35 Яҳува, Худое, ки офтобро барои рӯшноии рӯз,

Қонунҳои моҳ ва ситорагонро барои рӯшноии шаб медиҳад,

Худое, ки баҳрро ба хурӯш ва мавҷҳои онро ба талотум меорад

Ва номаш Яҳува, Худои лашкарҳост,+ чунин мегӯяд:

36 «Насли Исроил фақат он вақт аз ҳузури ман чун халқ нест мешавад,

Агар ин қонунҳо барҳам хӯранд,— мегӯяд Яҳува».+