5 Tani, ai e nxori jashtë dhe i tha: «Të lutem, ngriji sytë drejt qiellit dhe numëro yjet, nëse mund t’i numërosh.»+ Dhe vazhdoi: «Kështu do të bëhet fara jote.»+

4 Më pas Jehovai i tha: «Ky është vendi për të cilin iu betova Abrahamit, Isakut dhe Jakobit me fjalët: ‘Do t’ia jap farës sate.’+ Ta tregova që ta shohësh me sytë e tu, pasi ti nuk do të shkosh atje.»+

12 Prandaj, nga një njeri i vetëm,+ dhe ai thuajse i vdekur,+ lindën fëmijë të shumtë si yjet e qiellit dhe si kokrrizat e rërës buzë detit, që janë të panumërueshme.+