19 Худо ба ӯ гуфт: «Зани ту Соро ҳатман бароят писаре таваллуд мекунад ва ту номи ӯро Исҳоқ*+ бимон. Ман бо ӯ ва баъди ӯ бо наслаш аҳди ҷовидоние мебандам.+
7 ва на ҳамаи онҳое, ки аз насли Иброҳиманд,+ фарзандони ӯ мебошанд, балки, чуноне ки гуфта шудааст, «насле, ки ман ба ту ваъда кардаам, аз Исҳоқ ба дунё меояд».+