Ninakuwa “Mambo Yote kwa Watu wa Namna Zote” DENTON HOPKINSON

MBELE jambo hilo litokee, nilikuwa tayari ninapendezwa na kweli. Mama yangu alipata vichapo fulani vyenye kuzungumuzia Biblia, na nilifurahia vichapo hivyo. Nilipenda zaidi sana picha. Baba yangu hakupenda mama yangu aniambie mambo yenye alikuwa anajifunza. Lakini, nilipenda kujua mengi na nilikuwa ninauliza maulizo; kwa hiyo, alikuwa anajifunza na mimi wakati baba yangu hakukuwa nyumbani. Kwa hiyo, mimi pia niliamua kutoa maisha yangu kwa Yehova. Nilibatizwa katika muji wa Blackpool, Uingereza, katika mwaka wa 1943 wakati nilikuwa na miaka kumi.

Kuanzia wakati huo, mimi na mama yangu tulikuwa tunaenda pamoja katika mahubiri kwa ukawaida. Tulikuwa tunatumia fono ili kuhubiri wakati huo. Zilikuwa kubwa na zilikuwa na uzito wa karibu kilo ine na nusu. Wazia tu namna kijana mudogo kama mimi, alikuwa anajikaza kubeba fono hiyo!

Wakati nilikuwa na miaka 14, nilikuwa tayari na tamaa ya kuwa painia. Mama yangu aliniambia kama nilipaswa kwanza kuzungumuza na mutumishi wa akina ndugu (anaitwa sasa mwangalizi wa muzunguko). Alinishauria kama nijikaze kujifunza kazi fulani yenye ingenisaidia katika kazi ya upainia. Kwa hiyo, nilifanya hivyo. Kisha kutumika kwa miaka mbili, niliuliza mwangalizi mwingine wa muzunguko ikiwa ningeweza kufanya kazi ya upania. Alisema, “Hakuna shida!”

Kwa hiyo, katika Mwezi wa 4 mwaka wa 1949, mimi na mama yangu tuliachana na vitu vyetu vyote vyenye vilikuwa katika nyumba na tulihamia Middleton, karibu na muji wa Manchester, kwenye tulianza kufanya kazi ya upainia. Kisha miezi ine, nilichagua ndugu mumoja painia ili tufanye pamoja kazi ya upainia. Biro ya tawi ilituomba tuhamie katika kutaniko lenye lilitokea tu kuanzishwa katika Irlam. Mama yangu alifanya kazi ya upainia pamoja na dada mumoja wa kutaniko lingine.

Nilikuwa tu na miaka 17, lakini mimi na painia mwenzangu tulipewa daraka la kuongoza mikutano kwa sababu kulikuwa hesabu kidogo tu ya ndugu wenye kustahili katika kutaniko hilo la mupya. Kisha, nilihamia katika kutaniko la Buxton, kutaniko hilo lilikuwa na hesabu kidogo sana ya wahubiri na lilikuwa na lazima ya musaada. Mambo hayo yalinitayarisha kwa ajili ya migawo ya wakati unaokuja.

Katika mwaka wa 1951, nilijaza ombi la kusoma Masomo ya Gileadi. Kisha, katika Mwezi wa 12 mwaka wa 1952, niliitwa ili nitumike katika jeshi. Niliomba nisiingie katika kazi ya jeshi kwa sababu nilikuwa mutumishi wa wakati wote, lakini tribinali ilikataa ombi langu na kunihukumu kifungo cha miezi sita katika gereza. Wakati nilikuwa katika gereza, nilipata mualiko wa kusoma darasa la 22 la Masomo ya Gileadi. Katika Mwezi wa 7 mwaka wa 1953, kisha tu kuachiliwa, nilisafiri katika mashua yenye kuitwa Georgic na kuenda New York.

Kisha tu kufika huko, nilihuzuria Mukusanyiko wa La société du monde nouveau wa mwaka wa 1953. Kisha nilisafiri katika treni ili kuenda South Lansing, New York, mahali kwenye masomo hayo yalifanyika. Nilikuwa tu ninatoka katika gereza; kwa hiyo, nilikuwa na feza kidogo. Wakati nilishuka katika treni, nilikamata bisi ili kuenda South Lansing, lakini nilipaswa kujikopesha senti 25 za feza kwa mutu mwengine mwenye tulisafiri pamoja naye.

Kwenye Masomo ya Gileadi tulipata mazoezi ya ajabu yenye kutusaidia tukuwe “mambo yote kwa watu wa namna zote.” (1 Wakorintho 9:22) Paul Bruun, Raymond Leach, na mimi tulipewa mugawo wa kuenda Ufilipino, lakini tulipaswa kungojea viza zetu kwa miezi fulani. Kisha tulisafiri katika mashua ili kuenda Rotterdam, Pays-Bas. Kisha hapo, tulivuka Bahari ya Mediterania, Mufereji wa Suez, na Bahari ya India ili kuenda Malaysia na kisha Hong Kong. Mwishowe, kisha kufanya siku 47 katika bahari, tulifika Manila tarehe 19 Mwezi wa 11, 1954.

Huko, tulipaswa kuzoea desturi ya mupya, inchi ya mupya, na luga ya mupya. Lakini mwanzoni, sisi watatu tulipewa mugawo wa kutumika katika kutaniko la Quezon City, kwenye watu wengi walikuwa wanasema Kiingereza. Kwa hiyo, kisha miezi sita, tulijua tu maneno kidogo ya luga ya Tagalog. Mugawo mwengine wenye tungepata ungebadilisha jambo hilo.

Siku moja katika Mwezi 5 mwaka wa 1955, wakati tulitoka katika mahubiri na kurudia nyumbani, mimi na Ndugu Leach tulipata barua zenye zilionyesha kama tulipewa mugawo wa kuwa waangalizi wa muzunguko. Nilikuwa na miaka 22 tu, lakini katika mugawo huo ningejifunza njia za mupya za “kuwa mambo yote kwa watu wa namna zote.”

Kwa mufano, hotuba yangu ya kwanza ya watu wote nikiwa mwangalizi wa muzunguko, niliitoa inje ya duka katika kijiji fulani. Wakati huo katika Ufilipino, hotuba za watu wote zilikuwa kabisa zinatolewa mahali pa watu wengi! Wakati nilitembelea makutaniko mbalimbali katika muzunguko, nilitoa hotuba katika nyumba ndogo-ndogo kwenye watu wanapumuzikia, kwenye masoko, mbele ya majumba ya watu wote, kwenye viwanja vya basketball, katika bustani, na mara nyingi pembeni ya barabara. Wakati tu tulifika katika San Pablo City, sikuweza kutoa hotuba yangu kwenye soko kwa sababu ya mvua kali yenye ilikuwa inanyesha. Kwa hiyo, niliomba ndugu wenye kuwa na madaraka ili nitoe hotuba hiyo katika Jumba la Ufalme. Kisha, ndugu hao waliuliza ikiwa wangeripoti hotuba hiyo kuwa mukutano wa watu wote, kwa sababu haikutolewa mahali pa watu wengi!

Niliishi sikuzote katika nyumba za ndugu. Hata kama nyumba hizo hazikukuwa na vitu vingi, zilikuwa safi. Mara nyingi nilikuwa ninalala juu ya mukeka (kilako) wenye kutandikwa juu ya mbao. Nafasi moja tu ya kunawia maji ilikuwa inje, kwenye watu wote wangeweza kuniona; kwa hiyo, nilijifunza kunawa kwa njia yenye kuleta heshima. Nilisafiri katika bisi na wakati fulani katika mashua ili kuenda kwenye visiwa vingine. Katika miaka yangu yote ya utumishi, sikukuwa hata siku moja na motokari yangu mwenyewe.

Nilijua luga ya Tagalog, hata kama sikujifunza luga hiyo kwenye masomo. Nilijifunza luga hiyo kwa kusikiliza namna ndugu na dada wanazungumuza katika mahubiri na kwenye mikutano. Ndugu walikuwa tayari kunisaidia nijifunze, na nilikuwa mwenye shukrani kwa ajili ya uvumilivu wao na mashauri yao yenye kutoka katika moyo.

Kadiri wakati ulipita, nilipaswa kufanya mabadiliko mengine zaidi kwa sababu ya migawo ya mupya. Katika mwaka wa 1956, wakati Ndugu Nathan Knorr alitutembelea, tulikuwa na mukusanyiko wa kitaifa. Nilipewa mugawo wa kuzungumza na vituo mbalimbali vya kutangaza habari. Sikukuwa na uzoefu katika kazi hiyo, lakini wengine walinisaidia kujifunza. Kisha miezi fulani, tulifanya mukusanyiko mwingine wa kitaifa, na nilipewa mugawo wa kuwa mwangalizi wa mukusanyiko huo. Ndugu Frederick Franz, kutoka kwenye makao makubwa, alitutembelea na nilijifunza mambo mengi kutoka kwake. Wakati Ndugu Franz alitoa hotuba ya watu wote, alikuwa anavaa barong Tagalog, nguo za asili za inchi ya Ufilipino. Jambo hilo lilifurahisha sana ndugu na dada wa inchi hiyo, na lilinifundisha nikuwe tayari kujipatanisha na hali ya watu.

Nilipaswa kufanya mabadiliko mengi zaidi wakati nilipewa mugawo wa kuwa mwangalizi wa wilaya. Wakati huo, tulionyesha watu filme Le bonheur de la société du Monde Nouveau. Karibu kila wakati, tulikuwa tunaonyesha filme hiyo inje mahali pa watu wengi; kwa hiyo, wakati fulani vidudu vilikuwa vinatusumbua. Vidudu hivyo vilikuwa vinafuata mwangaza wa chombo cha kutumia ili kuonyeshea filme (projecteur), na vilikuwa vinabana katika chombo hicho. Ilikuwa kazi kubwa kusafisha chombo hicho kisha kuonyesha watu filme! Haikukuwa vyepesi kupanga matukio hayo, lakini lilikuwa jambo lenye kufurahisha kuona watu wanakuja na kujifunza juu ya tengenezo la Yehova la duniani pote.

Mapadri wa dini ya Katoliki katika maeneo fulani walichochea wakubwa wa inchi ili wasitupatie ruhusa ya kufanya mikusanyiko. Walikuwa pia wanapiga kengele za kanisa kila wakati musemaji alikuwa anatoa hotuba karibu na makanisa yao ili watu wasisikie mambo yenye musemaji alikuwa anasema. Hata kama walifanya hivyo, watu waliendelea kujifunza kweli, na leo, wengi katika maeneo hayo wanamuabudu Yehova.

Katika mwaka wa 1959, nilipewa mugawo wa kutumika kwenye biro ya tawi. Kutumika huko, kulinifundisha mambo mengi. Kisha wakati fulani, niliombwa kutembelea inchi zingine nikiwa mwangalizi wa eneo. Katika safari moja, nilijuana na Janet Dumond, mwenye alikuwa misionere katika inchi ya Thailande. Tuliandikiana barua kwa wakati fulani, na kisha tulioana. Kwa miaka 51, tumemutumikia Yehova pamoja kwa furaha.

Nimefurahi kutembelea watu wa Yehova katika inchi 33. Niko mwenye shukrani sana kuona kama migawo yangu ya kwanza-kwanza ilinisaidia kujifunza namna ya kuishi na watu wa desturi tofauti na hali mbalimbali za maisha! Kutembelea inchi hizo mbalimbali kulinisaidia kuelewa waziwazi kama Yehova anapenda watu wa namna zote.​—Matendo 10:34, 35.

Mimi na Janet tumefurahi kutumika pamoja na ndugu na dada katika Ufilipino, na tunaendelea kutumika kwenye biro ya tawi katika Quezon City. Sasa, hesabu ya wahubiri iko kubwa mara kumi kuliko wakati nilianza kutumika hapa kumepita miaka 60. Hata kama kumepita miaka yote hiyo, ninaendelea kuwa tayari kufanya mabadiliko kulingana na mambo yenye Yehova ananiomba. Kwa mufano, kwa sababu ya mabadiliko yenye yamefanywa hivi karibuni katika tengenezo, tulipaswa kuwa tayari kufanya mabadiliko zaidi.

Tumefanya yetu yote ili kufuata muongozo wa Yehova, na hilo limetuletea maisha yenye furaha zaidi. Tumejikaza pia kufanya mabadiliko yoyote yenye tulipaswa kufanya ili kutumikia muzuri ndugu na dada zetu. Kwa kweli, kwa kadiri Yehova anapenda, tumeazimia “kuwa mambo yote kwa watu wa namna zote.”