ஓட்டப் பந்தயத்தில் சகிப்புத்தன்மையுடன் ஓடுங்கள்
“நமக்கு நியமிக்கப்பட்டிருக்கிற ஓட்டப் பந்தயத்தில் சகிப்புத்தன்மையுடன் ஓடுவோமாக.”—எபி. 12:1.
1, 2. கிறிஸ்தவ வாழ்க்கையை அப்போஸ்தலன் பவுல் எதற்கு ஒப்பிட்டார்?
வருடாவருடம் பல ஊர்களில் மாரத்தான் ஓட்டப் பந்தயம் நடக்கிறது. இந்தப் பந்தயத்தில் கலந்துகொள்கிற சிறந்த வீரர்களின் ஒரே குறிக்கோள் வெற்றிபெற வேண்டும் என்பதே. பந்தயத்தில் கலந்துகொள்கிற மற்றவர்களுடைய குறிக்கோளோ வேறு. இவர்களைப் பொறுத்தவரை, எல்லைக்கோட்டைத் தொட்டாலே சாதனைதான்!
2 கிறிஸ்தவ வாழ்க்கையை ஓட்டப் பந்தயத்திற்கு பைபிள் ஒப்பிடுகிறது. பூர்வ கொரிந்து பட்டணத்தில் வாழ்ந்த சக கிறிஸ்தவர்களுக்கு எழுதிய முதல் கடிதத்தில் இந்தக் குறிப்பைத்தான் அப்போஸ்தலன் பவுல் சொன்னார். “ஓட்டப் பந்தயத்தில் கலந்துகொள்கிற எல்லாரும் ஓடுவார்கள், ஆனால் ஒருவர் மட்டுமே பரிசைப் பெறுவார் என்று உங்களுக்குத் தெரியாதா? பரிசைப் பெற்றுக்கொள்ளும் விதத்தில் நீங்களும் ஓடுங்கள்” என்று அவர் எழுதினார்.—1 கொ. 9:24.
3. ஓட்டப் பந்தயத்தில் ஒருவர் மட்டுமே பரிசைப் பெறுவார் என பவுல் சொன்னபோது எதை விளக்கினார்?
3 ஒருவர் மட்டுமே பரிசைப் பெறுவார் என்று பவுல் சொன்னபோது ஒரேவொரு கிறிஸ்தவர் மட்டுமே வாழ்வெனும் பரிசைப் பெறுவாரென அர்த்தப்படுத்தினாரா? இல்லை. ஓட்டப் பந்தய வீரர்கள் என்ன லட்சியத்தோடு பந்தயத்தில் கலந்துகொண்டார்கள் என்பதைத்தான் அவர் விளக்கினார். ஓட்டப் பந்தயத்தில் ஒருவருக்கு மட்டுமே பரிசு கிடைக்கும் என்றாலும் வீரர்கள் அனைவருமே பரிசைத் தட்டிச் செல்ல வேண்டுமென்ற லட்சியத்தோடு தீவிரமாகப் பயிற்சி செய்தார்கள். அதேபோல் முடிவில்லா வாழ்வுக்கான பந்தயத்தில் சக கிறிஸ்தவர்கள் தீவிரமாக முயற்சியெடுக்க வேண்டுமென பவுல் விரும்பினார். அப்படிச் செய்யும்போது முடிவில்லா வாழ்வெனும் பரிசை அவர்களால் வெல்ல முடியும். ஆம், கிறிஸ்தவ ஓட்டப் பந்தயத்தில் எல்லைக்கோட்டைத் தொடுகிற எல்லாருமே பரிசைப் பெறுவார்கள்.
4. வாழ்வெனும் பந்தயம் சம்பந்தமாக நாம் எதைச் சிந்தித்துப் பார்க்க வேண்டும்?
4 இன்று வாழ்வுக்கான பந்தயத்தில் ஓடுகிற அனைவருக்கும் இந்த வார்த்தைகள் ஊக்கமளிக்கின்றன, அதேசமயத்தில் அவர்களை ஆழ்ந்து சிந்திக்க வைக்கின்றன. ஏன்? ஏனென்றால், கிடைக்கப்போகும் பரிசு ஈடிணையற்றது—அது பரலோக வாழ்வாக இருந்தாலும்சரி பூலோக வாழ்வாக இருந்தாலும்சரி. உண்மைதான், இது நீண்டதூர பந்தயம், கடினமான பந்தயம்; வழியில் பல தடைகளும் கவனச்சிதறல்களும் ஆபத்துகளும் இருக்கின்றன. (மத். 7:13, 14) அதனால் சிலர் வேகத்தைக் குறைத்துக்கொண்டிருக்கிறார்கள், பாதியிலேயே நின்றுவிட்டிருக்கிறார்கள், அல்லது தடுக்கி விழுந்திருக்கிறார்கள் என்பது சோகமான விஷயம். வாழ்வுக்கான பந்தயத்தில் இருக்கும் படுகுழிகளும் ஆபத்துகளும் யாவை? அவற்றை நீங்கள் எவ்வாறு தவிர்க்கலாம்? பந்தயத்தில் வெற்றி பெற என்ன செய்யலாம்?
வெற்றிக்குத் தேவை சகிப்புத்தன்மை
5. எபிரெயர் 12:1-ல் பந்தயத்தைக் குறித்து பவுல் என்ன குறிப்பிட்டார்?
5 எருசலேமிலும் யூதேயாவிலும் இருந்த எபிரெய கிறிஸ்தவர்களுக்கு எழுதிய கடிதத்தில், போட்டி விளையாட்டுகளை அல்லது பந்தயங்களைப் பற்றி பவுல் மீண்டும் குறிப்பிட்டார். (எபிரெயர் 12:1-ஐ வாசியுங்கள்.) பந்தயத்தில் ஏன் கலந்துகொள்ள வேண்டும் என்பதை மட்டுமல்லாமல், வெற்றிபெற என்ன செய்ய வேண்டும் என்பதையும் அவர் விளக்கினார். எபிரெய கிறிஸ்தவர்களுக்கு பவுல் எழுதிய அறிவுரைகளிலிருந்து நாம் என்னென்ன பாடங்களைக் கற்றுக்கொள்ளலாம் என்பதை ஆராயலாம்; ஆனால் அதற்கு முன்பு, அவற்றை எழுதுவதற்கு எது அவரைத் தூண்டியது, என்ன செய்யும்படி வாசகர்களை உற்சாகப்படுத்தினார் என்பதையெல்லாம் சிந்தித்துப் பார்க்கலாம்.
6. கிறிஸ்தவர்களை மதத் தலைவர்கள் என்ன செய்தார்கள்?
6 முதல் நூற்றாண்டு கிறிஸ்தவர்கள், முக்கியமாக எருசலேமிலும் யூதேயாவிலும் வாழ்ந்தவர்கள், பல சோதனைகளையும் கஷ்டங்களையும் எதிர்ப்பட்டு வந்தார்கள். மக்களை ஆட்டிப்படைத்துவந்த யூத மதத் தலைவர்களால் கடுமையாய்த் துன்புறுத்தப்பட்டார்கள். முன்பு அந்த மதத் தலைவர்கள் இயேசு கிறிஸ்துவைத் தேசத்துரோகி என்று முத்திரை குத்தி ஒரு குற்றவாளியைப் போல் கொலை செய்தார்கள். அதன்பின் அவரது சீடர்களையும் அவர்கள் விடுவதாக இல்லை. அந்த மதத் தலைவர்கள் அவர்களைத் திரும்பத் திரும்ப மிரட்டியதையும் தாக்கியதையும் பற்றி அப்போஸ்தலர் புத்தகத்தில் வாசிக்கிறோம்; கி.பி. 33, பெந்தெகொஸ்தே நாளில் அற்புத சம்பவங்கள் நடந்தவுடனேயே துன்புறுத்தலை ஆரம்பித்துவிட்டார்கள். இது, உண்மையுள்ள சீடர்களுக்குப் பெரும் சோதனையாக இருந்திருக்கும் என்பதில் சந்தேகமே இல்லை.—அப். 4:1-3; 5:17, 18; 6:8-12; 7:59; 8:1, 3.
7. உண்மையுள்ள சீடர்கள் எதனால் நெருக்கடிகளைச் சந்தித்தார்கள்?
7 அந்த உண்மையுள்ள சீடர்கள் யூத சமுதாயத்தின் முடிவுக்குச் சற்று முந்திய காலப்பகுதியில் வாழ்ந்து வந்ததாலும் நெருக்கடிகளைச் சந்தித்தார்கள். உண்மையற்ற யூத தேசம் அழிக்கப்படுமென இயேசு அவர்களுக்குச் சொல்லியிருந்தார். அந்த அழிவுக்குச் சற்று முன்பு நடக்கவிருந்த சம்பவங்களைப் பற்றியும் சொல்லியிருந்தார்; அது மட்டுமல்ல, தப்பிப்பிழைக்க என்ன செய்ய வேண்டும் என்பதற்குத் திட்டவட்டமான அறிவுரைகளும் கொடுத்திருந்தார். (லூக்கா 21:20-22-ஐ வாசியுங்கள்.) அப்படியானால், அவர்கள் என்ன செய்ய வேண்டியிருந்தது? இயேசு சொன்னார்: “பெருந்தீனியாலும் குடிவெறியாலும் வாழ்க்கைக் கவலைகளாலும் உங்கள் இருதயம் பாரமடையாதபடிக்கு உங்களைக் குறித்து எச்சரிக்கையாக இருங்கள்; இல்லாவிட்டால், எதிர்பாராத வேளையில் அந்த நாள் திடீரென உங்கள்மீது கண்ணியைப் போல் வரும்.”—லூக். 21:34.
8. என்னென்ன காரணங்களால் கிறிஸ்தவ ஓட்டத்தில் சிலர் தங்கள் வேகத்தைக் குறைத்திருக்கலாம் அல்லது பாதியிலேயே நின்றுவிட்டிருக்கலாம்?
8 எபிரெயர்களுக்கு பவுல் கடிதம் எழுதியபோது, இயேசு இந்த எச்சரிக்கையைக் கொடுத்து சுமார் 30 வருடங்கள் ஆகியிருந்தன. அந்தக் காலப்பகுதியில் கிறிஸ்தவர்கள் என்ன நிலையில் இருந்தார்கள்? சிலர், அன்றாட வாழ்க்கையில் வந்த அழுத்தங்களுக்கும் கவனச்சிதறல்களுக்கும் அடிபணிந்துவிட்டார்கள்; ஆம், யெகோவாவைப் பற்றித் தொடர்ந்து கற்றுக்கொண்டு அவருடன் நெருங்கிய பந்தத்தைக் காத்துக்கொள்ளத் தவறிவிட்டார்கள். (எபி. 5:11-14) வேறு சிலர், பெரும்பான்மையான யூதர்கள் போகும் போக்கிலேயே போனால் வாழ்க்கை எளிதாக இருக்குமென எண்ணினார்கள்; ‘இந்த யூதர்கள் இன்னும் கடவுளை நம்பிக் கொண்டுதானே இருக்கிறார்கள், திருச்சட்டத்தை முடிந்தளவு இன்னும் கடைப்பிடித்துக் கொண்டுதானே இருக்கிறார்கள்’ என அவர்கள் நினைத்திருக்கலாம். இன்னும் சிலரோ, திருச்சட்டத்தையும் பாரம்பரியத்தையும் கட்டிக்காக்க வேண்டுமென வற்புறுத்திய அல்லது மிரட்டிய கிறிஸ்தவர்களின் பக்கம் சாய்ந்தார்கள். அவர்கள் ஆன்மீக ரீதியில் விழிப்புடனிருப்பதற்கும் பந்தயத்தில் சகித்திருப்பதற்கும் பவுல் என்ன அறிவுரைகள் தந்தார்?
9, 10. (அ) எபிரெயர் 10-ஆம் அதிகாரத்தின் கடைசியில், பவுல் என்ன உற்சாகத்தை அளித்தார்? (ஆ) பூர்வகால ‘சாட்சிகளுடைய’ விசுவாச செயல்களைப் பற்றி பவுல் ஏன் எழுதினார்?
9 எபிரெய கிறிஸ்தவர்களுக்கு உற்சாகமூட்டும் கடிதத்தை எழுத யெகோவா பவுலைத் தூண்டினார். அந்தக் கடிதத்தின் 10-ஆம் அதிகாரத்தில், “திருச்சட்டம், வரப்போகிற நன்மைகளின் நிஜம் அல்ல, அவற்றின் நிழலே” என்பதை பவுல் சுட்டிக்காட்டினார். அதோடு, கிறிஸ்துவுடைய மீட்புப் பலியின் மதிப்பையும் தெளிவாக எடுத்துக்காட்டினார். அந்த அதிகாரத்தின் கடைசியில் இவ்வாறு புத்திமதி கூறினார்: “நீங்கள் கடவுளுடைய சித்தத்தை நிறைவேற்றி, அவர் வாக்குறுதி அளித்ததைப் பெற வேண்டுமானால் தொடர்ந்து சகிப்புத்தன்மை காட்டுவது அவசியமாயிருக்கிறது. ஏனென்றால், இன்னும் ‘கொஞ்ச நேரம்தான் இருக்கிறது,’ ‘வருகிறவர் தாமதிக்காமல் வந்துவிடுவார்.’”—எபி. 10:1, 36, 37.
10 எபிரெயர் 11-ஆம் அதிகாரத்தில், உண்மையான விசுவாசம் என்றால் என்ன என்பதை பவுல் அருமையாக விளக்கினார். அதற்கு உதாரணமாக, பூர்வ காலத்தில் வாழ்ந்த விசுவாசமுள்ள ஆண்களையும் பெண்களையும் குறிப்பிட்டார். இதெல்லாம் அநாவசியமான தகவல்களா? இல்லவே இல்லை! விசுவாசத்தை வெளிக்காட்டுவதற்குத் தைரியமும் சகிப்புத்தன்மையும் தேவை என்பதைச் சக கிறிஸ்தவர்கள் அறிந்துகொள்ள வேண்டுமென பவுல் விரும்பினார். அந்தப் பூர்வகால ஊழியர்களின் சிறந்த முன்மாதிரி, சோதனைகளையும் கஷ்டங்களையும் சமாளிக்கத் தேவையான பலத்தை அவர்களுக்குக் கொடுக்குமென அறிந்திருந்தார். ஆகவே, அந்தப் பூர்வகால ஊழியர்களின் விசுவாச செயல்களைப் பட்டியலிட்ட பின்பு இவ்வாறு சொன்னார்: “திரண்டிருக்கும் மேகம் போன்ற இத்தனை சாட்சிகள் நம்மைச் சூழ்ந்திருப்பதால், நாமும்கூட பாரமான எல்லாவற்றையும், நம்மை எளிதில் சுற்றி நெருக்குகிற பாவத்தையும் உதறித்தள்ளிவிட்டு, நமக்கு நியமிக்கப்பட்டிருக்கிற ஓட்டப் பந்தயத்தில் சகிப்புத்தன்மையுடன் ஓடுவோமாக.”—எபி. 12:1.
‘மேகம் போன்ற சாட்சிகள்’
11. ‘திரண்டிருக்கும் மேகம் போன்ற சாட்சிகளை’ சிந்தித்துப் பார்ப்பது நம்மை எவ்வாறு உந்துவிக்கும்?
11 ‘திரண்டிருக்கும் மேகம் போன்ற சாட்சிகள்,’ பந்தயத்தை வெறுமனே வேடிக்கை பார்க்கவோ, தங்களுக்குப் பிடித்த வீரர் அல்லது அணி ஜெயிப்பதைக் கண்டுகளிக்கவோ வந்தவர்கள் அல்ல. மாறாக, அவர்களும் ஓட்டப் பந்தயத்தில் கலந்து கொண்டவர்களே. அவர்கள் வெற்றிகரமாய் ஓடி எல்லைக்கோட்டைத் தொட்டவர்கள். அந்த வெற்றி வீரர்கள் இப்போது இறந்திருந்தாலும், பந்தயத்தில் ஓடுகிற புதியவர்களுக்கு இன்னமும் உற்சாக ‘குரல்கொடுத்து’ ஊக்குவிக்கிறார்கள். இப்போது கொஞ்சம் கற்பனை செய்து பாருங்கள்: தன்னைச் சுற்றி நிற்பவர்கள் எல்லாரும் சாதனையாளர்கள் என்பதை ஒரு போட்டியாளர் அறிந்திருந்தால் அவருக்கு எப்படியிருக்கும்? தன் சக்தியையெல்லாம் திரட்டி இன்னும் நன்றாக ஓடுவதற்கு உந்துவிக்கப்பட மாட்டாரா? எவ்வளவு கஷ்டமாக இருந்தாலும், வாழ்வெனும் இந்தப் பந்தயத்தில் வெல்ல முடியும் என்பதை அந்த முற்கால சாட்சிகள் நிரூபித்துக் காட்டியிருக்கிறார்கள். ஆகவே, ‘திரண்டிருக்கும் மேகம் போன்ற சாட்சிகளின்’ முன்மாதிரியை எப்போதும் மனதில் வைத்திருக்கும்போது நாம் தைரியத்தைப் பெற்று, ‘ஓட்டப்பந்தயத்தில் சகிப்புத்தன்மையுடன் ஓட’ முடியும்; முதல் நூற்றாண்டு எபிரெய கிறிஸ்தவர்கள் இதைத்தான் செய்ய வேண்டியிருந்தது.
12. பவுல் குறிப்பிட்ட உதாரணங்கள் எப்படி நம்முடைய வாழ்க்கையோடு சம்பந்தப்பட்டுள்ளன?
12 விசுவாசத்திற்கு உதாரணமாக பவுல் குறிப்பிட்ட பலருக்கு நம்மைப் போன்ற சூழ்நிலைகளே இருந்தன. ஓர் உதாரணம் நோவா. அன்றைய உலகத்திற்கு அழிவு நெருங்கிவந்த காலத்தில் அவர் வாழ்ந்துகொண்டிருந்தார். அதேபோல் நாமும் தற்போதைய உலகத்திற்கு முடிவு நெருங்கிவருகிற காலக்கட்டத்தில் வாழ்ந்துவருகிறோம். இன்னொரு உதாரணம், ஆபிரகாமும் சாராளும். இவர்கள் தங்களுடைய சொந்த ஊரை விட்டுப் போகும்படியும், யெகோவாவின் வாக்குறுதி நிறைவேறக் காத்திருக்கும்படியும் சொல்லப்பட்டார்கள். அதேபோல் நாமும் நமக்காக வாழாமல் யெகோவாவுக்காக வாழும்படி உந்துவிக்கப்படுகிறோம். அப்படி வாழும்போது நம்மை ஆசீர்வதிப்பதாக அவர் வாக்குறுதி அளிக்கிறார். அடுத்த உதாரணம் மோசே. அவர் வாக்குப்பண்ணப்பட்ட தேசத்திற்குச் செல்ல கொடிய வனாந்தரத்தில் பல கஷ்டங்களைச் சகித்தார். அதேபோல் நாம், வாக்குப்பண்ணப்பட்ட புதிய உலகிற்குச் செல்ல இந்தக் கொடிய உலகத்தில் பல கஷ்டங்களைச் சகிக்கிறோம். இந்தப் பூர்வகால ஊழியர்களின் வாழ்க்கை சரித்திரத்தைப் புரட்டிப் பார்ப்பதன் மூலம் நாம் அநேக விஷயங்களைக் கற்றுக்கொள்ளலாம்.—ரோ. 15:4; 1 கொ. 10:11.
அவர்கள் வென்றார்கள்—எப்படி?
13. நோவா என்ன சவால்களைச் சந்தித்தார், அவற்றைச் சமாளிக்க எது அவருக்கு உதவியது?
13 பந்தயத்தில் சகித்திருந்து வெற்றிபெற அந்த ஊழியர்களுக்கு எது உதவியது? நோவாவைப் பற்றி பவுல் எழுதியதைக் கவனியுங்கள். (எபிரெயர் 11:7-ஐ வாசியுங்கள்.) அதுவரை நோவா ஜலப்பிரளயத்தைப் பார்த்ததே இல்லை. (ஆதி. 6:17) அதற்கு முன்பு அதுபோன்ற ஒன்று நிகழ்ந்ததே இல்லை. இருந்தாலும், அது நடக்காது என்று நோவா நினைக்கவில்லை. ஏன்? ஏனென்றால், யெகோவா எதைச் சொன்னாலும் அதைச் செய்வார் என்பதில் அவர் விசுவாசம் வைத்திருந்தார். கடவுள் தன்னிடம் மிகக் கஷ்டமான காரியங்களைச் செய்யும்படி சொன்னதாக நோவா நினைக்கவில்லை. மாறாக, அவர் சொன்னதையெல்லாம் ‘அப்படியே செய்தார்.’ (ஆதி. 6:22) ஆம், பேழையைக் கட்டினார், மிருகங்களை கூட்டிச்சேர்த்தார், மனிதர்களுக்கும் மிருகங்களுக்கும் தேவையான உணவுப்பொருள்களைப் பேழையில் சேமித்து வைத்தார், எச்சரிப்பின் செய்தியை அறிவித்தார், யெகோவாமீது முழு நம்பிக்கை வைக்க தன் குடும்பத்தாருக்கு உதவினார். யெகோவா கட்டளையிட்ட இந்த எல்லாவற்றையும் செய்வது நோவாவுக்கு நிச்சயமாகவே சவாலாக இருந்திருக்கும். என்றாலும், விசுவாசத்தையும் சகிப்புத்தன்மையையும் காட்டினார். அதனால் அவரும் அவருடைய குடும்பத்தாரும் உயிர்பிழைத்து, பல ஆசீர்வாதங்களைப் பெற்றார்கள்.
14. ஆபிரகாமும் சாராளும் என்ன கஷ்டங்களைச் சகித்தார்கள், அவர்கள் நமக்கு எப்படி ஒரு பாடமாக இருக்கிறார்கள்?
14 ‘நம்மைச் சூழ்ந்திருக்கும் மேகம் போன்ற சாட்சிகளுடைய’ பட்டியலில் அடுத்து ஆபிரகாமும் சாராளும் வருகிறார்கள். அவர்கள் வசித்துவந்த ஊர் என்ற நகரத்தைவிட்டுப் போகும்படி கடவுள் சொன்னபோது அவர்களது எதிர்காலம் கேள்விக்குறியாகத் தோன்றியது. ஆனால், அந்தக் கஷ்ட காலங்களில்கூட அவர்கள் விசுவாசத்தில் தடுமாறாமல் உறுதியுடன் இருந்தார்கள், கீழ்ப்படிதலைக் காண்பித்தார்கள். மெய் வணக்கத்திற்காக ஆபிரகாம் பல தியாகங்கள் செய்ததால், ‘விசுவாசம் வைக்கும் அனைவருக்கும் தகப்பன்’ என அழைக்கப்பட்டார். (ரோ. 4:11) ஆபிரகாமின் வாழ்க்கையைப் பற்றிய நுணுக்கமான விவரங்களை எபிரெய கிறிஸ்தவர்கள் ஏற்கெனவே அறிந்திருந்ததால் முக்கியமான குறிப்புகளை மட்டுமே பவுல் குறிப்பிட்டார். என்றாலும், பவுல் சொல்லவந்த பாடம் வலிமைமிக்கது: “மேற்சொல்லப்பட்ட எல்லாரும் [ஆபிரகாமும் அவரது குடும்பத்தாரும் உட்பட] விசுவாசமுள்ளவர்களாக இறந்தார்கள்; வாக்குறுதிகளின் நிறைவேற்றத்தை அவர்கள் பார்க்கவில்லை என்றாலும், தொலைவிலிருந்து அவற்றைக் கண்டு மகிழ்ந்தார்கள்; தாங்கள் குடியிருந்த தேசத்தில் தங்களை அந்நியர்கள் என்றும், தற்காலிகக் குடிகள் என்றும் அறிவித்தார்கள்.” (எபி. 11:13) அவர்களுடைய விசுவாசமும் கடவுளுடன் அவர்கள் வைத்திருந்த பந்தமும் சகிப்புத்தன்மையுடன் ஓட அவர்களுக்கு உதவியது.
15. கடவுளுடைய மக்களோடு சேர்ந்து துன்பங்களை அனுபவிக்க மோசேயை எது தூண்டியது?
15 ‘மேகம் போன்ற சாட்சிகளில்’ மோசே இன்னொரு தலைசிறந்த உதாரணம். அவர் தனக்கிருந்த செல்வாக்கையும் செல்வச்செழிப்பையும் ஒதுக்கித்தள்ளிவிட்டு, ‘கடவுளுடைய மக்களோடு சேர்ந்து துன்பங்கள் அனுபவிப்பதை தேர்ந்தெடுத்தார்.’ அப்படிச் செய்ய எது அவரைத் தூண்டியது? அவர் “தனக்குக் கிடைக்கவிருந்த பலன்மீது கண்களை ஒருமுகப்படுத்தினார். . . . காணமுடியாதவரைக் காண்பதுபோல் விசுவாசத்தில் தொடர்ந்து உறுதியாக இருந்தார்” என்று பவுல் குறிப்பிட்டார். (எபிரெயர் 11:24-27-ஐ வாசியுங்கள்.) ‘பாவத்தினால் வரும் தற்காலிகச் சந்தோஷங்கள்’ தன் கவனத்தைத் திருப்ப மோசே அனுமதிக்கவில்லை. கடவுள் நிஜமானவர் என்றும் தம் வாக்குறுதிகளை நிச்சயம் நிறைவேற்றுவார் என்றும் மோசே அறிந்திருந்ததால் அசாத்திய தைரியத்தையும் சகிப்புத்தன்மையையும் காட்டினார். இஸ்ரவேலரை எகிப்திலிருந்து வாக்குப்பண்ணப்பட்ட தேசத்திற்கு வழிநடத்திச் செல்ல அவர் ஓய்வொழிச்சல் இல்லாமல் கடினமாக உழைத்தார்.
16. வாக்குப்பண்ணப்பட்ட தேசத்திற்குள் செல்ல முடியாததை எண்ணி மோசே சோர்ந்துபோகவில்லை என எப்படிச் சொல்லலாம்?
16 ஆபிரகாமைப் போலவே மோசேயும் கடவுளுடைய வாக்குறுதியின் நிறைவேற்றத்தைத் தன் வாழ்நாளில் பார்க்கவில்லை. இஸ்ரவேலர் வாக்குப்பண்ணப்பட்ட தேசத்தின் நுழைவாயிலில் இருந்தபோது கடவுள் மோசேயிடம், “நான் இஸ்ரவேல் புத்திரருக்குக் கொடுக்கப்போகிற எதிரேயிருக்கிற தேசத்தை நீ பார்ப்பாய்; ஆனாலும் அதற்குள் நீ பிரவேசிப்பதில்லை” என்று சொன்னார். ஏனென்றால், அதற்குமுன் மோசேயும் ஆரோனும் ‘மேரிபாவின் தண்ணீருக்கு அருகில் [கடவுளுடைய] கட்டளையை மீறினார்கள்.’ (உபா. 32:50, 52) வாக்குப்பண்ணப்பட்ட தேசத்திற்குள் போக முடியாததை எண்ணி மோசே சோர்ந்துபோனாரா அல்லது மனக்கசப்படைந்தாரா? இல்லை. இஸ்ரவேலரை ஆசீர்வதிக்கும்படி அவர் யெகோவாவிடம் கேட்டார்; கடைசியாக இஸ்ரவேலரிடம், “இஸ்ரவேலே, நீ பாக்கியவான்; கர்த்தரால் ரட்சிக்கப்பட்ட ஜனமே, உனக்கு ஒப்பானவன் யார்? உனக்குச் சகாயஞ் செய்யும் கேடகமும் உனக்கு மகிமை பொருந்திய பட்டயமும் அவரே” என்று கூறினார்.—உபா. 33:29.
நமக்குப் பாடங்கள்
17, 18. (அ) ‘மேகம் போன்ற சாட்சிகளிடமிருந்து’ என்ன பாடங்களைக் கற்றுக்கொள்ளலாம்? (ஆ) அடுத்த கட்டுரையில் எதைச் சிந்திப்போம்?
17 ‘நம்மைச் சூழ்ந்திருக்கும் மேகம் போன்ற சாட்சிகளில்’ சிலரைப் பற்றி நாம் சிந்தித்த விஷயங்களிலிருந்து என்ன பாடங்களைக் கற்றுக்கொள்ளலாம்? பந்தயத்தில் கடைசிவரை ஓடி முடிக்க நாம் கடவுள்மீதும் அவரது வாக்குறுதிகள்மீதும் அசைக்க முடியாத விசுவாசம் வைக்க வேண்டும். (எபி. 11:6) ஏதோ மேலோட்டமான விசுவாசம் இருந்தால் போதாது; அது நம் வாழ்வின் அச்சாணியாக இருக்க வேண்டும். உலகத்தார் தற்போதைய வாழ்வை மட்டுமே காண்கிறார்கள், யெகோவாவின் ஊழியர்களான நாமோ வருங்கால வாழ்வைக் கண்முன் காண்கிறோம். “காணமுடியாதவரை” நாம் காண்பதால், பந்தயத்தில் சகிப்புத்தன்மையோடு ஓடுகிறோம்.—2 கொ. 5:7.
18 கிறிஸ்தவப் பந்தயத்தில் ஓடுவது ஒரு பெரிய சவால். என்றாலும், நம்மால் எல்லைக்கோட்டைத் தொட முடியும்! அதற்கு வேறு என்ன உதவிகள் இருக்கின்றன என்பதை அடுத்த கட்டுரையில் சிந்திப்போம்.
உங்களால் விளக்க முடியுமா?
• பூர்வகால சாட்சிகளை பற்றி பவுல் ஏன் விலாவாரியாக எழுதினார்?
• ‘நம்மைச் சூழ்ந்திருக்கும் மேகம் போன்ற சாட்சிகளை’ நம் கண்முன் வைப்பது, சகிப்புத்தன்மையுடன் ஓட நம்மை எவ்வாறு தூண்டும்?
• நோவா, ஆபிரகாம், சாராள், மோசே போன்ற விசுவாசமுள்ள சாட்சிகளிடமிருந்து நீங்கள் என்ன கற்றுக்கொண்டீர்கள்?
[பக்கம் 19-ன் படம்]
ஆபிரகாமும் சாராளும் ஊர் பட்டணத்தில் சொகுசாக வாழ்வதை விட்டுவிட்டுச் செல்ல மனமுள்ளவர்களாய் இருந்தார்கள்