Jezui i lavdëroi të krishterët e Filadelfias me fjalët: «I njoh veprat e tua (ja, kam hapur para teje një derë që askush s’mund ta mbyllë) dhe e di se ke pak fuqi, se e ruajte fjalën time dhe nuk e mohove emrin tim.» (Zbulesa 3:8) Duke e ditur se këto fjalë vinin nga një autoritet i madh siç ishte Jezui, të krishterët në Filadelfia duhet të kenë marrë një forcë të jashtëzakonshme. Kongregacioni kishte qenë shumë aktiv, dhe para tij ishte hapur një derë​—pa dyshim një derë që u jepte mundësi t’i shërbenin Perëndisë. (Krahaso 1 Korintasve 16:9; 2 Korintasve 2:12.) Ndaj Jezui e inkurajoi kongregacionin të përfitonte sa më shumë nga mundësia që i ishte dhënë për të predikuar. Ata kishin treguar se ishin të qëndrueshëm dhe se kishin mjaft fuqi, që me ndihmën e frymës së Perëndisë, të vazhdonin të kryenin ‘vepra’ të tjera në shërbim të Jehovait. (2 Korintasve 12:10; Zakaria 4:6) Ata u ishin bindur urdhrave të Jezuit dhe nuk e kishin mohuar Krishtin, as me fjalë e as me vepra.

Falë predikimit të anëtarëve të klasës së Gjonit, një numër shumë i madh njerëzish kanë kapërcyer derën e hapur për t’i shërbyer Mbretërisë.b

Krerët fetarë të krishterimit apostat që thoshin se ishin judenjtë frymorë, nxitën tinëz qeveritarët që t’ua mbyllnin gojën të krishterëve të vërtetë. Megjithatë, ata u munduan me të gjitha forcat ‘të ruanin fjalën për qëndrueshmërinë e Jezuit’. Kështu, me ndihmën frymore, me atë «pak fuqi», por që ishte shumë domethënëse, ata mbijetuan dhe ishin plot forca për të kapërcyer derën që tani ishte e hapur përpara tyre. Si?

‘Një derë e hapur’

18. Cilin emërim bëri Jezui në vitin 1919, dhe në ç’kuptim u bë i emëruari si shërbëtori besnik i Hezekisë?

¹⁸ Në vitin 1919, Jezui e përmbushi premtimin e tij dhe e pranoi grupin e vogël të të krishterëve vërtet të mirosur si ‘skllavin e besueshëm dhe të matur’. (Mateu 24:45-47) Ata morën një privilegj të ngjashëm me atë që kishte Eliakimi, një shërbëtor besnik në kohën e mbretit Hezekia.d Jehovai tha për Eliakimin: «Unë do t’i vë mbi sup çelësin e shtëpisë së Davidit. Atë që ai do të hapë, askush s’do ta mbyllë, dhe atë që ai do të mbyllë, askush s’do ta hapë.» (Isaia 22:20, 22; 40:29) Eliakimi mbajti mbi supe përgjegjësi të mëdha për Hezekinë, pasardhësin e Davidit në linjën mbretërore. Edhe sot, të mirosurve të klasës së Gjonit u është vënë mbi supe ‘çelësi i shtëpisë së Davidit’, në kuptimin që u janë besuar interesat tokësore të Mbretërisë mesianike. Jehovai i ka forcuar shërbëtorët e tij për këtë privilegj, duke e kthyer fuqinë e tyre të vogël në energji të pakufishme, që u jep mundësi të bëjnë një punë kolosale, domethënë të dëshmojnë në mbarë botën.

19. Si i përmbushi klasa e Gjonit përgjegjësitë që i dha Jezui në vitin 1919 dhe me çfarë rezultatesh?

¹⁹ Duke ndjekur shembullin e Jezuit, nga viti 1919 e më pas, mbetja e mirosur nisi një fushatë të vrullshme për të shpallur gjithkund lajmin e mirë të Mbretërisë. (Mateu 4:17; Romakëve 10:18)