„Nie wiesz, w którym miejscu to się uda”!

„Z rana siej swoje nasienie i aż do wieczora nie pozwól spocząć swej ręce; bo nie wiesz, w którym miejscu to się uda” (KAZN. 11:6).

 1. Dlaczego obserwowanie wzrostu zachwyca nas i uczy pokory?

ROLNIK musi być cierpliwy (Jak. 5:7). Po zasianiu zboża pozostaje mu czekać. W dobrych warunkach rośliny zaczynają kiełkować i przebijają się przez grunt. Potem stopniowo wzrastają i z czasem tworzą kłosy pełne ziaren. W końcu pole nadaje się do żniwa. Rozwój roślin jest cudem, a obserwowanie go napełnia zachwytem. Pamiętanie, kto daje wzrost, uczy nas pokory. Możemy co prawda troszczyć się o zasiane nasiona i je podlewać, ale wzrost jest uzależniony od Boga (por. 1 Kor. 3:6).

 2. Czego o duchowym wzroście Jezus uczył w przykładach omówionych w poprzednim artykule?

² Jak wyjaśniono w poprzednim artykule, Jezus przyrównał dzieło głoszenia o Królestwie do pracy rolnika rozsiewającego nasiona. W przykładzie o różnych rodzajach gleby uwypuklił fakt, że chociaż siewca wysiewa wyborne ziarno, to rozwój jest uzależniony od stanu serca poszczególnych osób (Marka 4:3-9). A w przykładzie o siewcy, który śpi, Jezus pokreślił, że rolnik nie rozumie do końca procesu wzrostu, ponieważ zależy on od Boga, a nie od ludzkich zabiegów (Marka 4:26-29). Przyjrzyjmy się teraz trzem innym przykładom — o ziarnku gorczycy, o zakwasie i o niewodziea.

Przykład o ziarnku gorczycy

 3, 4. Jakie aspekty orędzia Królestwa wyobraża ziarnko gorczycy?

³ Przykład o ziarnku gorczycy, również zanotowany w 4 rozdziale Ewangelii według Marka, uwypukla dwie sprawy: 1) zdumiewający wzrost związany z głoszeniem o Królestwie oraz 2) ochronę zapewnianą osobom przyjmującym to orędzie. Jezus powiedział: „Do czego mamy przyrównać królestwo Boże albo w jakim przykładzie je przedstawimy? Jest jak ziarnko gorczycy, które gdy je siano w ziemię, było najdrobniejsze ze wszystkich nasion na ziemi — ale gdy już jest zasiane, wschodzi i staje się większe od wszystkich innych warzyw, i wypuszcza wielkie gałęzie, tak iż ptaki nieba mogą znaleźć siedlisko w jego cieniu” (Marka 4:30-32).

⁴ Mowa tu o rozroście „królestwa Bożego” widocznym w rozprzestrzenianiu się dobrej nowiny oraz w rozwoju zboru chrześcijańskiego, począwszy od dnia Pięćdziesiątnicy 33 roku n.e. Ziarnko gorczycy może symbolizować coś bardzo małego (por. Łuk. 17:6). Ale wyrastająca z niego roślina wygląda jak drzewo — wypuszcza wielkie gałęzie i osiąga wysokość od trzech do pięciu metrów (Mat. 13:31, 32).

 5. Co można powiedzieć o rozwoju zboru chrześcijańskiego w I wieku?

⁵ Rozwój zboru chrześcijańskiego rozpoczął się niepozornie, gdy w roku 33 n.e. około 120 uczniów zostało namaszczonych duchem świętym. Ale w stosunkowo krótkim czasie do tego niewielkiego grona przyłączyły się tysiące nowych uczniów (odczytaj Dzieje 2:41; 4:4; 5:28; 6:7; 12:24; 19:20). W ciągu trzydziestu lat liczba żniwiarzy tak się pomnożyła, że apostoł Paweł napisał do zboru w Kolosach, iż dobrą nowinę „głoszono wszelkiemu stworzeniu pod niebem” (Kol. 1:23). To naprawdę zdumiewający wzrost!

 6, 7. (a) Jaki wzrost trwa od roku 1914? (b) Jaki dalszy rozwój ma nastąpić w przyszłości?

⁶ Od chwili ustanowienia w niebie Królestwa Bożego, czyli od roku 1914, skala rozrostu „drzewa” gorczycy przeszła najśmielsze oczekiwania. Na ludzie Bożym dosłownie spełnia się zapowiedź z proroctwa Izajasza: „Malutki stanie się tysiącem, a niewielki — potężnym narodem” (Izaj. 60:22). Mała grupa pomazańców zajęta na początku XX wieku dziełem Królestwa nie miała pojęcia, że w roku 2008 działalność ta będzie prowadzona przez jakieś siedem milionów Świadków w przeszło 230 krajach. To zadziwiający wzrost, podobny do wspomnianego przez Jezusa wzrostu ziarnka gorczycy!

⁷ Ale czy ten rozwój się skończył? Nie. Poddani Królestwa Bożego z czasem napełnią całą ziemię. Natomiast przeciwnicy zostaną zgładzeni. Nie doprowadzą do tego ludzkie starania, ale interwencja Wszechwładnego Pana, Jehowy (odczytaj Daniela 2:34, 35). Ostatecznie spełni się wtedy proroctwo zanotowane przez Izajasza: „Ziemia będzie napełniona poznaniem Jehowy, tak jak wody pokrywają morze” (Izaj. 11:9).

 8. (a) Kogo w omawianym przykładzie wyobrażają ptaki? (b) W jakim sensie już dziś doznajemy ochrony?

⁸ Jezus nadmienił, że w cieniu tego Królestwa znajdą siedlisko ptaki nieba. Owe ptaki nie wyobrażają tu wrogów Królestwa usiłujących wydziobać dobre nasiona — o czym Jezus mówił w przykładzie o siewcy rzucającym ziarno na różne rodzaje gleby (Marka 4:4). W omawianym teraz przykładzie ptaki symbolizują szczerych ludzi znajdujących ochronę w zborze chrześcijańskim. Już dzisiaj takie osoby doznają ochrony przed zgubnymi nałogami i nieczystymi praktykami tego świata (por. Izaj. 32:1, 2). Jehowa także przyrównał Królestwo Mesjańskie do drzewa. O jego gałązce proroczo powiedział: „Przesadzę ją na wysoką górę izraelską i wyda konary, i zrodzi owoce, i stanie się majestatycznym cedrem. I będą pod nim przebywać wszystkie ptaki o wszelakim skrzydle; będą przebywać w cieniu jego listowia” (Ezech. 17:23).

Przykład o zakwasie

 9, 10. (a) Co Jezus podkreślił w przykładzie o zakwasie? (b) Co w Biblii często wyobraża zakwas i nad czym się teraz zastanowimy?

⁹ Wzrost nie zawsze jest widoczny dla ludzkich oczu. Sprawę tę uwypuklił Jezus w następnym przykładzie. Rzekł: „Królestwo niebios podobne jest do zakwasu, który niewiasta wzięła i schowała w trzech dużych miarach mąki, aż cała ta masa się zakwasiła” (Mat. 13:33). Co wyobraża ten zakwas i jaki ma związek z rozwojem Królestwa?

¹⁰ W Biblii zakwas często symbolizuje grzech. W takim znaczeniu apostoł Paweł pisał o szkodliwym wpływie pewnego grzesznika na zbór koryncki (1 Kor. 5:6-8). Czy Jezus również posłużył się przykładem zakwasu, by wspomnieć o rozwoju czegoś złego?

11. Jak w starożytnym Izraelu używano zakwasu?

¹¹ Zanim odpowiemy na to pytanie, przypomnijmy sobie trzy ważne fakty. Po pierwsze, Jehowa co prawda zabronił używania zakwasu w czasie Paschy, ale przy innych okazjach akceptował przygotowane na nim ofiary. Dotyczy to dziękczynnych ofiar współuczestnictwa, składanych dobrowolnie z wdzięczności za liczne błogosławieństwa. Ten posiłek ofiarny był źródłem wielkiej radości (Kapł. 7:11-15).

12. Co można powiedzieć o użytych w Biblii ilustracjach słownych?

¹² Po drugie, w Piśmie Świętym ten sam symbol może w jednym kontekście wyobrażać coś negatywnego, a w innym pozytywnego. Na przykład w Liście 1 Piotra 5:8 Szatana przyrównano do lwa, podkreślając, jak jest niebezpieczny i drapieżny. Natomiast w Objawieniu 5:5 „Lew, który jest z plemienia Judy” symbolizuje Jezusa — ze względu na jego odwagę w zabieganiu o sprawiedliwość.

13. Co przykład o zakwasie mówi nam o rozwoju duchowym?

¹³ Po trzecie, Jezus nie powiedział, że od zakwasu cała mąka się zepsuła. Po prostu nawiązał do normalnego sposobu wyrabiania chleba. Gospodyni celowo dodała zakwasu i przyniosło to pożądany skutek. Zakwas został ukryty w mące. A zatem proces zakwaszania ciasta był niewidoczny dla oczu gospodyni. Przypomina to przykład o człowieku, który siał nasiona, a w nocy spał. Jezus powiedział: „Nasienie zaś kiełkuje i wyrasta wysoko, ale właściwie jak, tego on [ów człowiek] nie wie” (Marka 4:27). Jakże prosty to sposób zilustrowania rozwoju duchowego! Początkowo możemy nie dostrzegać tego wzrostu, ale z czasem staje się on oczywisty.

14. Który aspekt dzieła głoszenia został zilustrowany zakwasem przenikającym całą mąkę?

¹⁴ Wspomniany wzrost nie tylko jest niewidoczny dla ludzi, ale też ma zasięg ogólnoziemski. Również tę sprawę uwypukla omawiany przykład. Otóż zakwas w końcu zakwasza całe ciasto, „trzy duże miary mąki” (Łuk. 13:21). Podobnie jak zakwas, dzieło głoszenia o Królestwie powoduje wzrost liczebny uczniów Jezusa. Zasięg tej działalności jest tak ogromny, że obecnie dobra nowina dociera „aż do najodleglejszego miejsca na ziemi” (Dzieje 1:8; Mat. 24:14). Możliwość uczestniczenia w tym niezwykłym rozwoju to dla nas prawdziwy zaszczyt!

Przykład o niewodzie

15, 16. (a) Opowiedz przykład o niewodzie. (b) Co wyobraża niewód i jaki związek ma ten przykład z rozwojem Królestwa?

¹⁵ Ważniejszy od liczby osób podających się za uczniów Jezusa Chrystusa jest ich stan duchowy. Kwestię tę, też związaną z rozwojem Królestwa, Jezus poruszył w kolejnym przykładzie — o niewodzie. Powiedział: „Ponadto królestwo niebios jest podobne do niewodu zapuszczonego w morze i zagarniającego ryby wszelkiego rodzaju” (Mat. 13:47).

¹⁶ Niewód, wyobrażający dzieło głoszenia o Królestwie, ‛zagarnia ryby wszelkiego rodzaju’. Jezus mówi dalej: „Gdy [niewód] się napełnił, wyciągnęli go na brzeg i usiadłszy, zebrali wyborne do naczyń, ale nieodpowiednie wyrzucili. Tak właśnie będzie podczas zakończenia systemu rzeczy: aniołowie wyjdą i oddzielą niegodziwych od prawych, i wrzucą ich do ognistego pieca. Tam będą płakać i zgrzytać zębami” (Mat. 13:48-50).

17. Jakiego okresu dotyczy rozdzielanie zilustrowane przykładem o niewodzie?

¹⁷ Czy to rozdzielanie odnosi się do ostatecznego osądzenia owiec i kóz, którego dokona Jezus, gdy przybędzie w swej chwale? (Mat. 25:31-33). Nie. Ostateczne osądzenie nastąpi podczas przyjścia Jezusa w wielkim ucisku. Natomiast rozdzielanie zilustrowane przykładem o niewodzie trwa w czasie „zakończenia systemu rzeczy”b. Właśnie w tym okresie żyjemy — a jego punktem kulminacyjnym będzie wielki ucisk. Jak zatem odbywa się to rozdzielanie?

18, 19. (a) Jakie dzieło rozdzielania odbywa się w naszych czasach? (b) Na co muszą się zdobyć szczerzy ludzie? (Zobacz przypis na stronie 21).

¹⁸ W obecnych czasach dosłownie miliony symbolicznych ryb z morza ludzkości nawiązało kontakt ze zborem Jehowy. Niektórzy przychodzą na Pamiątkę, inni regularnie korzystają z zebrań, a jeszcze inni chętnie studiują Biblię. Czy jednak wszyscy okazują się prawdziwymi chrześcijanami? Może zostali ‛wyciągnięci na brzeg’, ale jak mówił Jezus, tylko ‛wyborne ryby zebrano do naczyń’, czyli do zborów chrześcijańskich. Nieodpowiednie zaś oddzielono i w końcu wrzucono do ognistego pieca, co oznacza ich przyszłą zagładę.

¹⁹ Wielu ludzi przypominających nieodpowiednie ryby kiedyś studiowało Biblię ze Świadkami Jehowy, ale tego zaniechało. Inni, wychowywani przez chrześcijańskich rodziców, wcale nie chcą naśladować Jezusa. Nie są skłonni służyć Jehowie, a nawet jeśli się na to zdecydują, szybko odpadają od prawdy (Ezech. 33:32, 33)c. Jednakże każdy szczery człowiek koniecznie musi dołożyć starań, żeby przed dniem ostatecznego osądzenia znaleźć bezpieczne miejsce w zborze — symbolicznym naczyniu — i tam pozostać.

20, 21. (a) Czego się nauczyliśmy z przykładów Jezusa dotyczących wzrostu? (b) Co jesteś zdecydowany czynić?

²⁰ Czego zatem się nauczyliśmy z krótkiego omówienia przykładów Jezusa dotyczących wzrostu? Po pierwsze, podobnie jak rozwija się ziarnko gorczycy, tak w naszych czasach następuje ogromny rozwój dzieła Królestwa. Nic nie może go powstrzymać! (Izaj. 54:17). Kto ‛znalazł siedlisko w cieniu’ symbolicznego drzewa, cieszy się też ochroną duchową. Po drugie, wszelki wzrost jest zależny od Boga. I tak jak zakwas, który zakwasił całą mąkę, rozwój duchowy nie zawsze jest widoczny czy zrozumiały, ale niewątpliwie do niego dochodzi. Po trzecie, nie każdy, kto kiedyś zareagował pozytywnie na dobrą nowinę, okazuje się ‛wyborną rybą’. Niektórzy, w myśl słów Jezusa, przypominają te nieodpowiednie.

²¹ Widzimy jednak, że Jehowa pociąga mnóstwo właściwie usposobionych ludzi, i bardzo nas to pokrzepia (Jana 6:44). W różnych krajach obserwujemy spektakularny wzrost. Wszelka chwała za to należy się Jehowie Bogu! Jako naoczni świadkowie tego rozwoju, dalej bądźmy zdecydowani chętnie stosować się do wezwania zanotowanego wiele stuleci temu: „Z rana siej swoje nasienie (...); bo nie wiesz, w którym miejscu to się uda: czy tutaj, czy tam, czy też oba będą równie dobre” (Kazn. 11:6).

[Przypisy]

Jak byś odpowiedział?

• Czego o rozwoju Królestwa i duchowej ochronie uczy nas przykład o ziarnku gorczycy?

• Co w przykładzie Jezusa wyobraża zakwas i jaką uwypukla prawdę o rozwoju Królestwa?

• Jaką kwestię związaną z rozwojem Królestwa podkreśla przykład o niewodzie?

• Co powinniśmy robić, by pozostać wśród tych, których ‛zebrano do naczyń’?

[Ilustracje na stronie 18]

Czego o rozwoju Królestwa uczy nas przykład o ziarnku gorczycy?

[Ilustracja na stronie 19]

Czego się uczymy z przykładu o zakwasie?

[Ilustracja na stronie 21]

Co wyobraża rozdzielanie ryb wybornych od nieodpowiednich?