«Jepuni më shumë se konsideratë të jashtëzakonshme»

14, 15. (a) Sipas 1. Selanikasve 5:12, 13, pse pleqtë e meritojnë konsideratën tonë? (b) Pse mund të thuhet që pleqtë po ‘punojnë shumë mes nesh’?

¹⁴ Mund ta shprehim çmueshmërinë tonë për ‘dhuratat në njerëz’ edhe duke u treguar konsideratë. Kur i shkroi kongregacionit në Selanik, Pavli i këshilloi pjesëtarët e tij: ‘Kini vlerësim për ata që po punojnë shumë mes jush, që drejtojnë mbi ju në Zotërinë e që ju nxitin dhe . . . jepuni më shumë se konsideratë të jashtëzakonshme në dashuri, për shkak të punës së tyre.’ (1. Selanikasve [Thesalonikasve] 5:12, 13, BR) A nuk i përshkruan më së miri shprehja «punojnë shumë», pleqtë e devotshëm që me altruizëm e ofrojnë vetveten për dobinë tonë? Shqyrto për një moment peshën e rëndë që mbajnë këta vëllezër të dashur.

16. Përshkruaj disa mënyra në të cilat mund të tregojmë konsideratë për pleqtë.

¹⁶ Si mund të tregojmë konsideratë ndaj tyre? Një proverb biblik thotë: «Sa e mirë është fjala që thuhet në kohën e duhur!» (Proverbat 15:23; 25:11) Prandaj, fjalët e çmueshmërisë së sinqertë dhe të inkurajimit mund t’u tregojnë atyre se nuk e konsiderojmë si diçka të zakonshme punën e tyre të rëndë. Gjithashtu, duhet të jemi të arsyeshëm në atë që presim prej tyre. Nga ana tjetër, duhet të ndihemi të lirë t’u afrohemi për ndihmë. Mund të ketë periudha kur ‘vetë zemra jonë është në dhimbje të madhe’ dhe kemi nevojë për inkurajim, udhëheqje ose këshilla biblike nga ata që janë «të kualifikuar për të mësuar» Fjalën e Perëndisë. (Psalmi 55:4, BR; 1. Timoteut 3:2, BR) Në të njëjtën kohë, duhet të mbajmë në mend se një plak ka vetëm një sasi kohe për të na e kushtuar, sepse nuk mund të lërë pas dore nevojat e familjes së tij ose të të tjerëve në kongregacion. Duke pasur «ndjenja të përbashkëta» për këta vëllezër punëtorë, ne nuk do të duam t’u bëjmë kërkesa të paarsyeshme. (1. Pjetrit 3:8, BR) Përkundrazi, le të çmojmë çfarëdo sasi kohe dhe vëmendjeje që ata mund të na kushtojnë në mënyrë të arsyeshme.—Filipianëve 4:5.

17, 18. Çfarë sakrificash po bëjnë shumë gra, burrat e të cilave janë pleq dhe si mund të tregojmë se nuk e konsiderojmë diçka të zakonshme sakrificën e këtyre motrave besnike?

¹⁷ Ç’të themi për gratë e pleqve? A nuk e meritojnë edhe ato konsideratën tonë? Në fund të fundit, ato po e ndajnë burrin e tyre me kongregacionin. Shpesh, kjo gjë kërkon sakrifica nga ana e tyre. Herë pas here, pleqtë duhet t’i kalojnë orët e mbrëmjes duke u kujdesur për çështjet e kongregacionit, kur mund ta kalonin atë kohë me familjen e tyre. Në shumë kongregacione, gratë e krishtere besnike po i bëjnë me gatishmëri këto sakrifica, në mënyrë që burrat e tyre të mund të kujdesen për delet e Jehovait.—Krahaso 2. Korintasve 12:15.

¹⁸ Si mund të tregojmë ne se nuk e konsiderojmë si diçka të zakonshme sakrificën e këtyre motrave besnike të krishtere? Sigurisht, duke mos qenë kërkues në mënyrë të paarsyeshme në lidhje me burrat e tyre. Por të mos harrojmë edhe fuqinë e fjalëve të thjeshta të çmueshmërisë. Në Proverbat 16:24 thuhet: «Fjalët e ëmbla janë si një huall mjalti, ëmbëlsi për shpirtin dhe ilaç për kockat.» Shqyrto një përvojë. Pas një mbledhjeje të krishterë, një çift iu afrua një plaku dhe i kërkoi të flitnin për djalin e tyre adoleshent. Ndërsa plaku fliste me çiftin, gruaja e tij priste me durim. Pas bisedës, e ëma e djalit iu afrua gruas së plakut dhe i tha: «Doja të të falënderoja për kohën që gjeti burri yt për të ndihmuar familjen time.» Këto fjalë të thjeshta e të ëmbla çmueshmërie ia prekën vërtet zemrën gruas së atij plaku.