Por shpesh ndihma më e madhe që mund të japësh është ‘të qash me ata që qajnë’. (Rom. 12:15) Gebi, së cilës i vdiq i shoqi, pranon: «Lotët janë bërë gjuha e zemrës sime. Ja pse gjej ngushëllim kur miqtë qajnë me mua. Në ato momente, nuk ndihem krejt e vetme në pikëllimin tim.»

Perëndia premton se «do ta asgjësojë vdekjen përgjithmonë. Zotëria Sovran Jehova do të fshijë lotët nga çdo fytyrë». (Isa. 25:8, shën., NWT, botimi 2013) Atëherë, në vend që ‘të qajnë me ata që qajnë’, gjithë banorët e tokës ‘do të gëzojnë me ata që gëzojnë’.​—Rom. 12:15.