Wazazi Wetu Walitufundisha Kumpenda Mungu

KAMA ILIVYOSIMULIWA NA ELIZABETH TRACY

Watu wenye silaha, ambao mapema kidogo siku hiyo walikuwa wameuongoza umati wenye ghasia utushambulie, waliwalazimisha Mama na Baba kuondoka kwenye gari. Mimi na dada yangu tukaachwa peke yetu kwenye kiti cha nyuma, tusijue kama tungewaona wazazi wetu tena. Ni nini kilichosababisha tukio hilo lenye kutisha lililotokea karibu na Selma, Alabama, Marekani, mwaka wa 1941? Na mafundisho tuliyopata kutoka kwa wazazi wetu yalihusianaje na tukio hilo?

BABA yangu, Dewey Fountain, alilelewa na mtu wa ukoo kwenye shamba moja huko Texas baada ya wazazi wake kufa akiwa bado mtoto mchanga. Baadaye alienda kufanya kazi katika eneo la machimbo ya mafuta. Katika mwaka wa 1922, alipokuwa na umri wa miaka 23, alifunga ndoa na Winnie, msichana mrembo kutoka Texas, wakaanza mipango ya kutulia na kuwa na familia.

Alijenga nyumba katika eneo lenye miti mingi huko sehemu ya mashariki ya Texas karibu na mji mdogo wa Garrison. Huko alikuza aina mbalimbali za mazao, kutia ndani pamba na mahindi. Pia alifuga wanyama wa aina mbalimbali. Baadaye, sisi watoto tukazaliwa—Dewey mdogo katika Mei 1924, Edwena, katika Desemba 1925, na katika Juni 1929 nikazaliwa.

Kujifunza Kweli ya Biblia

Mama na Baba walifikiri kwamba waliielewa Biblia kwa kuwa walikuwa wafuasi wa kanisa la Church of Christ. Lakini mwaka wa 1932, G. W. Cook akamwachia Monroe Fountain, ndugu ya Baba, vitabu Deliverance na Government, vilivyochapishwa na Watch Tower Society. Akiwa na hamu ya kuwaambia wazazi wangu yale aliyokuwa akijifunza, mara nyingi Monroe alikuwa akija wakati wa kiamsha kinywa na kusoma makala fulani katika Mnara wa Mlinzi, kisha “kulisahau” gazeti hilo hapo. Mama na Baba walikuwa wakilisoma baadaye.

Jumapili moja asubuhi, Ami Monroe alimwalika Baba kwenda kwenye nyumba ya jirani kwa ajili ya funzo la Biblia. Alimhakikishia kwamba Bw. Cook angeweza kutumia Biblia kumjibu maswali yake yote. Baba aliporudi kutoka kwenye funzo hilo, alituambia hivi kwa msisimko: “Nilijibiwa maswali yangu yote na hata kupata habari zaidi! Nilifikiri nilijua kila kitu, lakini Bw. Cook alipoanza kueleza juu ya helo, nafsi, na kusudi la Mungu kuhusu dunia, na jinsi ambavyo Ufalme wa Mungu ungetimiza kusudi hilo, nikaanza kuona kwamba kwa kweli sikujua chochote kuhusu Biblia!”

Nyumba yetu ilikuwa kama kituo cha jamii. Watu wa jamaa na rafiki walikuwa wakija kututembelea, wakitayarisha chokoleti na donge za popcorn tamu, na kuimba huku Mama akipiga piano. Waliacha polepole kufanya mambo hayo na badala yake wakaanza kuzungumzia habari za Biblia. Ingawa sisi watoto hatungeweza kuelewa mambo yote yaliyokuwa yakizungumziwa, upendo wa dhati wa wazazi wetu kwa Mungu na kwa Biblia ulikuwa dhahiri sana hivi kwamba kila mmoja wetu alisitawisha upendo huohuo kwa Mungu na Neno lake.

Familia nyingine pia walikaribisha watu nyumbani kwao kwa ajili ya mazungumzo ya Biblia, ambayo mara nyingi yalihusu habari zilizokuwa katika gazeti la karibuni zaidi la Mnara wa Mlinzi. Wakati familia zilizokuwa katika miji ya karibu ya Appleby na Nacogdoches zilipokaribisha watu kwenye mikutano hiyo, tulikuwa tukijazana katika gari aina ya Ford Model A na kusafiri mpaka huko, hata hali ya anga iweje.

Kutumia Mambo Waliyokuwa Wakijifunza

Baada ya muda mfupi wazazi wetu waliona uhitaji wa kutenda. Upendo kwa Mungu ulimaanisha kuwaeleza wengine yale waliyokuwa wakijifunza. (Matendo 20:35) Lakini hatua hiyo ya kutangaza hadharani imani yao ikawa ngumu, hasa kwa kuwa wazazi wetu walikuwa wenye haya na wanyenyekevu. Hata hivyo, kumpenda Mungu kuliwachochea, kukawasaidia watufundishe kumtumaini Yehova kabisa. Baba alisema hivi kuhusu jambo hilo: “Yehova anawafanya wakuza-njugu wawe wahubiri!” Katika mwaka wa 1933, Mama na Baba walijiweka wakfu kwa Yehova kwa ubatizo wa maji katika dimbwi la samaki karibu na jiji la Henderson, Texas.

Mapema mwaka wa 1935, Baba aliandikia Watch Tower Society barua akiuliza maswali kadhaa kuhusu tumaini la Kikristo la uhai udumuo milele. (Yohana 14:2; 2 Timotheo 2:11, 12; Ufunuo 14:1, 3; 20:6) Alipata jibu moja kwa moja kutoka kwa Joseph F. Rutherford, aliyekuwa msimamizi wa Sosaiti. Badala ya kujibu maswali yake, Ndugu Rutherford alimwalika Baba ahudhurie mkusanyiko wa Mashahidi wa Yehova uliokuwa Washington, D.C., mwezi wa Mei, mwaka huo.

‘Haiwezekani!’ Baba akawaza. ‘Sisi ni wakulima na tumepanda ekari 65 za mboga. Ni lazima mboga hizo zote zivunwe na kupelekwa sokoni wakati huo.’ Lakini, muda mfupi baadaye, mafuriko yakaja, yakazoa kila kitu—mazao, nyua, na madaraja—asiwe na udhuru tena. Hivyo, tukajiunga na Mashahidi wengine katika basi la shule lililokuwa limekodishwa na kusafiri kilometa 1,600 kuelekea kaskazini-mashariki kwenye mkusanyiko.

Kwenye mkusanyiko huo, Mama na Baba walisisimka kusikia ufafanuzi wenye kueleweka kuhusu utambulisho wa “halaiki kubwa” ambao wataokoka “dhiki kubwa.” (Ufunuo 7:9, 14, King James Version) Katika maisha yao yote, Mama na Baba walichochewa na tumaini la uhai udumuo milele katika dunia paradiso, nao walitutia moyo sisi watoto “kuwa na mshiko imara juu ya uhai ulio halisi,” ambao kwetu ulimaanisha uhai udumuo milele ambao Yehova ameahidi. (1 Timotheo 6:19; Zaburi 37:29; Ufunuo 21:3, 4) Ingawa nilikuwa na umri wa miaka mitano tu, nilifurahia kikweli kuwa pamoja na familia yetu kwenye tukio hilo muhimu.

Baada ya kurudi kutoka mkusanyikoni, tulipanda mazao tena, na baadaye tukapata mavuno mengi sana ambayo hatukuwa tumewahi kuyapata. Kwa hakika, jambo hilo lilimsadikishia Mama na Baba kwamba ukimtumaini Yehova hatakosa kamwe kukuthawabisha. Wote wawili walianza utumishi wa pekee wa kuhubiri muda wa saa 52 kila mwezi katika huduma. Kisha, msimu wa kupanda ulipowadia, wakauza kila kitu! Baba alitengeneza trela yenye urefu wa meta 6 na upana wa meta 2.4 iwe makao yetu sote watano, akanunua gari jipya aina ya Ford, lenye milango miwili, la kuiburuta. Ami Monroe akafanya vivyo hivyo, naye pamoja na familia yake wakahamia kwenye trela.

Kutufundisha Kweli

Baba na Mama walianza kufanya upainia, kama huduma hiyo ya wakati wote iitwavyo, katika Oktoba mwaka wa 1936. Tulianza kuhubiri tukiwa familia katika wilaya zilizoko mashariki mwa Texas, ambako ujumbe wa Ufalme haukuwa umehubiriwa sana. Tulihama-hama kwa karibu mwaka mmoja, lakini kwa ujumla tulifurahia kikweli maisha hayo. Mama na Baba walitufundisha kwa maneno na kwa mifano ili tuwe kama Wakristo wa mapema waliojitoa kuwahubiria wengine kweli ya Biblia.

Sisi watoto tulivutiwa na jinsi mama alivyojidhabihu kwa kuacha nyumba yake. Hata hivyo, alikataa kuacha cherehani yake. Uamuzi wake ukawa mzuri. Kwa kuwa alikuwa mshonaji stadi, sikuzote alitushonea nguo nzuri. Tulivalia nguo mpya na zenye kuvutia kwenye kila mkusanyiko.

Ninakumbuka vizuri wakati Herman G. Henschel alipokuwa akija kwetu pamoja na familia yake kwa lori ya Watch Tower Society yenye kikuza-sauti. Walikuwa wakiiegesha lori hiyo mahali penye watu wengi na kutoa mahubiri mafupi yaliyorekodiwa, kisha kuwatembelea watu hao kibinafsi ili kuwapasha habari zaidi. Dewey mdogo alifurahia urafiki na mwana wa Herman, Milton, aliyekuwa katikati ya miaka ya utineja. Sasa Milton ni msimamizi wa Watch Tower Society.

Edwena alibatizwa wakati wa mkusanyiko wa 1937 huko Columbus, Ohio, na Mama na Baba wakapewa pendeleo la kutumikia wakiwa mapainia wa pekee. Wakati huo, mtu alitakiwa kuhubiri muda wa saa 200 kwa mwezi. Nikumbukapo wakati huo, mimi hung’amua kadiri ambavyo kielelezo chema cha Mama kimenisaidia kumwunga mkono mume wangu katika migawo yake ya Kikristo.

Wakati Baba alipoanza kujifunza Biblia na familia fulani, alikuwa akiandamana nasi watoto ili tuwawekee kielelezo kifaacho watoto wa familia hiyo. Alikuwa akituomba tufungue na kusoma maandiko ya Biblia na kujibu maswali rahisi. Matokeo yakawa kwamba wengi wa vijana hao tuliojifunza nao wanamtumikia Yehova kwa uaminifu hata leo. Kwa kweli, sisi pia tuliwekewa msingi imara ili kuendelea kumpenda Mungu.

Dewey mdogo alipoendelea kukua, ilikuwa vigumu kwake kuishi mahali hapo padogo pamoja na dada zake wawili wadogo. Hivyo, katika mwaka wa 1940, akaamua kuondoka na kuanza huduma ya painia pamoja na Shahidi mwingine. Hatimaye, akafunga ndoa na Audrey Barron. Hivyo, Audrey pia akafunzwa na wazazi wetu mambo mengi naye akawapenda sana Mama na Baba. Dewey mdogo alipotiwa gerezani mwaka wa 1944 kwa sababu ya kutokuwamo kwa Kikristo, Audrey alikuja kukaa nasi kwa muda fulani katika trela yetu ndogo.

Kwenye mkusanyiko mkubwa huko St. Louis, Missouri, mwaka wa 1941, Ndugu Rutherford alisema moja kwa moja na watoto wenye umri wa kati ya miaka 5 hadi 18, ambao walikuwa wameketi mbele kwenye sehemu maalumu. Mimi na Edwena tulisikiliza sauti yake tulivu, yenye kusikika vizuri; alikuwa kama baba mwenye upendo akifundisha watoto wake mwenyewe nyumbani. Aliwatia wazazi moyo kwa kusema: “Leo Kristo Yesu amewakusanya watu wake wa agano mbele yake, na kwa nguvu sana awaambia wawafundishe watoto wao katika njia ya uadilifu.” Akaongezea kusema: “Kaeni nao nyumbani na kuwafundisha kweli!” Inafurahisha kwamba wazazi wetu walifanya hivyo!

Kwenye mkusanyiko huo, tulipokea kijitabu kipya Jehovah’s Servants Defended, ambacho kilipitia kesi za mahakama ambazo Mashahidi wa Yehova walikuwa wameshinda, kutia ndani zile za Mahakama Kuu Zaidi ya Marekani. Baba alikisoma pamoja nasi tukiwa familia. Hatukujua kwamba tulikuwa tukitayarishwa kwa yale yaliyotukia majuma kadhaa baadaye huko Selma, Alabama.

Watu Wazusha Ghasia Huko Selma

Asubuhi, tukio hilo lenye kushtua lilipotokea, Baba alikuwa amepeleka barua kwa liwali, meya, na mkuu wa polisi mjini Selma ambayo ilifafanua haki yetu ya kikatiba ya kuendelea na huduma yetu na pia kupata ulinzi wa kisheria. Hata hivyo, waliamua kutufukuza kutoka mji huo.

Wakati wa jioni-jioni, mimi, Mama, na dada yangu tulichukuliwa mateka na watu watano wenye silaha waliofika kwenye trela yetu. Walipekua-pekua kila kitu kilichokuwa ndani, wakitafuta habari za uchochezi. Baba alikuwa nje, nao wakamwamuru afunge trela kwenye gari, huku wakimwelekezea bastola zao wakati wote. Wakati huo, sikuogopa. Lilionekana jambo la upuuzi sana kwamba watu hao walituona kuwa hatari, hivyo mimi na dada yangu tukaanza kucheka. Lakini tuliacha kucheka mara moja wakati Baba alipotutupia jicho.

Tulipokuwa tayari kuondoka, watu hao wakataka mimi na Edwena tusafiri pamoja nao katika gari lao. Baba akakataa katakata. “Maadamu niko hai sitakubali!” akasema. Baada ya mazungumzo hayo, tuliruhusiwa kusafiri pamoja, huku watu hao wenye silaha wakitufuata kwa gari lao. Baada ya kusafiri umbali wa kilometa zipatazo 25 nje ya mji, walitutolea ishara tuegeshe gari kando ya barabara kuu nao wakachukua Mama na Baba wakaenda nao. Kila mmoja wao alijaribu kuwashawishi: “Acheni dini hiyo. Rudini shambani, mkawalee binti zenu ifaavyo!” Baba alijaribu kusababu nao, akashindwa.

Hatimaye, mtu mmoja akasema: “Nendeni, na mkirudi katika Wilaya ya Dallas, tutawaua nyote!”

Wasiwasi ukiwa umeisha na tukiwa pamoja tena, tuliendelea kusafiri kwa muda wa saa kadhaa, kisha tukaegesha trela yetu ili kupisha usiku. Tulikuwa tumechukua namba ya gari lao. Upesi Baba akaripoti kila kitu kwa Watch Tower Society, na miezi kadhaa baadaye watu hao wakatambuliwa na kutiwa mbaroni.

Kwenda Shule ya Mishonari ya Gileadi

Edwena alipokea mwaliko wa kuhudhuria darasa la 7 la Shule ya Biblia ya Gileadi ya Watchtower huko South Lansing, New York, mwaka wa 1946. Albert Schroeder, mmojawapo wa wafunzi, alitaja sifa nzuri za Edwena kwa Bill Elrod, aliyekuwa painia mwenzake wa zamani, na ambaye wakati huo alikuwa akitumikia katika Betheli, makao makuu ya Mashahidi wa Yehova huko Brooklyn, New York.a Edwena na Bill wakafahamiana, na mwaka mmoja hivi baada ya Edwena kuhitimu kutoka Gileadi, wakafunga ndoa. Kwa miaka mingi waliendelea na huduma ya wakati wote, kutia ndani kutumikia pamoja katika Betheli kwa miaka mitano. Kisha siku moja mwaka wa 1959, Ndugu Schroeder akatangazia darasa la 34 la Gileadi kwamba rafiki yake mpendwa alipata mapacha, mvulana na msichana.

Nilipokuwa nikitumikia na wazazi wangu huko Meridian, Mississippi, mwishoni mwa mwaka wa 1947, tulialikwa sote watatu kuhudhuria darasa la 11 la Gileadi. Tulishangaa sana kwa sababu kulingana na matakwa, bado nilikuwa na umri mdogo na Mama na Baba walikuwa wamepitisha umri uliotakikana. Lakini tukatendewa tofauti na kupewa pendeleo hilo tusilostahili la kupata mafundisho ya hali ya juu ya Biblia.

Utumishi wa Mishonari Pamoja na Wazazi Wangu

Mgawo wetu wa mishonari ulikuwa Kolombia, Amerika ya Kusini. Lakini tuliwasili Bogotá kwenye makao ya mishonari, ambapo mishonari wengine watatu walikuwa tayari wanaishi, katika Desemba 1949, zaidi ya mwaka mmoja baada ya sisi kuhitimu. Mwanzoni, Baba karibu afikie mkataa kwamba ingekuwa rahisi zaidi kufundisha watu Kiingereza kuliko yeye kujifunza Kihispania! Naam, tulipata majaribu, lakini baraka zilikuwa chungu nzima! Katika mwaka wa 1949 Kolombia ilikuwa na Mashahidi waliopungua mia moja, lakini sasa wao ni zaidi ya 100,000!

Baada ya kutumikia huko Bogotá kwa miaka mitano, Mama na Baba walipelekwa katika jiji la Cali. Wakati huohuo, katika mwaka wa 1952, nikafunga ndoa na Robert Tracy, mishonari mwenzangu huko Kolombia.b Tulikaa Kolombia hadi mwaka wa 1982, wakati ambapo tulipewa mgawo wa kwenda Mexico, ambako tumetumikia tangu wakati huo. Hatimaye, katika mwaka wa 1968, wazazi wangu wakalazimika kurudi Marekani kutibiwa. Baada ya kupata nafuu, waliendelea wakiwa mapainia wa pekee karibu na jiji la Mobile, Alabama.

Kuwatunza Wazazi Wetu

Miaka ilipozidi kupita, Mama na Baba wakaanza kuzeeka na kuhitaji kusaidiwa na kutunzwa. Baada ya kupeleka maombi, walipewa mgawo wa kutumikia huko Athens, Alabama, karibu na Edwena na Bill. Baadaye, ndugu yetu Dewey mdogo akaona kuwa ni hekima kwa watu wa familia kuishi wakiwa karibu zaidi huko South Carolina. Hivyo Bill akahamisha familia yake, pamoja na Mama na Baba, kwenda Greenwood. Mabadiliko hayo yenye upendo yalituwezesha mimi na Robert kuendelea na utumishi wetu wa mishonari huko Kolombia, tukijua kwamba wazazi wangu walikuwa wakitunzwa vizuri.

Kisha mwaka wa 1985, Baba akapatwa na mshtuko wa akili uliofanya asiweze kuongea wala kutoka kitandani. Tulikusanyika pamoja tukiwa familia ili kuona jinsi tuwezavyo kutunza wazazi wetu vema zaidi. Iliamuliwa kwamba Audrey ndiye angekuwa na daraka kubwa zaidi la kumtunza Baba, na kwamba mimi na Robert tungeweza kusaidia vema zaidi kwa kuandika barua kila juma zikiwa na mambo yaliyoonwa yenye kutia moyo, na kwa kuzuru mara nyingi iwezekanavyo.

Bado nakumbuka vizuri sana wakati wa mwisho nilipomtembelea Baba. Hangeweza kuongea vizuri, lakini baada ya kumwambia kwamba tulikuwa tunarudi Mexico, kwa njia fulani, na kwa jitihada na hisia nyingi, alitamka neno moja, “Kwaherini!” Kwa kusema hivyo tulijua kwamba, moyoni mwake, aliunga mkono uamuzi wetu wa kuendelea na mgawo wetu wa mishonari. Alikufa Julai mwaka wa 1987, naye Mama akafa miezi tisa baadaye.

Barua niliyopata kutoka kwa dada yangu mjane inajumlisha vizuri jinsi kila mmoja wetu anavyothamini wazazi wetu. “Ninathamini malezi yangu mazuri ya Kikristo na sihisi kamwe kwamba ningalikuwa mwenye furaha zaidi kama wazazi wetu wangetulea kwa njia tofauti. Kielelezo chao cha imani thabiti, kujitoa, na kumtumaini Yehova kabisa, kumenisaidia kuvumilia pindi za mshuko-moyo katika maisha yangu.” Edwena alimalizia hivi: “Ninamshukuru Yehova kwa wazazi ambao kwa neno na kwa kielelezo walituonyesha furaha tuwezayo kupata tukijitoa kumtumikia Mungu wetu mwenye upendo, Yehova.”

[Maelezo ya Chini]

[Picha katika ukurasa wa 22, 23]

Familia ya Fountain: (kushoto hadi kulia) Dewey, Edwena, Winnie, Elizabeth, Dewey mdogo; kulia: Elizabeth na Dewey mdogo kwenye kinga za lori yenye kikuza-sauti ya Henschel (1937); chini kulia: Elizabeth akitoa ushahidi kwa mabango akiwa na umri wa miaka 16