យ៉ូប
៣៧ «ហេតុនេះហើយបានជាចិត្តខ្ញុំភ័យញាប់ញ័រ
បេះដូងខ្ញុំស្ទើរតែលោតចេញមកក្រៅ។
២ ចូរយកចិត្តទុកដាក់ស្ដាប់សូរខ្ទរខ្ទាររបស់លោក
និងសំឡេងផ្គរលាន់ដែលចេញពីមាត់របស់លោកមក។
៣ លោកបញ្ចេញសំឡេងគ្រហឹមខ្ទរពេញផ្ទៃមេឃ
ហើយធ្វើឲ្យមានផ្លេកបន្ទោរ+ភ្លឺឆ្វាចពេញផែនដី។
៤ រួចក៏មានសូរកងរំពងចេញមក
លោកបន្លឺសំឡេងផ្គរលាន់ដែលពោរពេញទៅដោយភាពរុងរឿង+
ពេលដែលសំឡេងលោកលាន់ឮ លោកមិនបានទប់ផ្លេកបន្ទោរទេ។
៥ ព្រះបញ្ចេញផ្គរលាន់+យ៉ាងអស្ចារ្យ
លោកធ្វើកិច្ចការធំក្រៃលែងដែលហួសពីការយល់ដឹងរបស់យើង។+
៦ ព្រោះលោកមានប្រសាសន៍ទៅព្រិលថា៖ ‹ចូរធ្លាក់ទៅលើផែនដី›+
ហើយស្រដីទៅភ្លៀងថា៖ ‹ចូរធ្លាក់ឲ្យខ្លាំងចុះ›។+
៧ ព្រះបញ្ឈប់កិច្ចការទាំងអស់របស់មនុស្សជាតិ
ដើម្បីឲ្យពួកគេដឹងអំពីស្នាដៃរបស់លោក។
៨ ពពួកសត្វព្រៃនាំគ្នាចូលទៅក្នុងរូង
ហើយពួកវានៅតែក្នុងលំនៅរបស់ពួកវាប៉ុណ្ណោះ។
១១ លោកផ្ទុកចំហាយទឹកពេញក្នុងពពក
ហើយពីក្នុងពពក លោកកម្ចាយផ្លេកបន្ទោរ+ចេញមក។
១២ ពពកវិលរសាត់តាមបង្គាប់របស់លោក
គឺវិលអណ្ដែតក្នុងវេហាលើផែនដី តាមដែលលោកបញ្ជា។+
១៣ លោកធ្វើឲ្យអ្វីៗទាំងនេះកើតឡើងដើម្បីដាក់ទោស+ឬដើម្បីឲ្យមានភ្លៀងធ្លាក់លើធរណី
ឬដើម្បីបង្ហាញនូវសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ស្មោះត្រង់របស់លោក។+
១៤ យ៉ូបអើយ! សូមស្ដាប់ពាក្យទាំងនេះ
សូមផ្អាកបន្តិច ហើយពិចារណាឲ្យបានដិតដល់អំពីកិច្ចការដ៏អស្ចារ្យទាំងប៉ុន្មានរបស់ព្រះ។+
១៥ តើអ្នកដឹងទេថាព្រះបញ្ជាពពកតាមរបៀបណា?
ហើយតើលោកធ្វើឲ្យមានផ្លេកបន្ទោរបាញ់ពន្លឺព្រាកៗយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៦ តើអ្នកដឹងទេថាពពកអណ្ដែតត្រសែតតាមរបៀបណា?+
ស្នាដៃដ៏អស្ចារ្យទាំងនេះគឺមកពីព្រះដែលមានចំណេះសព្វគ្រប់។+
១៧ ពេលដែលខ្យល់ពីទិសខាងត្បូងនាំឲ្យផែនដីស្ងប់ស្ងាត់+
ហេតុអ្វីសម្លៀកបំពាក់នៅខ្លួនអ្នកបែរទៅជាក្ដៅ?
១៨ លោកបានបង្កើតផ្ទៃមេឃយ៉ាងរឹងមាំ+ប្រៀបដូចជាកញ្ចក់លោហៈ
តើអ្នកអាចធ្វើដូច្នេះបានទេ?
១៩ សូមប្រាប់មកថាយើងគួរនិយាយយ៉ាងណាទៅកាន់លោក។
ដោយសារយើងស្ថិតនៅក្នុងភាពងងឹត ដូច្នេះយើងមិនអាចឆ្លើយបានទេ។
២០ តើខ្ញុំគួរជម្រាបលោកថាខ្ញុំចង់និយាយអ្វីឬ?
តើមានអ្នកណាធ្លាប់និយាយអ្វីមួយសំខាន់ដល់ម្ល៉េះ បានជាលោកត្រូវស្ដាប់ឬ?+
២១ ពួកគេមិនអាចមើលឃើញពន្លឺ*ឡើយ
ទាល់តែខ្យល់បក់ផាត់ពពកឲ្យទៅបាត់ ទើបមេឃភ្លឺស្រឡះបាន។
២២ មានពន្លឺរស្មីពណ៌មាសចេញពីទិសខាងជើង
បង្ហាញនូវភាពឧត្តុង្គឧត្តមរបស់ព្រះ+ដែលគួរឲ្យស្ញែងខ្លាច។