‘வழக்கத்திற்கும் அதிகமான கவனம் செலுத்துங்கள்’
“நாம் ஒருபோதும் வழிவிலகிப் போகாதபடிக்கு, கேட்கும் காரியங்களுக்கு வழக்கத்திற்கும் அதிகமான கவனம் செலுத்த வேண்டியது அவசியம்.”—எபிரெயர் 2:1, NW.
1. கவனச்சிதறலால் எவ்வாறு விபரீதம் விளையலாம் என்பதற்கு உதாரணம் தருக.
ஐக்கிய மாகாணங்களில் மட்டுமே, ஒவ்வொரு ஆண்டும் சுமார் 37,000 பேர் சாலை விபத்துக்களில் இறக்கின்றனர். டிரைவர்கள் சாலைமீது அதிக கவனம் செலுத்தினால் இவ்வளவு பேர் உயிரிழக்க மாட்டார்கள் என நிபுணர்கள் சொல்கின்றனர். படங்களையும் விளம்பர பலகைகளையும் பார்ப்பதால் அல்லது செல் போன் உபயோகிப்பதால் சில டிரைவர்களின் கவனம் சிதறுகிறது. வண்டி ஓட்டும்போதே சாப்பிடுவதில் மூழ்கிவிடும் டிரைவர்களும் உண்டு. இந்த எல்லா சந்தர்ப்பங்களிலும், கவனச்சிதறலால் விபரீதம் விளையலாம்.
2, 3. எபிரெய கிறிஸ்தவர்களுக்கு பவுல் என்ன அறிவுரை வழங்கினார், அது ஏன் பொருத்தமாக இருந்தது?
2 வாகனங்கள் கண்டுபிடிக்கப்படுவதற்கு கிட்டத்தட்ட 2,000 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு, சில எபிரெய கிறிஸ்தவர்களுக்கு விபரீத விளைவுகளை ஏற்படுத்திய ஒருவித கவனச்சிதறலைக் குறித்து அப்போஸ்தலன் பவுல் குறிப்பிட்டார். உயிர்த்தெழுப்பப்பட்ட இயேசு கிறிஸ்து கடவுளுடைய வலது பாரிசத்தில் வீற்றிருப்பதால் தேவதூதர்கள் அனைவருக்கும் மேலாக உயர்த்தப்பட்டிருக்கிறார் என்பதை பவுல் வலியுறுத்தினார். அதன்பின், “இதனால்தான் நாம் ஒருபோதும் வழிவிலகிப் போகாதபடிக்கு, கேட்கும் காரியங்களுக்கு வழக்கத்திற்கும் அதிகமான கவனம் செலுத்த வேண்டியது அவசியம்” என்று அவர் குறிப்பிட்டார்.—எபிரெயர் 2:1, NW.
3 எபிரெய கிறிஸ்தவர்கள் இயேசுவைக் குறித்து ‘கேட்ட காரியங்களுக்கு வழக்கத்திற்கும் அதிகமான கவனம் செலுத்த வேண்டியது’ ஏன் அவசியமாக இருந்தது? ஏனெனில் இயேசு பூமியை விட்டுச்சென்று சுமார் 30 வருடங்கள் ஆகியிருந்தன. எஜமானர் இல்லாததால் சில எபிரெய கிறிஸ்தவர்கள் உண்மையான விசுவாசத்தை விட்டு வழிவிலகிச் செல்ல ஆரம்பித்தனர். தாங்கள் முன்பு கடைப்பிடித்து வந்த யூத வணக்கமுறையின் மீது அவர்களுடைய கவனம் திரும்பியது.
அவர்கள் கூர்ந்த கவனம் செலுத்த வேண்டியிருந்தது
4. யூத மதத்திற்கே திரும்பிவிட வேண்டுமென்ற தூண்டுதல் ஏன் சில எபிரெய கிறிஸ்தவர்களுக்கு ஏற்பட்டிருக்கலாம்?
4 யூத மதத்திற்கே திரும்பிவிட வேண்டுமென்ற தூண்டுதல் ஏன் ஒரு கிறிஸ்தவருக்கு ஏற்பட்டிருக்கலாம்? நியாயப்பிரமாண சட்டத்தை அடிப்படையாகக் கொண்ட வணக்கமுறையில் காணக்கூடிய காரியங்கள் இருந்தன. மக்களால் ஆசாரியர்களைப் பார்க்க முடிந்தது, தகன பலிகளை முகர முடிந்தது. ஆனால் கிறிஸ்தவ மதமோ சில அம்சங்களில் மிகவும் வேறுபட்டிருந்தது. கிறிஸ்தவர்களுக்கு பிரதான ஆசாரியராக இயேசு கிறிஸ்து இருந்தார், ஆனால் அவர் 30 ஆண்டுகளாக பூமியில் காணப்படவில்லை. (எபிரெயர் 4:14) அவர்களுக்கு ஓர் ஆலயம் இருந்தது, ஆனால் அதன் பரிசுத்த ஸ்தலம் பரலோகமாக இருந்தது. (எபிரெயர் 9:24) நியாயப்பிரமாணத்தின்படி சரீர விருத்தசேதனம் தேவைப்பட்டது, ஆனால் கிறிஸ்தவ விருத்தசேதனமோ “ஆவியின்படி இருதயத்தில்” உண்டானதாக இருந்தது. (ரோமர் 2:29) ஆகவே எபிரெய கிறிஸ்தவர்களுக்கு, கிறிஸ்தவம் உணர்வுக்கு எட்டாததாக தோன்ற ஆரம்பித்திருக்கலாம்.
5. இயேசுவினால் ஏற்படுத்தப்பட்ட வணக்கமுறை நியாயப்பிரமாண வணக்கமுறையைக் காட்டிலும் மேன்மையானது என்பதை பவுல் எப்படி காட்டினார்?
5 கிறிஸ்துவால் ஏற்படுத்தப்பட்ட வணக்கமுறை சம்பந்தமாக மிக முக்கியமான ஒரு விஷயத்தை எபிரெய கிறிஸ்தவர்கள் உணர வேண்டியிருந்தது. அது பார்க்க முடிந்த காரியங்களைவிட விசுவாசத்தை அடிப்படையாகக் கொண்டிருந்தது. இருந்தாலும், தீர்க்கதரிசியாகிய மோசேயின் மூலம் கொடுக்கப்பட்ட நியாயப்பிரமாணத்தைவிட மேலானதாக இருந்தது. “காளை வெள்ளாட்டுக்கடா இவைகளின் இரத்தமும், தீட்டுப்பட்டவர்கள்மேல் தெளிக்கப்பட்ட கடாரியின் சாம்பலும், சரீர சுத்தியுண்டாகும்படி பரிசுத்தப்படுத்துமானால், நித்திய ஆவியினாலே தம்மைத்தாமே பழுதற்ற பலியாக தேவனுக்கு ஒப்புக்கொடுத்த கிறிஸ்துவினுடைய இரத்தம் ஜீவனுள்ள தேவனுக்கு ஊழியஞ் செய்வதற்கு உங்கள் மனச்சாட்சியைச் செத்த கிரியைகளறச் சுத்திகரிப்பது எவ்வளவு நிச்சயம்!” என பவுல் எழுதினார். (எபிரெயர் 9:13, 14) ஆம், இயேசு கிறிஸ்துவின் மீட்கும் பலியில் வைக்கும் விசுவாசத்தின் மூலம் கிடைக்கும் மன்னிப்பு, நியாயப்பிரமாணத்தின்கீழ் செலுத்தப்பட்ட பலிகள் அளித்த மன்னிப்பைக் காட்டிலும் பல விதங்களில் மிக மேன்மையானது.—எபிரெயர் 7:26-28.
6, 7. (அ) என்ன சூழ்நிலையால் எபிரெய கிறிஸ்தவர்கள், தாங்கள் ‘கேட்ட காரியங்களுக்கு வழக்கத்திற்கும் அதிகமான கவனம் செலுத்த’ வேண்டியது அவசரத் தேவையாக இருந்தது? (ஆ) எபிரெயர்களுக்கு பவுல் கடிதம் எழுதியபோது எருசலேமின் அழிவிற்கு இன்னும் எவ்வளவு காலம் இருந்தது? (அடிக்குறிப்பைக் காண்க.)
6 எபிரெய கிறிஸ்தவர்கள் இயேசுவைப் பற்றி கேட்ட காரியங்களுக்கு கூர்ந்த கவனம் செலுத்த வேண்டியிருந்ததற்கு வேறொரு காரணமும் இருந்தது. எருசலேம் அழிக்கப்படுமென இயேசு முன்னறிவித்திருந்தார். “உன்னைச் சந்திக்குங்காலத்தை நீ அறியாமற்போனபடியால், உன் சத்துருக்கள் உன்னைச் சூழ மதில்போட்டு, உன்னை வளைந்துகொண்டு, எப்பக்கத்திலும் உன்னை நெருக்கி, உன்னையும் உன்னிலுள்ள உன் பிள்ளைகளையும் தரையாக்கிப்போட்டு, உன்னிடத்தில் ஒரு கல்லின்மேல் ஒரு கல்லிராதபடிக்குச் செய்யும் நாட்கள் உனக்கு வரும்” என்று கூறினார்.—லூக்கா 19:43, 44.
7 இது எப்போது நடக்கவிருந்தது? அந்த நாளையும் நாழிகையையும் இயேசு வெளிப்படுத்தவில்லை. மாறாக, “எருசலேம் சேனைகளால் சூழப்பட்டிருப்பதை நீங்கள் காணும்போது, அதின் அழிவு சமீபமாயிற்றென்று அறியுங்கள். அப்பொழுது யூதேயாவிலிருக்கிறவர்கள் மலைகளுக்கு ஓடிப்போகவும், எருசலேமிலிருக்கிறவர்கள் வெளியே புறப்படவும், நாட்டுப்புறங்களிலிருக்கிறவர்கள் நகரத்தில் பிரவேசியாமலிருக்கவும் கடவர்கள்” என்ற அறிவுரையை வழங்கினார். (லூக்கா 21:20, 21) இயேசு அவ்வார்த்தைகளை சொல்லி 30 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, எருசலேமிலிருந்த கிறிஸ்தவர்கள் சிலர் தங்கள் அவசர உணர்வை இழந்தனர், அவர்களது கவனம் சிதறியது. அடையாள அர்த்தத்தில், சாலை மீதிருந்த அவர்களது கவனம் திசைதிரும்பிவிட்டதாக சொல்லலாம். அவர்கள் தங்கள் எண்ணத்தை மாற்றிக்கொள்ளவில்லை என்றால் விபரீதம் நிச்சயம். அவர்கள் நம்பினார்களோ இல்லையோ எருசலேமின் அழிவு வாசலருகே காத்திருந்தது!a பவுலின் அறிவுரை, எருசலேமில் ஆவிக்குரிய தூக்கத்திலிருந்த கிறிஸ்தவர்களை விழித்துக்கொள்ள வைக்கும் எச்சரிப்பொலியாக அமைந்தது.
இன்று “வழக்கத்திற்கும் அதிகமான கவனம்” செலுத்துதல்
8. நாம் ஏன் கடவுளுடைய வார்த்தையின் சத்தியங்களுக்கு “வழக்கத்திற்கும் அதிகமான கவனம் செலுத்த” வேண்டும்?
8 முதல் நூற்றாண்டு கிறிஸ்தவர்களைப் போல் நாம் கடவுளுடைய வார்த்தையின் சத்தியங்களுக்கு “வழக்கத்திற்கும் அதிகமான கவனம் செலுத்த” வேண்டும். ஏன்? ஏனெனில் நாமும் விரைவில் ஓர் அழிவை சந்திக்கவிருக்கிறோம்; அது ஒரு தேசத்திற்கு மட்டுமல்ல, இந்த முழு காரிய ஒழுங்குமுறைக்கே வரவிருக்கும் ஓர் அழிவு. (வெளிப்படுத்துதல் 11:18; 16:14, 16) யெகோவா குறிப்பாக எந்த நாளில் அல்லது நாழிகையில் இந்த நடவடிக்கையை எடுப்பார் என்பது நமக்கு தெரியாதுதான். (மத்தேயு 24:36) இருந்தாலும் நாம் “கடைசி நாட்களில்” வாழ்கிறோம் என்பதை தெளிவாக சுட்டிக்காட்டும் பைபிள் தீர்க்கதரிசனங்களின் நிறைவேற்றத்தை கண்கூடாக காண்கிறோம். (2 தீமோத்தேயு 3:1-5) ஆகவே, நம் கவனத்தை திசைதிருப்பும் எந்த காரியத்தைக் குறித்தும் நாம் எச்சரிக்கையாக இருக்க வேண்டும். கடவுளுடைய வார்த்தைக்கு கவனம் செலுத்தி, மிகுந்த அவசர உணர்வை காத்துக்கொள்ள வேண்டும். அப்போதுதான், ‘நிகழப்போகும் அனைத்திலிருந்தும் தப்பிப்போம்.’—லூக்கா 21:36, பொ.மொ.
9, 10. (அ) ஆவிக்குரிய காரியங்களுக்கு நாம் கவனம் செலுத்துவதை எப்படி காட்டலாம்? (ஆ) கடவுளுடைய வார்த்தை எவ்வாறு ‘நம் பாதைக்கு வெளிச்சமாகவும் நம் கால்களுக்குத் தீபமாகவும்’ இருக்கிறது?
9 முக்கியத்துவம் வாய்ந்த இந்தக் காலத்தில், நாம் ஆவிக்குரிய காரியங்களுக்கு “வழக்கத்திற்கும் அதிகமான கவனம்” செலுத்துவதை எப்படிக் காட்டலாம்? கிறிஸ்தவ கூட்டங்களிலும் அசெம்பிளிகளிலும் மாநாடுகளிலும் தவறாமல் கலந்துகொள்வது ஒரு வழியாகும். பைபிளை நாம் ஊக்கமாக படிக்கவும் வேண்டும்; அப்போதுதான் அதன் ஆசிரியராகிய யெகோவாவிடம் நாம் நெருங்கிவர முடியும். (யாக்கோபு 4:8) தனிப்பட்ட படிப்பு, கூட்டங்கள் வாயிலாக நாம் யெகோவாவைப் பற்றிய அறிவை உட்கொண்டால், பின்வருமாறு சொன்ன சங்கீதக்காரனைப் போல் இருப்போம்: “உம்முடைய வசனம் என் கால்களுக்குத் தீபமும், என் பாதைக்கு வெளிச்சமுமாயிருக்கிறது.”—சங்கீதம் 119:105.
10 எதிர்காலத்திற்கான கடவுளுடைய நோக்கங்களைக் குறித்து சொல்கையில் பைபிள் ‘நம் பாதைக்கு வெளிச்சமாக’ இருக்கிறது. அது ‘நம் கால்களுக்குத் தீபமாகவும்’ இருக்கிறது. வேறு வார்த்தைகளில் சொன்னால், வாழ்க்கையின் பிரச்சினைகளை நாம் சந்திக்கையில் அடுத்த அடியை எடுத்து வைக்க அது நமக்கு உதவுகிறது. ஆகவேதான் போதிக்கப்படுவதற்காக உடன் விசுவாசிகளோடு ஒன்றுகூடுகையிலும் கடவுளுடைய வார்த்தையை தனிப்பட்ட விதமாக வாசிக்கையிலும் நாம் “வழக்கத்திற்கும் அதிகமான கவனம் செலுத்த” வேண்டியது அவசியம். நாம் கற்றுக்கொள்ளும் விஷயங்கள் யெகோவாவைப் பிரியப்படுத்தி அவரது இருதயத்தை மகிழ்விக்கும் ஞானமான, பயனுள்ள தீர்மானங்களை எடுக்க நமக்கு உதவும். (நீதிமொழிகள் 27:11; ஏசாயா 48:17) கடவுளுடைய ஆன்மீக ஏற்பாடுகளிலிருந்து மிகச் சிறந்த பயன் பெறும்படி, கூட்டங்களின் போதும் தனிப்பட்ட படிப்பின் போதும் நாம் தொடர்ந்து கவனம் செலுத்தும் நேரத்தை எப்படி அதிகரிக்கலாம்?
கூட்டங்களில் கவனிப்பதை மேம்படுத்துதல்
11. சபைக் கூட்டங்களில் கவனம் செலுத்துவது ஏன் சிலசமயங்களில் சவாலாகிவிடுகிறது?
11 கிறிஸ்தவ கூட்டங்களில் கவனிப்பது சிலசமயம் சவாலாகிவிடுகிறது. குழந்தை அழும்போது அல்லது ஒருவர் பிந்தி வந்து இருக்கையை தேடும்போது நம் கவனம் சுலபமாக திசைதிரும்பிவிடலாம். நாள் முழுவதும் வேலை செய்துவிட்டு செல்வதால் நாம் களைப்பாக இருக்கலாம். மேடையில் பேச்சு கொடுப்பவர் ஆற்றல் வாய்ந்த பேச்சாளராக இல்லாதிருக்கலாம்; ஆகவே நம்மை அறியாமலேயே நம் மனம் அலைபாய ஆரம்பிக்கலாம், அல்லது நாம் தூங்கியும் வழியலாம்! சபைக் கூட்டங்களில் முக்கியமான தகவல் அளிக்கப்படுவதால், நம் கவனிப்புத் திறனை மேம்படுத்த நாம் கடினமாக முயல வேண்டும். ஆனால் இதை எவ்வாறு செய்யலாம்?
12. கூட்டங்களில் கவனம் செலுத்துவதை எது சுலபமாக்கும்?
12 கூட்டங்களுக்கு நாம் நன்கு தயாரித்து சென்றால் கவனம் செலுத்துவது பொதுவாக சுலபம். ஆகவே சிந்திக்கப்போகும் விஷயத்திற்கு முன்கூட்டியே சற்று கவனம் செலுத்த ஏன் நேரம் ஒதுக்கக்கூடாது? அவ்வாரத்திற்குரிய பைபிள் வாசிப்பு பகுதியை ஒவ்வொரு நாளும் வாசித்து தியானிக்க சில நிமிடங்களே எடுக்கும். சற்று திட்டமிட்டால், சபை புத்தகப் படிப்பிற்கும் காவற்கோபுர படிப்பிற்கும்கூட தயாரிக்க நமக்கு நேரம் கிடைக்கும். எப்படிப்பட்ட அட்டவணை போட்டாலும் ஒன்று மட்டும் நிச்சயம்: சபைக் கூட்டங்களில் சிந்திக்கப்படும் தகவலை படித்துவிட்டு செல்வது கவனம் செலுத்த உதவும்.
13. கூட்டங்களில் கலந்தாலோசிக்கப்படும் விஷயங்களை உன்னிப்பாக கவனிக்க எது நமக்கு உதவும்?
13 நன்கு தயாரித்துச் செல்வதோடு, ராஜ்ய மன்றத்தில் முன்வரிசைகளில் அமருவது உன்னிப்பாக கவனிக்க உதவி செய்வதாக சிலர் கண்டிருக்கின்றனர். பேச்சாளரை நேருக்கு நேர் பார்ப்பது, வசனம் வாசிக்கப்படும்போது பைபிளைத் திறந்து பார்ப்பது, குறிப்புகள் எடுத்துக்கொள்வது போன்றவை நம் மனம் அலைபாயாமல் இருப்பதற்கு உதவும். இருந்தாலும், கவனம் செலுத்துவதற்கு நாம் பயன்படுத்தும் எந்தவொரு குறிப்பிட்ட உத்தியையும்விட இருதயத்தைத் தயார்படுத்துவதே மிக முக்கியம். எதற்காக ஒன்றுகூடி வருகிறோம் என்பதை நாம் புரிந்துகொள்ள வேண்டும். நாம் முக்கியமாக யெகோவாவை வணங்குவதற்காகவே உடன் விசுவாசிகளுடன் கூடுகிறோம். (சங்கீதம் 26:12; லூக்கா 2:36, 37) நாம் ஆவிக்குரிய போஷாக்கை பெறும் முக்கிய வழி கூட்டங்களே. (மத்தேயு 24:45-47) அதோடு, “அன்புக்கும் நற்கிரியைகளுக்கும் நாம் ஏவப்படும்படி” வாய்ப்பளிப்பதும் கூட்டங்களே.—எபிரெயர் 10:24, 25.
14. கூட்டத்தை உண்மையில் எது வெற்றி பெறச் செய்கிறது?
14 பேச்சு கொடுத்தவர்களின் போதிக்கும் திறமைகளை அடிப்படையாக வைத்து சிலர் கூட்டங்களின் தரத்தை மதிப்பிடுவர். பேச்சுக்கள் மிக அருமையாக கொடுக்கப்பட்டால், கூட்டம் மிக நன்றாக இருந்ததென நாம் சொல்லலாம். ஆனால் அவை திறம்பட கொடுக்கப்படவில்லையென்றால் கூட்டம் நன்றாகவே இல்லையென்ற முடிவுக்கு நாம் வரலாம். பேச்சு கொடுப்பவர்கள் போதிக்கும் கலையை பயன்படுத்தவும் முக்கியமாக இருதயங்களை எட்டவும் முடிந்தளவு முயல வேண்டும் என்பது உண்மைதான். (1 தீமோத்தேயு 4:16) இருந்தாலும் கேட்டுக்கொண்டிருக்கும் நாம் அளவுக்கு அதிகமாக குறைகாணக் கூடாது. பங்கேற்பவர்களின் போதிக்கும் திறமை முக்கியமென்றாலும் ஒரு கூட்டத்தின் வெற்றிக்கு அது மட்டுமே காரணமில்லை. பேச்சாளர் எவ்வளவு நன்றாக பேச்சு கொடுக்கிறார் என்பதற்கு அல்ல, ஆனால் நாம் எவ்வளவு நன்றாக செவிகொடுத்துக் கேட்கிறோம் என்பதற்கே முக்கிய கவனம் செலுத்த வேண்டுமென்பதை ஒப்புக்கொள்ள மாட்டீர்களா? நாம் கூட்டங்களுக்குச் சென்று, அங்கு சொல்லப்படுபவற்றை கவனித்துக் கேட்கையில், கடவுளை அவருடைய சித்தத்திற்கு இசைவாக வணங்குகிறோம். இதுவே கூட்டத்தை வெற்றி பெறச் செய்கிறது. நாம் கடவுளைப் பற்றி அறிந்துகொள்ள ஆவலாக இருந்தால், பேச்சாளருக்கு திறமை இருக்கிறதோ இல்லையோ கூட்டங்களிலிருந்து பயன் பெறுவோம். (நீதிமொழிகள் 2:1-5) ஆகவே எப்படியும் கூட்டங்களில் “வழக்கத்திற்கும் அதிகமான கவனம் செலுத்த” நாம் தீர்மானமாயிருப்போமாக.
தனிப்பட்ட படிப்பிலிருந்து முழு பயன்பெறுங்கள்
15. படிப்பும் தியானமும் நமக்கு எவ்வாறு பயனளிக்கலாம்?
15 தனிப்பட்ட விதமாக படிக்கையிலும் தியானிக்கையிலும் ‘வழக்கத்திற்கும் அதிகமான கவனம் செலுத்துவதிலிருந்து’ நாம் மிகுந்த பயனடைவோம். பைபிளையும் கிறிஸ்தவ பிரசுரங்களையும் வாசித்து தியானிப்பது, கடவுளுடைய வார்த்தையின் சத்தியங்களை நம் இருதயத்தில் பதியவைக்க சிறந்த வாய்ப்பளிக்கும். இது நாம் சிந்திக்கும் விதத்தையும் செயல்படும் விதத்தையும் பெரிதும் பாதிக்கும். சொல்லப்போனால், யெகோவாவின் சித்தத்தை செய்வதில் இன்பம் காண அது நமக்கு உதவும். (சங்கீதம் 1:2; 40:8) ஆகவே, நம் கவனிப்புத் திறனை வளர்த்துக்கொள்ள வேண்டும்; படிக்கையில் அது நமக்கு பயனளிக்கும். நம் கவனம் மிக எளிதில் கலைக்கப்படலாம்! தொலைபேசி மணி, ஏதோவொரு சப்தம் போன்ற சின்னச் சின்ன தடங்கல்களால் நம் கவனம் சிதறலாம். அல்லது எடுத்தவுடன் வெகு நேரம் தொடர்ந்தாற்போல் படிப்பது நமக்கு கடினமாக இருக்கலாம். ஆவிக்குரிய விதத்தில் போஷிக்கப்பட வேண்டுமென்ற நல்ல எண்ணத்தோடு நாம் உட்காரலாம், ஆனால் கொஞ்ச நேரத்திற்குள் நம் மனம் ஊர் சுற்ற ஆரம்பிக்கலாம். கடவுளுடைய வார்த்தையை தனிப்பட்ட விதமாக படிக்கையில் நாம் எவ்வாறு ‘வழக்கத்திற்கும் அதிகமான கவனம் செலுத்தலாம்’?
16. (அ) தனிப்பட்ட படிப்பிற்கென நாம் அட்டவணை போடுவது ஏன் முக்கியம்? (ஆ) கடவுளுடைய வார்த்தையைப் படிப்பதற்கு நீங்கள் எப்படி நேரத்தை ஒதுக்கியிருக்கிறீர்கள்?
16 ஓர் அட்டவணையை தயாரித்து, படிப்பிற்கு மிகப் பொருத்தமான சூழலை தேர்ந்தெடுப்பது பயனளிக்கும். நம்மில் பெரும்பாலோருக்கு நேரமும் தனிமையும் கிடைப்பது பெரும் பாடு. வேகமான நீரோடையில் அடித்துச் செல்லப்படும் ஒரு குச்சியைப் போல், அவசரகதியான வாழ்க்கையின் அன்றாட காரியங்களால் நீங்கள் அடித்துச் செல்லப்படுவதுபோல் உணரலாம். அடையாள அர்த்தத்தில் நாம் எதிர்நீச்சல் போட்டு, அமைதியென்ற சிறு தீவைத் தேட வேண்டும். படிப்பதற்கான வாய்ப்பு நம்மைத் தேடி வருமென நாம் காத்திருக்க முடியாது. மாறாக, படிப்பிற்கு நாம் நேரத்தை எடுத்துக் கொள்வதன் மூலம் சூழ்நிலையை நம் கட்டுப்பாட்டிற்குள் வைக்க வேண்டும். (எபேசியர் 5:15, 16) சிலர் அதிக தொந்தரவுகள் இல்லாத அமைதலான காலை வேளையில் சற்று நேரத்தை ஒதுக்குகின்றனர். மற்றவர்களுக்கு மாலை வேளை இன்னும் சௌகரியமாக இருக்கிறது. எதுவாயிருந்தாலும், கடவுளையும் அவருடைய குமாரனையும் பற்றிய திருத்தமான அறிவை எடுத்துக்கொள்ளும் முக்கிய தேவையை நாம் புறக்கணிக்கக் கூடாது என்பதே குறிப்பு. (யோவான் 17:3) ஆகவே நாம் தனிப்பட்ட படிப்பிற்கென அட்டவணை போட்டு அதைப் பின்பற்றுவோமாக.
17. தியானம் என்பது என்ன, அது எவ்வாறு நமக்கு பயனளிக்கலாம்?
17 தியானிப்பது—படிப்பின் மூலம் நாம் கற்றிருக்கும் விஷயங்களைக் குறித்து ஆழ்ந்து சிந்திப்பது—அருமதிப்புள்ளது. கடவுளுடைய எண்ணங்களை அச்சிடப்பட்ட பக்கத்திலிருந்து எடுத்து நம் இருதயத்திற்குள் பதிக்க இது உதவுகிறது. பைபிள் அறிவுரையை எவ்வாறு பின்பற்றலாமென புரிந்துகொள்ள தியானம் உதவுகிறது; இவ்வாறு, ‘கேட்கிறவர்களாய் மாத்திரமல்ல, அதின்படி செய்கிறவர்களாயும் இருக்க’ உதவுகிறது. (யாக்கோபு 1:22-25) மேலும், யெகோவாவிடம் இன்னும் நெருங்கிச் செல்லவும் தியானம் உதவுகிறது; ஏனெனில் படிப்பின்போது அவரது குணங்களைப் பற்றியும் அவை படிப்புப் பகுதியில் சிறப்பித்துக் காட்டப்பட்டிருக்கும் விதத்தைப் பற்றியும் சிந்தித்துப் பார்க்க நமக்கு உதவுகின்றன.
18. திறம்பட்ட தியானத்திற்கு என்ன சூழ்நிலைகள் அவசியம்?
18 படிப்பிலிருந்தும் தியானத்திலிருந்தும் நாம் முழுமையாக பயன்பெற, மனதை அலைபாய விடாமல் பார்த்துக்கொள்ள வேண்டும். தியானிக்கும்போது புதிய விஷயங்களுக்கு மனதில் இடமளிக்க, அன்றாட வாழ்க்கையில் கவனத்தைத் திசைதிருப்பும் காரியங்களுக்கு சிறிதும் இடமளிக்கக்கூடாது. இதைச் செய்வதற்கு நேரமும் தனிமையும் அவசியம்; ஆனால் கடவுளுடைய வார்த்தையிலுள்ள ஆவிக்குரிய உணவையும் சத்தியத்தின் தண்ணீரையும் உட்கொள்வது எவ்வளவாய் புத்துணர்ச்சி அளிக்கிறது!
19. (அ) தனிப்பட்ட படிப்பின்போது தொடர்ந்து கவனிக்கும் நேரத்தை அதிகரிக்க எது சிலருக்கு உதவியிருக்கிறது? (ஆ) படிப்பைக் குறித்து நமது மனப்பான்மை எப்படியிருக்க வேண்டும், இந்த முக்கிய செயலிலிருந்து நாம் என்ன நன்மைகளைப் பெறலாம்?
19 நம்மால் அதிக நேரம் தொடர்ந்து கவனம் செலுத்த முடியாததால் சிறிது நேரம் படிப்பதற்குள் மனம் அலைபாய ஆரம்பிக்கிறதென்றால் என்ன செய்வது? முதலில் சிறிது நேரம் மட்டுமே படிக்க ஆரம்பித்து, பிறகு கொஞ்சம் கொஞ்சமாக நேரத்தை அதிகரிப்பதால் கவனிக்கும் திறனை கூட்ட முடிவதாக சிலர் கண்டிருக்கின்றனர். அவசர அவசரமாக படிப்பது அல்ல, ஆனால் போதியளவு நேரம் படிப்பதே நம் விருப்பமாக இருக்க வேண்டும். படிக்கும் விஷயத்தில் மிகுந்த ஆர்வத்தை நாம் வளர்த்துக்கொள்ள வேண்டும். உண்மையும் விவேகமுமுள்ள அடிமை வகுப்பார் வழங்கும் அபரிமிதமான தகவல்களைப் பயன்படுத்தி நாம் கூடுதலாக ஆராய்ச்சி செய்யலாம். “தேவனுடைய ஆழங்களை” உற்று நோக்குவதால் மிகுந்த பயனுண்டு. (1 கொரிந்தியர் 2:10) அப்படி செய்வதால், கடவுளைப் பற்றிய நம் அறிவை அதிகரிக்கவும் பகுத்துணரும் திறமையை வளர்க்கவும் முடியும். (எபிரெயர் 5:14) நாம் கடவுளுடைய வார்த்தையை ஊக்கமாக படிப்பவர்களாக இருந்தால், ‘மற்றவர்களுக்கு போதிக்கவும் போதிய தகுதி’ பெற்றிருப்போம்.—2 தீமோத்தேயு 2:2, NW.
20. யெகோவா தேவனுடன் நாம் எவ்வாறு நெருக்கமான உறவை வளர்த்துக்கொள்ளவும் காத்துக்கொள்ளவும் முடியும்?
20 கிறிஸ்தவ கூட்டங்களில் கலந்துகொள்வதும் தனிப்பட்ட படிப்பில் ஈடுபடுவதும், யெகோவாவுடன் நெருக்கமான உறவை வளர்த்துக்கொண்டு அதை காத்துக்கொள்ள நமக்கு பெரிதும் உதவும். கடவுளிடம் இவ்வாறு சொன்ன சங்கீதக்காரனின் விஷயத்தில் இதுவே உண்மையாக இருந்தது: “உமது வேதத்தில் நான் எவ்வளவு பிரியமாயிருக்கிறேன்! நாள்முழுதும் அது என் தியானம்.” (சங்கீதம் 119:97) ஆகவே கூட்டங்களுக்கும் அசெம்பிளிகளுக்கும் மாநாடுகளுக்கும் தவறாமல் செல்ல எல்லா முயற்சியும் எடுப்போமாக. பைபிளைப் படித்து தியானிப்பதற்கு நேரத்தை வாங்குவோமாக. இவ்வாறு, கடவுளுடைய வார்த்தைக்கு “வழக்கத்திற்கும் அதிகமான கவனம்” செலுத்துவதால் நாம் அபரிமிதமாக ஆசீர்வதிக்கப்படுவோம்.
[அடிக்குறிப்பு]
a எபிரெயர்களுக்கான கடிதம் பெரும்பாலும் பொ.ச. 61-ல் எழுதப்பட்டிருக்கலாம். அப்படியென்றால் சுமார் ஐந்து ஆண்டுகளுக்குப் பிற்பாடுதான் செஸ்டியஸ் காலஸின் சேனைகள் எருசலேமை சூழ்ந்தன. சீக்கிரத்தில் அந்த சேனைகள் பின்வாங்கவே, விழிப்புள்ள கிறிஸ்தவர்களால் தப்பியோட முடிந்தது. அதன்பின் நான்கு வருடங்களுக்குப் பிற்பாடு தளபதி டைட்டஸின் தலைமையில் ரோம சேனைகள் நகரை அழித்தன.
உங்களுக்கு நினைவிருக்கிறதா?
• எபிரெய கிறிஸ்தவர்கள் சிலர் ஏன் உண்மையான விசுவாசத்தைவிட்டு வழிவிலகிச் சென்றனர்?
• கிறிஸ்தவ கூட்டங்களில் நாம் எவ்வாறு உன்னிப்பாக கவனிக்கலாம்?
• தனிப்பட்ட விதமாக பைபிளை படிப்பதிலிருந்தும் தியானிப்பதிலிருந்தும் பயனடைய எது நமக்கு உதவும்?
[பக்கம் 11-ன் படம்]
அண்மையில் எருசலேமுக்கு வரவிருந்த அழிவைக் குறித்து எபிரெய கிறிஸ்தவர்கள் விழிப்பாயிருக்க வேண்டியிருந்தது
[பக்கம் 13-ன் படம்]
கிறிஸ்தவ கூட்டங்களிலிருந்து பயனடைய பிள்ளைகளுக்கு பெற்றோர் உதவலாம்