Duke e krahasuar profecinë te Danieli 2:41-43 me profeci të tjera nga libri i Danielit dhe i Zbulesës, nxjerrim përfundimin se këmbët paraqesin aleancën anglo-amerikane, pra fuqitë politike që mbizotërojnë në skenën botërore sot. Për këtë fuqi botërore, Danieli tha: «Mbretëria do të jetë pjesërisht e fortë dhe pjesërisht e brishtë.» Pse pjesërisht e brishtë? Sepse njerëzit e thjeshtë, të paraqitur nga argjila e butë, ia dobësojnë aftësinë për të vepruar me një fuqi të hekurt. Nga përshkrimi që i bën Danieli statujës së ëndrrës, mësojmë disa të vërteta të rëndësishme. Së pari, fuqia botërore anglo-amerikane e ka treguar forcën e saj në disa mënyra. Për shembull, Britania dhe Amerika luajtën rol të rëndësishëm në të dyja luftërat botërore dhe ishin mes kombeve fitimtare. Mirëpo, forca e tyre është dobësuar e do të vazhdojë të dobësohet për shkak të konflikteve të brendshme të krijuara nga nënshtetasit e tyre. Së dyti, kjo aleancë do të jetë fuqia e fundit botërore në pushtet para se Mbretëria e Perëndisë t’u japë fund të gjitha qeverive njerëzore. w23.08 10-11 ¶12-13

Hera-herës, Davidi e kishte shpirtin të dërrmuar nga gjithë hallet e sprovat që kalonte. (Psal. 18:4, 5) Gjithsesi, dashuria dhe kujdesi i përzemërt i Jehovait e freskonin. Jehovai i printe mikut të tij të rraskapitur dhe e çonte në «livadhe plot bar» e në «vende të qeta plot ujë». Si rezultat, Davidit i përtëriheshin forcat dhe vazhdonte t’i shërbente me gëzim Perëndisë. (Psal. 18:28-32; 23:2) Edhe sot, kur luftojmë me sprova e vështirësi, provojmë sa të vërteta janë këto fjalë: «Falë dashurisë besnike të Jehovait, nuk kemi marrë fund.» (Vajt. 3:22; Kolos. 1:11) Davidi e kishte shpesh jetën në rrezik dhe kishte shumë armiq të fuqishëm. Por dashuria e Jehovait e bënte të ndihej i sigurt e i mbrojtur. Davidi mund ta ndiente se Jehovai ishte me të në çdo situatë, e kjo ia qetësonte zemrën. Ja pse këndoi: «Nga çdo frikë imja [Jehovai] më çliroi.» (Psal. 34:4) Frika e Davidit ishte reale, ama dashuria e Jehovait ishte më e fuqishme se çdo frikë që ndiente. w24.01 30 ¶15-17

Nxirr mësime nga vendimet e këqija të Jehoasit. Pas vdekjes së kryepriftit Jehojada, Jehoasi zgjodhi miq të këqij. (2 Kron. 24:17, 18) Ai vendosi t’u vinte veshin princave të Judës që nuk e donin Jehovain. Me siguri je dakord që Jehoasi nuk duhej të ishte përzier me ata ngatërrestarë. Mirëpo, ai i dëgjoi ata të ashtuquajtur miq. E kur kushëriri i vet, Zakaria, e qortoi, Jehoasi urdhëroi ta vrisnin. (2 Kron. 24:20, 21; Mat. 23:35) Çfarë marrëzie e tmerrshme! Jehoasi e nisi mirë, por mjerisht u bë apostat e vrasës. Si përfundim, e vranë shërbëtorët e vet. (2 Kron. 24:22-25) Sa ndryshe do kishte shkuar jeta e tij sikur të kishte vazhduar të dëgjonte Jehovain dhe ata që e donin Jehovain! w23.09 9 ¶6