„Zarządzanie” w celu spełnienia zamierzenia Bożego

„[Bóg] we wszystkim tak działa, jak doradza jego wola” (EFEZJAN 1:11).

 1. Z jakiej okazji w środę 12 kwietnia tego roku wszyscy Świadkowie Jehowy spotkają się w swoich zborach?

WIECZOREM w środę 12 kwietnia 2006 roku jakieś 16 milionów ludzi zgromadzi się na obchodach Wieczerzy Pańskiej. W każdym miejscu, w którym będzie się odbywała ta uroczystość, na stole znajdzie się przaśny chleb, symbolizujący ciało Chrystusa, oraz czerwone wino, przedstawiające jego przelaną krew. Pod koniec przemówienia wyjaśniającego znaczenie Pamiątki śmierci Jezusa emblematy te — najpierw chleb, a potem wino — zostaną podane obecnym. Jednak tylko w niektórych zborach Świadków Jehowy ktoś je spożyje. W pozostałych nie będzie takich osób. Dlaczego jedynie nieliczni chrześcijanie mają nadzieję na życie w niebie i spożywają chleb oraz wino, a większość — oczekująca wiecznego życia na ziemi — tego nie robi?

 2, 3. (a) Jak zgodnie ze swym zamierzeniem Jehowa powołał wszystko do istnienia? (b) W jakim celu Jehowa stworzył ziemię i ludzi?

² Jehowa jest Bogiem mającym określone zamierzenie. Spełniając je, „we wszystkim tak działa, jak doradza jego wola” (Efezjan 1:11). Najpierw powołał do istnienia swego jednorodzonego Syna (Jana 1:1, 14; Objawienie 3:14). Następnie za jego pośrednictwem stworzył rodzinę duchowych synów, a potem materialny wszechświat, w tym ziemię i człowieka (Hioba 38:4, 7; Psalm 103:19-21; Jana 1:2, 3; Kolosan 1:15, 16).

³ Wbrew temu, co nauczają różne kościoły chrześcijaństwa, Bóg nie stworzył ziemi jako poletka doświadczalnego służącego wypróbowaniu tych, którzy w końcu dostąpią życia w niebie. Przyświecał Mu konkretny cel — chciał, żeby ta planeta „była zamieszkana” (Izajasza 45:18). Stworzył ziemię dla ludzi, a ludzi dla ziemi (Psalm 115:16). Cały glob miał się stać rajem zapełnionym przez prawych mieszkańców, którzy mieli go pielęgnować. Bóg nigdy nie obiecywał pierwszej parze ludzkiej przyszłego życia w niebie (Rodzaju 1:26-28; 2:7, 8, 15).

Próba zniweczenia zamierzenia Jehowy

 4. Jak u zarania dziejów ludzkości zakwestionowano sposób sprawowania władzy przez Jehowę?

⁴ Pewien duchowy syn Boży zbuntował się i nadużywając daru wolnej woli, postanowił zniweczyć zamierzenie Jehowy. Zburzył pokój wszystkich, którzy chętnie podporządkowują się władzy Stwórcy. Szatan, bo o nim tu mowa, skłonił pierwszą parę ludzką do uniezależnienia się od Boga (Rodzaju 3:1-6). Nie zakwestionował Jego mocy, ale sposób rządzenia i prawo do sprawowania przez Niego władzy. Tak oto już na samym początku historii ludzkości wyłoniła się podstawowa kwestia sporna co do zwierzchnictwa Jehowy.

 5. Jaką jeszcze kwestię podniósł Szatan i kogo ona dotyczy?

⁵ Ściśle związana z wielką kwestią sporną co do powszechnego zwierzchnictwa jest druga kwestia. W czasach Hioba Szatan podał w wątpliwość pobudki stworzeń, które posłusznie służą Jehowie. Zasugerował, że kierują się one samolubnymi względami, a poddane próbie, odwrócą się od Boga (Hioba 1:7-11; 2:4, 5). I choć początkowo chodziło o człowieczego sługę Bożego, twierdzenie to dotyczy także duchowych synów Jehowy, a nawet Jego jednorodzonego Syna.

 6. Jak Jehowa okazał się wierny swemu zamierzeniu oraz imieniu?

⁶ Wierny swojemu zamierzeniu oraz znaczeniu swego imienia, Jehowa stał się Prorokiem i Wybawcą.a Oznajmił Szatanowi: „Wprowadzę nieprzyjaźń między ciebie a niewiastę i między twoje potomstwo a jej potomstwo. On rozgniecie ci głowę, a ty rozgnieciesz mu piętę” (Rodzaju 3:15). Posługując się Potomkiem tej „niewiasty”, czyli niebiańskiej części swej organizacji, Jehowa miał odeprzeć zarzut Szatana i dać potomkom Adama nadzieję na wybawienie i życie (Rzymian 5:21; Galatów 4:26, 31).

‛Święta tajemnica jego woli’

 7. Jaki zamiar Jehowa wyjawił przez apostoła Pawła?

⁷ W liście do chrześcijan w Efezie apostoł Paweł wyjaśnił, jak Jehowa zarządza sprawami, by spełnić swe zamierzenie. Czytamy tam: „Dał nam poznać świętą tajemnicę swej woli. Odpowiada ona jego upodobaniu, co do którego sam w sobie powziął zamierzenie w związku z zarządzaniem przy pełnej granicy wyznaczonych czasów, mianowicie aby znowu zebrać wszystko razem w Chrystusie — to, co w niebiosach, i to, co na ziemi” (Efezjan 1:9, 10). Celem chwalebnego zamierzenia Jehowy jest przywrócenie jedności we wszechświecie, by wszystkie żyjące w nim istoty były z miłości podporządkowane władzy Stwórcy (Objawienie 4:11). W ten sposób zostanie uświęcone imię Boże, Szatan okaże się kłamcą, a wola Jehowy będzie się dziać „jak w niebie, tak i na ziemi” (Mateusza 6:10).

 8. Jakie jest znaczenie słowa tłumaczonego na „zarządzanie”?

⁸ „Upodobanie” Jehowy, czyli Jego zamierzenie, spełni się dzięki pewnemu „zarządzaniu”. Paweł użył tu wyrazu, który dosłownie oznacza „zarządzanie domem”. Nie chodzi tu o rząd, jakim jest mesjańskie Królestwo, lecz o sposób zarządzania sprawami.b Cudowny sposób, w jaki Jehowa kieruje biegiem spraw w celu zrealizowania swego zamierzenia, miał związek ze „świętą tajemnicą”, stopniowo wyjawianą na przestrzeni wieków (Efezjan 1:10; 3:9).

 9. Jak Jehowa stopniowo wyjawiał „świętą tajemnicę swej woli”?

⁹ Za pomocą kolejnych przymierzy Jehowa krok po kroku wyjawiał, jak spełni swe zamierzenie dotyczące Potomka obiecanego w Edenie. Przymierze z Abrahamem zapowiadało, że właśnie w linii rodowej tego męża pojawi się na ziemi Potomek, poprzez którego „będą sobie błogosławić wszystkie narody ziemi”. Poza tym przymierze to wskazywało, iż oprócz głównego reprezentanta w skład obiecanego potomstwa wejdą również inne osoby (Rodzaju 22:17, 18). Przymierze Prawa zawarte z cielesnym Izraelem ujawniło zamierzenie Jehowy co do utworzenia „królestwa kapłanów” (Wyjścia 19:5, 6). A przymierze z Dawidem pokazało, że Potomek będzie nieprzemijającym Władcą Królestwa (2 Samuela 7:12, 13; Psalm 89:3, 4). Kiedy przymierze Prawa doprowadziło Żydów do Mesjasza, Jehowa wyjawił kolejne szczegóły dotyczące realizacji swego zamierzenia (Galatów 3:19, 24). Ludzie mający towarzyszyć głównemu przedstawicielowi potomstwa wejdą w skład zapowiedzianego „królestwa kapłanów” i zostaną objęci „nowym przymierzem” jako Izrael duchowy (Jeremiasza 31:31-34; Hebrajczyków 8:7-9).c

10, 11. (a) Jak Jehowa wyjawił tożsamość zapowiedzianego Potomka? (b) W jakim celu jednorodzony Syn Boży przyszedł na ziemię?

¹⁰ W miarę jak Bóg ‛zarządzał’ sprawami związanymi z realizacją Jego zamierzenia, nadszedł czas, by na ziemi pojawił się obiecany Potomek. Posłany przez Jehowę anioł Gabriel powiadomił Marię, że urodzi ona syna i że ma mu nadać imię Jezus. Oznajmił: „Ten będzie wielki i zostanie nazwany Synem Najwyższego, a Jehowa Bóg da mu tron Dawida, jego ojca, i będzie on królował nad domem Jakuba na wieki, a jego królestwu nie będzie końca” (Łukasza 1:32, 33). W ten sposób tożsamość obiecanego Potomka została ostatecznie ujawniona (Galatów 3:16; 4:4).

¹¹ Jednorodzony Syn Jehowy miał przyjść na ziemię i zostać w pełni wypróbowany. Najdobitniejsza odpowiedź na zarzuty Szatana leżała właśnie w jego rękach. Czy pozostanie lojalny względem swego Ojca? W grę wchodziła pewna „święta tajemnica”. Apostoł Paweł tak wyjaśnił później rolę Jezusa: „Niewątpliwie wielka jest święta tajemnica tego zbożnego oddania: ‛On ujawniony został w ciele, uznany za prawego w duchu, ukazał się aniołom, głoszono o nim między narodami, uwierzono w niego na świecie, wzięty został w chwale’” (1 Tymoteusza 3:16). Swą niezłomną lojalnością aż do śmierci Jezus dał jednoznaczną odpowiedź na zarzuty Szatana. Ale na wyjaśnienie czekały jeszcze inne szczegóły „świętej tajemnicy”.

„Święta tajemnica królestwa Bożego”

12, 13. (a) Jaki jest jeden z aspektów „świętej tajemnicy królestwa Bożego”? (b) Co Jehowa musiał uczynić w związku z wybraniem pewnej liczby ludzi do życia w niebie?

¹² Głosząc w Galilei, Jezus dał do zrozumienia, że „święta tajemnica” ma ścisły związek z rządem mesjańskiego Królestwa. Oznajmił swym uczniom: „Wam dano zrozumieć święte tajemnice królestwa niebios [„królestwa Bożego”, Marka 4:11]” (Mateusza 13:11). Jeden z aspektów owej tajemnicy dotyczył wybrania przez Jehowę „małej trzódki” liczącej 144 000 osób, które wraz z Jego Synem miały wejść w skład obiecanego „potomstwa” i sprawować władzę w niebie (Łukasza 12:32; Objawienie 14:1, 4).

¹³ Ludzie zostali stworzeni do życia na ziemi, dlatego wszystkich mających pójść do nieba Jehowa musiał uczynić „nowym stworzeniem” (2 Koryntian 5:17). Jako jeden z objętych tą wyjątkową nadzieją niebiańską, apostoł Piotr napisał: „Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec naszego Pana, Jezusa Chrystusa, gdyż stosownie do swego wielkiego miłosierdzia dał nam — przez zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa spośród umarłych — nowe zrodzenie do żywej nadziei, do dziedzictwa niezniszczalnego i nieskalanego, i niewiędnącego. Jest ono w niebiosach zachowane dla was” (1 Piotra 1:3, 4).

14. (a) Jak w „świętej tajemnicy królestwa Bożego” zostali uwzględnieni nie-Żydzi? (b) Dzięki czemu możemy rozumieć te „głębokie sprawy Boże”?

¹⁴ Inny szczegół „świętej tajemnicy” związanej z przyszłym rządem Królestwa dotyczył tego, że do niewielkiego grona niebiańskich współwładców Chrystusa Jehowa postanowił powołać również nie-Żydów. Paweł tak objaśnił ten aspekt Bożego „zarządzania”, czyli sposobu realizacji Jego zamierzenia: „Za innych pokoleń tajemnica ta nie była oznajmiona synom ludzkim, tak jak została teraz przez ducha objawiona Jego świętym apostołom i prorokom, mianowicie że ludzie z narodów mają być współdziedzicami i współczłonkami ciała, i współuczestnikami obietnicy w jedności z Chrystusem Jezusem przez dobrą nowinę” (Efezjan 3:5, 6). Zrozumienia tej części omawianej tajemnicy udzielono „świętym apostołom”. Podobnie dzisiaj, gdyby nie pomoc ducha świętego, nie potrafilibyśmy pojąć „głębokich spraw Bożych” (1 Koryntian 2:10; 4:1; Kolosan 1:26, 27).

15, 16. Dlaczego współwładców Chrystusa Jehowa wybrał spośród ludzi?

¹⁵ Jak czytamy w Biblii, „sto czterdzieści cztery tysiące” tych, którzy stoją z „Barankiem” na niebiańskiej górze Syjon, zostało „kupionych z ziemi”, „kupionych spośród ludzi jako pierwociny dla Boga i dla Baranka”, Jezusa Chrystusa (Objawienie 14:1-4). Na głównego przedstawiciela potomstwa obiecanego w Edenie Jehowa wybrał jednego ze swych niebiańskich synów, dlaczego więc jego towarzyszy wyznaczył spośród ludzi? Apostoł Paweł wyjaśnia, że ta ograniczona liczba ludzi jest ‛powołana zgodnie z zamierzeniem’ Jehowy, wyznaczona ‛według upodobania jego woli’ (Rzymian 8:17, 28-30; Efezjan 1:5, 11; 2 Tymoteusza 1:9).

¹⁶ Jehowa ma zamiar uświęcić swe wielkie i święte imię oraz wykazać słuszność swego powszechnego zwierzchnictwa. Niezrównanie mądrze „zarządził”, czyli pokierował biegiem spraw, posyłając swego pierworodnego Syna na ziemię i pozwalając, by został w pełni wypróbowany. Ponadto postanowił, że w skład rządu mesjańskiego Królestwa Jego Syna wejdą ludzie, którzy także aż do śmierci okażą się wierni Jego władzy (Efezjan 1:8-12; Objawienie 2:10, 11).

17. Dlaczego pokrzepia nas to, że Chrystus i jego współwładcy byli kiedyś ludźmi?

¹⁷ Jehowa okazał potomkom Adama wielką miłość, posyłając na ziemię swego Syna oraz wybierając spośród nich współdziedziców rządu Królestwa. Jaką korzyść miało to przynieść innym wiernym sługom Jehowy, począwszy od Abla? Ludzie, którzy rodzą się w niewoli grzechu i śmierci, potrzebują duchowego i cielesnego uzdrowienia oraz doprowadzenia do stanu doskonałości, zgodnego z pierwotnym zamierzeniem Jehowy (Rzymian 5:12). Jakże wielkim pokrzepieniem dla wszystkich mających nadzieję na życie wieczne na ziemi jest świadomość, że ich Król będzie dla nich tak samo miłosierny i życzliwie współczujący, jak był dla uczniów podczas swej ziemskiej służby! (Mateusza 11:28, 29; Hebrajczyków 2:17, 18; 4:15; 7:25, 26). I jakże podnosi na duchu świadomość, że wraz z Chrystusem królami i kapłanami w niebie będą wierni mężczyźni i kobiety, którzy podobnie jak my zmagali się niegdyś z ludzkimi słabościami i przeciwnościami życiowymi! (Rzymian 7:21-25).

Niezawodne zamierzenie Jehowy

18, 19. Dzięki czemu lepiej rozumiemy słowa Pawła z Efezjan 1:8-11 i co rozważymy w następnym artykule?

¹⁸ Zapewne lepiej rozumiemy teraz znaczenie słów, które apostoł Paweł skierował do namaszczonych duchem chrześcijan i zapisał w Liście do Efezjan 1:8-11. Wyjaśnił, że Jehowa dał im poznać „świętą tajemnicę swej woli”, że ‛zostali ustanowieni dziedzicami’ z Chrystusem oraz że są „z góry wyznaczeni zgodnie z zamierzeniem tego, który we wszystkim tak działa, jak doradza jego wola”. Widzimy, jak wspaniale Jehowa „zarządza” sprawami, by spełnić swoje zamierzenie. Pomaga nam to również zrozumieć, dlaczego podczas Wieczerzy Pańskiej tylko nieliczni chrześcijanie spożywają emblematy.

¹⁹ W następnym artykule zastanowimy się, co ta uroczystość oznacza dla chrześcijan mających nadzieję niebiańską. Ponadto dowiemy się, dlaczego miliony ludzi wyczekujących życia wiecznego na ziemi też bardzo interesuje symboliczna wymowa uroczystości Pamiątki.

[Przypisy]

Powtórka

• W jakim celu Jehowa stworzył ziemię i umieścił na niej człowieka?

• Dlaczego jednorodzony Syn Jehowy musiał zostać poddany na ziemi próbom?

• Dlaczego współkrólów Chrystusa Jehowa wybrał spośród ludzi?