«Pas tri ditëve e gjysmë, në ta hyri frymë jete nga Perëndia, dhe ata u ngritën në këmbë e një frikë e madhe i zuri ata që i shihnin.

Zbulesa 11:11,

Ata përjetuan një gjë të ngjashme me atë që përshkroi Ezekieli, pasi kishte vizituar në vegim luginën e eshtrave të thata. Jehovai fryu mbi eshtrat e thata e ato erdhën në jetë, dhe me këtë paratha rilindjen e kombit të Izraelit pas robërisë 70-vjeçare në Babiloni. (Ezekieli 37:1-14) Këto dy profeci, ajo e Ezekielit dhe e Zbulesës, u përmbushën në mënyrë domethënëse në epokën moderne, pikërisht në vitin 1919, kur Jehovai u dha dëshmitarëve të tij «të vdekur» një jetë plot gjallëri.

24. Kur erdhën në jetë dy dëshmitarët dhe si ndikoi kjo te përndjekësit e tyre fetarë?

²⁴ Sa duhet të jenë shtangur përndjekësit! Kufomat e dy dëshmitarëve papritur e papandehur ishin sërish gjallë e aktive. Kjo ishte një kafshatë e hidhur për t’u kapërdirë për klerikët, aq më tepër që shërbëtorët e krishterë që kishin futur me dredhi në burg, ishin sërish të lirë, e më vonë do të shpalleshin plotësisht të pafajshëm. Madje duhet të jenë shtangur edhe më shumë, kur në shtator të vitit 1919, Studentët e Biblës mbajtën një kongres në Sidër-Point të Ohajos, SHBA. Në atë rast, Xhozef Radhërfordi, që kishte dalë nga burgu nga pak kohë, i emocionoi të pranishmit me fjalimin e tij «Të lajmërohet Mbretëria», bazuar te Zbulesa 15:2 dhe Isaia 52:7. Anëtarët e klasës së Gjonit filluan sërish ‘të profetizonin’ ose të predikonin publikisht. Ata fitonin gjithnjë e më shumë forcë, duke demaskuar pa frikë hipokrizinë e krishterimit apostat.