Ukarimu Unaleta Thawabu

NAFSI ya mtu mkarimu itawandishwa,” ndio uhakikisho unaotolewa na Biblia. (Mit. 11:25) Mtu anayezoea ukarimu wa kweli hana haja ya kuogopa kwamba atapatwa na shida kwa sababu ya kuonyesha ukarimu.

Kuamini kwamba ndivyo ilivyo kunahitaji imani. Kwa hakika Biblia inahusianisha ukarimu na imani. Katika Yakobo 2:14-17 tunasoma: “Ndugu zangu, yafaa nini, mtu akisema ya kwamba anayo imani, lakini hana matendo? Je! ile imani yaweza kumwokoa? Ikiwa ndugu mwanamume au ndugu mwanamke yu uchi na kupungukiwa na riziki, na mtu wa kwenu akawaambia, Enendeni zenu kwa amani, mkaote moto na kushiba, lakini asiwape mahitaji ya mwili, yafaa nini? Vivyo hivyo na imani, isipokuwa ina matendo, imekufa nafsini mwake.”

Mtu fulani anaweza kuwaza, ‘Ikiwa kwa ukarimu wangu nitatoa mali yangu nisaidie ndugu na dada walio na shida, sitabaki na cho chote nitakachoweza kugeukia mtakapofilisika. Katika hali za namna hiyo, ni nani atakayenisaidia nami?’ Kufikiri kwa jinsi hiyo kunaweza kumfanya mtu asiwe mkarimu na vitu alivyo navyo. Kwa hiyo imani inahitajiwa kweli kweli ili kuamini kwamba kutoa kwa ukarimu hakutahatirisha usalama wa mtu wakati wa baadaye. Naam, imani inahitajiwa ili kuamini ya kwamba, ikiwa tutapungukiwa na kuingia katika shida halisi, roho ya Mungu inayofanya kazi akilini na mioyoni mwa waamini wenzetu itawaongoza watusaidie.

Zaidi ya kuwa na imani, mtu lazima awe na kusudi jema la kuonyesha ukarimu. Kwa mfano, ikiwa mtu anakosa upendo, kutoa kwake hakutakuwa na thamani yo yote mbele za Mungu. Mtume Paulo alikazia jambo hili alipoandika: “Nikitoa mali zangu zote kuwalisha maskini, tena nikijitoa mwili wangu niungue moto, kama sina upendo, hainifaidii kitu.”​—⁠1 Kor. 13:3.

Wale wanaotoa zawadi zao ili watu wawasifu wanaweza kusifiwa. Lakini utoaji wao hauwapi zawadi nyingine. Yesu Kristo alionyesha hilo wazi alipokuwa akikataza utoaji wa namna hiyo. Alisema: “Basi wewe utoapo sadaka, usipige panda mbele yako, kama wanafiki wafanyavyo katika masinagogi na njiani, ili watukuzwe na watu. Amin, nawaambieni, Wamekwisha kupata thawabu yao. Bali wewe utoapo sadaka, hata mkono wako wa kushoto usijue ufanyalo mkono wako wa kuume; sadaka yako iwe kwa siri; na Baba yako aonaye sirini atakujazi.”​—⁠Mt. 6:2-4.

Ye yote hastahili kutumia wakati wake, mali na vipawa ili kuonyesha wengine tu au kujipatia faida bi nafsi. Ukarimu wa Kikristo usiwe kamwe na uchoyo. Yesu Kristo alisema: “Na mkiwakopesha watu huku mkitumainia kupata kitu kwao, mwaonyesha fadhili gani? Hata wenye dhambi huwakopesha wenye dhambi, ili warudishiwe vile vile. . . . Tendeni mema, na kukopesha msitumaini kupata malipo, na thawabu yenu itakuwa nyingi; nanyi mtakuwa wana wa Aliye juu, kwa kuwa yeye ni mwema kwa wasiomshukuru, na waovu.” ​—⁠Luka 6:34, 35.

Wale waliosikia maneno ya Yesu walikuwa watu waliolazimika kushika amri alizopewa Musa, ambazo ziliamuru watu wasiwe wakitoza wananchi wenzao wenye shida faida ya vitu walivyowakopesha. (Kut. 22:25) Hivyo, hata kama mtu aliyekuwa na sifa mbaya, ‘mwenye dhambi,’ angekopesha mtu mwenye uwezo wa kumlipa bila kumtoza faida, asingekuwa ametenda jambo la kusifika sana. ‘Mwenye dhambi’ huyo angaliweza kufanya hivyo akiwa na kusudi la kusaidiwa wakati ujao na mwenye kumkopa. Walakini, ukarimu ambao Yesu alitia watu moyo wawe nao haukuwa sawa na ule ambao ungeweza kuonyeshwa na mtu aliyejulikana kuwa ‘mwenye dhambi.’ Iliwahitaji kuiga ukarimu wa Yehova, ukarimu unaowafikia hata wale wasioshukuru, watu wasiothamini mambo. Kulingana na hayo basi, wafuasi waliojitoa wa Yesu Kristo lazima wapende kusaidia wale walio na shida kikweli, wale ambao labda hawataweza kabisa kurudisha walichokopa kwa sababu ya hali zao za mapato. Hakika upendo na imani inahitajiwa ili kufanya hivyo.

Wakati mtu anapotoa akiwa na kusudi baya na ukosefu wa imani, anaweza kuwa na hatia ya dhambi nzito sana. Hili linaonyeshwa na lililowapata Anania na Safira. Waliona jinsi wengine walivyouza mali zao kwa hiari na kuweka mapato yao mbele za mitume, ili yaweze kutumiwa kusaidia waamini wenzao wenye shida. Ni wazi kwamba Anania na Safira walitaka wasifiwe na wengine kwamba ni wakarimu. Lakini hawakuamini kwamba Mungu angeweza kuwatimizia mahitaji yao. Waliuza shamba ingawa haikuwa lazima wafanye hivyo, kisha wakapatana kutoa sehemu ndogo tu ya pesa walizopata. Walakini, walijaribu kudanganya ili waonekane kuwa wakarimu zaidi ya walivyokuwa kwa kujifanya kana kwamba walitoa kiasi chote. Kupitia kwa mtume Petro, Mungu mwenyewe alifunua wazi uongo wao na kuwahukumia kifo.​—⁠Matendo 5:1-11.

Basi, ili ukarimu uweze kupendelewa na Yehova lazima uwe wa kweli. Yehova atawathawabisha wakarimu, awabariki na kuwatia moyo waweze kuokoka nyakati za magumu bila kufa kiroho. Yehova hatawaacha watumishi wake wakarimu, kuwaacha wakiwa wamekata tamaa. Ijapokuwa kwa muda wanaweza kupatwa na magumu, hata wapungukiwe na mapato, hawataachwa wakate tamaa na kuwa bila tumaini. Mithali moja ya Biblia inasema: “Mwenye haki anaanguka mara saba naye anasimama tena.” (Mit. 24:16, ZSB) Mtunga zaburi alieleza matumaini yake kama ifuatavyo: “Nimemtumaini Mungu, sitaogopa; mwenye mwili atanitenda nini?”​—⁠Zab. 56:4.

Zaidi ya hayo, wengine wanapoona mtu mkarimu sana akiwa katika shida, wataelekea zaidi kumsaidia kuliko mtu ambaye ni mchoyo. Kuhusu kundi la Kikristo, roho ya Mungu ikifanya kazi akilini na mioyoni mwa wale wanaoshirikiana nao inawaongoza wasaidie waamini wenzao walio na shida. Kwa njia hiyo, Yehova anatumia wenzi waamini kuthawabisha matendo ya ukarimu.

Ukarimu wa kweli ni wonyesho wa upendo. Na kuna nyakati ambazo upendo unahitaji mtu azuie ukarimu wake. Kwa mfano, watu wengine ni wazembe, wavivu na wasiotaka kufanya kazi hata kama kazi wanazoweza kufanya zinapatikana. Kuwaruhusu watumie ukarimu wa wengine ni kuwaharibu. Kwa habari ya watu kama hao, kanuni hii ya Biblia lazima itumike: “Ikiwa mtu hataki kufanya kazi, basi, asile chakula.”​—⁠2 The. 3:10.

Nazo hali zinaweza kuweka mpaka wa kiasi ambacho mtu atawapa wengine. Kwa mfano, madaraka ya kuangalia jamaa yanapasa yatimizwe kwanza. Hiyo ndiyo sababu litakuwa kosa baba akiwapa wengine vitu kwa njia ambayo itazuia utoshelezaji wa jamaa yake.​—⁠1 Tim. 5:8.

Hata hivyo, hata mtu asiye na wingi wa mali anaweza kuwa mkarimu. Anaweza kuwa na nyakati za kukaa na wale wanaojiona upweke. Anaweza kuwatia moyo kwa kuzungumza nao. Au anaweza kushirikiana na wengine katika jambo liwezalo kujenga, hata kwa kutembea tu pamoja nao katika bustani au msitu. Tena anaweza kutumia nguvu zake kuwafanyia wengine jambo fulani la msaada.

Kwa hiyo ingawa mtu anaweza kuwa na vizuizi, anaweza kufurahia kuwa mpaji mwenye “moyo mkunjufu.” (2 Kor. 9:7) Ikiwa ni mkarimu kwa alicho nacho na anatumia akili anapowapa wengine vitu, atapata furaha ya moyoni na kutosheka. Atatosheka, akijua ya kwamba ametenda kupatana na mapenzi ya Mungu. Basi, anaweza kuwa na hakika ataendelea kufurahia baraka za Mungu, uongozi na uangalizi wake.

Naam, tukitaka sana kuona wengine wakiwa na hali njema, tutawatimizia mahitaji yao, tutumie wakati, nguvu na mali zetu kwa ukarimu. Tukifanya hivyo, tutaendelea kupata baraka nyingi huku tukiwa watumishi wa Mungu waliokubaliwa.