Jak zacząć chodzić z Bogiem
„Zbliżcie się do Boga, a on zbliży się do was” (JAKUBA 4:8).
1, 2. Dlaczego służenie Jehowie jest ogromnym przywilejem?
CZŁOWIEK ten już od lat był więziony. Wtem wezwano go przed oblicze władcy kraju. Dalsze wypadki potoczyły się szybko. Więzień nieoczekiwanie dostał się na służbę u najpotężniejszego podówczas ziemskiego monarchy. Otrzymał bardzo odpowiedzialne i niezwykle zaszczytne stanowisko. Odtąd Józef, którego nogi były niegdyś zakute w kajdany, chodził z królem! (Rodzaju 41:14, 39-43; Psalm 105:17, 18).
2 Obecnie ludzie mają okazję podjąć służbę u kogoś znacznie większego niż faraon. Każdego z nas zaprasza do tego Najwyższa Osobistość we wszechświecie. Jakiż to zachwycający przywilej móc służyć Jehowie, wszechmocnemu Bogu, i pielęgnować bliską więź z Nim! W Piśmie Świętym przypisuje się Mu majestatyczną moc i chwałę, jak również spokój, piękno i urok (Ezechiela 1:26-28; Objawienie 4:1-3). Wszystkie Jego poczynania cechuje miłość (1 Jana 4:8). On nigdy nie kłamie (Liczb 23:19). Nigdy też nie rozczarowuje osób lojalnych wobec Niego (Psalm 18:25). Jeżeli dostosowujemy się do Jego prawych wymagań, już teraz możemy wieść szczęśliwe, sensowne życie i żywić nadzieję na wieczną przyszłość (Jana 17:3). Żaden człowieczy władca nie jest w stanie zaoferować niczego, co by w najmniejszej mierze przypominało owe dobrodziejstwa i przywileje.
3. W jakim sensie Noe „chodził z prawdziwym Bogiem”?
3 Dawno temu patriarcha Noe postanowił żyć zgodnie z wolą i zamierzeniem Bożym. Biblia tak o nim mówi: „Noe był mężem prawym. Okazał się nienaganny wśród współczesnych. Noe chodził z prawdziwym Bogiem” (Rodzaju 6:9). Rzecz jasna nie chodził z Jehową literalnie, gdyż żaden człowiek nawet „nigdy nie widział Boga” (Jana 1:18). Polegało to raczej na tym, że wypełniał Jego polecenia. Ponieważ swe życie poświęcił na spełnianie woli Jehowy, cieszył się serdeczną, zażyłą więzią z Bogiem Wszechmocnym. Obecnie wzorem Noego miliony osób ‛chodzi z Bogiem’, żyjąc według rad i wskazówek Jehowy. Jak można obrać taką drogę?
Niezbędna jest dokładna wiedza
4. Jak Jehowa poucza swój lud?
4 Aby chodzić z Jehową, najpierw trzeba Go poznać. Prorok Izajasz zapowiedział: „I stanie się pod koniec dni, że góra domu Jehowy będzie utwierdzona ponad szczytem gór i wyniesiona ponad wzgórza; i popłyną ku niej wszystkie narody. I wiele ludów pójdzie i powie: ‚Przyjdźcie i wstąpmy na górę Jehowy, do domu Boga Jakubowego; a on będzie nas pouczał o swoich drogach i będziemy chodzić jego ścieżkami’. Z Syjonu bowiem wyjdzie prawo, a słowo Jehowy — z Jerozolimy” (Izajasza 2:2, 3). Możemy więc ufać, że Jehowa będzie pouczał każdego, kto stara się kroczyć Jego drogami. Udostępnił swe Słowo, Biblię, i pomaga nam je zrozumieć. Czyni to między innymi przez „niewolnika wiernego i roztropnego” (Mateusza 24:45-47). Jehowa posługuje się tym ‛wiernym niewolnikiem’ do przekazywania pouczeń duchowych za pomocą publikacji opartych na Biblii, zebrań chrześcijańskich oraz bezpłatnych domowych studiów biblijnych. Ponadto Bóg pomaga swym sługom pojąć Jego Słowo za pośrednictwem ducha świętego (1 Koryntian 2:10-16).
5. Dlaczego prawda biblijna jest bardzo cenna?
5 Chociaż nie płacimy za prawdę biblijną, jest ona cenna. Studiując Słowo Boże, poznajemy samego Boga — Jego imię, osobowość, zamierzenie oraz sposób obchodzenia się z ludźmi. Otrzymujemy też niosące wolność odpowiedzi na nurtujące nas podstawowe pytania: Po co żyjemy? Dlaczego Bóg dopuszcza cierpienia? Co przyniesie przyszłość? Dlaczego starzejemy się i umieramy? Czy istnieje życie po śmierci? Ponadto dowiadujemy się, jaka jest wola Boga w stosunku do nas, to znaczy, jak powinniśmy postępować, by w pełni Mu się podobać. Przekonujemy się, że Jego wymagania są rozsądne i przynoszą wspaniały pożytek, gdy kierujemy się nimi w życiu. Bez pouczeń od Boga nigdy nie zdołalibyśmy tego zrozumieć.
6. Jaką drogę możemy obrać dzięki dokładnej wiedzy z Pisma Świętego?
6 Prawda biblijna potrafi wywierać silny wpływ i skłaniać nas do dokonywania zmian w życiu (Hebrajczyków 4:12). Zanim zaczęliśmy nabywać wiedzy z Pisma Świętego, mogliśmy chodzić jedynie „według systemu rzeczy tego świata” (Efezjan 2:2). Ale dokładna wiedza ze Słowa Bożego wytycza nam inny kierunek, dzięki czemu możemy ‛chodzić w sposób godny Jehowy, aby mu się w pełni podobać’ (Kolosan 1:10). Jakaż to radość zacząć chodzić z Jehową, najwspanialszą Osobą we wszechświecie! (Łukasza 11:28).
Dwa istotne kroki — oddanie się Bogu i chrzest
7. Jaka prawda o człowieczych przywódcach wychodzi na jaw podczas studiowania Słowa Bożego?
7 Kiedy nasze zrozumienie Biblii się pogłębia, zaczynamy analizować ludzkie sprawy oraz własne życie w duchowym świetle Słowa Bożego. Dzięki temu dostrzegamy ważną prawdę, którą dawno temu wyraził prorok Jeremiasz: „Dobrze wiem, Jehowo, że do ziemskiego człowieka jego droga nie należy. Do męża, który idzie, nie należy nawet kierowanie swym krokiem” (Jeremiasza 10:23). Każdy człowiek potrzebuje wskazówek od Boga.
8. (a) Co pobudza ludzi do oddania się Bogu? (b) Czym jest chrześcijańskie oddanie?
8 Zrozumienie tego ważnego faktu skłania nas do zabiegania o kierownictwo Jehowy. A z miłości do Niego oddajemy Mu życie. Krok ten polega na zwróceniu się do Boga w modlitwie i uroczystym ślubowaniu, iż będziemy pełnić służbę dla Niego i wiernie chodzić Jego drogami. Czyniąc tak, naśladujemy Jezusa, który stawił się do dyspozycji Jehowy z niezachwianym postanowieniem spełniania Jego woli (Hebrajczyków 10:7).
9. Dlaczego ludzie oddają swe życie Jehowie?
9 Jehowa Bóg nigdy nikogo nie zmusza ani nie naciska, by Mu się oddał (porównaj 2 Koryntian 9:7). Ponadto nie oczekuje, aby ktokolwiek uczynił to pod wpływem jakiejś chwilowej emocji. Jeszcze przed chrztem dana osoba musi być uczniem, a więc musi usilnie starać się nabywać wiedzy (Mateusza 28:19, 20). Paweł upraszał tych, którzy już się ochrzcili, by ‛oddali swoje ciała jako ofiarę żywą, świętą, godną upodobania Boga, na świętą służbę pełnioną ich zdolnością rozumowania’ (Rzymian 12:1). Właśnie z tej zdolności korzystamy przy podejmowaniu decyzji o oddaniu się Jehowie Bogu. Dowiadujemy się, co ono obejmuje, starannie to rozważamy, po czym ochoczo i z radością oddajemy Mu swe życie (Psalm 110:3).
10. Jaki związek z oddaniem się Bogu ma chrzest?
10 Kiedy w osobistej modlitwie wyrazimy Bogu postanowienie chodzenia Jego drogami, czynimy następny krok. Swoje oddanie potwierdzamy publicznie przez chrzest w wodzie. Jest to poświadczenie, iż ślubowaliśmy spełniać wolę Bożą. Na początku swej ziemskiej służby Jezus dał się ochrzcić Janowi i tym samym ustanowił dla nas przykład (Mateusza 3:13-17). Później polecił swym naśladowcom pozyskiwać uczniów i ich chrzcić. Dlatego każdy, kto pragnie chodzić z Jehową, musi się Mu oddać i ochrzcić.
11, 12. (a) Pod jakim względem chrzest można przyrównać do ślubu? (b) Jak naszą więź z Jehową można porównać do tej, która istnieje między mężem i żoną?
11 Przyłączenie się do oddanych, ochrzczonych uczniów Jezusa Chrystusa przypomina poniekąd zawarcie małżeństwa. W wielu krajach dzień ślubu poprzedza kilka kroków. Mężczyzna i kobieta spotykają się, poznają i w końcu w sobie zakochują. Następnie się zaręczają. Podczas zaślubin podają do publicznej wiadomości to, na co zdecydowali się prywatnie — że rozpoczynają wspólne życie jako mąż i żona. To właśnie ślub stanowi publiczną oznakę zawarcia tego szczególnego związku. Owa data znamionuje początek małżeństwa. Podobnie chrzest wskazuje na rozpoczęcie życia poświęconego chodzeniu z Jehową.
12 Rozważmy inną analogię. Po ślubie mąż i żona powinni zabiegać o to, by łącząca ich miłość pogłębiała się i dojrzewała. Aby mogli coraz bardziej się do siebie zbliżać, oboje muszą niesamolubnie dbać o utrzymanie i umacnianie swego związku. Chociaż nie zawieramy małżeństwa z Jehową, to po chrzcie winniśmy pielęgnować bliską więź z Nim. On widzi i docenia nasze wysiłki związane ze spełnianiem Jego woli i przybliża się do nas. Uczeń Jakub napisał: „Zbliżcie się do Boga, a on zbliży się do was” (Jakuba 4:8).
Kroczenie śladami Jezusa
13. Z kogo powinniśmy brać przykład, chodząc z Bogiem?
13 Aby chodzić z Jehową, trzeba dostosować swe życie do wzoru ustanowionego przez Jezusa Chrystusa. Apostoł Piotr napisał: „Do tego biegu zostaliście powołani, gdyż i Chrystus cierpiał za was, pozostawiając wam wzór, abyście podążali dokładnie jego śladami” (1 Piotra 2:21). Ponieważ w przeciwieństwie do Jezusa jesteśmy niedoskonali, więc nie możemy idealnie wzorować się na nim. Niemniej Jehowa oczekuje, że będziemy robić wszystko, na co nas stać. Rozważmy pięć aspektów życia i służby Jezusa, które oddani chrześcijanie powinni starać się naśladować.
14. Na czym polega znajomość Słowa Bożego?
14 Jezus dokładnie i gruntownie znał Słowo Boże. W trakcie swej służby często cytował z Pism Hebrajskich (Łukasza 4:4, 8). Rzecz jasna ówcześni niegodziwi przywódcy religijni również powoływali się na Pisma (Mateusza 22:23, 24). Różnica polegała na tym, że Jezus rozumiał ich znaczenie i stosował je w swym życiu. Znał nie tylko literę Prawa, ale też jego ducha. Biorąc przykład z Chrystusa, my także powinniśmy starać się rozumieć Słowo Boże i pojmować jego sens, czyli ducha. W ten sposób możemy stać się uznanymi przez Boga pracownikami, umiejącymi ‛poprawnie władać słowem prawdy’ (2 Tymoteusza 2:15).
15. Jaki przykład mówienia o Bogu ustanowił Jezus?
15 Chrystus Jezus mówił innym o swym niebiańskim Ojcu. Wiedzy ze Słowa Bożego nie zatrzymywał dla siebie. Nawet wrogowie nazywali go „nauczycielem”, bo gdziekolwiek poszedł, opowiadał drugim o Jehowie i Jego zamierzeniu (Mateusza 12:38). Głosił publicznie na terenie świątyni, w synagogach, miastach oraz wioskach (Marka 1:39; Łukasza 8:1; Jana 18:20). Nauczał ze współczuciem i życzliwością, a ludziom, którym pomagał, okazywał miłość (Mateusza 4:23). Osoby idące za przykładem Jezusa także znajdują wiele miejsc i sposobów, by zaznajamiać innych z Jehową Bogiem i Jego cudownym zamierzeniem.
16. Jak bliska więź łączyła Jezusa z innymi czcicielami Jehowy?
16 Jezus czuł się ściśle związany z innymi czcicielami Jehowy. Kiedy pewnego razu przemawiał do rzeszy ludzi, jego matka i niewierzący bracia przyszli z nim porozmawiać. W sprawozdaniu biblijnym czytamy: „Ktoś więc powiedział mu: ‚Oto twoja matka oraz twoi bracia stoją na zewnątrz i pragną z tobą mówić’. On, odpowiadając, rzekł do tego, który mu to powiedział: ‚Kto jest moją matką i którzy są moimi braćmi?’ I wyciągnąwszy rękę ku swym uczniom, rzekł: ‚Oto moja matka i moi bracia! Bo każdy, kto wykonuje wolę mojego Ojca, który jest w niebie, ten właśnie jest mi bratem i siostrą, i matką’” (Mateusza 12:47-50). To nie znaczy, że Jezus odrzucił rodzinę, gdyż późniejsze fakty pokazują, iż tak się nie stało (Jana 19:25-27). Niemniej relacja ta podkreśla miłość, jaką żywił do współwyznawców. Podobnie dzisiaj osoby chodzące z Bogiem zabiegają o towarzystwo innych sług Jehowy i coraz bardziej ich miłują (1 Piotra 4:8).
17. Jak Jezus zapatrywał się na spełnianie woli niebiańskiego Ojca i czego możemy się z tego nauczyć?
17 Jezus okazywał miłość do swego niebiańskiego Ojca spełnianiem woli Bożej. Był posłuszny Jehowie we wszystkim. Powiedział: „Moim pokarmem jest wykonywanie woli tego, który mnie posłał, i dokończenie jego dzieła” (Jana 4:34). Chrystus oświadczył też: „Zawsze czynię to, co się jemu [Bogu] podoba” (Jana 8:29). Tak bardzo kochał niebiańskiego Ojca, że „ukorzył się i stał się posłuszny aż do śmierci, i to śmierci na palu męki” (Filipian 2:8). Jehowa mu za to pobłogosławił — wyniósł go na stanowisko zapewniające władzę i szacunek, niższe jedynie od tego, które sam zajmuje (Filipian 2:9-11). Wzorem Jezusa dowodzimy swej miłości do Boga, gdy trzymamy się Jego przykazań i spełniamy Jego wolę (1 Jana 5:3).
18. Jaki przykład pod względem modlitwy dał Jezus?
18 Jezus był znany z modlitw. Modlił się podczas swego chrztu (Łukasza 3:21). Zanim wybrał 12 apostołów, spędził na modlitwie całą noc (Łukasza 6:12, 13). Uczniom pokazał, jak się modlić (Łukasza 11:1-4). W noc poprzedzającą swoją śmierć zanosił prośby za nich i z nimi (Jana 17:1-26). Modlitwa odgrywała w życiu Jezusa doniosłą rolę i tak samo powinno być w naszym wypadku, jesteśmy bowiem jego naśladowcami. Jakimże zaszczytem jest możliwość rozmawiania w modlitwie z Władcą Wszechświata! Co więcej, Jehowa odpowiada na nasze prośby, gdyż Jan napisał: „To jest ufność, którą żywimy do niego, że o cokolwiek prosimy zgodnie z jego wolą, on nas wysłuchuje. Ponadto jeśli wiemy, że nas wysłuchuje, o cokolwiek prosimy, to wiemy, że będziemy mieć wszystko, o co prosimy, bośmy go o to poprosili” (1 Jana 5:14, 15).
19. (a) Jakie przymioty Jezusa powinniśmy naśladować? (b) Jaki pożytek możemy odnieść z analizowania życia i służby Jezusa?
19 Z bliższego zbadania ziemskiego życia i służby Jezusa Chrystusa można się bardzo wiele nauczyć. Pomyślmy o okazywanych przez niego przymiotach, takich jak: miłość, współczucie, życzliwość, siła, równowaga, rozsądek, pokora, odwaga i bezinteresowność. Im lepiej poznajemy Jezusa, tym bardziej pragniemy wiernie kroczyć jego śladami. Wiedza o nim przybliża nas też do Jehowy. Przecież Jezus doskonale naśladował swego niebiańskiego Ojca. Utrzymywał z Jehową tak bliską więź, że mógł powiedzieć: „Kto mnie ujrzał, ujrzał też Ojca” (Jana 14:9).
Ufaj, iż Bóg cię wesprze
20. Jak można zacząć pewnie chodzić z Jehową?
20 Kiedy dzieci uczą się chodzić, ich kroki są chwiejne. A dzięki czemu zaczynają pewnie stąpać? Tylko dzięki ćwiczeniu i wytrwałości. Podobnie osoby chodzące z Jehową dążą do tego, by kroczyć równo i pewnie. To także wymaga czasu i wytrwałości. Na znaczenie tego ostatniego przymiotu w chodzeniu z Bogiem wskazał Paweł, gdy napisał: „W końcu, bracia, prosimy was i usilnie zachęcamy w Panu Jezusie: jak otrzymaliście od nas pouczenie co do tego, w jaki sposób powinniście postępować oraz podobać się Bogu — jak zresztą postępujecie — tak czyńcie to dalej w jeszcze pełniejszej mierze” (1 Tesaloniczan 4:1).
21. Jakich błogosławieństw możemy zaznać dzięki chodzeniu z Jehową?
21 Jeżeli będziemy bez reszty oddani Bogu, On pomoże nam nieustannie z Nim chodzić (Izajasza 40:29-31). Świat nie ma do zaoferowania niczego, co dałoby się porównać z błogosławieństwami, które Bóg zlewa na osoby kroczące Jego drogami. ‛On uczy nas, byśmy odnieśli pożytek, sprawia, że idziemy drogą, którą powinniśmy kroczyć. A gdy tylko będziemy zważać na jego przykazania, nasz pokój stanie się jak rzeka, a nasza prawość — jak fale morskie’ (Izajasza 48:17, 18). Jeśli przyjmiemy zaproszenie, by chodzić z Bogiem, i uda nam się wiernie to czynić, będziemy cieszyć się pokojem z Nim już na zawsze.
Jak byś odpowiedział?
◻ Dlaczego chodzenie z prawdziwym Bogiem jest zaszczytem?
◻ Dlaczego studium, oddanie się Bogu i chrzest to kroki, dzięki którym można zacząć z Nim chodzić?
◻ Jak można kroczyć śladami Jezusa?
◻ Skąd wiadomo, że Jehowa pomoże nam z Nim chodzić?
[Ilustracje na stronie 13]
Studium, oddanie się Bogu i chrzest to kroki, dzięki którym można zacząć z Nim chodzić