-
«Në rreziqe në det»Kulla e Rojës—1999 | 15 Mars
-
-
Meqë u mungonin instrumentet e lundrimit, madje edhe kompasi, detarët në shekullin e parë vepronin krejtësisht me anë të shikimit. Prandaj, udhëtimi ishte më i sigurt kur mundësia e shikimit ishte optimale, zakonisht në sezonin nga fundi i majit e deri në mes të shtatorit. Gjatë dy muajve para dhe pas atij sezoni, tregtarët edhe mund të provonin të udhëtonin në det. Por gjatë periudhës së dimrit, mjegulla dhe retë shpesh i fshihnin trajtat e tokës, si edhe diellin gjatë ditës e hënën gjatë natës. Lundrimi konsiderohej i mbyllur (në latinisht mare clausum) nga data 11 nëntor deri më 10 mars, përveç rasteve kur ishte absolutisht e nevojshme ose urgjente. Ata që udhëtonin nga fundi i sezonit të lundrimit rrezikonin të dimëronin në ndonjë port të huaj.—Veprat 27:12; 28:11.
-
-
«Në rreziqe në det»Kulla e Rojës—1999 | 15 Mars
-
-
Është e dukshme se Pavli ishte i vetëdijshëm për rreziqet që paraqiste udhëtimi në det jashtë sezonit. Ai madje këshilloi lidhur me udhëtimin në fund të shtatorit ose në fillim të tetorit, duke thënë: «O burra, unë po shoh se lundrimi do të bëhet me rrezik dhe me dëm të madh jo vetëm për ngarkesën dhe për anijen, por edhe për ne vetë.» (Veprat 27:9, 10) Megjithatë, oficeri i ngarkuar me detyrë i shpërfilli këto fjalë dhe kjo solli si pasojë fundosjen e anijes në Maltë.
-