Ndërsa po mëson njerëzit në rajonin e Cezaresë së Filipit, rreth 25 km larg malit Hermon, Jezui u thotë këtë njoftim befasues apostujve: «Vërtet po ju them se disa nga këta që po qëndrojnë këtu, nuk do ta provojnë kurrsesi vdekjen pa e parë më parë Birin e njeriut të vijë në Mbretërinë e tij.»—Mateu 16:28.

Me siguri dishepujt e Jezuit vrasin mendjen se ç’kuptim kanë këto fjalë. Thuajse një javë më vonë, Jezui merr me vete në një mal të lartë tre apostuj, Pjetrin, Jakovin dhe Gjonin. Ka shumë mundësi të jetë natë, sepse tre burrat janë të përgjumur. Ndërsa lutet, Jezui shpërfytyrohet para tyre. Apostujt shohin fytyrën e tij që shkëlqen si dielli dhe rrobat që i shndrijnë si drita.

Sa forcë u jep ky vegim Jezuit dhe apostujve! Ishte një pamje paraprake e lavdisë së Krishtit si Mbret i Mbretërisë së Perëndisë. Pra apostujt panë ‘Birin e njeriut të vinte në Mbretërinë e tij’, tamam siç kishte premtuar Jezui. (Mateu 16:28) Lart në mal, ishin «dëshmitarë okularë të madhështisë së tij». Edhe pse farisenjtë kërkonin një shenjë që të vërtetonte se Jezui do të ishte Mbreti i zgjedhur nga Perëndia, ai refuzoi t’ua jepte. Ama dishepujve të ngushtë të Jezuit iu dha mundësia të shihnin shpërfytyrimin e tij, që u vërtetonte se profecitë për Mbretërinë do të përmbusheshin. Ja pse më vonë Pjetri mund të shkruante: «Për ne fjala profetike është edhe më e sigurt.»—2 Pjetrit 1:16-19.