«Ai ishte i tërbuar nga zemërimi. Mendoj se, meqë më pa që isha i vogël, donte të më rrihte. Ndërsa sprapsesha, i thashë: ‘Ndalu një sekondë! Prit një minutë! Prit pak! Pse do të më rrahësh? Nuk të kam bërë asgjë. Madje as nuk e di përse je i zemëruar. A mund të flasim?’»—Davidi 16 vjeç.

Bibla jep këtë këshillë të mençur: «Përgjigjja, kur është e butë, largon tërbimin, por një fjalë që shkakton dhembje ngjall zemërim». (Fjalët e urta 15:1, BR) Po, përgjigjja ndaj zemërimit me «një fjalë që shkakton dhembje» vetëm sa e keqëson gjendjen. Kurse, një përgjigje e butë, shpesh mund t’i qetësojë gjakrat dhe të zbutë një gjendje të tensionuar.

Kujto Davidin, e përmendur në fillim. Ai qe në gjendje të fliste me atë që e ngacmoi, për të ditur se përse ishte i zemëruar. U mor vesh se dikush i kishte vjedhur ushqimin e drekës dhe ai vetëm sa po shfrynte zemërimin mbi personin e parë që takonte. «Duke më rrahur mua nuk do të të zëvendësohet dreka»,—arsyetoi Davidi. Më pas i sugjeroi që të dy të shkonin në mensë. «Meqë e njihja shitësen,—kujton Davidi—arrita t’ia zëvendësoja drekën. Ai më shtrëngoi dorën dhe pas kësaj, ishte miqësor me mua.» A e sheh se sa të fuqishme mund të jenë fjalët e buta? Siç thotë një fjalë e urtë «gjuha e butë mund të thyejë kocka».—Fjalët e urta 25:15, BR.