பாடல் 68
வேதனையில் தவிக்கிறவரின் ஜெபம்
அச்சடிக்கப்பட்ட பிரதி
1. யெ-கோ-வா-வே, கெஞ்-சு-கி-றேன்,
என் ஜெ-பம் கே-ளு-மே,
என் ஆ-ழ-மா-ன ர-ணத்-தின் கா-யத்-தை ஆற்-று-மே;
ம-ன-தின் ஆ-சை நி-ரா-சை-யா-ன-தைப் பா-ரு-மே,
ம-யி-லி-ற-கால் வ-ரு-டி நீர் ம-ருந்-தி-டு-மே!
(பல்லவி)
சஞ்-ச-லத்-தை ச-கிக்-க-வே,
சோ-கக் க-டல் தாண்-டி-ட-வே,
ச-கா-ய-மே நீர் செய்-யு-மே,
சக்-தி தா-ரும் என் தெய்-வ-மே!
2. ப-ல-வீ-ன நே-ரத்-தில் பை-பிள்-தான்
என் ப-ல-மே,
பே-ச மு-டி-யா உ-ணர்ச்-சி-யை
வி-வ-ரிக்-கு-மே;
உம் வார்த்-தை-யின் மூ-லம் நம்-பிக்-கை
என்-னில் ஊட்-டு-மே,
உ-ம-தன்-பு என் உள்-ளம் வி-ட
மே-லா-கட்-டு-மே!
(பல்லவி)
சஞ்-ச-லத்-தை ச-கிக்-க-வே,
சோ-கக் க-டல் தாண்-டி-ட-வே,
ச-கா-ய-மே நீர் செய்-யு-மே,
சக்-தி தா-ரும் என் தெய்-வ-மே!
(காண்க: சங். 42:6; 119:28; 2 கொ. 4:16; 1 யோ. 3:20.)