17 Қурбоние, ки ба Худо хуш меояд, рӯҳи шикаста аст,

Дили шикаставу решро, эй Худо, ту рад намекунӣ.+

15 Худои Таоло ва Олӣ,

Худое, ки абадан зинда асту+ номаш пок мебошад,+ чунин мегӯяд:

«Ман дар макони баланду пок ҳастам,+

Вале ҳамзамон бо дилшикастагону рӯҳафтодагон* сокинам,

То ки рӯҳи афтода ва дили шикастаро ҷон бахшам.+

 2 Ҳамаи ин чизҳоро дасти ман сохтааст

Ва ҳамаи онҳоро ман ба вуҷуд овардаам,— мегӯяд Яҳува.+—