அற்புத படைப்புகள் யெகோவாவுக்குப் புகழாரம் சூட்டுகின்றன
அபூரண மானிடரின் கற்பனைக்கு எட்டாத அளவுக்கு யெகோவா தேவன் உயர்ந்தவர். வானகத்திலும் வையகத்திலும் காணப்படும் அவர்தம் அற்புத படைப்புகள் அவருக்குப் புகழாரம் சூட்டுகின்றன, நம்மை பிரமிப்பில் ஆழ்த்துகின்றன.—சங்கீதம் 19:1-4.
படைப்பாளரும் பரந்துவிரிந்த அண்டத்தின் பேரரசருமான யெகோவா உரைப்பவற்றை நாம் உன்னிப்பாக கவனித்துக் கேட்பதற்கு அவர் தகுதியானவரே. ஆனால், பூமியிலுள்ள தூசிக்குச் சமமான மானிடரிடம் அவர் பேசுவதாக இருந்தால் நாம் எந்தளவு திகைத்து நிற்போம்! அவர் உங்களிடம் பேசுகிறார், ஒருவேளை ஒரு தேவதூதன் வாயிலாக பேசுகிறார் என வைத்துக்கொள்ளுங்கள். நீங்கள் கட்டாயம் கவனம் செலுத்துவீர்கள், அல்லவா? சுமார் 3,500 வருடங்களுக்கு முன், யோபு என்ற நீதிமானிடம் கடவுள் பேசியபோது அவர் மிக கவனமாகக் கேட்டிருப்பார். மண்ணையும் விண்ணையும் பற்றி யோபுவிடம் கடவுள் விளம்பிய வார்த்தைகளிலிருந்து நாம் என்ன கற்றுக்கொள்ளலாம்?
பூமிக்கு அஸ்திவாரம் போட்டவர் யார், கடலைக் கட்டுப்படுத்துகிறவர் யார்?
சூறாவளியினின்று கடவுள் பேசுகையில், பூமியையும் கடலையும் பற்றி யோபுவிடம் வினவுகிறார். (யோபு 38:1-11; பொது மொழிபெயர்ப்பு) இந்தப் பூமி எவ்வளவு பெரிதாக இருக்க வேண்டுமென எந்தவொரு மானிட கட்டடக்கலைஞனும் தீர்மானிக்கவில்லை, அதை வடிவமைக்க உதவி செய்யவுமில்லை. இந்தப் பூமியை ஒரு கட்டடத்திற்கு ஒப்பிட்டு, யோபுவிடம் கடவுள் இவ்வாறு கேட்கிறார்: “யார் அதன் மூலைக் கல்லை நாட்டியவர்?” எந்த மனிதனுமல்ல! இந்தக் கோளத்தை யெகோவா படைத்த சமயத்தில், தேவபுத்திரர் ஆனந்தத்தில் ஆர்ப்பரித்தார்கள்.
அநாதி கடவுளோடு ஒப்பிட கடல் ஒரு கைக்குழந்தையைப் போன்றது. ஒரு தாய் தன் சேயுக்கு உடை உடுத்துவது போல அவர் தாம் படைத்த கடலுக்கு அடையாள அர்த்தத்தில் ஆடை அணிவிக்கிறார். ‘கருப்பையினின்று உடைப்பெடுத்தது போல் அது ஓட ஆரம்பித்தது.’ கதவுகளையும் தாழ்ப்பாள்களையும் போட்டு கடவுள் அதை அடக்கி வைக்கிறார்; அதன் ஏற்றவற்றங்கள் சூரிய சந்திர ஈர்ப்புவிசைகளால் கட்டுப்படுத்தப்படுகின்றன.
த உவர்ல்ட் புக் என்ஸைக்ளோப்பீடியா இவ்வாறு கூறுகிறது: “காற்றினால்தான் கடலில் பெரும்பாலான அலைகள் உண்டாகின்றன. சிற்றலைகள்முதல் சூறாவளியால் 100 அடிகளுக்கும் (30 மீட்டருக்கும்) மேல் பொங்கியெழும் இராட்சத அலைகள்வரை, காற்றினால்தான் உண்டாகின்றன. . . . காற்று நின்ற பிறகு, கடலில் அலைகள் தொடர்ந்து உருண்டோடிக்கொண்டே இருக்கின்றன. அவை உற்பத்தியான இடத்திலிருந்து வெகுதூரம் பயணிக்கின்றன. அப்போது அவை மென்மையான நீண்ட அலைகளாக மாறுகின்றன. கடைசியில், கரையை அடைந்து மோதுகையில் நுரை தள்ளுகின்றன.” கடவுளின் பின்வரும் ஆணைக்கு கடல் அடிபணிகிறது: “இம்மட்டும் வா, மிஞ்சி வராதே; உன் அலைகளின் பெருமை இங்கே அடங்கக்கடவது.”
வைகறையை துயில் எழுப்புகிறவர் யார்?
அடுத்ததாக, ஒளியின் விளைவுகளையும் மற்ற படைப்புகளையும் பற்றி யோபுவிடம் கடவுள் கேட்கிறார். (யோபு 38:12-18; பொ.மொ.) இரவு பகல் மாறி மாறி வருவதற்கு எந்த மனிதனும் கட்டளையிட முடியாது. துணியின் விளிம்புகளைப் பிடித்து தூசியை உதறிவிடுவதைப் போல், காலைப்பொழுதின் வெளிச்சம் பூமியின் கடைமுனைகளைப் பிடித்து பொல்லாதவர்களை உதறிப்போடுகிறது. ‘மாலை மயங்குகிற வேளையில்’ பாவிகள் தீய செயல்களில் இறங்கலாம். (யோபு 24:15, 16) ஆனால், வைகறை வெளிச்சம் தீயோரைச் சிதறிப்போகச் செய்கிறது.
கடவுளுடைய கரத்தில், காலைப்பொழுதின் வெளிச்சம் முத்திரை பதிக்கும் அச்சு போல் இருக்கிறது, அது பூமியின் மீது விழுகையில் அழகிய முத்திரையைப் பதிக்கிறது. கதிரவனின் ஒளி வண்ண வண்ண நிறங்களை எடுப்பாய்க் காட்ட, பூமி அழகழகான பலவர்ண ஆடைகளை அணிந்திருப்பது போல் காட்சி அளிக்கிறது. இதெல்லாம் யோபுவின் கைவண்ணத்தில் உருவானதுமில்லை; கடலில் கொட்டிக் கிடக்கும் பொக்கிஷங்களைக் கணக்கெடுக்க அதன் ஆழத்தில் அவர் உலவினதுமில்லை. ஏன், கடல்வாழ் உயிரினங்களைப் பற்றி ஆய்வாளர்கள் அறிந்ததும் கைமண் அளவே!
பனிமழைக்கும் ஆலங்கட்டி மழைக்குமுரிய பண்டகசாலைகளின் சொந்தக்காரர் யார்?
எந்தவொரு மனிதனும் வெளிச்சத்துடனோ இருளுடனோகூட வழித்துணையாய் அதன் இருப்பிடம்வரை சென்றதில்லை, அல்லது பனிமழைக்கும் ஆலங்கட்டி மழைக்குமுரிய பண்டகசாலைகளுக்குச் சென்றதில்லை; ‘கலகமும் யுத்தமும் வரும் காலத்திற்காக’ கடவுள் அவற்றை பத்திரமாக வைத்திருக்கிறார். (யோபு 38:19-23) கிபியோனில், யெகோவா தம் எதிரிகளை வீழ்த்துவதற்கு ஆலங்கட்டி மழையை பயன்படுத்தியபோது, ‘இஸ்ரவேல் புத்திரர் பட்டயத்தால் கொன்றவர்களைப் பார்க்கிலும் ஆலங்கட்டி மழையினால் செத்தவர்கள் அதிகமாயிருந்தார்கள்.’ (யோசுவா 10:11) கோகுவின், அதாவது சாத்தானின், தலைமையில் வரும் பொல்லாதவர்களை அழிப்பதற்கு அவர் ஒருவேளை பெரும் ஆலங்கட்டி மழையைப் பயன்படுத்தலாம்.—எசேக்கியேல் 38:18, 22.
ஜூலை 2002-ல் சீனாவிலுள்ள ஹனான் மாகாணத்தில் கோழிமுட்டை அளவில் ஆலங்கட்டிகள் விழுந்தபோது 25 பேர் உயிரிழந்தனர், 200 பேர் காயமுற்றனர். 1545-ல் கடுமையாய் தாக்கிய ஆலங்கட்டி மழையைப் பற்றி இத்தாலியின் சிற்பி பென்வனுட்டோ செலினி இவ்வாறு எழுதினார்: “ஒரு நாள் நாங்கள் லயான்ஸ்ஸிருந்து வெகு தூரத்தில் இருந்தோம். . . . அப்போது டமடமவென இடியிடிக்க ஆரம்பித்தது. . . . அதற்குப் பிறகு வானம் மிகப் பயங்கரமாக முழங்கியது, உலக முடிவே வந்துவிட்டதென நினைத்தேன்; அதனால் குதிரையில் சவாரி செய்வதை கொஞ்ச நேரத்திற்கு நிறுத்தினேன். மழைத்துளிகளுக்குப் பதிலாக ஆலங்கட்டிகள் விழ ஆரம்பித்தன. . . . ஆலங்கட்டிகள் வர வர பெரிதாகி பெரிய எலுமிச்சை அளவுக்கு விழுந்தன. . . . அந்த மழை கொஞ்ச நேரத்திற்குப் பயங்கரமாகக் கொட்டியது, கடைசியில் ஒருவழியாக ஓய்ந்தது. . . . அது எங்கள் உடம்பில் ஏற்படுத்திய கீறல்களையும் காயங்களையும் ஒருவருக்கொருவர் காட்டிக்கொண்டோம். ஆனால் அங்கிருந்து கிட்டத்தட்ட ஒரு மைல் தூரம் போன பிறகு, நாங்கள் பார்த்த காட்சி கொடூரமாக இருந்தது; எங்களுக்கு ஏற்பட்ட பாதிப்பைவிட அது படுபயங்கரமாக இருந்தது. மரங்களெல்லாம் இலைகளின்றி முறிந்து கிடந்தன; வயல்வெளிகளில் மிருகங்கள் செத்து கிடந்தன; மந்தை மேய்ப்பவர்களும் அநேகர் பிணமாக கிடந்தார்கள்; பெரிய பெரிய ஆலங்கட்டிகள் விழுந்து கிடந்ததை நாங்கள் பார்த்தோம். அவை இரண்டு கையும் கொள்ளாதளவுக்கு பெரிதாக இருந்தன.”—ஆட்டோபையாக்ரஃபி (புத்தகம் II, 50), ஹார்வர்ட் கிளாஸிக்ஸ், தொகுதி 31, பக்கங்கள் 352-3.
யெகோவா தமது விரோதிகளை ஒழித்துக்கட்ட பனிமழைக்கும் ஆலங்கட்டி மழைக்குமுரிய பண்டகசாலைகளை திறக்கையில் என்ன நடக்கும்? அவர் தமது நோக்கத்தை நிறைவேற்ற அவற்றை பயன்படுத்துகையில் அவர்கள் தப்பிக்கவே முடியாது.
மழை, பனித்துளி, உறைபனி, பனிக்கட்டி —யாருடைய கைவண்ணங்கள்?
அடுத்ததாக, மழை, பனித்துளி, உறைபனி, பனிக்கட்டி ஆகியவற்றைப் பற்றி யோபுவிடம் யெகோவா கேட்கிறார். (யோபு 38:24-30) மழையை உண்டாக்கிய மாபெரும் படைப்பாளர் அவரே; ‘மனுஷ சஞ்சாரமில்லாத வனாந்தரமும்கூட’ அவர் பொழியச் செய்யும் மழையை அனுபவித்து மகிழ்கிறது. மழை, பனிக்கட்டி, உறைபனி ஆகிய எவற்றிற்கும் மனித தந்தையோ ஈன்றெடுத்தவரோ இல்லை.
நேச்சர் புல்லடின் இவ்வாறு குறிப்பிடுகிறது: “தண்ணீர் உறையும்போது அது விரிவடைவதே [பனிக்கட்டியின்] விசித்திரமான தன்மை, மிக விசேஷித்த தன்மை. . . . குளிர்காலத்தில் பனிக்கட்டி படலம் உருவாகி குளத்தின் மேற்பரப்பில் மிதப்பதால் நீர்வாழ் தாவரங்களும் உயிரினங்களும் (மீன் போன்றவை) தண்ணீருக்கு அடியில் உயிர்வாழ முடிகிறது. ஒருவேளை . . . தண்ணீர் விரிவடைவதற்குப் பதிலாக கெட்டியானால் தண்ணீரைவிட பனிக்கட்டி கனமுள்ளதாகி கீழே மூழ்கிவிடும். இவ்வாறு பனிக்கட்டிகள் பெருமளவில் உருவாகி குளம் முழுவதும் உறைந்துபோகும். . . . உலகில் குளிர் பிரதேசங்களிலுள்ள ஆறு, குளம், ஏரி, ஏன் கடலும்கூட நிரந்தரமாக உறைந்தே போய்விடும்.”
ஆனால், நீர்நிலைகள் உறைந்து போகாதிருப்பதற்கு நாம் எவ்வளவு நன்றியுள்ளவர்களாய் இருக்கிறோம்! யெகோவாவின் கைவண்ணத்தில் உருவான மழையும் பனித்துளியும் பூமியின் தாவரங்களுக்குப் புத்துணர்ச்சி அளிப்பதற்கும் நாம் நிச்சயமாகவே நன்றியுள்ளவர்களாய் இருக்கிறோம்!
வான் சட்டங்களை வகுத்தவர் யார்?
அடுத்து வானத்தைப் பற்றி யோபுவிடம் கடவுள் கேட்கிறார். (யோபு 38:31-33, NW) ப்ளியடிஸ் என பொதுவாக கருதப்படுகிற கீமா விண்மீன் கூட்டத்தில் ஏழு பெரிய நட்சத்திரங்களும் எண்ணற்ற சிறிய நட்சத்திரங்களும் உள்ளன; இது சூரியனிலிருந்து சுமார் 380 ஒளி ஆண்டுகள் தொலைவில் உள்ளது. மனிதனால் ‘கீமா விண்மீன் கூட்டத்தின் பந்தத்தை இணைத்துக் கட்ட’ முடியாது, அதாவது அந்தக் கூட்டத்திலுள்ள நட்சத்திரங்களை ஒன்றுசேர்த்து கட்ட முடியாது. அரியன் விண்மீன் கூட்டம் என பொதுவாக கருதப்படுகிற ‘கெசில் விண்மீன் கூட்டத்தின் கயிறுகளை [எந்த மனிதனாலும்] அவிழ்க்க’ முடியாது. மஸாரோத், ஆஷ் எனும் விண்மீன் கூட்டங்களை—அவற்றின் தற்போதைய பெயர் நமக்குத் தெரியாது—மனிதன் தன்னுடைய கட்டுப்பாட்டுக்குள் வைத்து வழிநடத்த முடியாது. ‘வானத்தின் விதிகளை,’ அதாவது இப்பிரபஞ்சத்தைக் கட்டுப்படுத்துகிற சட்டங்களை மனிதனால் மாற்ற முடியாது.
சூரிய, சந்திர, நட்சத்திரங்களின் இயக்கங்களுக்கு சட்டங்களை வகுத்தவர் கடவுளே. பூமியின் சீதோஷ்ணநிலை, கடலின் ஏற்றவற்றங்கள், வளிமண்டலம் ஆகியவை இந்தச் சூரிய, சந்திர, நட்சத்திரங்களின் கட்டுப்பாட்டில் இருக்கின்றன; பூமியில் ஜீவராசிகளின் வாழ்வுக்கும் அவை துணைபுரிகின்றன. உதாரணத்திற்கு சூரியனை எடுத்துக்கொள்ளுங்கள். இதைப் பற்றி த என்ஸைக்ளோப்பீடியா அமெரிக்கானா (1996 பதிப்பு) இவ்வாறு குறிப்பிடுகிறது: “சூரிய கதிர்கள் பூமிக்கு வெளிச்சத்தையும் வெப்பத்தையும் தருகின்றன, தாவரங்களின் வளர்ச்சிக்கு உறுதுணையாய் இருக்கின்றன, சமுத்திரத்திலும் நீர்நிலைகளிலும் உள்ள தண்ணீர் ஆவியாவதற்கு உதவுகின்றன, காற்று உருவாகுவதற்குக் காரணமாயிருக்கின்றன, பூமியில் உயிர்கள் வாழ்வதற்கு இன்றியமையாத பிற காரியங்களையும் செய்கின்றன.” அதே புத்தகம் தொடர்ந்து இவ்வாறு கூறுகிறது: “சூரிய ஒளியின் பேராற்றலை ஒருவர் புரிந்துகொள்வதற்கு, காற்று, அணைகள், ஆறுகள், இயற்கை எரிபொருள்களான மரம், நிலக்கரி, எண்ணெய் ஆகியவற்றின் சக்தியை சிந்தித்துப் பார்த்தாலே போதும். சூரியனிலிருந்து 15 கோடி கிலோமீட்டர் தொலைவில் இருக்கும் இந்தச் சின்னஞ்சிறு பூமி, இந்த சக்திகள் அனைத்தையும் சூரிய ஒளியிலிருந்து பெற்று சேமித்து வைத்திருக்கிறது.”
மேகங்களில் ஞானம் வைத்தவர் யார்?
மேகங்களைப் பற்றிச் சிந்தித்துப் பார்க்கும்படி யோபுவிடம் யெகோவா சொல்கிறார். (யோபு 38:34-38) ஒரு சிறிய மழை மேகம் உருவாகுவதற்கும் அது தண்ணீரைப் பொழிவதற்கும் மனிதன் கட்டளையிட முடியாது. ஆனால் படைப்பாளர் உருவாக்கிய நீர்சுழற்சியை மனிதன் எந்தளவுக்கு சார்ந்திருக்கிறான் பாருங்கள்!
நீர்சுழற்சி என்பது என்ன? “நீர்சுழற்சியில் நான்கு முக்கிய நிலைகள் உள்ளன: சேமித்தல், ஆவியாதல், பொழிதல், ஆறுகளாதல். தண்ணீர் தற்காலிகமாக நிலத்தில் சேமிக்கப்படுகிறது; கடல், ஆறு, ஏரி, பனிப்படலங்கள், பனியாறுகள் ஆகியவற்றில் சேமிக்கப்படுகிறது. அடுத்து பூமியின் மேற்பரப்பிலிருந்து இது ஆவியாகி, மேகங்களாகிறது; பிறகு மழையாகவோ பனியாகவோ பொழிகையில் மீண்டும் பூமிக்கே திரும்புகிறது; முடிவில் கடலில் சங்கமிக்கிறது அல்லது மறுபடியும் ஆவியாகி வளிமண்டலத்தை அடைகிறது. இப்படி பூமியிலுள்ள தண்ணீர் எல்லாமே இந்த நீர்சுழற்சியில் திரும்பத் திரும்ப எண்ணற்ற முறைகள் சுழன்று வந்திருக்கிறது.”—மைக்ரோசாஃப்ட் என்கார்ட்டா ரெஃபரன்ஸ் லைப்ரரி 2005.
மழை நீரை சுமக்கும் மேகங்கள் வானத்தின் தண்ணீர்க் குடங்களைப் போல் இருக்கின்றன. அவற்றை யெகோவா கவிழ்க்கையில், அவை பெருமழையாய் சொரிகின்றன; அதனால் மண்துகள்கள் சேறாகின்றன, மண்கட்டிகள் ஒன்றோடொன்று ஒட்டிக்கொள்கின்றன. மழையைப் பொழியப்பண்ணவும், பொழியப்பண்ணாதிருக்கவும் யெகோவாவால் முடியும்.—யாக்கோபு 5:17, 18.
மழை பெய்கையில் மின்னலும் உண்டாகிறது; ஆனால் தன் விருப்பத்தை நிறைவேற்ற மனிதனால் அதை உருவாக்க முடியாது. மின்னல்கள் புறப்பட்டுவந்து, “இதோ இங்கேயிருக்கிறோம்” என கடவுளிடம் சொல்வதுபோல் சித்தரிக்கப்பட்டுள்ளது. காம்ப்டன்ஸ் என்ஸைக்ளோப்பீடியா இவ்வாறு குறிப்பிடுகிறது: “மின்னல், வளிமண்டலத்தில் குறிப்பிடத்தக்க இரசாயன மாற்றங்களை ஏற்படுத்துகிறது. வானத்தில் மின்னல் வெட்டுகையில், அது பேரளவான வெப்பத்தைக் கக்குகிறது; இதனால் நைட்ரஜனும் ஆக்ஸிஜனும் ஒன்றிணைந்து நைட்ரேட்டுகளையும் பிற சேர்மங்களையும் உருவாக்குகிறது. இவை மழையுடன் சேர்ந்து பூமியில் இறங்குகின்றன. இவ்விதமாக, வளிமண்டலமானது தாவரங்கள் வளர்வதற்குத் தேவையான ஊட்டச்சத்தை தொடர்ந்து மண்ணுக்கு அளிக்கிறது.” மின்னலைப் பற்றி மனிதன் இன்னும் முழுமையாக அறிந்துகொள்ளவில்லை, ஆனால் கடவுள் அதை நன்கு அறிந்திருக்கிறார்.
அற்புத படைப்புகள் கடவுளுக்குத் துதி சேர்க்கின்றன
சகலத்தையும் உருவாக்கிய படைப்பாளருக்கு அற்புத படைப்புகள் உண்மையிலேயே புகழாரம் சூட்டுகின்றன. (வெளிப்படுத்துதல் 4:11) பூமியையும் விண்வெளியில் உள்ளவற்றையும் பற்றி யெகோவா சொன்ன வார்த்தைகள் யோபுவின் மனதை எந்தளவு தொட்டிருக்கும்!
அற்புத படைப்புகளைக் குறித்து யோபுவிடம் கடவுள் கேட்ட கேள்விகளும் கொடுத்த விளக்கங்களும் இவை மட்டுமே அல்ல. இருந்தாலும், இதுவரை நாம் பார்த்த விஷயங்கள்தானே உணர்ச்சிப்பொங்க இவ்வாறு சொல்லும்படி நம்மை உந்துவிக்கின்றன: “இதோ, தேவன் மகத்துவமுள்ளவர்; நாம் அவரை அறிய முடியாது.”—யோபு 36:26.
[பக்கம் 14-ன் படத்திற்கான நன்றி]
பனித்திவலை: snowcrystals.net
[பக்கம் 15-ன் படங்களுக்கான நன்றி]
ப்ளியடிஸ்: NASA, ESA and AURA/Caltech; மீன்: U.S. Fish & Wildlife Service, Washington, D.C./William W. Hartley