17 Аз ин рӯ Яҳува, Худованди лашкарҳо, Худои Исроил, чунин мегӯяд: “Ман бар сари Яҳудо ва тамоми сокинони Ерусалим ҳама бадбахтиҳоеро, ки дар бораашон огоҳ карда будам, меорам.+ Ман ба онҳо гап задам, аммо онҳо гӯш надоданд. Ман онҳоро мехондам, вале онҳо ҷавоб намедоданд”».+