Jobi
28 Ka një vend ku nxirret argjendi
dhe një vend ku rafinohet ari;+
2 hekuri merret nga toka
dhe bakri nxirret nga shkëmbi.+
4 Hap një pus miniere larg vendeve të banuara,
në vende të harruara ku nuk shkel këmbë njeriu,
e disa prej tyre zbresin atje të lidhur me litar.
6 Gurët atje kanë safir e dheu përmban ar.
7 Këtë shteg s’e ka njohur asnjë zog grabitqar
dhe as syri i hutës së zezë bishtgërshërë s’e ka parë.
8 Bishat e frikshme nuk kanë shkelur në atë shteg,
luani i ri nuk ka dalë për gjah atje.
9 Njeriu vë dorë kundër shkëmbinjve prej stralli
dhe i përmbys malet nga themelet.
11 Në burimet e lumenjve, ai ngre prita,
dhe gjërat e fshehura i nxjerr në dritë.
14 Ujërat e thella thonë: ‘Nuk është brenda nesh!’
Edhe deti thotë: ‘Nuk është tek unë!’+
17 Ari dhe qelqi s’mund të krahasohen me të,
18 Koralet dhe kristali s’ia vlen as të zihen në gojë,+
sepse mençuria vlen shumë më tepër se plot margaritarë.
20 Por nga vjen mençuria?
Ku është burimi i aftësisë për të kuptuar?+
22 Shkatërrimi dhe vdekja thonë:
‘Veshët tanë vetëm kanë dëgjuar të flitet për të.’
23 Veç Perëndia e di si mund të gjendet,
vetëm ai e di ku banon ajo,+
24 sepse ai sheh deri në skajet e tokës
dhe vështron çdo gjë nën qiej.+
25 Kur përcaktoi forcën* e erës+
dhe u vendosi një kufi ujërave,+
26 kur vuri rregullat për shiun+
dhe bëri një rrugë për renë e stuhishme që gjëmon,+
27 në atë kohë ai e pa mençurinë dhe na e shpjegoi;
e themeloi dhe vërtetoi vlerën e saj.
28 Atëherë i tha njeriut: