ចម្រៀងសរសើរព្រះ
១៣៧ យើងអង្គុយនៅមាត់ទន្លេរបស់បាប៊ីឡូន។+
ពេលនឹកដល់ស៊ីយ៉ូន យើងយំស្រណោះ។+
២ យើងព្យួរពិណរបស់យើង+នៅលើដើមផប់ផ្លឺដែលដុះនៅកណ្ដាលនាង។*
៣ ព្រោះនៅទីនោះ ពួកអ្នកដែលចាប់យើងមក បានសុំយើងឲ្យច្រៀង+
ពួកអ្នកដែលចំអកឡកឡឺយឲ្យយើង ចង់ឲ្យយើងច្រៀងកម្សាន្តអារម្មណ៍របស់ពួកគេ។ ពួកគេនិយាយថា៖
«ចូរច្រៀងចម្រៀងរបស់ស៊ីយ៉ូនឲ្យយើងស្ដាប់មួយបទមក»។
៤ តើឲ្យយើងច្រៀងចម្រៀងអំពីព្រះយេហូវ៉ាក្នុងទឹកដីរបស់ជនបរទេសដូចម្ដេចបាន?
៦ បើខ្ញុំមិននឹកដល់អ្នកទេ
ឬបើខ្ញុំមិនចាត់ទុកយេរូសាឡិមថាជាអំណរខ្លាំងបំផុតរបស់ខ្ញុំទេ
៧ ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ សូមលោកកុំភ្លេច
នូវអ្វីដែលជនជាតិអេដំបាននិយាយនៅថ្ងៃដែលយេរូសាឡិមបានត្រូវផ្ដួលរំលំថា៖
«ចូរបំផ្លាញក្រុងនេះចោលទៅ! ចូរបំផ្លាញក្រុងនេះចោលទាំងគ្រឹះផង!»។+
៨ ឱកូនស្រីបាប៊ីឡូនអើយ មិនយូរទៀតអ្នកក៏នឹងត្រូវវិនាសអន្តរាយដែរ។+
មានសុភមង្គលហើយ
មនុស្សណាដែលតបស្នងដល់អ្នកដូចដែលអ្នកបានធ្វើអាក្រក់ចំពោះយើង។+
៩ មានសុភមង្គលហើយ មនុស្សណាដែលចាប់កូនៗរបស់អ្នក
ហើយបោកនឹងថ្ម។+