6 මිනිසාගේ ජීවිතේ ගෙවිලා යන්නේ සෙවණැල්ලක් වගෙයි.

ඔවුන් නිකරුණේ එහේ මෙහේ දුවනවා.*

වස්තු රැස් කළත් ඒවා කාට උරුම වෙයිද කියලවත් ඔවුන් දන්නේ නැහැ.+

11 ඒත් මම මගේ අත්වලින් කරපු හැම දෙයක් දිහාමත් මං ඉටු කරගන්න මහන්සි වුණ හැම දෙයක් දිහාමත් බැලුවාම+ ඒ ඔක්කොම කිසි තේරුමක් නැති දේවල් කියලා මට තේරුණා. ඒක හරියට හුළඟ පස්සේ එළවගෙන යනවා වගේ දෙයක්.+ ඉර යට කරන කිසිම දේක සැබෑ වටිනාකමක් නැහැ.*+

18 ඉර යට වෙහෙස මහන්සි වෙලා මම කරපු හැම දෙයක්ම මට එපා වුණා.+ මොකද මම ලබාගත්ත ඒ හැම දෙයක්ම මගෙන් පස්සේ එන කෙනාට දීලා යන්න මට සිද්ධ වෙනවා.+

26 දෙවියන් සතුටු වෙන විදිහට ජීවත් වෙන කෙනෙක්ට ඔහු ප්‍රඥාව, දැනුම සහ සතුටින් ඉන්න අවස්ථාව දෙනවා.+ ඒත් පව්කාර ජීවිතයක් ගත කරන කෙනාට සැබෑ දෙවියන් භාර දීලා තියෙන වැඩේ තමයි දෙවියන් සතුටු වෙන විදිහට ජීවත් වෙන කෙනා වෙනුවෙන් දේවල් රැස් කරන එක.+ ඒකත් හුළඟ පස්සේ එළවගෙන යනවා වගේ කිසි තේරුමක් නැති වැඩක්.

15 ඊටපස්සේ ඔහු එයාලට මෙහෙම කිව්වා. “ඔයාලා ගැනම හොඳ අවධානයකින් ඉන්න. එක එක හේතු නිසා හිත්වල කෑදරකමක් ඇති වෙන්න පුළුවන්.+ ඒ ගැන පරෙස්සම් වෙන්න. මොකද කෙනෙක්ට කොච්චර දේවල් තිබුණත් එයා ජීවත් වෙන්නේ ඒ දේවල් නිසා නෙමෙයි.”+