13 Kur isha në gjumë, në vegim pashë një vrojtues, një të shenjtë, që zbriste nga qiejt.+ 14 Ai thërriste me zë të lartë: ‘Priteni pemën+ dhe këputjani degët, shkundjani gjethet dhe shpërndajani frytin! Le të ikin kafshët që rrinë nën hijen e saj dhe zogjtë nga degët e saj! 15 Por kërcurin lëreni në tokë, mes barit të fushës, të lidhur me rrathë hekuri e bakri. Le ta lagë vesa e qiejve e të rrijë me kafshët mes bimësisë së tokës.+ 16 T’i ndryshohet zemra e t’i jepet një zemër kafshe në vend të zemrës së njeriut, e le të kalojnë shtatë kohë.+

24 Ata do të bien nga tehu i shpatës e do t’i çojnë robër nëpër të gjitha kombet,+ kurse Jerusalemin do ta shkelin kombet* me këmbë, derisa të përmbushen kohët e caktuara të kombeve.*+