39 Pastaj shkoi pak më përpara, ra me fytyrë përtokë dhe filloi të lutej:+ «Ati im, nëse është e mundur, të hiqet nga unë kjo kupë.+ Megjithatë, jo si dëshiroj unë,+ por si dëshiron ti.»+

30 Unë s’mund të bëj as edhe një gjë të vetme me nismën time. Gjykoj siç dëgjoj, dhe gjykimi që jap unë, është i drejtë,+ sepse nuk kërkoj vullnetin tim, por vullnetin+ e atij që më dërgoi.