystko, czego On oczekiwał, i tym udowodnił, że naprawdę Go miłuje (1 Jana 5:3). Stawianie w podobny sposób woli Bożej na pierwszym miejscu ma ogromne znaczenie nie tylko w życiu osób samotnych, ale też w życiu małżeńskim i rodzinnym. Rozważmy, jakie zapewnia to korzyści.

14. Jakim niewłaściwym rozumowaniem kierują się niektórzy chrześcijanie?

¹⁴ Jak już zauważyliśmy, chrześcijanin dający pierwszeństwo Bogu stara się utrzymać związek z niewierzącym współmałżonkiem i nierzadko jest w stanie mu pomóc w dostąpieniu wybawienia. Ale nawet małżeństwo osób wierzących w Boga może daleko odbiegać od ideału. Wskutek grzesznych skłonności mężowie i żony nie zawsze myślą o sobie z miłością (Rzymian 7:19, 20; 1 Koryntian 7:28). A niektórzy posuwają się nawet do tego, iż szukają sposobu na zmianę partnera, chociaż nie mają biblijnych podstaw do rozwodu (Mateusza 19:9; Hebrajczyków 13:4). Uważają, że takie rozwiązanie będzie dla nich lepsze i że wymaganie Boże, by małżonkowie pozostawali razem, jest zbyt trudne do spełnienia (Malachiasza 2:16; Mateusza 19:5, 6). Stanowi to niewątpliwie kolejny przykład myślenia na sposób ludzki zamiast na sposób Boży.

15. Dlaczego dawanie pierwszeństwa Bogu stanowi ochronę?

¹⁵ Dawanie pierwszeństwa Bogu zapewnia skuteczną ochronę. Pary małżeńskie, które tak czynią, będą się starały pozostać razem oraz rozwiązywać problemy przez stosowanie rad z Jego Słowa. Dzięki temu oszczędzą sobie najrozmaitszych udręk będących wynikiem lekceważenia Jego woli (Psalm 19:8-12). Za przykład może posłużyć młode małżeństwo, które było już o krok od rozwodu, gdy postanowiło usłuchać rad biblijnych. Wspominając po latach, ile radości zaznała w małżeństwie, żona powiedziała: „Kiedy pomyślę, że przez cały ten czas mogliśmy z mężem żyć oddzielnie, zbiera mi się na płacz. Modlę się wtedy do Jehowy Boga i dziękuję Mu za Jego rady i kierownictwo, dzięki którym jesteśmy razem i tworzymy taki szczęśliwy związek”.

Mężowie i żony — naśladujcie Chrystusa!

16. Jaki przykład dał Jezus zarówno mężom, jak i żonom?

¹⁶ Dając zawsze pierwszeństwo Bogu, Jezus pozostawił mężom i żonom wspaniały przykład, na który powinni zwracać baczną uwagę. Mężów wezwano do naśladowania sposobu, w jaki Jezus sprawuje serdeczne zwierzchnictwo nad członkami zboru chrześcijańskiego (Efezjan 5:23). A chrześcijańskie żony mogą wyciągnąć lekcję z tego, jak nienagannie Jezus podporządkowuje się Bogu (1 Koryntian 11:3).

17, 18. W czym Jezus ustanowił wspaniały wzór dla mężów?

¹⁷ Biblia nakazuje: „Mężowie, wciąż miłujcie swe żony, jak też Chrystus umiłował zbór i wydał zań samego siebie” (Efezjan 5:25). Ważnym przejawem miłości Jezusa do zboru jego naśladowców było nawiązanie z nimi zażyłej przyjaźni. Powiedział do nich: „Nazwałem was przyjaciółmi, ponieważ oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od mego Ojca” (Jana 15:15). Pomyślmy, jak często Jezus z nimi rozmawiał, ile czasu na to przeznaczał i jakim zaufaniem ich obdarzył! Czyż nie jest to wyśmienity przykład dla mężów?

¹⁸ Jezus naprawdę troszczył się o swych uczniów i szczerze ich miłował (Jana 13:1). Kiedy nie rozumieli jego nauk, cierpliwie poświęcał czas, by im je wyjaśnić na osobności (Mateusza 13:36-43). Mężu, czy duchowa pomyślność żony ma dla ciebie równie wielkie znaczenie? Czy spędzasz z nią czas, dbając o to, by w waszych sercach i umysłach promieniały prawdy biblijne? Jezus towarzyszył swym apostołom w służbie kaznodziejskiej i prawdopodobnie szkolił każdego z nich indywidualnie. Czy uczestniczysz w tej służbie razem z żoną, głosząc od domu do domu i prowadząc studia biblijne?

19. Czego mężowie mogą się nauczyć ze sposobu, w jaki Jezus reagował na powtarzające się błędy apostołów?

¹⁹ Jezus dał mężom piękny przykład zwłaszcza sposobem reagowania na niedoskonałość apostołów. W trakcie ostatniej wspólnej wieczerzy po raz kolejny zauważył u nich ducha rywalizacji. Czy szorstko ich za to zganił? Przeciwnie, pokornie umył każdemu z nich nogi (Marka 9:33-37; 10:35-45; Jana 13:2-17). Czy okazujesz taką cierpliwość swej żonie? Czy zamiast krytykować powtarzane przez nią błędy, starasz się cierpliwie jej pomagać oraz trafiać do serca dawaniem dobrego przykładu? Żona prawdopodobnie pozytywnie zareaguje na takie przejawy serdecznej troski, tak jak to w końcu uczynili apostołowie.

20. O czym nigdy nie powinny zapominać chrześcijańskie żony i z kogo mogą brać wzór?

²⁰ Również żony powinny zważać na przykład Jezusa, który nigdy nie zapominał, że jego „głową (...) jest Bóg”. Zawsze podporządkowywał się swemu niebiańskiemu Ojcu. Podobnie żona nie może zapominać, że „głową niewiasty jest mężczyzna” — że mąż jest jej głową (1 Koryntian 11:3; Efezjan 5:23). Apostoł Piotr wezwał chrześcijańskie żony do zastanowienia się nad przykładem „świętych niewiast” z dawnych czasów, a zwłaszcza Sary, która „okazywała posłuszeństwo Abrahamowi, nazywając go ‚panem’” (1 Piotra 3:5, 6).

21. Dlaczego małżeństwo Abrahama i Sary było udane, a związek Lota i jego żony źle się skończył?

²¹ Sara najwyraźniej opuściła wygodny dom w zamożnym mieście, by żyć pod namiotami w obcym kraju. Dlaczego tak postąpiła? Czy dlatego, iż wolała taki styl życia? Chyba nie. Czy nie kierowała się życzeniem męża? Bez wątpienia miało ono wpływ na jej decyzję, gdyż kochała i szanowała Abrahama za jego zbożne przymioty (1 Mojżeszowa 18:12). Ale do wyruszenia z nim skłoniła ją przede wszystkim miłość do Jehowy oraz płynące z serca pragnienie stosowania się do wymagań Bożych (1 Mojżeszowa 12:1). Posłuszeństwo wobec Boga sprawiało jej radość. Z kolei żona Lota niechętnie zastosowała się do woli Bożej i w konsekwencji tęsknie obejrzała się na dobra pozostawione w rodzinnej Sodomie (1 Mojżeszowa 19:15, 25, 26; Łukasza 17:32). Jakże tragiczny koniec spotkał to małżeństwo, a wszystko wskutek nieposłuszeństwa żony wobec Boga!

22. (a) Jakie pytania powinni sobie zadać członkowie rodzin? (b) Co przeanalizujemy w następnym artykule?

²² Mężowie i żony koniecznie powinni więc zadać sobie kilka pytań: Czy w mojej rodzinie daję pierwszeństwo Bogu? Czy naprawdę staram się dobrze wywiązywać z roli, którą wyznaczył mi Bóg? Czy naprawdę pielęgnuję miłość do partnera i pomagam mu w zadzierzgnięciu lub w utrzymaniu więzi z Jehową? W większości rodzin są także dzieci. Na następnych stronach zastanowimy się, jakie obowiązki spoczywają na rodzicach i jak wszyscy członkowie rodziny mogą dawać pierwszeństwo Bogu.

Czy zapamiętałeś?

◻ Jak nauki Jezusa mogą się odbić na życiu wielu rodzin?

◻ Jakiej nagrody doczekały się tysiące niezłomnych chrześcijan?

◻ Co pomoże współmałżonkom ustrzec się niemoralności i rozwodu?

◻ Czego mąż może się nauczyć z przykładu Jezusa?

◻ Jak żona może się przyczyniać do tego, by jej małżeństwo było szczęśliwe?

[Ilustracja na stronie 10]

Jak Sara przyczyniała się do szczęścia swego małżeństwa?