Ezekieli

37 Fuqia* e Jehovait veproi tek unë dhe, nëpërmjet frymës së tij, Jehovai më mori e më vuri në mes të një lugine*+ që ishte plot me eshtra. 2 Pastaj më vuri të kaloja nëpër gjithë luginën, mes për mes eshtrave, dhe pashë që lugina ishte mbushur plot me eshtra shumë të thata.+ 3 Ai më pyeti: «Bir njeriu, a mund të kthehen në jetë këto eshtra?» Unë iu përgjigja: «Vetëm ti e di, o Zotëri Sovran Jehova.»+ 4 Atëherë ai më tha: «Profetizo për këto eshtra dhe thuaju: “O eshtra të thata, dëgjoni çfarë thotë Jehovai!

5 Kështu u thotë Zotëria Sovran Jehova këtyre eshtrave: ‘Ja, unë do ju jap frymë,* dhe ju do të ktheheni në jetë.+ 6 Do t’ju shtoj deje dhe mish, do t’ju vesh me lëkurë e do t’ju jap frymë,* dhe ju do të ktheheni në jetë. Atëherë keni për ta marrë vesh se unë jam Jehovai.’”»

7 Kështu unë profetizova si më urdhëroi ai. Sapo profetizova, filloi të dëgjohej një zhurmë, një kërcëllimë, dhe eshtrat filluan të lidheshin me njëra-tjetrën, eshtra me eshtrën. 8 Pastaj pashë që ato u lidhën me deje, u mbushën me mish dhe u veshën me lëkurë, por ende nuk kishin frymë.*

9 Ai më tha prapë: «Profetizoji erës. Profetizo, o bir njeriu, dhe thuaji erës: “Kështu thotë Zotëria Sovran Jehova: ‘Eja, o erë,* nga të katër anët,* dhe fry mbi këta të vrarë, që të kthehen në jetë.’”»

10 Kështu unë profetizova si më urdhëroi ai, dhe fryma* hyri në ta. Ata filluan të jetonin, u ngritën në këmbë+ dhe u bënë një ushtri jashtëzakonisht e madhe.

11 Ai më tha akoma: «Bir njeriu, këto eshtra janë tërë shtëpia e Izraelit.+ Ata po thonë: ‘Eshtrat tona janë tharë, s’kemi më kurrfarë shprese,+ po, kemi marrë fund.’ 12 Prandaj profetizo dhe thuaju: “Kështu thotë Zotëria Sovran Jehova: ‘Unë do t’i hap varret tuaja,+ do t’ju nxjerr që andej, o populli im, dhe do t’ju çoj në vendin e Izraelit.+ 13 E kur t’i hap varret tuaja dhe t’ju nxjerr prej tyre, o populli im, ju keni për ta marrë vesh se unë jam Jehovai.+ 14 Unë do t’ju jap frymën time, dhe ju do të ktheheni në jetë;+ unë do t’ju vë të banoni në vendin tuaj. Atëherë keni për ta marrë vesh se unë, Jehovai, kam folur dhe e kam bërë këtë’,​—thotë Jehovai.”»

15 Fjala e Jehovait m’u drejtua akoma: 16 «O bir njeriu, merr një shkop dhe shkruaj në të: ‘Për Judën dhe për popullin e Izraelit që është me të.’*+ Pastaj merr një shkop tjetër dhe shkruaj në të: ‘Për Jozefin, shkopin e Efraimit, dhe për tërë shtëpinë e Izraelit që është me të.’*+ 17 Më pas afroji me njëri-tjetrin, që të formojnë një shkop të vetëm në dorën tënde.+ 18 Kur populli yt* të të thotë: ‘A nuk do të na tregosh çfarë kuptimi kanë këto gjëra?’, 19 ti thuaju: “Kështu thotë Zotëria Sovran Jehova: ‘Unë do të marr shkopin e Jozefit që është në dorën e Efraimit, dhe fiset e Izraelit që janë me të, e do t’i bashkoj me shkopin e Judës. Unë do t’i bëj një shkop të vetëm,+ dhe ata do të bëhen një i vetëm në dorën time.’” 20 Shkopinjtë në të cilët do të shkruash, duhet t’i mbash në dorë që t’i shohë i gjithë populli.

21 Pastaj thuaju: “Kështu thotë Zotëria Sovran Jehova: ‘Unë do t’i marr izraelitët nga kombet ku kanë shkuar, do t’i mbledh nga çdo anë dhe do t’i çoj në vendin e tyre.+ 22 Do t’i bëj një komb të vetëm në atë vend,+ në malet e Izraelit, dhe mbi tërë popullin do të mbretërojë një mbret i vetëm;+ ata nuk do të jenë më dy kombe e as do të jenë më të ndarë në dy mbretëri.+ 23 Nuk do të ndoten më me idhujt e tyre të pështirë,* me zakonet e tyre të neveritshme dhe me tërë shkeljet* e tyre.+ Unë do t’i çliroj nga të gjitha pabesitë që i çuan në mëkat dhe do t’i pastroj. Ata do të jenë populli im dhe unë do të jem Perëndia i tyre.+

24 Shërbëtori im, Davidi, do të jetë mbreti i tyre,+ dhe të gjithë do të kenë një bari të vetëm.+ Ata do të ecin sipas vendimeve të mia gjyqësore dhe do të zbatojnë me kujdes ligjet e mia.+ 25 Do të banojnë në vendin që i dhashë Jakobit, shërbëtorit tim, në vendin ku banuan paraardhësit e tyre.+ Atje do të banojnë përgjithmonë ata,+ fëmijët* dhe fëmijët e fëmijëve të tyre,+ dhe Davidi, shërbëtori im, do të jetë prijësi* i tyre përgjithmonë.+

26 Unë do të bëj me ta një besëlidhje paqeje,+ dhe ajo do të jetë një besëlidhje e përjetshme. Unë do t’i vë atje, do t’i shumoj+ dhe do ta vendos shenjtëroren time mes tyre, që të mbetet përgjithmonë. 27 Tenda* ime do të jetë mbi* ta, unë do të jem Perëndia i tyre dhe ata do të jenë populli im.+ 28 Shenjtërorja ime do të jetë mes tyre përgjithmonë, dhe atëherë kombet kanë për ta marrë vesh se unë, Jehovai, po e shenjtëroj Izraelin.’”»+