Që të ndjekim urdhrin e Jezuit ‘për të bërë dishepuj’ duhet të zbatojmë mësimin e tij për të qenë si kripë dhe dritë për botën. (Mateu 5:13, 14) Ku qëndron lidhja? Dhe ç’ndikim ka kjo te njerëzit?

Ç’të themi për metaforën e dritës? Ashtu si hëna pasqyron dritën e diellit, edhe dishepujt e Krishtit pasqyrojnë ‘dritën’ e Perëndisë Jehova. Ata shërbejnë si pasqyrues me anë të mesazhit ndriçues që predikojnë dhe veprave të mira që bëjnë.​—1 Pjetrit 2:12.

Më tej, Jezui theksoi se të jesh dritë dhe dishepull ka ngjashmëri. Ai tha: «Një llambë nuk ndizet për t’u vendosur nën shinik, por në mbajtësen e vet, dhe u bën dritë gjithë atyre që janë në shtëpi. Po ashtu le të ndriçojë drita juaj para njerëzve.» Një llambë e ndezur që vendoset në mbajtësen e vet, shihet qartë nga të gjithë njerëzit përreth saj. Në mënyrë të ngjashme, vepra e predikimit dhe veprat e tjera të shkëlqyera që bëjnë të krishterët e vërtetë, duhet të duken qartë nga njerëzit që jetojnë përreth. Pse? Jezui tha se ata që i shohin veprat e shkëlqyera, do t’i japin lavdi Perëndisë, jo të krishterëve.​—Mateu 5:14-16.

Një përgjegjësi e përbashkët

Kur Jezui tha: «Ju jeni drita e botës» dhe «le të ndriçojë drita juaj», po u drejtohej gjithë dishepujve. Caktimi që dha Jezui nuk mund të përmbushet vetëm nga disa individë të shpërndarë në fe të ndryshme. Në vend të kësaj, të gjithë besimtarët janë «drita». Shtatë milionë Dëshmitarë të Jehovait, që jetojnë në më tepër se 235 vende, besojnë se është përgjegjësia e tyre e përbashkët të vizitojnë fqinjët dhe t’u japin mesazhin që Krishti u caktoi dishepujve.