MASIMULIZI KUHUSU MAISHA YA WATU
Matukio ya Maana Sana Katika Utumishi Wangu
Katika mwaka wa 1947, Mapadri Wakatoliki katika muji wa Santa Ana, El Salvador, walijaribu kuvuruga Mashahidi wa Yehova. Wakati ndugu na dada walikuwa na Funzo la Munara wa Mulinzi la kila juma, vijana walitupa majiwe makubwa-makubwa kupitia mulango uliokuwa wazi wa nyumba ya wamisionere. Kisha, kikundi cha watu ambao waliongozwa na mapadri walikuja ili kufanya maandamano. Wamoja kati yao walikuwa na mianga ao taa, na wengine walibeba sanamu. Kwa muda wa saa mbili hivi, nyumba hiyo ilipigwa kwa majiwe, na watu hao walikuwa wanalalamika na kusema: “Bikira aishi milele!” na “Yehova akufe!” Walikuwa na kusudi la kufukuza wamisionere katika muji. Ninajua historia hiyo kwa sababu nilihuzuria mukutano huo wa Mashahidi wa Yehova kumepita miaka 67.a
MIAKA mbili mbele mambo hayo yatokee, mimi na Evelyn Trabert, ambaye alikuwa misionere mwenzangu, tulipewa diplome kwenye darasa la ine la Masomo ya Biblia ya Gileadi, ambayo wakati huo ilikuwa karibu na Ithaca, New York. Mugawo wetu ulikuwa katika muji wa Santa Ana. Lakini mbele niendelee na habari yangu kuhusu miaka karibu 29 ambayo nimefanya katika kazi ya umisionere, acha niwaambie sababu gani niliamua kuwa misionere.
URITI WANGU WA KIROHO
Wazazi wangu, John Olson na Eva, walikuwa wanaishi katika Spokane, Washington, États-Unis, katika mwaka wa 1923, mwaka ambao nilizaliwa. Walikuwa katika dini ya Kilutheri lakini hawakukubali fundisho la moto wa mateso, kwa sababu ilikuwa vigumu kwao kuamini kwamba Mungu mwenye upendo anaweza kuunguza watu. (1 Yoh. 4:8) Baba alikuwa anatumika katika nyumba ya kupikia mikate, na usiku mumoja mufanyakazi mwenzake alimuhakikishia kwamba Biblia haifundishe moto wa mateso. Kisha muda mufupi wazazi wangu walianza kujifunza Biblia pamoja na Mashahidi wa Yehova na walijifunza mambo ambayo Biblia inafundisha kabisa kuhusu hali ya watu waliokufa.
Wakati huo nilikuwa na miaka 9; lakini ninakumbuka namna wazazi wangu walikuwa wanaeleza kwa furaha kweli ambazo walipata katika Biblia. Kujifunza kwamba jina la Mungu wa kweli ni Yehova na kutoka katika utumwa wa fundisho la uongo la Utatu kulifanya furaha yao iongezeke zaidi. Mafundisho hayo mazuri sana ya Biblia yalianza kuingia katika moyo na akili yangu kama vile sifongo (chiffon) inameza maji; ni hivyo nilijifunza ‘kweli inayoweka watu huru.’ (Yoh 8:32) Wakati huo, sikufikiria kujifunza Biblia, lakini sikuzote nilifurahia kuchunguza Neno la Mungu. Hata kama nilikuwa mwenye haya, nilisindikiza wazazi wangu katika mahubiri. Wazazi wangu walibatizwa katika mwaka wa 1934. Na mimi nilibatizwa na kuwa Shahidi wa Yehova katika mwaka wa 1939, wakati nilikuwa na miaka 16.
Katika Mwezi wa 7 mwaka wa 1940, wazazi wangu waliuzisha nyumba yao, na kisha sisi wote watatu tukaanza kazi ya upainia katika Coeur d’Alene, Idaho. Tuliishi katika nyumba ya kulipia ambayo ilikuwa juu ya mahali pa kutengenezea motokari. Nyumba yetu ilitumiwa pia ili kufanya mikutano. Wakati huo, hakukuwa Majumba mengi ya Ufalme; kwa hiyo, mikutano ilifanywa katika nyumba za ndugu ao katika vyumba vya kulipia.
Katika mwaka wa 1941, mimi pamoja na wazazi wangu tulihuzuria mukusanyiko uliofanywa katika muji wa St. Louis, huko Missouri. Siku ya Yenga ilikuwa “Siku ya Watoto;” kwa hiyo, watoto wote waliokuwa na miaka kati ya 5 na 18 walikaa kwenye viti vya mbele. Mwishoni mwa hotuba yake, Ndugu Joseph Rutherford alituambia hivi: “Nyinyi wote . . . watoto . . . ambao mumekubali kutii Mungu na Mufalme wake, tafazali musimame!” Sisi wote tukasimama mara moja. Kisha, Ndugu Rutherford akapandisha sauti na kusema: “Mutazame, mashahidi wapya wa Ufalme zaidi ya 15000!” Mukusanyiko huo ndio ulinisaidia niamue kuendelea kuwa painia.
MIGAWO YA FAMILIA YETU
Miezi kidogo kisha mukusanyiko ambao ulifanywa katika muji wa St. Louis, tulihamia kusini mwa Kalifornia. Familia yetu ilipewa mugawo wa kuanzisha kutaniko mupya katika muji wa Oxnard. Tuliishi katika nyumba ndogo ya kukokotwa na motokari ambayo ilikuwa na kitanda kimoja tu. Kila usiku iliniomba nitengeneze “kitanda” kwa kutumia meza ambayo tulikuwa tunatumia ili kula chakula; tofauti kubwa wakati ninalinganisha hali hiyo na wakati nilikuwa na chumba changu cha kulalia.
Muda kidogo mbele tuhamie Kalifornia, Wajapani walishambulia Pearl Harbor katika Hawaii, tarehe 7 Mwezi wa 12, 1941. Siku ambayo ilifuata, États-Unis ilianzisha Vita ya Pili ya Ulimwengu. Wakubwa wa serikali waliamuru kusikuwe mwangaza usiku; kwa hiyo, kila usiku tulipaswa kuzimisha miangaza yote. Mashua (bateaux) za vita za Wajapani ambazo zinatembea chini ya bahari, zilikuwa zinatembea-tembea pembeni ya Kalifornia; na kwa sababu giza ilikuwa nyingi kabisa, hilo lingesaidia ili Wajapani wasitupe mabombe juu ya Kalifornia.
Kisha miezi fulani, tulihuzuria Mukusanyiko wa Kiteokrasi wa Ulimwengu Mupya ambao ulifanywa Cleveland, Ohio, katika Mwezi wa 9, 1942. Kwenye mukusanyiko huo tulisikiliza hotuba ya Ndugu Nathan Knorr ambayo ilikuwa na kichwa, “Amani—Je, Inaweza Kudumu?” Alifasiria sura ya 17 ya Ufunuo, ambayo inataja ‘munyama-mwitu’ ambaye ‘alikuwa, lakini haiko, na bado iko karibu kupanda kutoka katika abiso.’ (Ufu. 17:8, 11) Ndugu Knorr alieleza kwamba ‘munyama-mwitu’ ni Shirika la Mataifa ambalo liliacha kufanya kazi katika mwaka wa 1939. Biblia ilitabiri kwamba shirika lingine lingekamata nafasi ya Shirika hilo, na hilo lingefanya kuwe amani kwa kiasi fulani. Jambo hilo lilitendeka katika mwaka wa 1945, wakati Vita ya Pili ya Ulimwengu ilimalizika. Kisha hapo, ‘munyama’ alitokea tena lakini mara hiyo alichukua jina Umoja wa Mataifa. Wakati huo Mashahidi wa Yehova walipanua kazi yao ya kuhubiri katika dunia yote, na kulikuwa ongezeko kubwa sana.
Unabii huo ulinisaidia kuelewa mambo ambayo yangetokea. Wakati tulitangaziwa kwamba Masomo ya Gileadi yangeanza katika mwaka ambao ungefuata, nilianza kuwa na tamaa ya kuwa misionere. Katika mwaka wa 1943, nilipewa mugawo wa kuwa painia katika Portland, Oregon. Wakati huo, tulitumia fono ili kusaidia watu wafuate hotuba nyumbani kwao, kisha tungeweza kuwatolea vichapo kuhusu Ufalme wa Mungu. Mwaka huo wote, niliendelea kufikiria kazi ya umisionere.
Katika mwaka wa 1944, nilifurahi sana wakati mimi na Evelyn Trabert, rafiki yangu sana, tulialikwa kwenye Masomo ya Gileadi. Kwa muda wa miezi tano, walimu wetu walituonyesha namna ya kufurahia funzo la Biblia. Unyenyekevu wao ulitugusa moyo sana. Wakati fulani, ndugu hao walikuwa wanatuhudumia chakula kwenye meza. Tulipewa diplome tarehe 22 Mwezi wa 1, 1945.
KAZI YANGU YA UMISIONERE
Mimi na Evelyn, pamoja na ndugu Leo Mahan na dada Esther, tulifika katika mugawo wetu huko El Salvador katika Mwezi wa 6, 1946. Tuliona kwamba mashamba yalikuwa ‘meupe kwa ajili ya mavuno.’ (Yoh. 4:35) Tukio lililo mwanzoni mwa habari hii linaonyesha kasirani ambayo viongozi wa dini walikuwa nayo. Juma moja tu mbele ya tukio hilo, tulikuwa tumefanya mukusanyiko wetu wa kwanza wa muzunguko katika muji wa Santa Ana. Tulialika watu wengi sana kwenye hotuba ya watu wote, na tulifurahi sana kuwa watu karibu 500 ili kusikiliza hotuba hiyo. Kuliko kuondoka katika muji, tuliazimia hata zaidi kubakia ili kusaidia watu waliopendezwa. Hata kama viongozi wa dini walikuwa wamekataza watu kusoma Biblia, na kwamba wachache sana ndio walikuwa na Biblia, wengi walikuwa na njaa ya kupata kweli. Walipendezwa sana kuona namna tulijifunza Kihispania (Espagnol) kwa bidii ili tuweze kuwafundisha juu ya Mungu wa kweli, Yehova, na juu ya ahadi yake nzuri sana ya kufanya dunia ikuwe tena Paradiso.
Rosa Ascencio alikuwa mumoja kati ya wanafunzi wangu wa kwanza-kwanza wa El Salvador. Muda fulani kisha kuanza kujifunza Biblia, aliachana na mwanaume ambaye alikuwa anaishi naye. Kisha, mwanaume huyo pia akaanza kujifunza Biblia. Walifikia kuoana, kisha wakabatizwa, na wakakuwa Mashahidi wa Yehova wenye bidii. Rosa ndiye alikuwa painia wa kwanza wa muji wa Santa Ana.b
Rosa alikuwa na duka ndogo la vyakula. Kila mara, wakati wa kuenda katika mahubiri alifunga duka lake kwa sababu alitumaini kwamba Yehova atashugulikia mahitaji yake. Kisha kuhubiri kwa muda wa saa fulani, alifungua tena duka lake; kisha watu wengi sana walikuja kuuza vyakula. Alijionea utimizo wa andiko la Mathayo 6:33 na alibakia muaminifu mupaka kifo.
Tulikuwa wamisionere sita katika nyumba ya kulipia ya mwanaume fulani; siku moja, padri mumoja alimutembelea mwanaume huyo na akamuambia kwamba, ikiwa tunaendelea kuishi katika nyumba yake, yeye pamoja na bibi yake watafukuzwa katika kanisa. Mwenye-nyumba huyo, ambaye alikuwa mufanya-biashara mwenye kujulikana sana, na ambaye alikuwa amevunjika moyo kwa sababu ya matendo ya viongozi wa kanisa, hakuogopeshwa na maneno ya padri huyo. Hakuogopa kumuambia padri huyo kwamba hatahangaika ikiwa wanamufukuza katika kanisa. Alituhakikishia kwamba tunaweza kuendelea kuishi katika nyumba yake muda wote ambao tunapenda.
MWANA-INCHI MWENYE KUHESHIMIWA ANAKUWA SHAHIDI
Katika muji mukubwa wa San Salvador, dada mwengine misionere alikuwa anajifunza Biblia pamoja na bibi ya fundi mumoja wa ujenzi ambaye anaitwa Baltasar Perla. Mwanaume huyo mwenye moyo muzuri alikuwa hamuamini tena Mungu kwa sababu ya matendo yenye unafiki ya viongozi wa dini. Wakati tulianza kujenga Beteli, Baltasar, ambaye wakati huo hakukuwa Shahidi wa Yehova, alijitolea kuchapa plan na kusaidia katika kazi ya kujenga bila kuomba feza.
Kisha kutumika pamoja na Mashahidi wa Yehova katika kazi hiyo ya ujenzi, Baltasar alisadiki kwamba amepata dini ya kweli. Alibatizwa tarehe 22 Mwezi wa 7, 1955; na Paulina bibi yake akabatizwa muda mufupi kisha. Watoto wao wote wanamutumikia pia Yehova kwa uaminifu. Baltasar, Jr., mutoto yake mwanaume, ametegemeza kazi ya kuhubiri katika dunia yote kwenye Beteli ya Brooklyn kwa muda wa miaka 49; na sasa ni ndugu wa Halmashauri ya Tawi ya États-Unis.c
Wakati tulianza kufanya mikusanyiko katika San Salvador, Ndugu Perla alitusaidia kupata ruhusa ya kutumia jumba kubwa la kufanyia mazoezi. Mwanzoni, hatukuwa wengi sana; lakini, Yehova alipoendelea kutubariki, tuliendelea kuongezeka kila mwaka mupaka kufikia kujaza jumba hilo. Tulifikia hata kukosa fasi. Kwenye mikusanyiko hiyo, nilikutana na watu wengi ambao nilijifunza nao Biblia. Wazia namna nilijisikia wakati wanafunzi wangu wa kwanza-kwanza walinionyesha watu ambao wao pia walifundisha Biblia, ambao walitoka tu kubatizwa.
Kwenye mukusanyiko moja, ndugu fulani alinikaribia na kusema kwamba alitaka kuniomba huruma. Sikumukumbuka na nilitaka kujua kama yeye ni nani. Alisema hivi: “Niko mumoja wa watoto ambao waliwatupia majiwe katika muji wa Santa Ana.” Na aliniambia kwamba sasa yeye ni Shahidi wa Yehova. Nilifurahi sana. Mazungumuzo hayo yalinihakikishia kwamba utumishi wa wakati wote ndio kazi nzuri zaidi ambayo Mukristo anapaswa kuchagua.
MAAMUZI YENYE KUFURAHISHA SANA
Niliendelea kuwa misionere katika El Salvador kwa muda wa miaka karibu 29; nilianzia katika muji wa Santa Ana, kisha nikaenda katika muji wa Sonsonate, kisha tena nikaenda katika muji wa Santa Tecla, na mwishowe katika San Salvador. Katika mwaka wa 1975, kisha kufikiri sana katika sala, niliamua kuacha kazi ya umisionere na nikarudi katika muji wa Spokane. Iliomba nisaidie wazazi wangu waaminifu ambao walikuwa wamezeeka.
Baba alikufa katika mwaka wa 1979; kisha hapo, niliendelea kumushugulikia mama ambaye aliendelea kuwa muzaifu kimwili na ambaye hangeweza kufanya jambo lolote. Mama aliishi tena miaka munane, kisha akakufa wakati alikuwa na miaka 94. Wakati huo mugumu, nilianza kuchoka kimwili na kiakili. Huzuni ambayo nilikuwa nayo iliniletea upele wenye kuleta maumivu makali sana. Lakini nilipata nguvu ya kuvumilia jaribu hilo kupitia sala na musaada wa Yehova. Ni kama vile Yehova alikuwa ananiambia hivi: ‘Hata wakati wa kichwa chenye invi . . . , mimi mwenyewe nitakuchukua na nitakubeba na kukuponyosha.’—Isa. 46:4.
Katika mwaka wa 1990, nilihamia Omak, Washington. Huko, nilisaidia pia katika eneo la luga ya Kihispania, na nilisaidia watu wengi kufikia ubatizo. Katika Mwezi wa 11, 2007, singeweza tena kushugulikia nyumba yangu iliyokuwa katika Omak; kwa hiyo, nilihamia katika nyumba ya kulipia karibu na muji wa Chelan, Washington. Huko, ndugu na dada wa kutaniko la Kihispania wamekuwa wananishugulikia tangu wakati nilifika katika kutaniko lao; niko mwenye shukrani sana kwao. Kwa sababu mimi ndiye shahidi muzee-muzee katika kutaniko hilo, ndugu na dada wananiona kuwa “tate ao nkambo” yao.
Niliamua kubaki bila kuolewa na kutokuwa na familia ili niweze kupitisha wakati mwingi katika mahubiri “bila kukengeushwa.” Hata hivyo, niko na watoto wengi wa kiroho. (1 Kor. 7:34, 35) Nilijiambia kwamba katika dunia hii siwezi kupata kila kitu. Kwa hiyo, nimetia naziri yangu ya kumutumikia Yehova kwa moyo wote pa nafasi ya kwanza. Katika dunia mupya, nitakuwa na wakati mwingi wa kufurahia mambo mengine mengi mazuri. Ninapenda sana Zaburi 145:16, ambayo inatuhakikishia kwamba Yehova ‘atatosheleza tamaa ya kila kitu kilicho hai.’
Leo niko na miaka 91, lakini kwa kiasi fulani, ningali na afya nzuri; kwa hiyo, ninaendelea kuwa painia. Kazi ya upainia inanisaidia niendelee kujisikia kama kijana katika moyo wangu, na inanifanya niendelee kuwa na kusudi katika maisha. Wakati nilifika katika El Salvador, kazi ya kuhubiri ilikuwa imetoka tu kuanza. Hata kama Shetani anaendelea kupinga kazi hiyo, leo inchi hiyo iko na wahubiri zaidi ya 39000. Jambo hilo limetia nguvu imani yangu. Bila shaka, Yehova anatumia roho yake takatifu ili kutegemeza kazi ambayo watu wake wanafanya kwa bidii!
a Ona Kitabu cha Mwaka cha Mashahidi wa Yehova cha 1981, ukurasa wa 44-46 cha Kifaransa.
b Ona Kitabu cha Mwaka wa 1981, ukurasa wa 41-42 cha Kifaransa
c Ona Kitabu cha Mwaka wa 1981, ukurasa wa 65-67, 73-74 cha Kifaransa