Najpierw musi być głoszona ta dobra nowina

„Wszystkim narodom musi być najpierw głoszona dobra nowina” (MARKA 13:10, NW).

 1, 2. Co jest znakiem rozpoznawczym Świadków i dlaczego?

DLACZEGO Świadkowie Jehowy tak niestrudzenie głoszą? Nie ulega wątpliwości, że na całym świecie jesteśmy znani ze swej służby publicznej — ze świadczenia od domu do domu, na ulicach czy też podczas nieoficjalnych rozmów. Przy każdej sposobności dajemy się rozpoznać jako Świadkowie i taktownie próbujemy się dzielić tak cenną dla nas dobrą nowiną. Możemy nawet powiedzieć, że działalność ta jest naszym znakiem rozpoznawczym! (Kolosan 4:6).

² Pomyśl tylko: Gdy ludzie widzą w okolicy grupę porządnie ubranych mężczyzn, kobiet i dzieci, mających ze sobą teczki, jaka myśl zazwyczaj przychodzi im do głowy? Czy mówią wtedy: „Znowu przyszli katolicy (lub prawosławni)!” albo: „Znów są tu ci zielonoświątkowcy (czy też baptyści)!”? Nie. Ludzie wiedzą, iż wyznawcy tych religii nie głoszą całymi rodzinami od domu do domu. Co prawda niektóre grupy religijne wysyłają na dwa lata w pewne okolice swych „misjonarzy”, ale ich szeregowi członkowie nie uczestniczą w żadnej takiej działalności. Tylko o Świadkach Jehowy na całym świecie wiadomo, że przy każdej sposobności gorliwie przekazują swe orędzie drugim. Znani są również z rozpowszechniania czasopism — Strażnicy i Przebudźcie się! (Izajasza 43:10-12; Dzieje 1:8).

Przeciwieństwo kleru chrześcijaństwa

 3, 4. Jak w środkach masowego przekazu często przedstawia się duchownych chrześcijaństwa?

³ Zupełnie odwrotnie ma się rzecz z wieloma duchownymi, których środki masowego przekazu w różnych krajach raz po raz demaskują jako pedofilów, niemoralnych uwodzicieli i oszustów. Ich uczynki ciała oraz wystawny styl życia są widoczne dla wszystkich. Dobrze to wyraził pewien popularny autor tekstów w piosence zatytułowanej „Czy Jezus w telewizji nosiłby Rolexa [bardzo drogi złoty zegarek]?” Zapytał: „Gdyby Jezus wrócił na ziemię, to czy byłby politykiem, czy miałby drugi dom w Palm Springs [bogate miasto w Kalifornii] i czy próbowałby zataić wartość swego majątku?” Jakże stosowne są tutaj słowa Jakuba: „Żyjecie w zbytku na ziemi i oddajecie się rozkoszy zmysłowej. Tuczycie swe serca w dniu rzezi” (Jakuba 5:5, NW; Galacjan 5:19-21).

⁴ Duchowni pozostają w zażyłych stosunkach z politykami, a nawet kandydują w wyborach, przez co okazują się współczesnymi uczonymi w Piśmie i faryzeuszami. Równocześnie w takich krajach, jak USA i Kanada skarbony różnych religii są opróżniane przez wysokie koszty rozpraw oraz duże odszkodowania zasądzone od duchownych dopuszczających się rozwiązłych czynów wobec dzieci i dorosłych (Mateusza 23:1-3).

 5. Dlaczego kler chrześcijaństwa nie okazał się „niewolnikiem wiernym i roztropnym”?

⁵ Jezus słusznie mógł powiedzieć do sobie współczesnych przywódców religijnych: „Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy, że podobni jesteście do grobów pobielanych, które na zewnątrz wyglądają pięknie, ale wewnątrz są pełne trupich kości i wszelakiej nieczystości. Tak i wy na zewnątrz wydajecie się ludziom sprawiedliwi, wewnątrz zaś jesteście pełni obłudy i bezprawia”. A zatem Bóg nie zlecił głoszenia dobrej nowiny klerowi chrześcijaństwa, bez względu na to, czy są to duchowni katoliccy, protestanccy, prawosławni, czy też nie należący formalnie do żadnej religii. To nie oni okazali się zapowiedzianym „niewolnikiem wiernym i roztropnym” (Mateusza 23:27, 28; 24:45-47, NW).

Dlaczego najpierw trzeba głosić dobrą nowinę?

 6. Jakie wydarzenia mają się wkrótce rozegrać?

⁶ Tylko Marek używa słowa „najpierw”, gdy w swej zwięzłej relacji przytacza nakaz Jezusa, by głosić dobrą nowinę wszystkim narodom (Marka 13:10; porównaj Mateusza 24:14). W przekładzie J. B. Phillipsa czytamy: „Gdyż zanim przyjdzie koniec, wszystkim narodom musi być obwieszczana ewangelia”. Użycie przysłówka „najpierw” nasuwa wniosek, iż po zakończeniu ogólnoświatowej działalności ewangelizacyjnej nastąpią inne wydarzenia. Będzie się do nich zaliczać zapowiedziany wielki ucisk oraz sprawiedliwe panowanie Chrystusa nad nowym światem (Mateusza 24:21-31; Objawienie 16:14-16; 21:1-4).

 7. Dlaczego Bóg pragnie, by najpierw była głoszona dobra nowina?

⁷ Dlaczego więc Bóg chce, aby najpierw była głoszona dobra nowina? Między innymi dlatego, że odznacza się miłością, sprawiedliwością, mądrością i mocą. Obserwując spełnianie się wypowiedzi Jezusa z Ewangelii według Mateusza 24:14 oraz Marka 13:10, dostrzegamy imponujące przejawy tych przymiotów Jehowy. Omówmy krótko każdy z nich i zobaczmy, jaki mają związek z głoszeniem dobrej nowiny.

Dobra nowina a miłość Jehowy

 8. Dlaczego głoszenie dobrej nowiny jest przejawem miłości Boga? (1 Jana 4:7-16).

⁸ Dlaczego głoszenie dobrej nowiny świadczy o miłości Boga? Przede wszystkim dlatego, że orędzie to nie zostało zastrzeżone wyłącznie dla jakiejś rasy czy grupy osób. Jest to dobra nowina dla „wszystkich narodów”. Bóg tak bardzo kocha rodzinę ludzką, że zesłał na ziemię swego Syna jednorodzonego jako ofiarę okupu za grzechy całej ludzkości, a nie jednej rasy. Apostoł Jan napisał: „Tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny. Bo nie posłał Bóg Syna na świat, aby sądził świat, lecz aby świat był przez niego zbawiony” (Jana 3:16, 17). Dobra nowina, czyli orędzie zapowiadające nowy świat, w którym zapanuje pokój, harmonia i sprawiedliwość, niewątpliwie jest dowodem miłości Bożej (2 Piotra 3:13).

Dobra nowina a moc Jehowy

 9. Dlaczego w głoszeniu dobrej nowiny Jehowa nie posługuje się wielkimi religiami chrześcijaństwa?

⁹ Jak w głoszeniu dobrej nowiny uwidacznia się moc Jehowy? Zwróćmy uwagę, kim się On posługuje do spełniania tego polecenia. Czy może największymi organizacjami religijnymi chrześcijaństwa, takimi jak Kościół katolicki albo znane wyznania protestanckie? Nie, gdyż mieszanie się do polityki dowodzi ich nieprzydatności do wykonywania tego dzieła (Jana 15:19; 17:14; Jakuba 4:4). Ich bogactwo, powiązania i wzajemne stosunki z elitą rządzącą, a także teologia oparta na tradycji nie wywierają na Jehowie Bogu żadnego wrażenia. Do spełniania woli Bożej nie potrzeba ludzkiej mocy (Zachariasza 4:6).

10. Kogo wybrał Bóg do wykonywania działalności kaznodziejskiej?

¹⁰ Sprawdzają się przez to słowa apostoła Pawła, który w swym liście do zboru w Koryncie napisał: „Przypatrzcie się (...) sobie, bracia, kim jesteście według powołania waszego, że niewielu jest między wami mądrych według ciała, niewielu możnych, niewielu wysokiego rodu, ale to, co u świata głupiego, wybrał Bóg, aby zawstydzić mądrych, i to, co u świata słabego, wybrał Bóg, aby zawstydzić to, co mocne, i to, co jest niskiego rodu u świata i co wzgardzone, wybrał Bóg, w ogóle to, co jest niczym, aby to, co jest czymś, unicestwić, aby żaden człowiek nie chełpił się przed obliczem Bożym” (1 Koryntian 1:26-29).

11. Co wyróżnia Świadków Jehowy?

¹¹ Tylko niektórzy Świadkowie Jehowy są zamożni, a już na pewno nie ma wśród nich żadnych ustosunkowanych polityków. Ich zupełna neutralność w dziedzinie polityki oznacza, że nie wywierają na nią żadnego wpływu. Przeciwnie, w bieżącym stuleciu często padali ofiarą okrutnych prześladowań, które wszczynali przywódcy religijni i polityczni. Jednakże mimo zajadłego sprzeciwu ze strony zwolenników nazizmu, faszyzmu, komunizmu, nacjonalizmu i religii fałszywej Świadkowie nie tylko głoszą na całym świecie dobrą nowinę, ale też w zdumiewającym tempie rozrastają się liczebnie (Izajasza 60:22).

12. Dlaczego Świadkowie odnoszą sukcesy w swej działalności?

¹² Czemu Świadkowie zawdzięczają swe powodzenie? Jezus obiecał swym uczniom: „Weźmiecie moc Ducha Świętego, kiedy zstąpi na was, i będziecie mi świadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi”. Dzięki czemu więc mieli osiągać tak dobre rezultaty? Jezus powiedział: „Weźmiecie moc Ducha Świętego, kiedy zstąpi na was”. Podobnie dzisiaj kluczem do powodzenia ogólnoświatowej działalności Świadków nie są ludzkie zdolności, ale moc od Boga. Posługując się pozornie najsłabszymi ludźmi, Bóg przeprowadza największą w dziejach działalność wychowawczą (Dzieje 1:8; Izajasza 54:13, NW).

Dobra nowina a mądrość Jehowy

13. (a) Dlaczego Świadkowie pełnią służbę ochotniczo i bez wynagrodzenia? (b) Jak Jehowa odpowiada na oszczerstwa Szatana?

¹³ Osoby głoszące dobrą nowinę nie otrzymują za to wynagrodzenia. Jezus oświadczył: „Darmo wzięliście, darmo dawajcie” (Mateusza 10:8). Dlatego nikt ze Świadków Jehowy nie pobiera za służenie Bogu żadnej pensji ani też jej nie oczekuje. Ba, na ich zebraniach nie ma nawet zbiórek pieniędzy. Czują się szczęśliwi, że swą pełną poświęcenia, bezinteresowną służbą dostarczają Bogu odpowiedzi na zarzuty Jego oskarżyciela, Szatana Diabła. Ten duchowy przeciwnik Boga przecież oświadczył, że ludzie służą Mu z samolubnych pobudek. Jehowa w swej mądrości przygotował druzgocącą odpowiedź na urągania Szatana — dostarczają jej miliony lojalnych chrześcijańskich Świadków, głoszących dobrą nowinę od domu do domu, na ulicach i nieoficjalnie (Joba 1:8-11; 2:3-5; Przypowieści 27:11).

14. Czym jest „mądrość ukryta”, o której wspomina Paweł?

¹⁴ Już sama obietnica Królestwa dowodzi, że ogłaszanie dobrej nowiny jest przejawem Bożej mądrości. Apostoł Paweł napisał: „A mądrość głosimy wśród dojrzałych, lecz nie mądrość tego systemu rzeczy ani władców tego systemu rzeczy, którzy mają się obrócić wniwecz. Ale głosimy mądrość Bożą w świętej tajemnicy, mądrość ukrytą, którą przed systemami rzeczy Bóg z góry wyznaczył ku naszej chwale”. Owa „mądrość ukryta” odnosi się do mądrych środków, którymi Bóg posłuży się do stłumienia buntu wznieconego jeszcze w Edenie. Mądrość tej świętej tajemnicy została objawiona w Jezusie Chrystusie, wokół którego skupia się dobra nowina o Królestwie Bożym (1 Koryntian 2:6, 7, NW; Kolosan 1:26-28).a

Dobra nowina a sprawiedliwość Boża

15. Skąd wiemy, że Jehowa jest Bogiem sprawiedliwości? (5 Mojżeszowa 32:4; Psalm 33:5).

¹⁵ Doniosłe znaczenie słowa „najpierw”, użytego w Ewangelii według Marka 13:10, dostrzegamy szczególnie w związku ze sprawiedliwością. Jehowa jest Bogiem sprawiedliwości, którą równoważy serdeczna życzliwość. Przez swego proroka Jeremiasza oświadcza: „‚Ale kto się chełpi sobą, ten niech się chełpi tym jednym: iż posiadł wnikliwość i wiedzę o mnie, że jestem Jehowa, który z serdeczną życzliwością stosuje praworządność i sprawiedliwość na ziemi; bo te rzeczy sobie upodobałem’ — brzmi wypowiedź Jehowy” (Jeremiasza 9:24, NW [9:23, Bw]).

16. W jaki sposób można zilustrować, że sprawiedliwość wymaga najpierw udzielenia przestrogi?

¹⁶ Jak sprawiedliwość Jehowy uwidacznia się w głoszeniu dobrej nowiny? Zilustrujmy to przykładem: Mama zrobiła pyszne ciasto w czekoladzie, aby poczęstować gości, którzy mają przyjść nieco później. Jeżeli zostawi je w kuchni na stole i nie powie dzieciom, na kiedy zostało przygotowane, do czego będą one z natury skłonne? Każdy z nas był dzieckiem. Któreś małe paluszki zechcą w końcu spróbować tego ciasta! Skoro mama nie udzieliła stosownej przestrogi, nie będzie mieć uzasadnionych powodów do skarcenia. Natomiast jeśli wyraźnie oznajmiła, że ciasto zostanie podane dopiero wtedy, gdy przyjdą goście, i dlatego nie wolno go ruszać, dała dzieciom jednoznaczne ostrzeżenie. W razie nieposłuszeństwa ma prawo poczynić stanowcze i sprawiedliwe kroki (Przypowieści 29:15).

17. W jaki szczególny sposób Jehowa okazuje sprawiedliwość od roku 1919?

¹⁷ Jehowa w swej sprawiedliwości nie wykona wyroku na tym niegodziwym systemie rzeczy, nie udzieliwszy stosownej przestrogi. Dlatego szczególnie od roku 1919, po „dręczących boleściach” wywołanych pierwszą wojną światową, Jehowa rozsyła swych Świadków po całej ziemi, by gorliwie obwieszczali dobrą nowinę (Mateusza 24:7, 8, 14, NW). Narody nie mają podstaw do twierdzenia, że nic nie wiedzą o tym niezwykłym ostrzeżeniu.

Jaki zasięg ma ta działalność?

18. (a) Co dowodzi, że Świadkowie prowadzą swą działalność na odległych terenach? (b) Jakie znasz inne przykłady?

¹⁸ O skuteczności tej ogólnoświatowej działalności wychowawczej świadczy fragment książki Last Places — A Journey in the North (Na krańcach świata — wyprawa na północ). Autor opowiada, że gdy przeglądał mapy morskie odległej wyspy Foula z grupy Szetlandów, leżących na północ od Szkocji, z opisów wynikało, iż „wyspę otaczają wraki, skały, rafy i inne przeszkody nawigacyjne”. Informacje te „ostrzegały potencjalnego marynarza, by trzymał się z dala od tego miejsca. Wody wokół Fouli przypominały groźne pole minowe i odstręczały żeglarzy, wycieczkowiczów, a nawet królewską brygadę robót publicznych, ale nie Świadków Jehowy, o czym przekonałem się w ciągu kilku dni”. Dalej autor oświadczył: „Tak jak przeczesywali slumsy wielkich miast krajów Trzeciego Świata, szukając nowych wyznawców, tak też nawracali na swą wiarę na odległej wyspie Foula”. Przyznał, iż kilka miesięcy wcześniej miejscowy mężczyzna imieniem Andrew zostawił u jego drzwi Strażnicę. Następnie dodał: „Tydzień później na Wyspach Owczych [na Morzu Północnym] ujrzałem Przebudźcie się! [po duńsku], a po dwóch miesiącach w Nuuk na Grenlandii — Strażnicę [w tym samym języku]”. Jakże wymownie świadczy to o gorliwej działalności Świadków Jehowy na tych północnych terenach!

Dlaczego Świadkowie wciąż głoszą?

19, 20. (a) Co pobudza Świadków Jehowy do nieustannego głoszenia? (b) Jakie pytania zostaną omówione w następnym artykule?

¹⁹ Oczywiście świadczenie nieznajomym to niełatwa sprawa, bez względu na to, od jak dawna ktoś jest Świadkiem. Dlaczego więc Świadkowie wciąż głoszą? Ponieważ jako chrześcijanie oddali się Bogu i mają poczucie odpowiedzialności. Paweł napisał: „Bo jeśli ewangelię zwiastuję, nie mam się czym chlubić; jest to bowiem dla mnie koniecznością; a biada mi, jeślibym ewangelii nie zwiastował”. Prawdziwi chrześcijanie znają życiodajne orędzie, jakże więc mogliby zatrzymywać je dla siebie? Do głoszenia dobrej nowiny pobudza ich też zasada, w myśl której każdy, kto nie ostrzega przed zagrażającym niebezpieczeństwem, ściąga na siebie winę krwi (1 Koryntian 9:16; Ezechiela 3:17-21).

²⁰ Jak zatem odbywa się ogłaszanie dobrej nowiny? Dlaczego Świadkowie czynią to z takim powodzeniem? Jakie cechy ich służby oraz organizacji pozwalają rozpoznać w nich religię prawdziwą? Odpowiedzi na te pytania można znaleźć w następnym artykule.

[Przypis]

Czy pamiętasz?

◻ Co odróżnia Świadków Jehowy od kleru?

◻ W jaki sposób głoszenie odzwierciedla Bożą miłość, moc i mądrość?

◻ Jak w głoszeniu dobrej nowiny przejawia się sprawiedliwość Boża?

◻ Dlaczego Świadkowie Jehowy nieustannie pełnią swą służbę?

[Ilustracje na stronie 15]

Świadkowie Jehowy chcą dotrzeć do ludzi mieszkających w najodleglejszych zakątkach ziemi