13. Ç’pamje kishin karkalecat?

¹³ Karkalecat kishin një pamje jo të zakonshme. Ja si i përshkroi Gjoni: «Karkalecat ngjanin me kuaj gati për betejë. Në kokë kishin kurora si prej ari, fytyra e tyre ngjante me fytyrën e njeriut dhe flokët i kishin si flokë grash. Dhëmbët i kishin porsi të luanëve, dhe kishin parzmore si parzmore prej hekuri. Zhurma e krahëve të tyre i ngjante zhurmës së karrocave me shumë kuaj, që rendin drejt betejës.»​—Zbulesa 9:7-9.

15. Ç’tregon fakti që karkalecat kanë (a) parzmore prej hekuri? (b) fytyrë njeriu? (c) flokë si të grave? (ç) dhëmbë porsi të luanëve? (d) dhe bënin shumë zhurmë?

¹⁵ Sipas vegimit, karkalecat kishin parzmore prej hekuri, të cilat simbolizojnë drejtësinë e patundur. (Efesianëve 6:14-18) Veç kësaj, kishin edhe fytyrë njeriu. Kjo tregon se ata kanë cilësinë e dashurisë, pasi njeriu u krijua sipas shëmbëlltyrës së Perëndisë, i cili është dashuri. (Zanafilla 1:26; 1 Gjonit 4:16) Flokët i kishin të gjatë si të grave, që tregon mjaft mirë nënshtrimin ndaj Mbretit të tyre, engjëllit të humnerës. Dhëmbët i kishin porsi të luanit, një kafshë që i përdor dhëmbët për të shqyer mishin. Nga viti 1919 e më pas, klasa e Gjonit u ushqye sërish me ushqim të fortë frymor, sidomos me të vërtetat për Mbretërinë e Perëndisë, e cila drejtohet nga «Luani që është nga fisi i Judës», Jezu Krishti. Ashtu si luani simbolizon guximin, edhe këtyre të krishterëve iu desh shumë guxim për ta asimiluar këtë mesazh me forcë goditëse, për ta shpallur nëpër botimet e tyre dhe për ta shpërndarë rreth globit. Ata ‘karkaleca’ kanë bërë shumë zhurmë, si ‘zhurma e karrocave me shumë kuaj, që rendin drejt betejës’. Duke ndjekur shembullin e të krishterëve të parë, ata s’kanë ndër mend të heshtin.​—1 Korintasve 11:7-15; Zbulesa 5:5.