34 зеро ман синаи ҳадияи ҷунбониданӣ ва пойи ҳиссаи муқаддасро аз қурбониҳои осоиштагии исроилиён гирифта, ба Ҳорун ва писарони ӯ медиҳам. Ин барои исроилиён амри бардавом аст.+

14 Синаи ҳадияи ҷунбониданиро низ бо пойи ҳиссаи муқаддас+ дар ҷойи пок бихӯред: ту, писаронат ва духтаронат бо ту бихӯранд,+ зеро ин чизҳо аз қурбониҳои осоиштагии исроилиён ҳиссаи ту ва писарони туст.

9 Ин чизҳо аз миёни ҳадияҳои хеле муқаддасе, ки дар оташ сӯзонида мешаванд, аз они ту мегарданд: ҳар ҳадияе, ки онҳо ба ман меоранд, аз он ҷумла ҳадияҳои ғалла,+ қурбониҳои гуноҳ+ ва қурбониҳои айб.+ Ин барои ту ва писаронат як чизи хеле муқаддас аст.

4 Навбари ғалла, ҳосили аввали шаробу равған ва пашми аввали гӯсфанди худро ба ӯ бидеҳ.+

13 Оё намедонед: касоне, ки хизмати муқаддасро ба ҷо меоранд, аз чизҳои ибодатгоҳ мехӯранд? Оё касоне, ки назди қурбонгоҳ хизмат мекунанд, ҳиссаи худро аз он намегиранд?+