Ezekieli
26 Vitin e 11-të,* ditën e parë të muajit, fjala e Jehovait m’u drejtua: 2 «Bir njeriu, meqenëse Tiri ka thënë për Jerusalemin:+ ‘Ah, sa mirë! Porta e popujve është rrëzuar!+ Çdo gjë do të kalojë nga unë dhe unë do të pasurohem tani që ai është shkretuar’, 3 Zotëria Sovran Jehova thotë: ‘Ja, unë jam kundër teje, o Tir, dhe do të ngre kundër teje shumë kombe, ashtu si deti ngre dallgët e tij. 4 Ato do të t’i rrënojnë muret, o Tir, dhe do të t’i shembin kullat.+ Unë do të t’i heq rrënojat e do të të kthej në një shkëmb të zhveshur e të lëmuar. 5 Ti do të kthehesh në një vend për të tharë rrjetat e peshkimit* në mes të detit.+
Unë kam folur,—thotë Zotëria Sovran Jehova,—dhe ty do të të plaçkitin kombet. 6 Në vendbanimet* e tua në fshat, shpata do të bëjë kërdinë, dhe njerëzit kanë për ta marrë vesh se unë jam Jehovai.’
7 Prandaj kështu thotë Zotëria Sovran Jehova: ‘Ja, unë do të sjell nga veriu kundër teje, o Tir, Nabukodonosorin,* mbretin e Babilonisë,+ mbretin e mbretërve,+ me kuaj,+ me karroca lufte,+ me kalorës dhe me një ushtri* të madhe. 8 Me shpatën e tij, ai do të bëjë kërdinë në vendbanimet e tua në fshat, do të ngrejë kundër teje një mur e një ledh rrethues, si edhe një mburojë të madhe. 9 Ai do t’u bjerë mureve të tua me desh* dhe do të rrëzojë kullat e tua me sëpatat* e tij. 10 Kuajt e tij do të jenë aq të shumtë, sa ty do të të mbulojë pluhuri, dhe muret e tua do të dridhen nga zhurma e kalorësve, e rrotave dhe e karrocave të luftës kur ai të hyjë nëpër portat e tua siç i sulen stuhishëm burrat një qyteti me mure të çara. 11 Me thundrat e kuajve të tij, ai do të shkelë nëpër tërë rrugët e tua,+ njerëzit e tu do t’i vrasë me shpatë dhe shtyllat e tua madhështore do t’i rrëzojë përtokë. 12 Ata do të t’i grabitin pasuritë, do të t’i plaçkitin mallrat,+ do të t’i shembin muret dhe do të t’i rrëzojnë shtëpitë e bukura. Pastaj gurët, punimet prej druri dhe rrënojat e tua do t’i hedhin në det.
13 Unë do ta shuaj zhurmën e këngëve të tua dhe tingulli i harpave të tua nuk do të dëgjohet më.+ 14 Unë do të të kthej në një shkëmb të zhveshur e të lëmuar. Ti do të kthehesh në një vend për të tharë rrjetat e peshkimit.+ Nuk do të rindërtohesh më kurrë, sepse unë, Jehovai, kam folur’,—thotë Zotëria Sovran Jehova.
15 Kështu i thotë Zotëria Sovran Jehova Tirit: “A nuk do të dridhen ishujt, vallë, nga zhurma e rënies sate, nga rënkimi i atyre që po u shuhet jeta* e nga masakra që do të bëhet mes teje?+ 16 Të gjithë princat* e detit do të zbresin nga fronet, do të heqin veshjet e gjata* dhe rrobat e qëndisura. Të gjithë do t’i zënë* të dridhurat, do të ulen përtokë, do të dridhen nga frika pa pushim e do të t’i ngulin sytë të shtangur.+ 17 Pastaj do t’ia nisin një kënge të përvajshme*+ e do të të thonë:
‘Si qenke katandisur,+ o qytet i lëvduar,
ti që ishe i banuar nga detarë!
Ti dhe banorët e tu ishit të fuqishëm në det;+
ju u kallnit tmerrin të gjithë banorëve të tokës!
19 Se kështu thotë Zotëria Sovran Jehova: ‘Kur të të katandis në një gërmadhë ku s’banon askush, kur të sjell mbi ty ujërat e trazuara dhe kur ujërat vërshuese të të kenë mbuluar,+ 20 unë do të të zbres ty dhe ata që përfundojnë në gropë* si ti, te njerëzit e kohëve më parë; do të të vë që të banosh në thellësitë e tokës bashkë me ata që përfundojnë në gropë,+ po, në vendet e shkretuara prej kohësh, që te ti të mos banojë më njeri. Pastaj do t’i jap lavdi* vendit të të gjallëve.
21 Unë do të të sjell një tmerr të papritur e ti nuk do të jesh më.+ Do të të kërkojnë, por nuk do të të gjejnë më kurrë’,—thotë Zotëria Sovran Jehova.»