Ezekieli
24 Vitin e nëntë,* ditën e dhjetë të muajit të dhjetë, fjala e Jehovait m’u drejtua përsëri: 2 «Bir njeriu, shënoje këtë datë,* po, datën e sotme. Mbreti i Babilonisë ka nisur sulmin kundër Jerusalemit pikërisht sot.+ 3 Thuaj një proverb* për këtë shtëpi rebele:
“Kështu thotë Zotëria Sovran Jehova:
‘Merr kazanin, vëre në zjarr dhe hidh ujë në të.+
4 Pastaj fut copa mishi,+ të gjitha copat e mira,
kofshën e shpatullën; mbushe me kocka të zgjedhura.
5 Zgjidh më të mirën e kopesë,+
vëri stivë kërcunjtë poshtë kazanit, përreth tij,
dhe në të zieji copat bashkë me kockat.’
6 Kështu thotë Zotëria Sovran Jehova:
‘Mjerë qyteti plot gjakderdhje,+ kazani i ndryshkur, të cilit nuk i është hequr ndryshku!
Boshatise dhe nxirri copat një nga një;+
mos hidh short që t’i përzgjedhësh,
7 sepse në të ka ende gjak;+ ai e derdhi gjakun mbi një shkëmb të zhveshur
e nuk e derdhi përtokë, që ta mbulonte me dhé.+
8 Ngaqë m’u ndez tërbimi për të marrë hak,
unë e kam vënë gjakun e tij mbi një shkëmb të zhveshur e të lëmuar, që të mos mbulohet.’+
9 Prandaj kështu thotë Zotëria Sovran Jehova:
‘Mjerë qyteti plot gjakderdhje!+
Do të bëj një turrë të madhe drush për të!
10 Grumbullo shumë kërcunj dhe ndize zjarrin;
zieje mishin mirë, derdhe lëngun dhe lëri kockat të bëhen shkrumb.
11 Vëre kazanin bosh sipër thëngjijve për ta nxehur,
që t’i skuqet bakri nga nxehtësia.
Kështu papastërtia që ka brenda do të shkrihet+ e ndryshku do të digjet.
12 Sa inat e ç’mundim, që gjithë ky ndryshk nuk hiqet dot!+
Hidhe në zjarr, pra, kazanin e ndryshkur!’
13 Ti ishe i papastër për shkak të sjelljes sate të ndyrë.+ Unë u përpoqa të të pastroja, por ti nuk pastroheshe nga papastërtia jote e s’ke për t’u pastruar derisa të më fashitet tërbimi që kam kundër teje.+ 14 Unë Jehovai kam folur, dhe kjo gjë ka për të ndodhur. Unë do të veproj e nuk do të kursehem; nuk do të më dhimbsesh e nuk do të më vijë keq për ty.+ Ata do të të gjykojnë sipas udhëve që ke ndjekur dhe sipas veprimeve të tua”,—thotë Zotëria Sovran Jehova.»
15 Fjala e Jehovait m’u drejtua akoma: 16 «Bir njeriu, ja, pas pak do të ta marr të shtrenjtën tënde+ me një goditje të vetme. Mos mbaj zi,* mos qaj e mos derdh lot. 17 Rënko në heshtje e mos mbaj zi sipas zakonit.+ Vëre çallmën+ në kokë dhe vish sandalet.+ Mos i mbulo mustaqet*+ dhe mos e ha bukën që do të të sjellin.»*+
18 Unë i fola popullit në mëngjes dhe në mbrëmje gruaja më vdiq. Kështu, të nesërmen në mëngjes veprova si më ishte urdhëruar. 19 Njerëzit më pyetnin: «A s’do të na tregosh ç’lidhje kanë me ne këto që po bën?» 20 Unë u përgjigja: «Fjala e Jehovait më është drejtuar: 21 “Thuaji shtëpisë së Izraelit: ‘Kështu thotë Zotëria Sovran Jehova: “Ja, pas pak do ta përdhos shenjtëroren time,+ burimin e krenarisë suaj të madhe, të shtrenjtën tuaj, atë që ua do zemra,* dhe bijtë e bijat që latë pas, do të bien të vdekur nga shpata.+ 22 Atëherë do të bëni si bëra unë. Nuk do t’i mbuloni mustaqet e nuk do të hani bukën që do t’ju sjellin.+ 23 Çallmat do t’i keni në kokë dhe sandalet në këmbë. Nuk do të mbani zi e nuk do të qani. Përkundrazi, do të kalbeni në fajet tuaja+ e do të rënkoni mes jush. 24 Ezekieli është bërë si një shenjë për ju.+ Ato që ka bërë ai, do të bëni edhe ju. Kur kjo gjë të ndodhë, keni për ta marrë vesh se unë jam Zotëria Sovran Jehova.”’”
25 Sa për ty, o bir njeriu, ditën kur t’ua marr fortesën, atë ndërtesë të bukur që u sjell gëzim, të shtrenjtën e tyre, atë që ua do zemra,* si edhe bijtë e bijat,+ 26 te ti do të vijë një i mbijetuar, që të të sjellë lajmin.+ 27 Atë ditë ti do ta hapësh gojën, do të flasësh me të e nuk do të jesh më memec.+ Ti do të jesh si një shenjë për ta, dhe ata kanë për ta marrë vesh se unë jam Jehovai.»