Për shkak të rëndësisë që kishte, Memfisi shfaqet në disa profeci që kanë të bëjnë me Egjiptin. Te Jeremia 2:16 profeti thotë se Nofi (Memfisi) dhe Tafnesi (qytet në zonën e deltës) ‘hanë majën e kokës [së Izraelit]’, domethënë, e zhveshin Izraelin dhe e bëjnë sikur të jetë tullac. Për ata që pohonin se ishin popull i Perëndisë, kjo do të thoshte se do të poshtëroheshin e do të mbanin zi. (Krahaso 2Mb 2:23; Is 22:12.) Për mbretërinë veriore të Izraelit dhe për mbretërinë jugore (të Judës), Egjipti, i përfaqësuar nga Memfisi dhe Tafnesi, doli një shpresë e kotë për ndihmë e mbështetje, ndërkohë që u tregua i gatshëm ta shfrytëzonte për motive egoiste popullin me të cilin Perëndia kishte bërë një besëlidhje.​—Ho 7:11; Is 30:1-3; 2Mb 23:31-35.

Mbetja ikën atje. Pas pushtimit të Judës nga Babilonia në vitin 607 p.e.s. dhe vrasjes së Gedaliahut, mbetja e judenjve zbriti në Egjipt, duke marrë me vete edhe profetin Jeremia. Vendi i parë që përmendet kur ata mbërritën (apo u vendosën) në Egjipt, është Tafnesi. (Jr 43:5-7) Kjo të bën të mendosh se Tafnesi gjendej në pjesën lindore të deltës, domethënë, në cepin verilindor të Egjiptit të Poshtëm. Disa nga refugjatët u vendosën në Tafnes. (Jr 44:1, 7, 8) Me të mbërritur në Tafnes, Jeremia mori urdhër nga Jehovai të paraqiste një skenë profetike, duke groposur gurë në sy të judenjve «te veranda me tulla, që është në hyrjen e shtëpisë së faraonit në Tafnes». Pastaj, shpalli se Nabukodonosori do të vinte, do ta vendoste fronin e tij e do ta shtrinte tendën e tij të madhe pikërisht mbi ata gurë.​—Jr 43:8-13; krahaso 46:13, 14.