15 Баъд ҳавас ҳомила шуда, гуноҳро ба дунё меорад, гуноҳ ки ба амал омад, маргро ба вуҷуд меорад.+

21 Барои онҳо беҳтар буд, ки дар бораи роҳи ростӣ дониши дақиқ нагиранд, назар ба он ки баъди донистани ин роҳ аз амри муқаддасе, ки гирифта буданд, рӯй гардонанд.+